En Nee, Gamma Wil Echt Geen Geld Verdienen

Dat zeg ik. Gamma [is gek]” Ja toch Freek?

Het management van Intergamma heeft de boel echt niet op orde. Kijk maar naar de website. Vier plantjes in pot voor bijna drie tientjes. Daar stel je dan Gamma’s ICT infrastructuur voor beschikbaar. Dertig procent van nul is nog steeds noppes.

Valt wel mee met dat Gamma, ouwe knorreboer.” nadat ik deel een van de Gamma saga had gepubliceerd. Nee! Ze willen gewoon geen winst maken. Soms kan ik de toekomst voorspellen. Ik wist dat er commentaar zou komen als ik negatief was over Gamma. Gaat het over bedrijfsvoering, getallen, verkoopkansen en winstmarges, weet ik uitstekend waar ik het over heb. Krijg je ervan als je iets leuk vindt.

Het feit dat ik niet de slimste, maar wel de leukste thuis ben, heeft een reden. Slim is nou eenmaal sexy. Sexy is een belangrijk verkoopargument in de liefde, zeker met mijn ego. Als mijn Meisje zegt dat ik beter naar Hornbach kan gaan, is dat zo. Maar goed, het is lente, mensen slaan dan soms op hol. Laten we eens iets voor de tuin kopen bij Gamma.

Vier leuke plantjes – met pot – voor slechts 28,95. Voor die prijs moet het wel heel bijzonder zijn. Dat valt tegen. Voor anderhalve euro max. heb je zo’n Kalanchoë plant. Een leuke gekleurde pot bij Ikea kost een euro. Dus roept Gamma: de mijne zijn [iets] groter. OK, dan gooien we er nog 25 procent bovenop. Vier keer pot plus plant, met opslag, is 12,50. Dat is dus de verkoopprijs. Bij Gamma kan het altijd gekker en kost zo’n ensemble een kleine, fleurige 30 euro. Alleen online beschikbaar overigens, verzendkosten gelukkig geen. Maar toch, wie koopt het?

(afbeelding: website Ikea)

Inmiddels hebben ze ruzie, maar Amazon begon ermee. Hun website werd als verkoopplatform aan derden aangeboden. Bol, de mislukte Nederlandse kopie, probeert het ook al een tijdje. En nu dus Gamma. Inspiratie is ver te zoeken. De bouwmarkt maakt er bovendien een rommeltje van. Normaal betaal je 4,95 verzendkosten. In dit geval wordt het fleurspul verzorgd en geleverd door derden. Zij rekenen geen bijdrage in de verzending. Moest er nog eens bijkomen aan die prijs. Toch verwacht ik dat er weinig kopers zijn. Niet alleen door de prijs maar ook omdat planten gemiddeld sneller doodgaan dan bloempotten. Laat de combideal toch aan McBurger over.

Stel dat ze bestaan, mensen gekker dan het Gamma management. Ze plaatsen een bestelling. Maffe klanten zijn meestal ongeduldig, een eigenschap die ze delen met de normalen. Vandaag is het zondag en als je voor half zes – aardappels gaar? – bestelt, heb je dat kwartet lieve plantjes ‘al’ over drie dagen in huis, tenzij je op een Waddeneiland woont. 72 Uur is een klassiek online afhaakmomentje. Waarom zou je in een wereld vol concurrentie er geen gras over laten groeien?

Val je er toch voor, zijn er ook positieve dingen te melden. Dertig dagen bedenktijd, handig als je vergeet water te geven. Reden retour: “ineens deden ze het niet meer.”

(afbeelding: website Gamma)

Blijkbaar verwacht Gamma dat er op 29 mei niemand thuis is. De kanstopper om zelf je bezorgdag te kiezen wordt wel twee [twee] keer vermeld. Misschien handiger om te schrijven hoe vaak de plantjes water moeten hebben, maar ik zal wel te kritisch zijn.

