Thuiskopieermaffia Maakt Er Een Potje Van

Overhead: een grote-mensenwoord voor geld graaien

Vandaag op Tweakers: Gerechtshof: thuiskopieheffing op offline opslag Netflix en Spotify mag niet.

Kan het zo gauw niet vinden maar toen de platenspeler geintoduceerd werd stond gans den bladmuziekwereld op haar achterste benen. Het duivelse mechaniek zou als een geldwolf in de muzieknotenkippenren huishouden. Wie koopt er nog partituren als je ook gewoon een bakkelieten schijf kunt opzetten? [1]

Meer dan een eeuw verder. Vrienden in ons groepje krijgen kinderen. Inmiddels meerderjarig, liggen die nog steeds wakker van de FBI. Waarom? Dat ellenlange verhaal aan het begin van videobanden en DVD’s over de mensen die naar de gevangenis gaan als ze illegaal kopieren. Leg dat maar eens uit aan een vierjarige die voor de honderdste keer wil zien wat er met de moeder van Bambi gebeurt. En nee, ze wordt niet ontvoerd door een geheimzinnige organisatie van drie letters. Gelukkig weet ICT-Pappa de oplossing: een thuiskopie. En omdat hij zich toch wat bezwaard voelt, knipt hij het eerste stukje er af. Maakt het net wat minder erg. Laten dat nou precies de priemende woorden van de Amerikaanse politie zijn. [2] Toeval?

Voor de kleine lettertjes: zie de regels ergens tussen 16 en 17 cm.

Zelf DJ geweest en van het geld dat ik aan muziek heb uitgegeven kun je meerdere huizen, of als je dat liever hebt, het Disney-kasteel kopen. Origineel staat overigens in Duitsland. Jaar of 15 geleden, net nadat ik een grote-mensenbaan aanvaard had – met leaseauto – slaat de cd-speler over. Destijds hadden webwinkels van Hollandse kranten leuke aanbiedingen van jazz cd’s. Home Cooking van de Ongelooflijke Jimmy Smith even uit de kast gevist. Op het bekende jazzlabel Blue Note natuurlijk. Hoe fantastisch die Jimmy Smith wel niet is, zal ik nooit weten. In de auto weigerde hij zijn mond open te doen. En dat m’n cd-speler non-stop haperde lag niet aan Rijkswaterstaat. Van hier naar werk en terug altijd prima zoefkwaliteit asfalt.

Wat blijkt, de ‘kopieerbeveiliging’ bestaat voor een gedeelte uit opzettelijk foutjes in de bron aanbrengen zodat die moeilijker vermenigvuldigd kan worden. Het zilveren schijfje doet het alleen op duurdere apparaten, niet in de de gemiddelde muziekinstallatie in de auto. Was overigens een Citroen C4, onverwacht fijne auto.

Staat er ook in minieme letters op hoor: ‘on some equipment, car stereo’s for instance, playback problems may be encurred’.

Het is dat ik het zo druk had dat ik pas na een half jaar de CD voor de eerste keer luisterde, anders had ik vast de tijd gevonden om die CD te kopieren naar mijn harde schijf en om te zetten in iets foutloos zoals een mp3 of flac bestand. Maar ja, druk, druk, druk. Zo druk zelfs dat ik nooit meer een CD heb gekocht. Kwam er gewoon niet aan toe.

Plus na honderd keer een nieuw pak voor de begrafenis van Bambi’s moeder is de rek wel een beetje uit bij Bruintje. Iemand trouwens nog een wachtwoord voor Disney Plus ‘over?’

Kopfoto is vandaag een greep uit mijn cdkast. Goede investering? Ach een paar doen het vast nog wel in de auto.

[1] Het is maar goed dat ik nooit kinderen heb gekregen. Stel je eens voor dat ze zeggen dat ze niet naar school hoeven omdat Google ze wel leert lezen. En ik begin al helemaal niet over koeien die geen melk meer geven door de voorbijrazende stoomtrein. Wie durft er dan nog te roepen dat de trein goed is voor het milieu? Vroeger was alles beter, vooral logische logica.

