Zondag is het kabinet bijeengekomen en heeft besloten dat Nederland dicht moet. En wel onmiddelijk want de situatie is kritiek. Eerst ff pitten, altijd zwaar dat werken op zondag. Dus worden een dag later tijdens de lunch de fractieleiders ingelicht en pas rond zeven uur ’s avonds, wij, het volk. Waar is de brand?

De hele maandag gonst het al. Burgers en bedrijven weten niet waar ze aan toe zijn. Wel of niet de boel dicht. Mogen fysios openblijven of zijn ze niet essentieel? Waar paniek is, wordt gehamsterd en de Action lijkt wel leeggeroofd. Die geurkaars voor tante Truus is nou een wc-borstel geworden. Truus moet vooral niet zeuren, zij krijgt tenminste nog iets. En met een beetje creativiteit kun je in een wcborstel best kaarsjes hangen, heb je toch nog een kerstboom.

Als ik om zes uur thuiskom van een rondje winkelcentrum om de hoek – het Alexandrium is de een-na-grootste winkelgalerij van Rotterdam – kijk ik op de internetpagina van de rijksoverheid. Er staat keurig iets van “om zeven uur hoort u meer.” Ondertussen meppen oude vrouwtjes elkaar met stokbroden om de oren voor dat laatste pak wc-papier. Hamster nou gewoon drank, veel beter.

Ik gun mijzelf een vrije maandagna-namiddag en fiets naar het een-na-grootste winkelcentrum van Rotterdam. In het Alexandrium is het doodstil om vijf uur ’s avonds. De Hema is leeg, C&A heeft ook geen klanten en de afzettingspalen vervelen zich. De enige winkel waar de mensen voor in de rij staan is kledingzaak Primark, waar niets meer dan tien euro kost. Ze staan letterlijk tot om de hoek. Heeft overigens meer te maken met de populariteit van de winkel dan coronasluiting.

Aan de ingang van het winkelcentrum vallen de bloemist en taartenbakker me op. Wie zal de kaalslag overleven? Niemand die het weet. Winnaar of verliezer, het besluit is gisteren al genomen. Ruim 24 uur na het kabinetsbesluit van zondag weet geen ondernemer [of burger] waar ze aan toe is. Kwalijke zaak en een communicatiecrisis eerste klas.

Als het gevaar zo groot is dat maatregelen geen uitstel dulden, zeg het dan. Wil je de fractievoorzitters informeren, bel ze uit bed! Veroorloof jezelf de luxe van anderhalve dag wachten vanwege de juiste kanalen, is er ook geen brand. Ook al is die er wel, niemand meer die snapt dat er echt brand is – of dat er politici met een fatsoenlijk denkraam zijn. De belangrijkste boodschap is niet wat je zegt maar wat je doet. En daar faalt het Rijk grandioos.

Tot op zekere hoogte heb ik er begrip voor dat je dingen geheim houdt tot de bekendmaking, maar doe dat dan om vijf uur maandagmorgen. Er is altijd wel iemand wakker op de krant. Wat je niet moet doen is het Haagse slakkensausje eroverheen gooien. Dat is wel wat gebeurt. Haagse ego’s voor onze nationale gezondheid. Ach, is er geen geld genoeg voor hun salaris, verhogen ze toch gewoon onze belasting? En nee, het sociale contract is bindend vanaf geboorte.

Extreme maatregelen vereisen maximale voorbereidingstijd. Die wordt bedrijfsleven noch burger gegund. De glorie van de politieke kaste is al wat telt. Maar ach, die les werd ons al ingestampt toen de Tweede Kamer Herr Ferdinand Grapperhaus nog steeds ‘geloofwaardig” vond.

Nederland op slot betekent Nederlandse levens verwoest, dus waarom aarzelen? De enige reden die ik kan verzinnen is een overheid die altijd en bovenal eerst voor zichzelf zorgt. Herinnert u zich de recente thuiswerkvergoeding van 360 euro op jaarbasis voor ambtenaren nog? Dat was vorige maand. En zo gaat het altijd.

Iemand die in een gezond bedrijf zijn eigen werk creeert, wordt eruit geknikkerd. Bij de overheid krijg je dan een promotie. Klinkt onschuldig tot er een crisis uitbreekt.

Nogmaals: een crisis als de coronauitbraak bezweren is lastig. De toekomst is onzeker, daarom heet het de toekomst. Hoe minder mensen slachtoffer worden, hoe beter. Daar hangt wel een prijskaartje aan. Tegen de tijd dat het laatste Kamerlid, lichting 2020 dood is, betalen onze kleinkinderen nog de coronacrisis nog steeds af. Ondertussen dient de volgende crisis zich al weer aan. Het minste wat je dan kunt vragen van een goed-functionerende overheid is om snel te handelen en het algemeen belang boven het politiek belang te stellen. Vooralsnog is dat een ijdele hoop.

Ik heb voor, tijdens en na de persconferentie van minister-president Rutte, maandag diverse malen gekeken naar de informatie over aanstaande coronamaatregelen. Keer op keer niks, nul en noppes. Nadat de persconferentie is afgelopen, gaat de website van de rijksoverheid plat. Morgen moet alles dicht, maar wie en wat precies weet niemand. Gelukkig kunnen belastingen altijd omhoog om de salarissen van politici en ambtenaren te betalen. Het enige goede aan corona is dat het niet [al te veel] discrimineert.

En toen was het nog niet duidelijk, Hema en Action vinden dat ze best open kunnen omdat ze meer dan 30 procent essentiele waar verkopen. Volgende fout van de regering. Er zullen er nog velen volgen.

Kopfoto: Algemeen Dagblad, dinsdag 15 december 2020. “Rutte gooit land op slot.”