Autopech op z’n Amsterdams

Een “echte” socialist brengt eerst een kwarteeuw in armoede door. Op de fiets! Daarna mag je de salon in.

De vrije republiek Amsterdam noemde mijn baas, een Brit, het. Misschien nog niet eens zo gek gevonden. Zelf viel ik van mijn paard en mijn mond open toen ik hoorde dat oud-politica Femke Halsema van stal werd gehaald om burgemeester van Amsterdam te worden. Het verleden moet je niet al te veel oprakelen en zelfs een Rotterdammer denkt niet aan Amsterdam als een soort van perverse parkeerplaats voor oud-kamerleden. Toch gebeurt dat regelmatig, waarbij nieuwbakken hoofdstedelijke regenten zich nogal eens vergalloperen, zwijmelend van zoveel geluk. De politieke bovenklasse heeft haar eigen regels, zeg maar niet of nauwelijks.

Mevrouw Halsema als versgeslagen burgemeester van Amsterdam riep dat haar stad de wet niet zou gaan handhaven aangaande het boerkaverbod. Blijkbaar mogen politici wat burgers niet mogen, zelf kiezen welke wetten hun bevallen en waar ze zich aan houden. Voor een zeer ervaren politica een verbijsterende opmerking en natuurlijk moest ze haar woorden korte tijd later inslikken.

Zes maanden later en rechtse rakker Sharon Dijksma raaskalt wat over futurisme als ze stelt dat over tien jaar alle verbrandingsmotoren uit de hoofdstad zijn verbannen. Voordat je mij voor gek verklaart: alles rechts van Groen Links lijdt aan rakkeritus volgens de club van burgemeester Halsema.

Niet iedereen is fan van Europa, ik wel. Mijn motto is dat je jezelf moet verkopen. Het beste moment is als mensen blij zijn, bijvoorbeeld op vakantie. Weinig mensen weten dat Europa voor één soort oplader heeft gezorgd, goeie actie en goed voor het milieu, al zeg ik het zelf. Succes is blijkbaar zelfvernietigend want niemand in driekwart Brussel of een kwart Straatsburg komt op het idee om zoiets te doen voor automobilisten. Frankrijk eist alcoholtesters aan boord, Belgie hesjes – in verschillende kleuren weliswaar – en onze Oosterburen hebben iets met sneeuwkettingen in de winter.

Op nationaal niveau is het al net zo’n puinhoop. In de ene stad mag je met je moordende dieseltje wel tot op de stoep van het stadhuis komen, in de andere levert dat je een dikke prent op.

Mevrouw Dijksma is redelijk bijzonder in de politiek. Vanuit de collegebanken is zij als 23-jarige in de Tweede Kamer beland. In de kwart eeuw tussen toen en nu heeft ze uitsluitend politieke functies bekleed. Op dit moment is ze wethouder in Amsterdam. Als grootste gemeente van ons land krijg je daar – op vijf euro na – 10.000 keiharde europegels per maand. Best goed he, die euro? Met acht procent vakantiegeld, logisch en acht en drietiende procent eindejaarsuitkering, ook niks op tegen kom je op een bruto jaarsalaris van net geen 135.000 euro uit. Waarom zou je dan nog afstuderen?

Geen idee hoe het in 1994 was maar anno 2019 krijgt een kamerlid minder dan een Amsterdamse wethouder: 107.000 euro. Laten we eerlijk zijn, alles boven een ton bruto doet je het contact met de werkelijkheid verliezen. Alleen al dat geintje met onze energierekening die dit jaar dreigt te ontploffen, bewijst dat.

Over tien jaar heeft mevrouw Dijksma waarschijnlijk een nog beter betalend baantje in de publieke sector. Zo werkt het nu eenmaal. Gerrit Zalm werd ook alleen maar baas van ABN Amro omdat hij “nog niet beloond” was.

