Influencers vind je niet alleen op sociale media. Influencers zijn van alle tijden, zelfs die van voor sociale media.
Volumevoordeel? Dacht van niet. De winst verdwijnt in de zakken van de grootgrutters.
Mooiste wetenschappelijk onderzoek ooit [1]: hogeropgeleiden [2] weten [14] gewoon dat ze minder vatbaar zijn voor reclame dan lageren. Geen punten voor het antwoord wie van de twee al die spiechische beinvloeding verzint. Dat onderzoek was lang geleden, laten we hopen dat hogeropgeleiden tegenwoordig slimmer zijn.
Als hogeropgeleide gaat GJ boodschappen doen. Bij de ingang vraagt niemand naar mijn diploma (gelukkig), meet mijn temperatuur of IQ (domme mensen hebben altijd mazzel.) Als hogeropgeleide heb ik natuurlijk geen tijd om overdag boodschappen te doen dus ga ik om vijf uur, overheidsbaantje enzo. Helaas staat de machine die de geur van versgebakken brood nadoet nog aan terwijl de schappen allang leeg zijn. Omdat hogeropgeleiden (zoals ikke, ikke, ikke) overal over nadenken, brengt mij dat in verwarring. Ineens zet die stekende hoofdpijn op.
Ons Mam is helaas al een paar jaar geleden overleden, echt lekkere hachee zal ik nooit meer eten, maar de Blauwe Smurfensupermarkt heeft een magnetronsurrogaat. De wikkel zegt dat het yummie yummie is. Eenmaal thuisgekomen heb ik als hooghartig opgeleide geen enkele moeite het wikkel te scheiden van de plastic inhoud. Dat lukt soepel en vloeiend. OK, niet helemaal. En dan bedoel ik niet de druppel milieuvriendelijke lijm die het label geen kans gunt over te lopen en het karton in de winkel onwrikbaar op zijn plaats houdt. Nu te koop, de enige echte Ali Baba lijm, de illusierover onder de krachtklevers die garandeert dat brutale consumenten niet onder de motorkap kunnen loeren. Gun de klant wat avontuur en laat hem thuis ontdekken dat de grot van Ali B. geen schatten herbergt, maar slechts scheve verhoudingen. [12] [13]
Terwijl het wikkel zich langzaam richting vuilnisbak beweegt, wordt de ware, duistere, aard van de Smurfensupermarkt onthuld. Dat vakje voor het duurste ingredient, hachee, is wel erg klein. [Niet] Gelukkig dat de resterende ruimte in de vorm van een hockeystick wordt opgevuld door aardappelpuree. Maar hé, dat de wereld achter de wikkel anders is, kan je als hoog-in-bol-geleide ook niet weten en dus is het niet mijn fout. [5]
Patent en copyright voor dit nieuwe recept van “naakte hachee” zijn van GJ. (Eventuele aardappel-etende hockeystick is ter decoratie.) (Afbeelding wijkt zeker af van uw volgende winkelervaring waarin de verpakking nog minder hachee bevat.) Yummie?
Een zeer intelligente gedachte schiet te binnen. Lijden/leiden alle hoog-in-hun-bol opgeleiden aan. “Voor die prijs mogen ze er Van Gogh’s Aardappeleters wel gratis bijdoen.” Niemand die het hoort. “Weet je wat, kook ik voortaan toch lekker zelf!” Dat moet wel verkeerd aflopen. [11]
Van een vriendin biets ik een paar liter verse tomatensap uit eigen tuin en wat maggiplanten (alle gekheid op een stokje, slim of dom, maar dit is keukenprins GJ’s toptip voor vandaag.). Even snel wat gehakt en champignons bij de Smurfencentrale gehaald. Groot volume, dus goedkoper, mij krijgen ze niet. Nog steeds de slimste thuis. Eenmaal thuis in datzelfde huis, ontdek ik waarom winkeliers een hekel hebben aan het vermelden van de prijs per kilo. Wanneer mensen in de keuken de boodschappen uitpakken voelen ze zich bedonderd. Als een pond gehakt drie euro kost, kost een kilo vast vijf, gris mee. Bij thuiskomst blijkt dat Albert Heijn duidelijk op de verpakking zet dat het om 900 gram gaat. Waarschijnlijk geven ze 100 gram aan de Efteling in ruil voor die toegangskaartjes. Weet je in ieder geval waar die hamburger van 15 euro in het pretpark vandaan komt. [9]
Ach, zelfs een superslimmert als GJ kan wel eens pech hebben. Nog steeds briljant, maar als een supermarkt het oneerlijk speelt, kan iedereen zich verstruikelen. Gelukkig heb ik ook een voordeeldoos champignons meegenomen. [15] Een half pondje kost een euro dus een heel pond vast anderhalf. Slimme mensen heb recht op geluk omdat ze het afdwingen. Niets toeval, ik werk hard voor mijn aangeboren slimheid en hengel licht en behendig die grote voordeelverpakking van een pond uit de koeling. [17] Slechts 1,39. Zo hoort het, wie slim is, let op en wordt [terecht] beloond voor superieur gedrag.
