Niet vergeten: morgen is het de dag van Sinterklaas. De dag waarop we anderen iets in de schoenen schuiven
Daarom zetten grote mensen dus nooit hun schoen
We hebben in Nederland niet alleen Zwarte Vrijdag [Kick Out Black Friday, wie doet er mee?] [1] maar ook inktzwarte dinsdag. Die valt dit jaar op 15 oktober als ik een appje krijg. En of ik Sinterklaas dit jaar weer wil helpen. Doe nou niet. Dat is tot nu toe altijd fout gegaan. Denk maar aan vorig jaar of die keer tijdens corona. Net als Sint op school arriveert vraagt iemand me belangrijke dingen uit het magazijn te halen. GJ verdwaalt en is te laat terug om Sint nog te groeten. Als er een persoon niet geschikt is om Sint Nicolaas te helpen ben ik het wel. Ik weet het, ik had sterk moeten zijn maar wat zou jij doen als er gedreigd wordt de kinderen te vertellen dat je Sinterklaas niet wilt helpen? Het is duidelijk, ik heb geen keus en het is niet mijn schuld. Wel ging het weer helemaal fout. Nee, niet het grote Sinterklaasfeest, dat komt altijd op z’n pootjes terecht. GJ de goedheiligman helpen, iedere keer een ramp. Maar zoals gezegd niet mijn schuld. Het is immers nooit mijn schuld. Maar ik denk wel dat de directie op school de activiteitencoordinator op staande voet moet ontslaan. Als iemand het twee keer verprutst op de belangrijkste dag van het jaar, waarom hem dan nog een keer dwingen? Kansloos gewoon. Een activiteitencoordinator die een knurft als mij voor de derde keer vraagt [forceert] Sint te helpen, ontbeert elk strategisch inzicht. Per direct afscheid nemen anders vraagt ze me volgend jaar weer, ik bedoel anders gaat het volgende keer echt fout. Gouden handdruk van 10.000 pepernoten en we praten nergens meer over. Zo erg? Ja zo erg, lees maar mee.Half oktober en ik zit rustig een filmpje te kijken. Die Hard III. Nou weet iedereen dat Die Hard de beste kerstfilm ooit is. Die Hard II is ook een keigave kerstfilm, niet zo goed als deel een maar toch. Laten we eerlijk zijn, niks mis met de kerstman maar Sint Nicolaas is en blijft toch echt het origineel, de heilige graal zogezegd. Enfin in deel twee vraagt John McClaine zich af waarom dezelfde vent [hij dus] twee keer in dezelfde situatie terechtkomt. Zijn vrouw is in handen van boeven en terroristen. Geen zorgen de vrouw van onze held kan prima voor zichzelf zorgen, kunnen de meeste mannen nog wat van leren. En ze vraagt zich ook niet af waarom dezelfde vrouw twee keer in dezelfde toestand belandt. Terugkijkend zal mevrouw een van de beste elementen van de eerste twee Die Hard films blijken. Mijn gedachten dwalen wat af. Waarom hebben we nog steeds geen houten hijskranen voor meisjes op school als jongetjes wel in pumps maatje 43 mogen lopen [niet de mijne. Ja wel mijn maat, ik bedoel niet mijn schoenen] wanneer ze dat willen als er een appje op mijn scherm ploft. Je raad het al. Niet vergeten: morgen is het de dag van Sinterklaas. De dag waarop we anderen iets in de schoenen schuiven. Dat is allang duidelijk. Bescheiden als ik ben, zeg ik natuurlijk nee. Twee maal falen leert je introspectie. Iemand is duidelijk gebrand mij wat in de schoenen te schuiven want over tijd wordt de conversatie intenser.
“Wil je nou echt dat ik de kinderen vertel dat…”
“Wat jij wil. Overigens zijn die pumps niet van mij. En al waren ze, nou en? Kunnen we het nu eindelijk over houten hijskranen voor meisjes hebben? Ik heb alle Ikea kinderkeukens al weken geleden in elkaar geschroefd.”
“Je bedoelt dat je de kinderen vertelt dat ik?”
“Dat durf je niet.”
“Dat ik Sint niet wil helpen. Niet waar maar het gaat iedere keer fout. Ik ben niet de juiste man voor dit. Vraag het de dames eens. Huh, wat, hoezo geen optie?”
Hoe Die Hard III eindigt weet ik nog steeds niet. Neem aan dat alles met een sisser afliep, immers na deel drie volgen vier en vijf. Niet dat het veel zegt. Hoe Sinterklaas afloopt kun je morgen lezen in Sinterklaas en de kleine knuffelboefjes maar ik verklap vast dingen gaan fout en dat is niet alleen de tsunami aan regen.
Voor nu oogjes dicht en snaveltjes toe. Droom maar lekker van houten hijskranen. Of ontslagvergoedingen in pepernoten. Zelf word ik liever in marsepein uitbetaald. Geld of gereedschap mag ook hoor!