Avondklokrellen? Huur Een Hooligan!

Lust u nog peultjes?

Dagblad NRC onthult in juli hoe ongekozen burgemeesters voetbalhooligans onbezoldigd in dienst nemen om de stad veilig te houden [3] tijdens de avondklokrellen van eind januari. Ging het goed?

Trevor Noah, presentator van The Daily Show, is al een tijdje vermist op de Nederlandse TV. Jammer. Stel nou dat hij een vergelijking maakt tussen de bestorming van het Capitool, het gebouw waar zowel de Amerikaanse Eerste als Tweede Kamer zetelt, en de avondklokrellen in Nederland. Gecorrigeerd voor grootte van aantal onderdanen zijn ze onderling uitwisselbaar.

Op zes januari bestormen volgelingen van de zittende president het Capitool. Dat doen ze niet zomaar. Trump roept op en moedigt aan. Hij vindt dat hij de verkiezingen heeft gewonnen en het zint hem niet dat een meerderheid hem geen gelijk geeft. Bovenbaas Trump is immens behaagd – zoals men dat van hoge dames en heren pleegt te zeggen – als hij hoort dat de aanval is ingezet. Ondanks ongetwijfeld veel druk van adviseurs, weigert hij het geweld te veroordelen en de oproerkraaiers te sommeren naar huis te gaan. Achteraf spreekt bezorgd buitenland [Engels] van een coup-poging. Nederland veroordeelt het ongetwijfeld scherp. Ril, ril. Jeuk aan je [on-democratische] bil.

Als je de baas van een stad of een land bent en je gebruikt racistisch-rechtse oproerkraaiers om je doel te behalen, ben je dan uberhaupt geschikt om leiding te geven? Trump is tenminste nog democratisch gekozen. Dat kun je van onze Nederlandse burgemeesters niet zeggen.

Een kleine drie weken nadat bendes het Capitool bezetten, vat Nederland vlam. De avondklokrellen zijn niet alleen onverwacht maar ook onverwachts hevig. Ach, niet meer dan variatie op een thema. De gemiddelde voetbalsupporter breekt zondagmiddag de lokale binnenstad af als zijn kluppie wint. Of verliest. En al helemaal bij gelijkspel. Maar morgen gewoon weer werken dus om zes uur – voorzichtig, niet in de scherven trappen – naar huis. De ongekozen burgemeester van dienst stampelt wat ongenoegens en schrijft vervolgens braaf verder aan het financiele pamflet voor de nieuwe voetbaltempel. Best wel raar. “Ach een paar racistische leuzen hier en daar en wat belwinkels in de fik maakt ze nog geen slechte jongens.”

Overheid en uniforme polderpers wentelen zich comfortabel in de verklaring dat mensen nou eenmaal willen rellen omdat ze willen rellen. Het idee dat een of misschien wel twee van de twee bizar broddelwerk leveren, komt niet bij ze op. Net als bij justitieminister Ferd Grapperhaus die denkt ongezien te kunnen hossen en knuffelen tijdens zijn stiekume bruiloft, is er nauwelijks commotie na een brisant artikel in de NRC dat lokaal burgemeesters voetbalhooligans inhuren om orde te bewaren tijdens de avondklokrellen. De vraag of het wettig is [4] extreem-rechts tuig de kans te bieden om in het donker, gedurende de nieuwe spertijd de orde – nog een leuke definitiekwestie – te bewaren, blijft onbeantwoord.

Voelen normale burgers, u weet wel, beige broek, kek, lichtblauw hemd met een duur tekentje trots op de borst geborduurd in een ver, arm land enzo, zich echt veiliger als hooligans ‘hun’ – beetje ambivalent, sorry – stad bewaken. In de woorden van Drs. P.: ruitje hier, ruitje daar, er valt altijd meer te breken in de arreslee onderweg naar Minsk. Mooie stad trouwens hoor, vast weinig hooligans. Niet dat het lied goed afloopt.

Waarom mogen burgemeesters ervoor kiezen wetten en regels willekeurig te negeren terwijl hun onderdanen nul vinger in de pap hebben bij het installeren van voorgenoemde bovenbazen? En dat is nog voor ik over geschiktheid praat. En maar lachen over de Verenigde Staten en president Trump.

