Coronacoma

Ongezond gewoon

Drank wordt opvallend hard en agressief in de supermarkt verkocht nu mensen verplicht ’s avonds thuisblijven vanwege Covid-19.

Corona en ontspanning, wat een combinatie hé? Daarom dit verslag maar op zondag. Gelukkig zijn dan wel alle winkels open. Het verhaal begint op zaterdag, net als de meeste zondagen. Een vriend trekt een flesje [whiskey] open om te proosten op de verkiezing van Biden als 46e president van de Verenigde Staten. De andere haakt erbij in en zegt proost middels een speciaalbiertje. De dames lusten eigenlijk ook wel een wijntje, maar ja die nieuwe coronaregels hé. Na acht uur ’s avonds mag er geen alcohol verkocht worden en onder de 50 mag je niet meer drinken. Nog twee jaar, even volhouden, jullie kunnen het.

Afbeelding: Geen alcoholverkoop na 20:00 uur i.v.m. coronamaatregelen.

Niet na acht uur of als je onder de 50 bent (hebben de bejaarden een uitje als ze drank moeten halen voor hun kinderen.)

WC-papier hamsteren is zo voorjaar 2020, dat doet niemand meer. Je zult maar een jaar in de gevangenis zitten vanwege dat gevecht over het laatste pak wc-papier. Van de week was ik bij de Blauwe Smurfensupermarkt en merkte twee dingen. Mondkapjes beginnen net zo zeldzaam te worden in de winkel als toiletpapier zes maanden geleden en alcohol wordt in grote getalen gehamsterd. De berg bierblikjes ligt er afgegraven bij, geplunderd bijna. Wat had je anders verwacht? Er brak bijna een revolutie uit toen de coffeeshops zes maanden geleden dicht moesten. Nederlanders staan voor het eerst van hun leven netjes in de rij, het lijkt wel een omgekeerde Brexit.

Na mijn gebruikelijk gemor, vooral omdat eigenlijk Kanye West [1] de verkiezingen heeft gewonnen, besluit ik ook maar aan de alcohol te gaan. Snel naar de winkel voor het acht uur is en BOA’s met tasers en gummiknuppels de straten afschuimen. Mijn aluminium hoedje doe ik maar even af zodat de BOA’s mij niet zien.

Om de een of andere redenen kunnen de meeste mensen alleen op zondag samenzweringen goed begrijpen vandaar dat ik mijn beste waarheden voor de zevende dag bewaar. Dit gebeurt er ongeveer een week geleden in het torentje van de minister-president.

“Nederland is in gevaar. De nationale gezondheid staat op het spel” Grote Smurf, als vertegenwoordiger van de Nederlandse supermarkten, jullie moeten ons helpen.”

“Nou meneer de minister-president, daar vraagt u wat. De horeca zo maar sluiten en dan moeten wij maar even paraat staan om het land te voeden, da’s een forse taak. En alweer komt de rekening bij de detailhandel te liggen, maar misschien is er een oplossing. Als we nou eens winkels verbieden na acht uur ’s avonds alcohol te verkopen. Nationale veilig enzo? Dat zou veel betekenen voor onze leden.”

“Hoezo, zoveel kost een BOA die bijbeunt als nachtwaker toch niet?”

“Mark, hoe lang doe je dit nou? Denk eens na. Als er te weinig mondkapjes zijn, hou je dat stil, anders creeer je paniek. Je zegt bijvoorbeeld iets als personeel in verpleeghuizen hoeft geen mondkapjes op. Echt niet hoor.”

“Maar draai het eens om en zeg dat niemand meer na acht uur ’s avonds mondkapjes mag kopen, dan gaan mensen hamsteren. Bij alcohol is dat nog veel erger. Daar bovenop, na zes maanden samen met je lief thuiswerken, kun je alleen nog met elkaar praten na een liter wijn.”

“Verkleed jij of ik je morgenochtend als sociaal zwakkere oude om om zeven uur als de winkel opent, de drankvoorraad aan te vullen?”