[2] Gewoon kijken, lachen, luier volpoepen en naar bed. Dat kan sneller! Heeft pappa ook eindelijk rust.

[3] Nog niet genoeg gelachen? Raad eens waar SONT voor staat? Stichting Onderhandelingen Thuiskopievergoeding. En die onderhandelingen kosten zo’n 7.5 miljoen, zeg maar 20 procent van de buit.

De Krokodillentranen van Taylor Swift

Geen fan van de wereldkampioen schijnheilig uitmelken

Natuurlijk is het vervelend voor mevrouw dat ze maar 300 miljoen in plaats van 300 miljard bezit. Aan de andere kant is Taylor ook een commercieel kreng eerste klas en dus blijkbaar niet meer waard.

Taylor Alison Swift bliept voor het eerst op mijn radar als ze van leer trekt tegen streaming services in 2014. Per keer dat je liedje gespeeld wordt ontvangen artiesten tussen $0.006 and $0.0084. Dat vindt Swift te weinig omdat muziek kunst is.

Niet de slimste zet als vervolgens een fotograaf onthult hoe Swift wurgcontracten gebruikt om de rechten van concertfoto’s in handen te krijgen. Waarschijnlijk beschouwt mevrouw fotografie als een lagere vorm van expressie. Het kan ook een gevalletje makkelijk geld zijn.

In de afdeling snel-geld-is-mijn-geld heeft mevrouw Swift twee jaar later een nieuw plan. Om verkopers van concertkaartjes op de zwarte markt te slim af te zijn, komt de zangeres met een systeem om ervoor te zorgen dat de kaartjes bij de echte fans terechtkomen. Dat mag wat kosten, het geld komt toch uit de zakken van haar slaafse volgers.

Hoe meer geld je aan Taylor Swift prullaria besteed – 13 keer het volgende album (15 dollar) voorbestellen (27 dollar extra) telt ook – hoe hoger je kansen. Ben je een meisje van 12 met te weinig zakgeld, kun je jezelf hersenspoelen door non-stop naar videoclips van Amerika’s favoriete zangeres te kijken. Levert kaartkoop kanspunten op, net zo nutteloos als airmiles. Ondertussen verklein je de kloof niet met de mensen met geld of een butler die zich namens jou laat hersenspoelen.

Beroemde artiesten krijgen vaak meer dan de som van de officiele toegangsprijzen van de kaartjes. Dan heb je als concertorganisator een gat in je begroting. Geen zorgen, je verkoopt gewoon de beste kaarten op de zwarte markt voor tig keer de prijs die erop gedrukt staat. Artiesten weten hoe het werkt en spelen het spel mee. Een mooie manier om hun handen in onschuld te wassen.

Anno 2019 is de ruzie met Spotify en Apple bijgelegd en mogen de fotografen de rechten op hun werk een beetje houden, maar Taylor heeft weer wat te zeuren. Op haar 15e verkoopt ze de rechten voor haar eerste zes albums.

Iedere artiest moet die afweging maken, geef ik mijn rechten op voor de voordelen van een muzieklabel of probeer ik op eigen kracht door te breken. Achteraf lijkt zo’n deal oneerlijk als je succesvol bent, maar slechts een klein gedeelte van beginnende artiesten wordt uiteindelijk succesvol.

Artiesten krijgen als ze tekenen ook vaak een financieel voorschot, dat ze terugbetalen uit hun muziekverkopen. Is een artiest een flop, dan betalen ze niet terug. Artiesten die wel succesvol zijn betalen daardoor mee aan hun minder gelukkige collega’s

Onlangs liep het platencontract van Swift af en haar maatschappij bood haar de mogelijkheid om de rechten voor haar oude muziek te kopen als ze bij zou tekenen. Dat wil Swift niet en nadat de zangeres elders tekent, verkoopt haar oude maatschappij de rechten aan derden.