Zo gauw je geld aan het einde van de maand overhoudt, ziet het leven er anders uit. Dat is niet de wereld waarin veel mensen leven. De meeste gezinnen, zeker met kroost moeten iedere maand even rekenen. Dat betekent niet dat je wat tekort komt, maar wilde en kostbare overheidsplannen passen niet binnen het budget.

Natuurlijk is het symboolpolitiek dat over tien jaar alle auto’s met verbrandingsmotoren de stad uit zijn. Om te begrijpen hoe dwaas en milieuterroristisch het plan is, breidt het eens uit naar de Europese Unie. De wereld zou letterlijk ten onder gaan als over tien jaar nergens in Europa een benzine- of dieselmotor meer welkom is. Niet alleen de schrootafvalberg doet boterbergen en melkplassen verbleken, zelfs met hergebruik is de hoeveel grondstoffen voor nieuwe auto’s gigantisch. En al die accu’s moeten ergens opgeladen worden.

Daar had wethouder Dijksma vast niet over nagedacht toen zij haar egostrelende plannetje publiceerde. Amsterdam alleen nog bereikbaar voor de rijken, toeterden diverse publicaties. Tot op zekere hoogte klopt dat. Aan de andere kant, dat is al jaren zo. Tegenwoordig heet het parkeerbelasting en iedereen betaalt evenveel. Jouw zonne-energie slurpende Tesla en mijn vervuilende Dafje betalen ieder 7.50 per uur om te parkeren. Stel dat we beiden zo’n 2,5 uur per week betaald parkeren in de hoofdstad, dan kost ons dat 1.000 euro parkeerbelasting per jaar.

Maar ja, mensen met een Tesla verdienen minimaal een ton en Dafrijders 22.000 euro per jaar. In procenten uitgedruk betaalt de Teslarijder een procent parkeerbelasting in een jaar, de even lang parkerende Daffer 4.5 keer zoveel. Niets nieuws onder de zon. Ter herinnering, wethouder Dijksma verdient meer dan een ton, netzo als ieder kamerlid. Binding met de gewone man, vergeet het maar.

Het wordt nog erger. In een poging zich te rechtvaardigen, riep mevrouw Dijksma dat in 2030 er al een electrische auto is voor 23.000 euro. Laten we even rekenen en beginnen met de constatering dat je oude auto niets meer waard is en tweedehands electrische auto’s niet te vinden zijn. De wasmachine is net kapot gegaan en dus sluit je een lening af voor de auto. De ANWB is je vriend en die heeft weer handige leenvriendjes.

We lenen een bedrag van 23.000 euro. De rente is (minimaal) vijf procent en betalen dat bedrag in vijf jaar of als het niet lukt in 10 jaar terug. Nadeel van zo’n lange termijn is wel dat de auto misschien al kapot is voor je hem hebt afbetaald en we praten hier over forse maandbedragen. Kies voor vijf jaar en je betaalt 433 euro per maand. Als je noodgedwongen het bedrag in tien jaar terugbetaalt, kost dat 243 euro maandelijks. Na vijf jaar heb je 25.980 euro terugbetaald en na tien jaar 29.160 euro. Da’s veel geld. En met dat krediet op zak kun je nergens meer geld lenen om je huis te verbouwen als het kabinet de gaskraan dichtdraait. Koop je toch gewoon een electrische camper?

Foto gemaakt door Katarzyna Dutkowska, gevonden op Unsplash.

RDWdata Vindt de Melkkoe Opnieuw Uit

Kwijtschelding waterschapsbelasting is een van de meest voorkomende vragen deze tijd van het jaar op het spreekuur waar ik vrijwilliger ben. Om daarvoor in aanmerking te komen moet je niet te rijk zijn, logisch. Een van de dingen die getoetst wordt is of je een auto hebt en zo ja, hoeveel die waard is. Is dat meer dan 2269 euro, dan kom je in principe niet in aanmerking. Maar hoe kom je nou achter de waarde van dat oude Opeltje dat je client bezit?

In het verleden heb ik nog wel eens geluk gehad door het kenteken online op te zoeken. Vandaag niet en een van de eerste links leidt rechtstreeks naar de website van RDWdata. Helaas pech, want de huidige waarde staat er niet bij.