Er is geen enkel excuus om in een vrij, democratisch land burgers willekeurig met overheidstaken te belasten. Zeker niet vernielzuchtig, racistisch voetbaltuig [1] dat liefst vecht met de politie. Burgemeesters die roepen dat het wel burgeroorlog lijkt of hun eigen wetsovertredingen vergoeilijken met een beroep op overmacht, zijn het toonbeeld van gebrek aan bekwaamheid. Zelfs een BOA moet nog minimaal een curus van een week volgen om zich met die naam te tooien. Waar waren die trouwens?

Kopfoto gemaakt door little plant, gevonden op Unsplash; Bence Balla-Schottner, gevonden op Unsplash en Wesley Tingey, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

[1] Extremistische voetbalhooligans, vergat ik even. Waar is de AIVD als je ze nodig hebt? Druk bezig pre-potentieel, mogelijk toekomstige zuigelingen, die vanaf hun 18e kansrijk radicaal gedrag tegenover windmolens kunnen vertonen, monitoren? [2]

[2] Of met de hele afdeling mijn website nader bestuderen?

[3] Voetbalhooligans beschermen de stad tegen… zichzelf? Maar dat gaat toch nooit werken.

[4] Zo schattig, dacht je nu echt dat ik wenselijk bedoel als ik wettig schrijf? Gansje [m/v/]

Wie Interesseert dé Amsterdamse Veiligheidsdriehoek?

Niet dé Amsterdamse Penoze, goed lezen.

Misdaadverslaggever Peter R. de Vries neergeschoten.

Net geklikt op een link in de dagelijkse email van mijn krant. Onderweg daarna tel ik de zinloze seconden af tot de cookiemelding vanzelf verdwijnt. Vervaagd en vergrijsd zie ik op de achtergrond dikke letters over Peter R. de Vries die is neergeschoten. Geen idee of ze een oude homepagina gebruiken of de meest recent, zeg ik tegen mezelf: ‘ het zal toch niet waar zijn?’

Even snel opgezocht en als ik ontdek dat het echt waar is, roep ik keihard: ‘wat’? Rond half acht ’s avonds is De Vries meerdere malen door het hoofd geschoten om de hoek van het Leidseplein waar het televisieprogramma RTL Boulevard wordt opgenomen. Om half tien – twee uur later – schrijft Amsterdamse krant Het Parool dat bovenbaas Femke Halsema met een reactie komt. Nu al? En? Ondertussen?

‘De driehoek, het overlegorgaan van de burgemeester, chef van politie, en hoofdofficier van justitie, is dinsdagavond direct na de schietpartij bij elkaar gekomen voor een ingelaste vergadering over de veiligheidssituatie in de stad.’ En? Dat De Vries voorlopig niet meer naar de studio van RTL Boulevard mag? Per direct?

Ondertussen zijn Amsterdamse politici ‘kapot’ van weer een aanslag op onze [mijn cursief] rechtsstaat. En? Je zou bijna denken dat de boeven de baas zijn in Nederland. En dat terwijl [ongekozen] politici de ultieme hoeders van onze [democratische] rechtstaat zijn. Vanmorgen lees ik een verhaal in de NRC over hoe burgemeesters [2] in het zuiden, lokale voetbalhooligans toestemming geven om op te treden als burgerwacht tijdens de avondklokrellen. [4] Gaat bijna goed. [3] Blijkbaar zijn er supermensen die mogen kiezen wanneer de regels van de rechtsstaat wel en niet van toepassing zijn. Moet je achteraf ook geen krokodillentranen huilen.

Geen zorgen, de echte demi-bovenbazen, demi als in demissionair, Rutte en Grapperhaus praten nu met de National Coordinator Terrorisme en Veiligheid, bekend van zijn zwaarwegende observaties over mensen die zich mogelijk – en zeer potentieel – extreem negatief over corona of windmolens denken te kunnen gaan uitlaten. Huisdieren zoals kalveren, moeten tijdens de, gegarandeerd vruchtbare, discussie uit veiligheidsoverweging thuisblijven. Volgens welingelichte bronnen zitten meerdere deelnemers inmiddels diep in de put.

