Statiegeld is net zout, het kan op bijna alles. Maar wel een stuk gezonder voor je kinderen. Ja toch Primark?[1]
We beginnen met een grapje: waar zijn de poetsdoeken nog goedkoper dan bij Action? Primark natuurlijk, de kledingwinkel die zegt te zorgen. Vooral voor zichzelf dan, geld regeert tenslotte de wereld.Je zult maar het geluk hebben dat je in de stad woont met zo ongeveer de grootste Primark in heel Holland. OK, van die 7.572 vierkante meter is het meeste voor de dames, dan komen de kinderen, babies en huishoudtextiel – en oh vergeet niet een paar vierkante meter aan geurkaarsen – maar voor de heren is er ook een hoekje ingeruimd. Meer dan genoeg voor Rotterdammers, wij houden van aanpakken, niet van winkelen. In ieder geval ik dan.
Je moet er tegenwoordig snel bij zijn. De paaseieren liggen al sinds januari in de schappen en de eerste kerstkransjes staan in de file, die worden eind augustus geleverd. Het is eind maart en ik neem een gigantisch risico. Toch fiets ik naar de Primark voor wat korte broeken. Sommige mensen zeggen waarom zou je met onze Hollandse kwakkelzomers maar dat is niet het gevaar wat op de loer ligt. Zijn ze er nog die shorts? Ja, en zelfs in mijn maat. Ik graai er vier mee. Nog even drie polo’s erbij en klaar. Afrekenen maar.
Pin, pin en ik krijg twee hele grote, lelijke, bruine papierzakken toegeschoven. Ziet er enorm eco uit. Erg onaantrekkelijk moet wel goed zijn voor het milieu. Zeker als er kreten op staan als ‘Primark Cares’ [Primark Zorgt] en ‘How Change Looks’ [Hoe Verandering Er Uit Ziet].
Als bewust milieuterrorist die graag met z’n rugzak het vliegtuig naar Verweggistan induikt, ben ik zeer in de nopjes met mijzelf. Toch maar mooi bio bezig en nog op de fiets ook. Maar wat zijn die tassen groot, dat past nooit in mijn rugzak. Die is maar 80 liter tenslotte. Zeven items, zeven hangertjes, zelfs de tennisbroekjes. Primark vraagt je niet eens meer of je ze wil hebben. [Nee.] De betrokken kledingwinkel is vooral bezorgd over hoe ze nog eentiende cent extra kunnen verdienen ten koste van het milieu. Denk maar eens mee.
Winkelruimte is duur, neem je de hangertjes terug dan moet je ze ergens bewaren. Die ruimte bespaar je nu en minder opslagruimte betekent meer ruimte voor rekken vol poetsdoeken. Door de hangertjes ongevraagd in de tasjes te stoppen, kunnen de kassa’s (een stuk of 50) meer klanten per uur verwerken. Hangertjes die retour gaan worden of hergebruikt of vernietigd. Het kost alletwee blijkbaar meer geld dan nieuwe hangertjes. Ze zijn uitgekiend hoor daar bij die luxe poetsdoekenwinkel.
Nieuwsgierig hoe het zit, ga ik naar de Primark website. Ik moet even door wat onzin waden maar dan vind ik het: een lichtgroene balk die belooft me alles te vertellen over de zorgzame, veranderende Primark. Ook is er nog iets met sustainable cotton, katoen dat goed is voor een duurzame toekomst ofzo. Je kunt ook minder nieuwe kleren kopen. Meer omineus vind ik het feit dat ik word doorgeleid naar de corporate website, zeg maar die van het hoofdkantoor. En dan gaan ze los.
“Een van onze doelen: beter voor de planeet zorgen. Daarom willen we de hoeveelheid afval vanuit de modesector beperken door kleding te maken die langer meegaat en die kan worden gerecycleerd. Om dat te bereiken, willen we alleen nog katoen gebruiken dat biologisch is, gerecycleerd is of verkregen is via het Sustainable Cotton Programme van Primark, en geen wegwerpplastic meer gebruiken.”
Kijk ik weet ook wel dat mijn blog vooral in Blijdorp wordt gelezen, niet in de echte wereld. Dank trouwens voor het toezenden van die krat bananen heer B.O. Kito. Ze smaakten heerlijk. Maar mocht door dit verhaal iemand eens vragen gaan stellen aan Primark dan schuiven ze vast de schuld op een onbetaalde stagiair die een foute tekst heeft geschreven. Je kunt ook iemand inhuren hoor Primark, kan de stagiair meehelpen en nog wat leren.
Het zakelijk ronkende reutelverhaal op de corporate website draaft nog even door.
“We willen onze omvang en lage prijzen benutten om iets goeds te doen.
Voor een betere planeet die betaalbaar is voor iedereen.
Want dat is hoe verandering er echt uitziet.
Primark Cares
Hoe verandering eruitziet”
Misschien minder handig geschreven dan je denkt. Die omvang betekent tenslotte ook heel veel plastic hangertjes die weggegooid worden. Ik had een plastic bakje moeten kopen toen ik er toch was want nu moet ik overgeven. Wat een trieste woordenbrij. Het verhaal over duurzame katoen is nog erger.
Primark huurt CottonConnect en Oritain in om het katoen gedurende de gehele, complexe produktieketen te volgen. Zo vat je een ingewikkeld nonsense-verhaal samen. Trouwens, klinkt goed hé ‘forensische wetenschap en de toeleveringsketen’? Alleen jammer dat we in een circulaire wereld leven en dat de plastic hangertjes weggegooid worden om als plastic bolletjes in ons lichaam en de katoenplant terug te komen. Vast om het forensisch volgen van katoen makkelijker te maken. [2] En laten we eerlijk zijn zo’n forensisch katoenbureau zegt wat de klant wil horen, verpakt in mooie woorden. En verder kijken dan je neus lang is, doen ze ook niet. Welke boterham wil nou slecht nieuws horen of verteld worden dat ze niet goed genoeg bezig zijn. Het gaat beide partijen tenslotte niet om het milieu maar om geld verdienen.
Gelukkig is er altijd nog Advies-Jan op wie je kunt bouwen voor een gedegen advies. Wat nou als we op vijf euro statiegeld vragen voor iedere klerenhanger? En ja dat is precies evenveel als mijn nieuwe tennisbroekjes kosten. Praat je daar maar eens uit Primark.
—
[1] Ik neem tenminste aan dat er nog geen wetenschappelijk onderzoek is dat aantoont hoe zout helpt bij het uit je lichaam spoelen van plastic.
[2] GJ heeft ook de beste samenzweringen, veel beter dan die mafketel Willem Engel. Hier gaan we. Geloof jij dat het toeval is dat mensen langzaam plastic gevoerd worden. Zou het geen sinister complot zijn van buitenaardse wezens om ons langzaam in robots om te bouwen? Lijkt me veel waarschijnlijker dan de gedachte dat de mensheid zichzelf langzaam vergiftigd. Zo dom zijn we nou ook weer niet.