Lief hé?
Inmiddels help ik al een tijdje op een lagere school om de hoek als klusjesman. Da’s prachtig – en hard nodig. Ook ik sta soms met mijn mond vol tanden.“Mijn vader heeft ook een boormasjien.”
“Dat wiel is wel rond.”
Ach jullie kennen het wel.
Half maart sluiten halsoverkop de scholen vanwege corona. Het gebouw is een lege huls, zonder kinderen klopt het gewoon niet. Het heeft iets raars maar is wel handig als je met grote boormachines en electrische zagen aan de slag moet. Voor kinderen is tenslotte alles interessant.
Rond een uur of vier als ik aan het opruimen ben, komen er twee leerlingen en die beginnen voor de ingang met krijt te schrijven. Een groot hart met daarin de tekst “wij missen jullie.” Van veilige afstand praat ik even met de jonge kunstenaars. Ze gaan nog veel meer krijten! Ik beloof dat ik de volgende keer goed zal kijken hoe mooi hun kunstwerk is geworden. Beetje lastig om uit te leggen dat hun bevlogenheid het allermooiste is. Toch schiet ik in de lach als ik zie hoe ze aan de zijkant “JUF” “FIES” kladderen en erboven I love school.
Zat er maar statiegeld op corona, konden we het tenminste teruggeven. Voor de kinderen natuurlijk. Zullen we tot die tijd overal waar het wel op kan, statiegeld doen? Voor de kinderen natuurlijk.