Het Parool en het AD schrijven dat De Vries geen beveiling wil sinds hij vertrouwenspersoon van kroongetuige Nabil B. in het proces tegen Ridouan Taghi is. Niet iets om trots op te zijn, maar onze geografie dwingt ons te erkennen dat sommige schurken een maatje te groot voor Nederland zijn. Op dit moment is niet bekend wie De Vries heeft neergeschoten, maar waarom niet voor de zekerheid alle topcriminelen aan de Verenigde Staten uitleveren als de kans zich voordoet? Tijdje geleden een verhaal over een ‘supermax’ gelezen, een gevangenis die zo onmenselijk effectief is, dat je hem je ergste vijand nog niet toewenst. Daar zijn boeven bang voor. In Nederland zijn we te lief. Ook zijn we als land te klein om grote boeven effectief van repliek te dienen. Thuis is topcrimineel iets om trots op te zijn, ben je dat in de Verenigde Staten, weet je dat de jacht bijna over is. En daarmee je vrijheid.

Ondertussen vergadert – wilde zeggen ‘blaat’, maar da’s voor schapen – de veiligheidsdriehoek zich suf. [1] En? Het is allemaal achteraf. Ben je een boef en kunnen we je in de VS dumpen, doen!

Kopfoto gemaakt door Logan Liu, gevonden op Unsplash.

[1] En wie houdt toezicht op de veiligheidsdriehoek? Niet de stelling van Pythagoras, die weet wel beter.

[2] Overigens waren er ook burgemeesters die – nadat de politie met gevaar voor eigen leven de eerste dag optrad tegen avondklokrellers – vervolgens vrolijk riepen dat nu de BOA’s wel konden gaan handhaven. En? Is toen ook de veiligheidsdriehoek bijeen geweest?

[3] Bijna goed als in zonder slechte publiciteit.

[4] Moet je in Rotterdam eens proberen met drie betaald-voetbalclubs.

Geheime Gemeentetuin: Roken in Rotterdam als Politiek Privilege

Liever een politicus die uit eigenbelang honden in het stadhuis toestaat dan een die op het stadhuis rookt. Beroepsverbod voor beiden nog beter.

Nog even over het nieuws van 2019 dat roken moet kunnen. Zonder nicotine durven Rotterdamse gemeenteraadsleden blijkbaar niet met elkaar te praten. Komt er een kleuter langs, draaien ze zich wel even om. Moet de kleine wel zijn adem inhouden.

Dit rondje regentenrampen begint in april 2018 in de Hofstad. “500.000 Hagenaars zijn fout. Ik ben de [ongekozen] burgemeester en dus de baas. Vanaf nu mogen honden wel naar binnen. Dit is mijn stadhuis. Mijn! Kom Harley.” Gek hé, dat burgemeester Krikke nooit een band smeedt met haar bevolking, ook al is dat hondenasiel op het stadhuis maar een “proef.” Misschien dat ze niet het innerlijke vuur bezat, wie weet?

Keer op keer verbaas ik me over politici die het voorbeeld moeten geven maar zo ongeschikt zijn dat ze de regels meteen veranderen als het even niet uitkomt. Ooit van voorbeeldfunctie gehoord? Leiderschap iemand?

Pauline Krikke wordt na 2.5 jaar afgevoerd als burgemeester van Den Haag. Krikke is eerder burgemeester van Arnhem. Nooit begrepen waarom je eerste burgers kunt verplaatsen als damstenen.

Onbegrijpelijk maar waar. Vreugdevuren zijn leuk, zelfs als ze levensgevaarlijk zijn. Vuurwerk moet ondertussen zo snel mogelijk verboden worden. Hakkelen dat er een verschil is tussen toestemming en vergunning en je dus juridisch correct handelt, is triest. Zeker als de onderliggende reden voor de 31-december fikkies angst voor relletjes is. Een klassiek geval van bestuurlijk en politiek risico’s afschuiven op de buurt. Zou je zo’n vreugdevuur ook “gedogen” als jouw kinderen ernaast slapen? Zoiets heet een elitaire loterij zonder nieten. Alle burgers hebben evenveel recht op veiligheid. Alleen al om die reden had Krikke veel eerder moeten vertrekken.

