Onlangs ben ik verhuisd. Als student ging ik op kamers en mijn eerste honk was ook in Rotterdam Alexanderpolder, op een steenworp afstand aan de Zocherstraat. Niet alleen heb ik daar geweldige herinneringen, maar ook vrienden voor het leven aan overgehouden.
Mijn nieuwe appartement is net zo groot als mijn eerste complete studenthuis. Dat is wel wennen, maar een mens verzamelt zoveel spullen, ik ga nog schrikken bij de volgende verhuizing.
Een paar dagen nadat ik de sleutels heb ontvangen, bel ik met de verhuurder, zij beheren de flats namens de eigenaar en vertel dat de badkamer toch wel in erg slechte staat is en de tegels van de muren komen.
“Je hebt toch getekend, dan moeten we het huurcontract maar ontbinden.”
Zo’n grote vrachtwagen voor een paar doosjes met badkamer tegels.
