Het gebeurt gelukkig in een ver, ver land. Misbruik van andermans [arme] kinderen enzo.
Niet ieder kinderleven weegt even zwaar. Dit keer niet over mensonterende omstandigheden in fabrieken ver weg of de produkten die we kopen – kan niet elke dag kerstmis zijn, zo vermoeiend – maar meer tastbaar, het kroost zelf.
Dat rechters regelmatig afwijken van wat Nederlanders eerlijk vinden, begrijp ik. Soms doen de edelachtbaren echter onbegrijpelijke uitspraken, onverenigbaar met ons nationale rechtvaardigheidsgevoel. Betrapt worden bij het saboteren van de rechtsgang en 50 procent korting op je toch al lage straf vanwege je hoge leeftijd krijgen, is er een van.In 2018 wordt de 68-jarige Piet Hein van T. in Nepal veroordeeld tot zeven jaar cel voor het misbruiken van twee minderjarige jongens. De man uit Makkinga kijkt terug op een lange ‘carrière’ als kinderpsychiater. Mijn mening kennen jullie. Die overigens ook voor zijn ‘grote’ zussen die in 2020 terecht staan, geldt. De bejaarde ‘dames’ Marijke (80) en Wilma van T. (81) uit Brummen en Poortugaal proberen het jonge Nepalese slachtoffer om te kopen. De oud-maatschappelijk werkster [3] en voormalig universitair docente bezoeken de familie van het slachtoffer meermaals in Nepal. Zou oud zijn ze dus ook niet. Later wordt er onderhandeld over een afkoopsom van 10.000-en euros. Ook is een van de grote zussen niet te beroerd om tassen vol belastend materiaal te verstoppen voor de politie.
‘Wel moest hij het slachtoffer nog een boete betalen van enkele honderden euro’s en mag hij Nepal zeven jaar lang niet meer in.’
Bron: Algemeen Dagblad: “Celstraf dreigt voor bejaarde zussen (80 en 81) van pedofiel omdat zij slachtoffer wilden omkopen” [10 november 2020].
Ondanks dat beide grote zussen een criminele bende vormen met hun jongere broer, een internationaal veroordeelde pedofiel, krijgen de oude besjes een reuzekorting van 50 procent op hun toch al magere gevangenisstraf. Ze hoeven geen jaar maar slechts zes maanden te brommen. Ze zijn vast zielig in de ogen van de rechter omdat ze oud en krakkemikkig zijn terwijl ze maanden eerder monter en vol slechte bedoelingen op het vliegtuig naar de andere kant van de wereld stappen. Ondertussen weten de duivelse dames prima wat ze doen als ze babybroertje Piet Hein van T, veroordeeld zedenmisdadiger, zijn gerechte straf proberen helpen te ontlopen. Een klein jongetje dat gelukkig ver weg woont, dan telt het niet. De officier van justitie eist een jaar cel. Dat is vast na aftrek van 50 procent ouderenkorting.
“Kijk ze daar eens geknakt zitten, die lieve omaatjes. Ze wisten vast niet wat ze deden.” [1]
Zou niet mogen bestaan, maar als je roept dat je Nederland hebt opgebouwd en je zogenaamd verwondert waar het naartoe gaat met ‘ons’ land is alles mogelijk. Laat nou net deze beide 80-plus zussen hét voorbeeld zijn van wat er mis is met de jeugd van tegenwoordig. Nee! Niks, nul en noppes! Als je een ding onthoudt van dit verhaal herinner je dan dit: “vroeger was alles beter, behalve de jeugd van tegenwoordig!”
De rechter begrijpt het vast allemaal uitstekend – hoog-sensitief inlevingsvermogen enzo – en onthoogt de strafeis met een flinke dot vanwege – alweer – diezelfde leeftijd. Waarom? Niemand verdient het maar iedereen wil maar wat graag korting op korting stapelen, zeker als je de gevangenis in moet. De zussen zijn vals, genadeloos, gemeen en oud [6] – maar weten uitstekend wat voor verdorven dingen ze doen. Vanwege hun leeftijd krijgen beiden 50 procent korting op de – nu nog lagere! – geeiste celstraf. Vroeger was alles beter, inclusief monsters, maar vooral omdat de sleutel bij het op slot draaien van het traliehek in dit soort gevallen gegarandeerd voor eeuwig afbreekt.