Bij haar tijdelijke opvolger, Johan Remkes, zullen de regels wel gehandhaafd worden. Hij mag niet roken op zijn werkkamer, geen uitzonderingen. Logisch, want dan overtreed je de wet.

Terug naar Rotterdam. Op dierendag schrijft het Algemeen Dagblad over rokende politici op het stadhuis. “Peukie in de stadhuistuin is de smeerolie in het politieke raderwerk, maar binnenkort misschien verleden tijd.” Het artikel geeft een kristalheldere inkijk hoe het algemeen belang omslaat naar eigen belang als het politici zo uitkomt.

Ondertussen vuurt Rotterdam ronkende nieuwsberichten af en maakt plek op de website. Rotterdam wordt rookvrij.

“Veel mensen die roken worden daar uiteindelijk ziek van. [Wedden dat er meer mensen doodziek zijn van oneerlijke politici?] In Nederland sterven jaarlijks 20.000 mensen aan de gevolgen van roken en meeroken. In Rotterdam wordt meer gerookt dan het landelijk gemiddelde.” [Maar onder het gemiddelde als we de politiek afschaffen?]

Vervolgens reutelt de website nog wat over meeroken, da’s niet goed en rookvrije generatie, wel goed. Scholen en ziekenhuizen worden rookvrij, maar niet de binnentuin van het stadhuis. De kranten staan ondertussen bol van berichten over hoe gevaarlijk vapen is, maar onder het raam van je collega mag je nog roken, het is tenslotte een kantoortuin.

Robert Simons is nestor van de gemeenteraad – hij vertegenwoordigt daar, ironie, oh ironie leefbaar Rotterdam – en is senior nicotine-terrorist. Hij spuugt op de niet-roken-in-de-binnentuin-van-het-stadhuis motie. Het woord spugen komt niet van mij, maar uit de krant. Dat geeft nog maar eens aan hoe sterk de minachting is voor een bestuurder die prut praat omdat het hem persoonlijk voordeel oplevert, chapeau Algemeen Dagblad.

“Onzin. Nergens voor nodig.’’ Als er kinderen voorbij komen banjeren, dan draait hij zich wel even om. ,,Als mijn eigen kinderen van een schoolreisje thuiskomen heb ik ze echt nog nooit horen zeggen ‘ik zag iemand roken’, die letten op heel andere dingen zo’n dag.’’”

Laten we even vergeten dat je met zo’n halfgaar argument het politieke debat niet wint en naar het huis van vader Rob fietsen. Je kunt ’s avonds ook een paar sigaretten minder roken in de tuin en wat meer naar je kinderen luisteren, papa. Je rookt thuis toch wel buiten hé?

Ga je op schoolreisje naar het stadhuis om onze democratie van dichtbij in actie te zien, krijg je een gratis les in de beperkingen van de democratie. Gek hé, dat scholen worstelen met de invulling van de burgerschapslessen. Oh wacht, daar wordt ook met twee maten gemeten. Die bladzijde waarop staat “heb uw naaste lief” scheurt minister Slob (Christenunie) vast uit zijn bijbel voor hij zijn hetze tegen het islamitische Haga college begint.

Zoals gewoonlijk zoeken politici de definitie op het scherpst van de snede. Kan ik ook. Een kantoor is een kantoor, zelfs als het een tuin is. Vandaar kantoortuin. Daarnaast met het broeikaseffect werken we over vijf jaar allemaal buiten. Ontken het maar niet.

Waar is burgemeester Aboutaleb als je hem nodig hebt? De man die letterlijk alles verbiedt, honden, haloween en demonstraties,  is ineens wel erg stil. Tijd voor de gekozen burgemeester.

Na-ijlend

De vreugdevuren in Scheveningen werden gedoogd. Nu wil iemand een gedooghoekje voor rokers in de de binnentuin van het Rotterdamse gemeentehuis. Als de overheid iets moet gedogen is het wel 14-jarige kinderen ’s avonds op een schommel te laten zitten. Waarschijnlijk werken politici als BOA (bijzonder opsporingambtenaar en dus geen echte agent) voor ze in de politiek terecht komen. Daarom dus de terreur van holle bolle staatsgijs die zich volvreet.