“Ga jij maar, mijn nepsnor is aan mijn mondkapje blijven plakken en ligt nu ook in de vuilnisbak.”

“Interessant, ga verder Grote Smurf.”

“Dat is niet alleen goed voor de winkeliers die [ahum] toch al een zware periode achter de rug hebben, ook voor de overheid. Een fles jonge jenever van 12 euro zit bijna acht euro accijns op.”

“Maar Grote Smurf, wie drinkt er nou jonge klare van 12 euro, dat is toch bocht?”

“Precies minister president, dat is het mooie van ons plan, de meeste flessen zijn veel duurder, pikken wij ook nog een graantje mee.”

“OK, vanaf morgen geen alcohol na achten, maar op een voorwaarde.”

“Uh?”

“Dat jullie als supermarkten ook je verantwoordelijkheid nemen en het product extra promoten.”

“Dat moet te doen zijn, blij dat de Vaderlandse Supermarkten [sic!] hun steentje mogen bijdragen. Trouwens, is mijn auto al klaar?”

“Ferdi?”

“FERD!”

“Ja meneer de minister-president, ik kom al.”

“Heb je auto van Meneer Grote Smurf netjes gewassen en gepoetst zoals ik gezegd had?”

“Ja meneer de minister-president, blinkend schoon. En ik heb een mondkapje gedragen.”

“Nou Mark, je had gelijk toen je zei dat Grapperhaus mocht blijven omdat het knuffelkonijn nog nut had. Ha ha ha. Mooi gepoetst hoor ouwe jongen!”

“Dank u wel Meneer de Grote Menerensmurf.”

Het is natuurlijk geen toeval dat Nederland thuis opgesloten zit en de winkels extra volstaan met bier-, wijn- en andere alcoholpromoties. Dit weekend tel ik er vijf bij mijn lokale oranje supermarkt om de hoek. Vijf-en-een-half als je opbouw van het wijnschap meetelt. Het is een kleine zaak, maximaal 70 klanten in coronatijd, maar ze hebben genoeg drank voor de hele stad om zich in coma te drinken.

“Heeft u ook smurfenbier? Zit in een blauwe verpakking.”

Het begint met de speciale bieren, drie halen twee betalen. De actie is een groot succes ondanks dat ik bij drie halen, twee betalen eerder denk aan shampoo of macaronisaus. Blijkbaar moet ik eerst indrinken voor ik boodschappen ga doen.

“Nee, geen muur. Natuur. Bier is een natuurproduct, dat benadrukken wij graag door gifgroene kratten hoog op te stapelen.”

Kratten Heineken in de aanbieding. Om de subtiele boodschap kracht bij te zetten dat Heinekendrinkers betere mensen zijn dan president Trump, hebben ze er in de winkel maar meteen een muurtje van gebouwd.

Geen prijs ingevuld, is het bier dan nog wel te drinken?

Ernaast een display met blikjes Amstel. De prijs staat er niet bij. Dat is normaal al slordig, maar kijk eens wat er boven het geheel staat. “Zo’n prijsje, hoe lekker is dat?” Geen idee, want die is niet vermeld.

Gratis bij drie flesjes: cursus echte mannen niet huilen over een gemist bbq-seizoen.

Achter in de winkel, waar voor corona het barbequevlees lag, nog een display voor een speciaalbier. Ziet er een beetje verdwaald uit, maar ach ze hadden nog een pilaar over.

OP = OP? Voorlopig hebben ze nog genoeg ondanks de opvallende kleuren.

Niet mijn favoriet luxe biermerk en teleurgesteld draai ik om en loop tegen een pyramide van Heineken op, dit keer in blikvorm. Op is op waarschuwt de presentatie. Weet je waar alles op is? De bouwmarkt, daar doen die geel-rode strepen eerder aan denken.

Over vrouwen die gemengde signalen afgeven, gesproken.