Een paar dagen geleden is mijn broer 50 geworden. Niemand die me ziet, schat me een dag ouder dan 29, vooral die charmante jongedame die aanbelt met een contract voor dinges. Vlot getekend natuurlijk. Toch ligt mijn 50e verjaardag al twee jaar achter me. Je zou het echt niet zeggen. Mijn vrienden en leeftijdsgenoten zijn huilebalken. Waarom moet ik een leesbril? Om er nog slimmer uit te zien? Beetje flauw om anderen daarmee de ogen uit te steken, bedenk ik terwijl ik de verpakking open. Het is wel wat werk een halve kilo champignons in plakjes snijden, maar met mijn IQ val ik niet voor voorgesneden dingen. Iedere hoogopgeleide weet tenslotte dat die duurder per kilo zijn dan niet-voorgesneden champies.
Ze doen het erom: negen (ons) plus) vier (ons) is dertien.
De supermarkt van vandaag kun je echt niet meer vertrouwen. Als die champignons over datum zijn, heb ik morgen een reden om op hoge poten terug te gaan en luid te schreeuwen, liefst in het gezicht van iemand die nog lang niet meerderjarig is. [6] Weer een gemiste kans om lelijk te doen tegen een tiener die minder betaald krijgt voor hetzelfde werk. Gezien de datum gaan die dingen mee tot ver nabij het vijfde intergalactische post-nucleaire conflict. Het blijven tenslotte schimmels. Terwijl ik twijfel tussen tevredenheid over mijn superieure intellect die zich geen over-de-datum [maar ook dan nog steeds prima eetbaar] voedsel laat aansmeren en de gemiste kans om mij [on]terecht te misdragen tegenover iemand die vier euro per uur verdient, [7] valt mij iets op.
Waarschijnlijk is het een misdruk, gezien de breedte van de verpakking en de rijkweidte [18] van mijn indrukwekkend intellect. Een vlek ofzo. Kijk, op mijn wekkerradio bestaat het getal vier uit 4 streepjes en vijf uit 5 streepjes. Tellen bij het wakker worden maakt verwarring onmogelijk. En laten we eerlijk zijn, de verpakking is veel groter dan die van een half pondje. OK, het lijkt op een vier, maar ik kan me niet voorstellen dat er maar 400 gram champignons in zo’n groot plastic ding zitten, zeker niet als ik het vergelijk met dat kleine bakje wat ik in de winkel zag. Niemand nept mij. Normaal zou ik mijn kassabon erbij pakken om mijn gelijk aan mijzelf te bewijzen maar ik ben niet alleen superslim, ik heb ook het beste hart, bedenk ik terwijl ik het plastic afval in de vuilnisbak gooi naast de papieren wikkel van de hachee. Vanwege mijn superhart voor ‘ons’ milieu vraag ik natuurlijk nooit om de kassabon. Toch weet ik dat ik gelijk heb. Ondanks dat er 400 gram op het bakje staat, is er ruimte voor een pond.
Zelfs voor iemand zo briljant als ik, kent een dag maar 24 uur. Dat laat geen twijfel voor drukfouten en ik besluit vanaf morgen zowel met magnetronmaaltijden als de Albert Smurfengeijn te stoppen. Hoog-intelligente mensen vertrouwen er [terecht] op dat alles wat ze lezen juist is en Albert Heijn faalt duidelijk. Ga ik toch lekker naar zo’n laagopgeleide supermarkt. Die broers van Aldi hebben ruzie, kunnen ook hun erfgenamen zijn, en hoogvliegers als ik begrijpen de superioriteit van harmonie, [19] Lidl dus. Nog lekker dichtbij ook. De pasta smaakt flauw, snel wat peperkorrels halen. Geinig glazen flesje zonder statiegeld, [20] wel zo makkelijk. Luid juichend beschrijft de buitenkant dat het molentje keramische elementen bevat. Als heer van stand mompel ik onhoorbaar dat zulks ener ding parelen voor de zwijnen werpen is en je toch echt zeer bijzonder hoog opgeleid moet zijn om zoiets niet-plastiekerigs te kunnen waarderen.