Kopfoto gemaakt door Mathew MacQuarrie, gevonden on Unsplash en Micheile Henderson @micheile010 // Visual Stories [nl], gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

Politiek Anno 2019. Regenten Eten Nog Steeds Eerst

Een discussie die bestaat omdat politiek meestal geen roeping maar een (dood)loopbaan is. Vraag maar aan Peter ‘Rupsje-nooit-genoeg’ Rehwinkel.

Morgen wordt Gert-Jan volksmenner en hitst het gepeupel – dat zijn jullie – op voor eigen gewin. Zeer succesvol vanzelfsprekend. Na een paar maanden blijkt dat mensen minder dom zijn dan GJ gokt en word ik afgevoerd richting mottenballen. Politiek bedrijven komt met afbreukrisico. Zeg maar het moment waarop mensen ontdekken dat niet Duo Penotti maar de Lidl hazelnootpasta – met 13 procent echte hazelnoten – de lekkerste is.

Afbreukrisico bestaat niet
1994 Peter Rehwinkel wordt Kamerlid voor de PvdA.

2002 Peter Rehwinkel verlaat de Kamer per direct omdat hij te laag is gezet op de kieslijst voor de aankomende Kamerverkiezingen van 2003. (bron Wikipedia)

2009 Peter Rehwinkel wordt burgemeester Groningen. (bron NRC)

Van de troon gestoten worden is vervelend voor fabrikanten van gesuikerd broodbeleg, niet voor ex-Tweede Kamerlid Gert-Jan. Als voormalig volksmenner wacht mij een riante uitkering. Reken even mee: Eerste jaar 80 procent van mijn pluche salaris, jaar twee en drie – als ik dat red – 70 procent. En vergeleken met vroeger is de regeling armoedig. Ik herinner me de burgemeester die op zijn vijftigste eieren voor zijn geld kiest en zijn salaris tot de pensioengerechtigde leeftijd doorbetaald krijgt. Hij moest niet weg, hij wilde.

Anno 2019 is het bijna onmogelijk je baan te verliezen, extreme personeelstekorten enzo, maar stel dat het gebeurt. Die drie minuten dat je zonder werk zit, krijg je een uitkering van 70 procent van je laatstverdiende loon. Dat kun je twee jaar rekken als je echt niet weet op welke knop te drukken bij het verzenden van je CV. Klinkt riant, is het ook, maar na 24 maanden houdt het op. Da’s goed. Aan alles komt een einde, behalve de verschillen tussen ons en de politiek.

Afbreukrisico bestaat niet
2013 Peter Rehwinkel neemt plotseling ontslag als burgemeester van Groningen. (bron NRC)

2013 Peter Rehwinkel wordt onbetaald vrijwilliger in Barcelona. Hij zal gebruik maken van de wachtgeldregeling. (bron Binnenlands Bestuur)

2013 Voorspelling: Iedereen boos op Peter Rehwinkel. (bron RTV Noord)

2013 Verrassing: Peter Rehwinkels baan in Barcelona bestaat niet. (bron Trouw)

De maximum duur van twee jaar is het minimum voor politici (op landelijk niveau.) Ook start hun uitkering op 80 procent en eindigt bij 70. Waarom? Geen idee. Zal wel iets met het afbreukrisico te maken hebben.

Wat ik echt niet begrijp, is waarom er geen verschil wordt gemaakt tussen politici die zelf kiezen te vertrekken en zij die weggestemd worden. Nog minder snap ik waarom politici recht hebben op meer. Het argument van afbreukrisico zal iedere klokkenluider of gemiddeld weggepoetste werknemer zonder dure advocaat naar de prullenbak verwijzen.