Een beetje rechter die het vak van straffen van handlangers van zedendelinquenten serieus neemt, zorgt dat de grijze gruwels niet alleen opgesloten worden, maar veroordeelt ze ook tot het betalen van een veelvoud van het geboden omkoopbedrag. Misdaad mag niet lonen iemand? Helaas voor het slachtoffer, het gebeurt ver weg [alweer] en de rechter moet [vast niet geheel vrijwillig] een afweging maken tussen universele rechtsprincipes en lokale geriatrische verontwaardiging. En dan nog zijn er rechters die eisen na hun pensioen te mogen doorwerken. Ooit nagedacht over waarom je edelachtbare heet? Het ontzag van de maatschappij voor jullie natuurlijke voorbeeldfunctie bijvoorbeeld?
Rechter zijn is niet het makkelijkste beroep en oncoloog nog veel minder. Iets wat het moeilijk te begrijpen maakt dat rechters in ruste hun kennis en ervaring niet en masse delen en vermenigvuldigen na hun pensioen. Noblesse oblige. Een rechtvaardiger samenleving maken we tenslotte allemaal samen. [2] [3] Je kunt oneindig veel goeds doen als oud-rechter – een minderheidsstandpunt innemen bijvoorbeeld – zolang je maar bereid bent de veilige haven te verlaten.
Kopfoto gemaakt door Patrick Robert Doyle, gevonden op Unsplash.
—
[1] En in het vliegtuig van en naar Nepal hadden ze absoluut geen tijd om na te denken over hun daden. Schepen hebben [op de] valrepen, niet vliegmachines.
[2] Vergelijkende rechtswetenschappen een zetje geven is geen slecht idee.
[3] Of buitenlandse, jonge slachtoffertjes hier lokaal terzijde staan.
[4] Ken je die al van Katja Schuurman met teveel alcohol op achter het stuur? Ja, jaren geleden. Leuke dame, nog steeds, helemaal mee eens. Ze wordt extra gestraft vanwege haar voorbeeldfunctie. Blijkbaar geldt dat niet voor maatschappelijk werkers en kinder-psychiaters.
[5] Het lijkt erop dat ik niet alleen sta in mijn pleidooi voor het gelijktrekken van de strafmaat voor zij die binnen- of buitenlandse pedofielen ondersteunen. Het Algemeen Dagblad doet het wat subtieler dan GJ, maar da’s makkelijk. Tel maar eens op:
- “68-jarige Piet Hein van T. werd bijna twee jaar geleden in Nepal veroordeeld tot zeven jaar cel voor het misbruiken van twee minderjarige jongens.”;
- “Op zijn computer werd later ook kinderporno aangetroffen, maar voor zover bekend heeft hij in Nederland geen misdrijven begaan.” [In Nederland is het bezit van kinderporno strafbaar.]
- “De zussen zeggen dat ze ‘seksueel nooit iets geks aan hem hadden gemerkt’.” [Niet echt een onderwerp waar ik het uitgebreid met mijn broer over heb, trouwens,, GJ];
- “beide dames op leeftijd (80 en 81 jaar, de jongste is vandaag 80 geworden)” [artikel is van 10 november 2020];
- “Wilma (80) uit Brummen en Marijke (81) uit Poortugaal.”; [Ach, woonden ze allebei maar in het fictieve plaatsje Brommen, als u begrijpt wat ik bedoel.]
- “De twee zussen (die voor hun pensioen allebei een goede baan hadden, als maatschappelijk werker en universitair docent)”.
[6] Stijlfout die mijn innerlijke vooringenomenheid perfect illustreert. Natuurlijk bedoel ik niet dat de hoge leeftijd van beide zussen expliceert dat ze al heel lang vals zijn. [7]
[7] En nou stel je eens voor dat GJ rechter in opleiding is en per ongeluk iets van die strekking in zijn junior-vonnis schrijft. Rechter zijn, niet de gemakkelijkste roeping. Betekent niet dat je soms geen fout kunt maken. Wetteksten zijn niet meer dan de uitkomsten van politieke koehandel tussen partijen. De rechtspraak is daar een vervolg op. Rechtvaardig handelen is en blijft mensenwerk.
[8] Onderaan het verhaal op de website van RTV Drenthe staan zes ‘gerelateerde artikelen’. Vergeet even de ongelukkig gekozen kopfoto in helft daarvan en concentreer je op het feit dat de GGZ Drenthe met een informatiepunt rondom de in Nepal veroordeelde kinderpsychiater komt. Niets illustreert beter dat buitenlands gedrag van binnenlandse notabelen wereldwijde schokgolven in gang zet. Dat ingedachtig maakt de straf voor beide bejaarde zussen nog armoediger dan het al is.