Niet alleen het management, maar ook de afdeling ICT van Gamma is niet op orde. “Wanneer dit product moet worden opgehaald, zijn de retourkosten €0. Retourneren in de bouwmarkt is gratis.” Onzekerheid is een vast kenmerk van de bouwmarkt, anders hadden ze er wel een variabele ingezet die, wanneer nodig, bovenstaande zin verandert in “Terugsturen is gratis. Je mag de dode plant ook afgooien bij de bouwmarkt.” Retourneren of terugsturen, maak het je klant gemakkelijk en gebruik woorden die iedereen kent. Helderheid is aan Gamma niet besteed. “De levertijd van je totale bestelling wordt bepaald door het artikel met de langste levertijd.” “Als je ook andere artikelen bestelt dan kunnen de bezorgkosten wijzigen.” Je zult maar een tuinset van Saoedisch woestijnoliehout bestellen met een levertijd van 29,9 dagen.

Over variabele tekstblokken gesproken. “Retourneren oude elektrische en elektronische apparaten. Gun je je oude elektrische en elektronische apparaten een tweede leven? Breng ze dan naar de gemeentelijke milieustraat of lever ze in bij GAMMA.” Op de middelbare school moesten we een aardappel beprikken om het spanningsverschil te meten. Geen idee hoe groot dat is bij een dode Kalanchoë plant, maar wanneer je ‘m als klein chemisch afval inlevert bij de milieustraat wordt je terecht uitgelachen. De tekst vervolgt met de opgetogen kreet: “dit wordt ‘m.” Niet dus. Zeg het maar even voor alle zekerheid.

Waarschijnlijk bestaat het Intergamma oppermanagement uit een boeket bloemen met zelfbewustzijn. Op hun beurt hebben die het tekstschrijven uitbesteed aan weet-ik-veel. Het rammelt in ieder geval behoorlijk. Nog steeds voor afschaffing van het Nederlands. Tot die tijd spreken we allemaal je moers taal.

“Sla in één keer je slag voor een vrolijke kleurrijke inrichting. Deze Kalanchoë mix bestaat uit vier Kalanchoë planten in verschillende kleuren bloempotten, namelijk: roze, rood, geel en oranje. Deze vetplant staat gedurende het hele jaar in bloei met frisse bloemen. Deze Rosalina variant heeft relatief veel bloemtjes die dicht op elkaar groeien. Ieder plantje heeft zijn eigen kleur pot met een diameter van 13 cm. De planten worden gemiddel gezien ongeveer 28 cm hoog. Deze Kalanchoë is een enorm sterk vetplantje die zeker tegen een stootje kan.”

Meer zielloze kreten als “topper”, “prachtprodukt” en “met liefde gekweekt” maken de artikelbeschrijving leesbaarder. Gooi er ook vooral iets in over “meerdere generaties.” Zelfs ik schrik soms van mijn eigen wijsheid. Laten we kijken naar de details. “Heeft relatief veel bloemtjes” Ahum. “Enorm sterk.” “Staat gedurende het hele jaar in bloei.” Gedurende het lezen des tekstens realiseerden ik mijn dat voor een beterer affront den tekstdichters bestens “bloemend”, “bloessemend” of ener equivalentend baggerwoord voor het woord “bloei” plaatstend. Dinges dus.

Tot slot. “Deze Kalanchoë is een enorm sterk vetplantje die zeker tegen een stootje kan.” Zelfs een boer uit Brabant als ik, leert op school dat het “die plant” of “dat plantje” is. Heeft te maken met aanwijzende voornaamwoorden enzo. Het is sowieso lelijk geschreven met een herhalende hoofdrol voor het woord “deze”.

Eenvoudige woorden zijn goed. De tekst moet wel lopen. Niet omdat ik taalpurist ben maar anders kost het je nog meer klanten. Laten we eerlijk zijn, Gamma doet er alles aan om geen geld te verdienen. Q.E.D., ik kan het niet laten en sluit af in het Latijn.

Om de boel een maand later weer open te gooien. Inmiddels heb ik deel drie van de Gamma saga gepubliceerd. Ook online willen ze geen winst maken. Misschien beter om al die bouwmarkten tot luierpakhuizen om te bouwen.