Afbreukrisico bestaat niet
2013 Geen verrassing: Peter Rehwinkel houdt vast aan wachtgeld. (bron Trouw)

2013 Update: Peter Rehwinkel ziet drie maanden af van wachtgeld. Peter Rehwinkel is de ophef zat. (bron Trouw)

2013 De Spaanse droom is voorbij maar de Spaanse droomvilla van Peter Rehwinkel blijft. Hij zit er verstopt. (bron de Telegraaf)

In Binnenlands Bestuur – een digitaal clubhuis voor ambtenaren en politici – argumenteert professor Douwe Jan Elzinga tegen het idee van de SP om werkloosheidsregelingen tussen politiek en peupelaars recht te trekken. De Socialistische Partij is niet mijn club, maar het is een goede gedachte. Een generaal eet tenslotte ook pas nadat zijn troepen klaar zijn. Afwijken van die regel is als zeggen: “Wij [politici] zijn jullie regenten. Ons is belangrijk en eet eerst.” Een echte leider draait het om. Daarom zegt de generaal “Ik zorg dat er eten is. Als jullie niet eten, zal ik het zeker niet.” Motivatie of leiderschap, honger is altijd een prima prikkel om te doen wat moet.

Afbreukrisico bestaat niet
2014 Geen verrassing: Peter Rehwinkel blijft gebruik maken van wachtgeld. Nog geen betaald werk voor ex-burgemeester. (bron Trouw)

2015 Verstandig?: Peter Rehwinkel gaat werken voor een bedrijf dat iets met communicatievraagstukken doet. (bron Nieuwsblad van het Noorden)

Professor Elz. ziet het anders in een slordige redenering. Het is maar goed dat ik geen promotor zoek voor een proefschrift. “Een sobere, maar degelijke wachtgeldregeling…” Met een schadeloosstelling van 120.000 euro per jaar is het salaris van een kamerlid riant. Ook 80 procent daarvan en zelfs 70. Misschien niet onder professoren maar voor de rest van Nederland geldt hard voor weinig.

OK, iets te populistisch voor een oud-volksmenner, maar u begrijpt wat ik bedoel. Prettig. Terug naar het sobere element in relatie tot het zoeken naar een nieuwe baan. Volgens prof Elz. stelt die sobere wachtgeldregeling oud-politici in staat een nieuwe “job” [aanhalingstekens van mij] te zoeken. Wedden dat zoiets nog beter lukt als je het bedrag maximeert op zeg twee mille netto. Nog steeds niet echt sober te noemen. Lager mag ook, zorgt voor een betere prikkel. Honger maakt tenslotte rauwe arbeid zoet.

Afbreukrisico bestaat echt niet
2017 Verrassing: Peter Rehwinkel naar Zaltbommel als waarnemend burgemeester. (bron Trouw, de Volkskrant)

2019 Ach: Peter Rehwinkel krijgt net zolang wachtgeld van de gemeente als de waarneming heeft geduurd. (bron BN de Stem)

Niet helemaal overtuigd van zijn eigen slimheid, stookt prof. Elz het vuurtje verder op. “Indien die voorziening wordt afgeschaft, is dat uiterst schadelijk voor de democratie omdat het velen zal weerhouden om hun energie in publieke ambten te steken.” Mijn eerste advies, schrijf eens een normale Nederlandse zin. Stap twee: argument en tegen-argument. Weet je wat, laat maar.

En ik maar denken dat mensen de politiek ingaan voor een beter Nederland. Van de zomer valt mijn glas limonade om op tafel in de tuin. Je wil niet weten wat daar op afkomt.

Kopfoto gemaakt door Michael Fousert, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

Lokale Politiek: Mag het een Onsje Meer Zijn?

De Rotterdamse burgemeester Aboutaleb pleit voor 500 euro extra voor gemeenteraadsleden omdat ze zo hard werken. De echte wereld is hem duidelijk vreemd.

Iemand die een HBO opleiding tot ingenieur heeft afgerond, moet toch gevoel voor cijfers hebben. Maar helaas. Waarschijnlijk tast een leven lang rondbanjeren in de politieke jungle (begroeiing maximaal 10 centimeter hoog) je gevoel voor verhoudingen aan.

Onze Rotterdamse burgemeester Aboutaleb pleit voor hogere vergoedingen, zeg maar salaris voor raadsleden want ze hebben het zo druk. Gut, gut. Ooit in een grotemensenbedrijf gewerkt eerwaarde burgervader? U weet wel zo’n club waar de werknemers zuur grappen ‘hard voor weinig’ en de werkgevers retoucheren met ‘meer voor minder?’ Dat is nou de discipline van de markt, zeg maar de wereld waarin het geld verdiend wordt dat politici in onze naam uitgeven.