Swift boos, beschuldigingen over en weer waarbij Swift claimt dat ze niet de kans heeft gekregen om haar eigen muziek terug te kopen. Via sociale media hitst ze haar volgers succesvol op. Dat gaat ver. Fans publiceren vermeende adressen en telefoonnummers van “de vijand”.

Ondertussen moet dat meisje van twaalf die braaf 13 keer per dag al haar videoclips luistert, nu ook berichten op Instagram achterlaten hoe gemeen ze het vindt dat de muziek van Taylor Swift niet van Taylor is. Daar gaat haar laatste kans op een halfuurtje huiswerk per dag – en haar toekomst. Ze moet onbetaald aan de slag voor Taylor Swift.

Het is onwaarschijnlijk dat Swift haar muziekrechten niet kan terugkopen. Waarschijnlijk is de zangeres te gierig. Bied je meer dan de concurrent, zijn ze voor jou. Met haar rijkdom kan ze de beste juristen en financieel adviseurs betalen. Moet je wel genoeg bieden. Tenzij Amerika’s lieveling ook op adviseurs heeft bezuinigd natuurlijk.

Komt een influencer op Bali. “Ik en mijn drie vrienden willen een week gratis in jouw tropische hut logeren. In ruil daarvoor zet ik drie wervende foto’s op mijn Instagram. Vijf als we ook gratis mogen eten en drinken. Ik heb wel 10.000 volgers.”

Je zou zeggen dat Swift in een klassieke influencersvalkuil is getrapt, een grote weliswaar. De waarheid is triester. Op haar 15e gelooft Taylor niet in zichzelf en tekent een contract. De platenmaatschappij ziet meer in haar dan de zangeres in zichzelf. Een half leven later herhaalt de geschiedenis zich. Weer schat een platenmaatschappij haar talent hoger in dan de zangeres zelf en betaalt meer voor haar oude albums. Ach het levert Taylor Swift in ieder geval [gratis] inspiratie op voor haar volgende album. Kassa!

Kopfoto gemaakt door Spencer Imbrock, gevonden op Unsplash.

 

Alle links zijn in het Engels:
  • Taylor Swift dispute highlights music perils for private equity, Financial Times, 24 november, 2019. (€)
  • How Taylor Swift Dragged Private Equity Into Her Fight Over Music Rights, The New York Times, 24 november, 2019. (€)
  • Taylor Swift Says She Will Rerecord Her Old Music. Here’s How. The New York Times, 22 augustus 2019 (€)
  • Breaking down the legal terms in Taylor Swift’s music ownership dispute, Entertainment Weekly, 15 november 2019.
  • Why You Can’t Get a Ticket to the NBA Finals, The Ringer, 03 juli 2016.
  • Taylor Swift relaxes photography contracts after media outcry. The Guardian, 22 juli 2015.
  • Taylor Swift’s Marketing Machine: Brand and Marketing Lessons from Reputation, Christopher Ming Blog, 31 december 2017.
  • Prince’s first manager: The Taylor Swift licensing dispute is ‘almost funny’, Yahoo Finance, 30 november 2019.
  • Untangling the Incredibly Complicated Taylor Swift–Scooter Braun Feud, The Cut, 22 november 2019.
  • Taylor Swift vs. Scooter Braun and Scott Borchetta, Explained, Vulture, 22 november 2019.
  • What I Would Have Told The 15 Year Old Taylor Swift At The Negotiation Table, Paige Hulse Law, gevonden 07 december 2019.
  • Why Owning Your Master Recordings Means Everything, AWAL, 19 september 2018.
  • The Ins & Outs of Signing a Record Deal, AWAL, 09 mei 2019.
  • Taylor Swift Is Waging Reputational Warfare, The Atlantic, 18 november 2019.