Heibel Om Een Handdoek In Herat (5/7)

Chisht – Herat – Mazar-i-Sharif (04 – 07 augustus)

Waarin GJ zich in terug in Iran waant, zich opwindt over de Nobelprijs voor de vrede en een schone handdoek krijgen ongebruikelijk moeilijk is.

Als een dief in de nacht

Rond half vijf ’s morgens word ik wakker van iemand die een bijzonder felle zaklamp in mijn gezicht schijnt. De militaire politie wil ons zo snel mogelijk weghebben uit Chisht in verband met de Taliban. Dankzij Hollandse nuchterheid en de Britse ‘stiff upper lip’ duurt het nog tot kwart voor zes voor we daadwerkelijk vertrekken. Het eerste gedeelte van de weg is bijzonder slecht, maar in de loop van de dag veranderen de bergen langzaam in een vlakte en wordt de rit is minder oncomfortabel. Ik zit opgevouwen voorin tussen twee anderen met mijn voeten op de licht oververhitte transmissie, maar ik moet niet zeuren, veel mensen in Afghanistan moeten alles lopen.
Continue reading

Egypte: het archeologische pretpark (2/2)

Alhoewel ik denk dat bijna iedereen, behalve ik, al eens in Egypte is geweest, denk ik niet dat veel mensen met de veerboot vanuit Soedan Egypte binnenkomen. Nadat de boot was afgevaren en wij onze eersteklas hutten hadden gevonden gingen we aan het avondeten. Omdat ook wij het eigenlijk wel hadden gehad met bruine bonen bestelde Johnny en ik voor slechts twee Amerikaanse dollar een upgrade. Daar hebben we spijt van gehad.

egypt_en_soedan_01

Continue reading

Groeten uit India (1/4)

Afgelopen maandag vertrokken en ‘s nachts in New Delhi aangekomen. De groep bestaat uit een ouder echtpaar, een moeder met haar vijftienjarige zoon, een meisje dat alleen reist en nog twee vriendinnen die altijd samen op reis gaan. Onderweg in het vliegtuig ook weer wat geleerd, niet alle jumbo jets hebben lcd schermpjes in de stoelen, wat een tegenvaller en dat van Lufthansa.

tuktuk

Continue reading

Verhalen uit duizend-en-een nacht (4/5)

Hier weer even een korte update van alles wat gebeurd is de afgelopen twee weken.  We zijn inmiddels in China aanbeland en hebben de afgelopen weken Iran verlaten, door Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizië gereisd. Zeer enerverend. De tekst bevat een aantal typefouten, maar dat komt omdat het toetsenbord erg gammel is. Mijn excuses voor het ongemak.

zijderoute_turkmenistan

Continue reading

Daar zijn we weer (Turkije) (2/5)

Terwijl de rest van de mannen zich wanhopig aan het volgieten is met bier (we gaan morgen naar Iran) en de dames hun hoofddoekjes en chador aan het passen zijn, heb ik even de tijd gevonden om een mailtje te typen. Het kan zijn dat de tekst er ietsofwat raar uit ziet, maar dat komt door de toetsenbord indeling en de characterset die ze hier gebruiken met name de Turkse i en de Nederlandse i. Enfin gewoon ctrl-f: zoek-en-vervang doen.

zijderoute_turkije

Continue reading