Reken even mee. Een raadslid in een grote gemeente als Rotterdam krijgt maandelijks een belaste vergoeding van EUR 2.352,29 voor een deeltijd functie van afgerond drie dagen. Op basis van een volledige werkweek is dat ongeveer EUR 4.000,= per maand, risicovrij. Als je geen resultaten boekt, kun je altijd de lastige oppositie, gekozen door burgers die het niet snappen, de schuld geven. Moet je eens bij de baas proberen. Daarom zeggen tien van de tien belastingbetalers da’s snel verdiend van mijn centen.

Ondanks de bovenmodale ‘bijverdienste’ pleit de Rotterdamse burgervader voor een verhoging van zo’n 20 procent. Ik heb nog nooit zo’n salarisverhoging gehad. Het is eerder andersom, voor jouw twintig anderen. Aboutalebs vrijgevigheid illustreert nogmaals het geluk van andermans geld uitgeven, maar iemand moet het wel verdienen.

Toch is Aboutaleb rekenen niet helemaal verleerd. “Maar aan het eind van de maand moet de huur en de energierekening wel worden betaald. Het leven wordt steeds duurder.” Dat geldt voor ons allemaal, maar niemand krijgt daarom 20 procent opslag. Zelfs van dat ene magere procentje, minder dan de inflatie, gaat nog wat af omdat de gemeentelijke lasten extra hard stijgen, vanwege hogere uitgaven. Ooit zo’n geintje geprobeerd met je eigen huishoudboekje? Dan woon je nu vast in een kartonnen doos.

Aboutaleb heeft nog een argument voor lastenverhoging. Het Rijk heeft veel taken naar de gemeente afgestoten. Klinkt een beetje als een kwaadaardig Star Wars rijk. Je zou zeggen dat kamerleden dan minder te doen hebben en een gedeelte van hun salaris naar de gemeenteraad overgeheveld kan worden, maar zo werkt het niet in vriendjespolitiek-land.

Sowieso een rare redenatie dat raadsleden in grote gemeentes er meer bijkrijgen omdat ze het drukker hebben. Heb eens medelijden met de raadsleden in kleine en middelgrote gemeentes, die krijgen het dan nog veel drukker. Als lid van de Arbeiderspartij zou je van onze burgemeester meer solidariteit verwachten. De beste manier is om geld over te hevelen van grote naar kleine gemeentes. Maar ja, solidariteit is zo 1999. Belastingverhoging is anno 2018 overigens nog steeds een heet onderwerp.

Een van de mooiste aspecten aan het zogenaamd onderbetaald zijn van raadsleden is dat deze – op voltijdsbasis 4.000 euro betalende – functies nu veel aantrekkelijker wordt voor minima en tegelijkertijd anti-lucratief voor mensen die minimaal modaal plus plus verdienen. Laten er nou net meer van de eerste soort dan van de tweede soort zijn. Wie had dat ooit gedacht minder betalen leidt tot een meer representatieve democratie? Een ding weet ik zeker, dit is absoluut niet de bedoeling van de salonsocialisten. Aboutalebs opmerking over “een eerlijke beloning” negeer ik voor de zekerheid maar.

Overigens een politieagent verdient tussen 2.054 en 2.928 euro per maand, zeg maar gemiddeld 2.500 euro per maand. Die beloning is voor een volledige werkweek, inclusief gratis kogels (tweerichtingsverkeer), scheldpartijen, bespugingen en heel veel leed dat ze nooit meer vergeten. Ongeveer evenveel als een raadslid in drie dagen veilig bijverdient. Misschien beter om de helden in blauw er 500 euro bij te geven?

Ach laten we eerlijk zijn. Het is de schuld van D66. Wat is? Alles is. Als burgemeesters gekozen waren, had Aboutaleb dit nooit durven zeggen. Iets met functionerende rechtstaat en verantwoording afleggen aan hen die je dient.

Naschrift

Als man zonder kinderen denk ik alleen in voltijdbanen. Veel ouders die deeltijd werken zouden niet alleen het salaris briljant vinden maar ook de vrijheid om thuis te werken. Maar ja, waar vind je zo’n goedbetaalde deeltijdbaan?

Foto gemaakt door Adi Constantin, gevonden op Unsplash.