Ziet er goed uit! Volume = gewicht! 35 Gram peperkorrels, geschonken door Moeder Natuur en de nazaten van de VOC, wat wil je nog meer? Een kindveilige verpakking van extra dik glas? Ach sorry, we hebben de maat wel aangepast maar de fabrikant is “vergeten” dubbeldikke flesjes van kinderveilig glas te leveren. We ontslaan die lui in de derde wereld meteen!
Wederom thuisgekomen, het is inmiddels een dag later, vind ik een oud pepermolentje in de kast, ook van die Lidl-dinges. Dat was van die keer dat er zich geen fatsoenlijke supermarkt voor hogeropgeleiden in de buurt bevond. Destijds dacht ik dat het toeval was, maar achteraf begrijp ik dat mijn superieure onderbewuste de twee bij elkaar heeft gebracht. Het enige waar ik nog beter in ben dan woorden, is getallen. Na zorgvuldige inspectie, kun je prima aan GJ overlaten, koppie koppie enzo, concludeer ik dat in beide pepermolens 35 gram inhoud zit. In tegenstelling tot die stomme champignons staat het kraakhelder vermeld. Teveel nadenken is prijs die je als hogeropgeleide moet betalen en ik snap het niet. Het nieuwe potje is ruim een centimeter groter dan het oude en toch zit er evenveel in. Lidl houdt van haar klanten en hun kinderen, daarom is het glas duidelijk niet ineens twee keer zo dik. Hoe ik het ook wend of keer, het blijft een onintelligent verhaal. Dan draai ik het grote potje ondersteboven en kijk nog eens. Het lijkt soort van legig. Daar trapt intelli-ik niet in, geweldige GJ heeft toch echt een volle pot gekocht.
Eenmaal thuis lijkt het de wereld op zijn kop. Zo irritant dat huisvriend reclame onderbroken wordt door films en series op TV. Hoe krijgt een eerlijke supermarkt ooit uitgelegd dat het aan mij ligt en niet aan hen? Hoe zou Loeki de Leeuw trouwens smaken. Morgen eens in het schap kijken.
Peperkorrels zijn eigenlijk grote zandkorrels, maar hoe ik het flesje ook draai, ondersteboven zit er minder in dan omgekeerd. Hyperintelligent als ik ben, weet ik dat de aarde niet plat is en er dus ook geen luik naar de andere kant van de planeet is. Dat is zeker niet het antwoord. Uiteindelijk blijkt het eenzelfde euvel als bij de champignons, alleen heeft dit keer een onoplettende drukker de wikkel te hoog geplakt. Nou lijkt het net alsof het flesje goed gevuld is. Onbegrijpelijk hoe dom die lui van de supermarktinkoopafdeling zijn. Laten zich zomaar neppen. En aan kwaliteitscontrole doen ze al helemaal niet. Gelukkig kan de wereld altijd rekenen op hogeropgeleiden om de waarheid te ontmaskeren. Terwijl ik een flesje plat water open besluit ik voorlopig maar even niet te eten. Hoef ik ook niet naar de supermarkt. Als hogeropgeleide loop je tenslotte al genoeg risico om in verwarring te raken. OK, misschien alleen voor een paar flesjes van dat pure waterspul, die toegevoegde vitaminen maken me nog scherper. Even snel terug naar de vuilnisbak voor het merk. Trouwens niet opgelet of er statiegeld opzit [nee]. Laten we eerlijk zijn, arme mensen zijn arm omdat ze niet opletten. Dat zal een superslim ongeleid iemand [8] als ikke, ikke nooit overkomen. En terecht.
Dat Lidl een maat bakje hanteert voor gewone eiersalade van 300 gram en die met een snuifje kerriepoeder van 250 gram voor nauwelijks meer pegels is duidelijk uit milieuoverwegingen. Kan Albert Heijn nog wat van leren. Nogmaals: de supermarkt geeft om jou, je kinderen, het milieu [4] en de toekomst. Aandeelhouders en vette winst is zo vorig jaar. Vanaf morgen kun je weer zegeltjes sparen voor het grote sprookjesboek.