Op de kop van het laatste pad staat normaal een koffieautomaat, nu flesjes Solbier. Na mijn opmerking over bijbeunende BOA’s ga ik niet zitten om er eentje open te maken. Leuk hoor dat die mevrouw op de poster naar me kniptoogt en vraagt of ik een gratis kopje koffie wil. Voor je het weet wordt je getaserd voor winkeldrinkdiefstal.

Overigens is Sol de concurrent van Coronabier. Het is van Heineken, die hopen al een halfjaar dat de wereld geen Corona meer durft de drinken vanwege de gelijknamige gezondheidsepidemie. De verkoop van Corona is niet ingestort. Misschien zijn ze bij Heineken toch dommer dan hun klanten.

[1] Keek vanmorgen Saturday Night Live terug. Zegt de nieuwslezer dat Kanye West zijn verlies al heeft toegegeven en president Trump nog niet. Oftewel Kanye is als eerste terug in de realiteit. Wie had dat ooit voor mogelijk gehouden?

Heibel Om Een Handdoek In Herat (5/7)

Chisht – Herat – Mazar-i-Sharif (04 – 07 augustus)

Waarin GJ zich in terug in Iran waant, zich opwindt over de Nobelprijs voor de vrede en een schone handdoek krijgen ongebruikelijk moeilijk is.

Als een dief in de nacht

Rond half vijf ’s morgens word ik wakker van iemand die een bijzonder felle zaklamp in mijn gezicht schijnt. De militaire politie wil ons zo snel mogelijk weghebben uit Chisht in verband met de Taliban. Dankzij Hollandse nuchterheid en de Britse ‘stiff upper lip’ duurt het nog tot kwart voor zes voor we daadwerkelijk vertrekken. Het eerste gedeelte van de weg is bijzonder slecht, maar in de loop van de dag veranderen de bergen langzaam in een vlakte en wordt de rit is minder oncomfortabel. Ik zit opgevouwen voorin tussen twee anderen met mijn voeten op de licht oververhitte transmissie, maar ik moet niet zeuren, veel mensen in Afghanistan moeten alles lopen.
Continue reading

Eerst de Taj Mahal zien, dan sterven? (3/4)

Het heeft even geduurd, maar daar zijn we weer. Inmiddels zijn we in Nepal aangeland, maar de afgelopen anderhalve week nog veel bijzondere dingen in India meegemaakt.

Minder leuk was natuurlijk dat ik mijn enkel verzwikt heb. Ik had een ijzeren staaf op de kop getikt om mee te lopen, maar dat werkte nauwelijks, de tweede dag in Jaipur gedwongen rust gehouden, ‘s middags in het hotel gevraagd of ze een wandelstok voor me konden regelen. Ze hebben de tuinman eropuit gestuurd en anderhalf uur later kwam hij terug met een prachtige kruk van Indiase makelij. Dat betekent dus dat het anti-slip rubber er na een half uur afviel, maar goed het scheelde wel wat, want zoals iedereen weet zijn er in India geen rollatorpaden voor trage schildpadden zoals ik.

taimahal

Continue reading

Verhalen uit duizend-en-een nacht (4/5)

Hier weer even een korte update van alles wat gebeurd is de afgelopen twee weken.  We zijn inmiddels in China aanbeland en hebben de afgelopen weken Iran verlaten, door Turkmenistan, Oezbekistan en Kirgizië gereisd. Zeer enerverend. De tekst bevat een aantal typefouten, maar dat komt omdat het toetsenbord erg gammel is. Mijn excuses voor het ongemak.

zijderoute_turkmenistan

Continue reading

Daar zijn we weer (Turkije) (2/5)

Terwijl de rest van de mannen zich wanhopig aan het volgieten is met bier (we gaan morgen naar Iran) en de dames hun hoofddoekjes en chador aan het passen zijn, heb ik even de tijd gevonden om een mailtje te typen. Het kan zijn dat de tekst er ietsofwat raar uit ziet, maar dat komt door de toetsenbord indeling en de characterset die ze hier gebruiken met name de Turkse i en de Nederlandse i. Enfin gewoon ctrl-f: zoek-en-vervang doen.

zijderoute_turkije

Continue reading