Kebab in Kaboel (2/7)

Rotterdam – Dubai – Kabul (26 – 28 juli)

Waarin een boer uit Brabant geen idee heeft wat hij moet verwachten in Afghanistan en de beste kebab van zijn leven eet.

Mijn vakantie begint altijd pas als het vliegtuig opgestegen is. Voorpret is bij mij een ander woord voor voorbereidingsmisère. Als er een bulderende lach uit de business class klinkt kijken mijn medepassagiers verschrikt naar mij op. Hoe vaak ik het ook lees het blijft grappig. Twee jongeheren van gegoede maar straatarme komaf die voor de zoveelste keer met hun automobiel tegen de trap van het stadhuis van het middeleeuwse stadje Rittenburg opbotsen. Briljante uitvinding die e-readers. Ik heb er ook stapeltje Bob Evers boeken opgezet, dus als je een overeenkomst ziet met de titels van de verslagen dan is dat vast geen toeval.

Continue reading

Egypte: het archeologische pretpark (2/2)

Alhoewel ik denk dat bijna iedereen, behalve ik, al eens in Egypte is geweest, denk ik niet dat veel mensen met de veerboot vanuit Soedan Egypte binnenkomen. Nadat de boot was afgevaren en wij onze eersteklas hutten hadden gevonden gingen we aan het avondeten. Omdat ook wij het eigenlijk wel hadden gehad met bruine bonen bestelde Johnny en ik voor slechts twee Amerikaanse dollar een upgrade. Daar hebben we spijt van gehad.

egypt_en_soedan_01

Continue reading

Eerst de Taj Mahal zien, dan sterven? (3/4)

Het heeft even geduurd, maar daar zijn we weer. Inmiddels zijn we in Nepal aangeland, maar de afgelopen anderhalve week nog veel bijzondere dingen in India meegemaakt.

Minder leuk was natuurlijk dat ik mijn enkel verzwikt heb. Ik had een ijzeren staaf op de kop getikt om mee te lopen, maar dat werkte nauwelijks, de tweede dag in Jaipur gedwongen rust gehouden, ‘s middags in het hotel gevraagd of ze een wandelstok voor me konden regelen. Ze hebben de tuinman eropuit gestuurd en anderhalf uur later kwam hij terug met een prachtige kruk van Indiase makelij. Dat betekent dus dat het anti-slip rubber er na een half uur afviel, maar goed het scheelde wel wat, want zoals iedereen weet zijn er in India geen rollatorpaden voor trage schildpadden zoals ik.

taimahal

Continue reading