—
[1] Een vorig kabinet stelde zich ooit tot doel om tweederde van de Nederlanders een hoger dan gemiddelde opleiding, HBO of WO dus, Staat goed in internationale vergelijkingen. Kun je het MBO net zo goed afschaffen. Unilever vragen gratis hogere diploma’s bij een pakje boter weg te geven werkt ook goed voor de statistieken. Niemand gebruikt tenslotte olijfolie in de keuken. Nederland kennisland is het beste land!
[2] Een-na-beste wetenschappelijk onderzoek ooit is meer recent. Hoeveel van iets heb je nodig om een verzameling te starten. Twee stuks en dat is minder dom dan je denkt, beste hoogopgeleide.
[3] Opmerking verwijderd, te moeilijk voor mijn lezers.
[4] Vanwege dat milieu zijn ze ook tegen statiegeld. Laten we eerlijk zijn, er passen evenveel lege als volle plastic flessen in een vrachtwagen. Als je ze nou nog kon platdrukken of versnipperen, maar helaas dan kun je ze niet opnieuw vullen.
[5] Tevens de reden waarom ik de beste manager ooit ben.
[6] Dat mag ook als je géén 50-Plus stemt hoor.
[7] Had je maar moeten gaan studeren. In mijn tijd… Huh, je bent pas 15 en krijgt drie euro per uur? Hou je mond vlegelin en stop met me in de war te brengen. Ga lekker buiten spelen ofzo. Hangjongeren van tegenwoordig, je vind ze zelfs in de supermarkt, bah.
[8] Ongeleid [en arrogant] projectiel is meer van toepassing.
[9] Vraag maar beter niet waar de hamburgers uit de Netflix documentaire Tiger King vandaan komen.
[10] Ja, want de krokodil heeft het paard opgegeten.
[11] Gelukkig laat GJ zich nooit uit het veld slaan. Nieuwe ronde nieuwe kansen. “Ik ben hoog-in-mijn-bol opgeleid [en dit keer voorbereid ]. Mij pakken ze niet.” Voor de zekerheid trek ik toch maar als de bliksem mijn geluksshirt aan, die met een polospeler op een krokodil [10] en drie schuine strepen, je weet wel.
[12] De verhouding verkoper – koper.
[13] De verhouding vlees – vegetarisch.
[14] Een significante minderheid van de hogeropgeleiden, vooral zij die een superieure binding met Moeder Aarde hebben, weet zeker dat ze voelen minder beinvloedbaar te zijn voor reclame. Die reactie is het sterkst bij eco-consumenten die het regenwoud hopen te redden door dure, exclusieve producten te kopen die gegarandeerd beloven palmbomen op Antarctica te planten als het kan.
[15] Waaarom zitten champignons trouwens in een blauw plastiek? Niet van de EU, die eisen alleen dat bananen recht zijn.
[16] Zoals alle hogeropgeleiden heb ik heilig ontzag voor autoriteiten, zelfs al hebben Boris J. zijn kameraden aan de andere kant van het Kanaal ons verlaten. En nee die bananenonzin heeft niets te maken met schrijfsels van de Britse Premier uit de tijd toen hij nog oneerlijke stukjes over Brussel in de krant schreef. Die man is door en door eerlijk. Sommige dingen veranderen nooit.
[17] De privileges van het hoog-in-je-bol opgeleid zijn, strekken zich ook uit tot het fysieke rijk. Op de een of andere manier voelt die halve kilo champignons veel lichter. Met mijn superieur denkraam schat ik zo’n 25 procent als je uitgaat van het echte gewicht, niet dat op de doos.
[18] Met mijn intelliquentie ben ik niet alleen te slim voor reclames maar ook te goed om mee te doen aan spellingswedstrijden.
[19] Mijn boek over de meerwaarde van aardstralen is nu te koop, ruim voor kerst en werkt ook tegen maanstralen. Nee, niet Corona, probeer eens een mondkapje, afstand houden en niet meer dromen van een baan als minister van Justitie.
[20] Als statiegeld echt werkte – zoals bijvoorbeeld kerncentrales – zat er wel statiegeld op [karton]. Net als op radioactief afval. Dat werkt nog minstens 20.000 jaar. Goed hé? Ook GJ gloeit van trots bij zoveel menselijk vernuft.