Van onze overheid verbaast weinig me meer. Geen betere manier om het draagvlak om zeep te helpen dan administratiekosten bij verkeersboetes te rekenen. Die truc waar je moet betalen voor de politietelefoon als het geen spoed heeft, nog beter. Glorieus misleidend plan, als het aantal meldingen inderdaad daalt kun je zeggen dat het jouw geweldige beleid is. De veiligheid daarentegen… Vermoed dat de politie zelf er ook niet al te blij mee is.

Op de website van RDWdata lees ik dat voor een paar euro die extra auto info via je telefoon op te vragen is. De prijs en het aantal berichten wordt netjes vermeld. Maximaal vier berichten voor twee euro per stuk. “Slechts” acht euro is best wel kassa voor een eenvoudige vraag. En waarom vier berichten voor een getal? Leren ze het dan nooit?

Dan gaan we dus niet doen en ik lees verder, zelfs gratis offertes voor verzekeringen. Dan pas wordt duidelijk hoe slim de naam RDWdata gekozen is. Het is een commercieel bedrijf dat voor een habbekrats gegevens van het echte RDW koopt en ze handevol habbekratsen met jou en mij deelt. De ronkende tekst op de website vat het prachtig verwarrend samen:

“De RDW is een instelling die alle voertuigen en rijbewijzen in Nederland registreert. RDWdata.nl bundelt alle openbare gegevens van de RDW en maakt deze inzichtelijk op kentekenniveau.”

Het duurt even maar dan vind ik het. Op een volgende pagina staat bij de kleine lettertjes dat “RDWdata is leverancier van de data maar niet de bron.” Ook de melding in de kop valt pas later op. “RDWDATA.NL IS GEEN ONDERDEEL VAN DE RDW MAAR VERWERKT KENTEKENGEGEVENS IN EIGEN PRODUCTEN.” Je zoekt immers op kenteken en kijkt naar de wirwar van uitkomsten. Slim gedaan. Die hoofdletters maken het overigens niet beter leesbaar.

Technisch gezien heeft RDWdata het uitstekend voor elkaar. Rechtstreeks vanuit Google zoeken. Minpuntje is dat het woord RDW twee keer valt in de beschrijving van de site. “RDW – Alle RDW-gegevens op RDWdata.nl.” Ook de beschrijving van de website begint met het woord RDW.  Vergelijk dat eens met het tweede resultaat.

Afbeelding: Google met zoekvraag RDWdata.

Niet dat de RDW een lichtend voorbeeld is. Via de website probeer ik te begrijpen of het zakelijk gedeelte een aparte website heeft, maar echt duidelijk wordt het allemaal niet, de prijzen wel. Als zakelijke klant kun je kiezen. Je betaalt 15 cent per keer via het internet. Jouw computer aan die van het RDW koppelen kan ook. Dat kost eenmalig 510 euro. Daarna betaal je zes cent per keer. En hoeveel betalen wij als particulier ook al weer aan RDWdata? Misschien een tip voor het RDW om zelf te vermelden dat ze niet betrokken zijn bij RDWdata. Gratis, ouderwetse service, omdat je er bent voor de burger.

Overigens, die grens van 2269 euro komt omgerekend uit op 5000 gulden. Ik vermoed dat die al 17 jaar niet meer verhoogd is. Bij een inflatie van twee procent per jaar – daar streeft de centrale bank naar – kom je uit op een stijging van 40 procent sinds 2001 (1.02^17). Misschien eindelijk dat bedrag optrekken naar 3177 euro?

Je kunt wel zeggen dat RDWdata gemakkelijk geld verdient, maar je hoeft geen zaken met ze te doen en het is in ieder geval nog een beetje te controleren. Ik heb meer respect voor handige ondernemers dan een overheid die zogenaamd meeleeft met de minderbedeelden, maar ze wel ieder jaar stiekum een beetje minder laat houden, da’s de echte melkkoe.

Kopfoto: website RDWdata