Mediamarkt is grappig

Winkeldiefstal is een plaag. De grootte van het te stelen object – en het gewicht natuurlijk – bepalen of dieven ongestraft hun gang kunnen gaan. Een wasmachine stelen, met contragewicht en al, is ambitieus. Als je het bij Mediamarkt in Rotterdam probeert, wordt het helemaal lastig. De winkel ligt niet op de begane grond, maar begint op de eerste verdieping. De wasmachines staan op de tweede of derde vloer. Roltrappen vind Mediamarkt te duur, dus veel succes met ongezien een loodzware wasmachine naar buiten smokkelen. Geld voor een onnozel bordje had Mediamarkt overigens wel. Volgens mij ben ik de enige die er de humor van inziet.

mediamarkt02

Lachen met Lidl

Lidl, de goedkoopste, de beste in groente en fruit – en – geen zorgen over de kosten van een verdwaald winkelwagentje. Wat zal Albert Heijn ‘blauw’ zien van jaloezie.

Vijf jaar op rij niet de beste met groente en fruit. Dat moet bijzonder pijnlijk zijn voor Albert Heijn. Een tijdje geleden lanceerde ze een futloze campagne waarin de Zaanse supermarkt vertelde dat ze echt van groente en fruit hielden, maar zelfs hun inmiddels gepensioneerde telegenieke winkelmanager kon het tij niet keren. Het jaar daarop won Lidl natuurlijk weer de eerste prijs Zelf ik eet ik graag groente en fruit en het prijsverschil is enorm. Een bos radijs kost bij Lidl 39 cent, de blauwe smurfen vragen er 1,19 voor. En ja de radijs van de Lidl smaken nog beter ook, die lekkere, iets pittige smaak ontbreekt bij de radijs van Albert Heijn.

Zakelijk gezien is Lidl een interessante organisatie. In een artikel in The Guardian legt de manager voor Groot Brittannië uit dat een beperkt assortiment van zo’n 1500 producten een van de succesfactoren is, die het mogelijk maakt lage prijzen te hanteren. Aldi en Lidl maken een kleine winst op ingezamelde statiegeldflessen van ongeveer drie cent, iets wat andere supermarkten niet lukt. Bij Lidl treft je regelmatig bordjes aan met “gekozen tot beste product”, onder andere door de Duitse Stiftung Warentest.

In mijn beleving stel ik me Lidl dan ook voor als een innovatieve supermarkt die het luie Albert Heijn continu alle hoeken van de kamer laat zien en was daarom verbaasd over de reactie van de prijsstunter toen ik opbelde om te melden dat er een winkelwagen voor de deur stond. Ze maken het je sowieso niet makkelijk. Eerst zocht ik op de website naar het nummer van de winkel in de buurt. Helaas stond er geen nummer bij, dus op zoek naar een algemeen nummer. Dat was ook niet te vinden en net toen ik het formulier op de website aan het invullen was, zag ik onderaan een nummer staan. Snel gebeld en verteld dat er een winkelwagen voor de deur staat.

“Dank u wel meneer. We komen ‘m ophalen. Dat gaat ongeveer een week duren.”

“Over een week staat ie er vast niet meer. Misschien even bellen met het filiaal om de hoek dat ze iemand langssturen?”

“Ja dat kan natuurlijk ook. Weet u ook welk filiaal het dichtste bij is?”

“Wacht, ik zoek het even voor je op, ik heb jullie website nog openstaan”

“Dank u wel meneer.”

Het is inmiddels een uur later en ik bulder nog steeds van het lachen, mijn geloof dat Lidl een super-supermarkt is, wordt wat minder, maar het blijft een mooie club. Winkelwagentje zijn duur, sommigen zeggen 150 euro, anderen spreken van prijzen tot enkele honderden euro’s. Wat de prijs ook is, even iemand langssturen is snel verdiend, zeker als supermarkten moord en brand schreeuwen dat hun winkelwagentjes verdwijnen. Wat zou moeten verdwijnen is bedrijven met een hoofdkantoor als een waterhoofd.