Met verbazing stond ik er naar te kijken. Hoe je het voor elkaar krijgt weet ik niet. De auto staat stil, je moet eerst een kaartje trekken bij de ingang van het parkeerterrein en toch rij je vijf meter later over een betonbol. Dat lukt niet zo maar.
Geen idee wat ik met overstromingen heb. Ja, ik ben Hollander, maar dat verklaart niet waarom water mij achtervolgt. In mijn flat aan De Esch stak iemand een kledingkast op het gezamenlijke zonnedek in brand, met als gevolg een lekkage die pas na een jaar gerepareerd werd. Toen ik verhuisde naar de Gordelweg en bijna geëlektrocuteerd werd, vergat de monteur na de reparatie de grondwaterpomp weer aan te zetten en een tijdje later stond de kelder blank.
Het is rond half zeven ‘s ochtends als er driftig op mijn voordeur geklopt en gebeld word. Bang dat de wereld vergaat, spring ik uit bed – ik had nog vijftien minuten in dromenland kunnen blijven – en doe open.
“Je kelder is ondergelopen… denk ik.”
Rotterdam 05 juli
Waarin de wereldkampioen vrouwvriendelijkheid de handdoek in de ring gooit en op zoek gaat naar een man-vriendelijke vakantiebestemming.
GJ is het summum van vrouwvriendelijkheid, dat weet iedereen, althans dat dacht ik… Mijn huis is volledig frau-shui ingericht. Als kers op de taart ben ik vorig jaar naar Japan geweest. Het moet niet veel vrouwvriendelijker worden. Maar ja, als je terugkomt uit Tokio en de buuv vraagt waarom je de wc deur op slot hebt gedraaid, dan weet je dat het geen zin heeft. Welke vrouwvriendelijke man draait nou z’n wc op slot? De deur klemt gewoon een beetje!
Rotterdam – Dubai – Kabul (26 – 28 juli)
Waarin een boer uit Brabant geen idee heeft wat hij moet verwachten in Afghanistan en de beste kebab van zijn leven eet.
Mijn vakantie begint altijd pas als het vliegtuig opgestegen is. Voorpret is bij mij een ander woord voor voorbereidingsmisère. Als er een bulderende lach uit de business class klinkt kijken mijn medepassagiers verschrikt naar mij op. Hoe vaak ik het ook lees het blijft grappig. Twee jongeheren van gegoede maar straatarme komaf die voor de zoveelste keer met hun automobiel tegen de trap van het stadhuis van het middeleeuwse stadje Rittenburg opbotsen. Briljante uitvinding die e-readers. Ik heb er ook stapeltje Bob Evers boeken opgezet, dus als je een overeenkomst ziet met de titels van de verslagen dan is dat vast geen toeval.
Kaboel – Bamyan – La’l (29 juli – 01 augustus)
Waarin GJ zo ziek is dat hij zich afvraagt waarom mensen überhaupt reizen en hij als eerste persoon ter wereld sneller beter is dankzij de vernielzucht van de Taliban.
La’l – Chaghcheran – Chisht (01 – 04 augustus)
Waarin sommige Afghaanse chauffeurs zo bang zijn dat de verfrissende werking van een vleugje opium niet meer helpt en GJ eindelijk de Taliban de hand schudt.
Chisht – Herat – Mazar-i-Sharif (04 – 07 augustus)
Waarin GJ zich in terug in Iran waant, zich opwindt over de Nobelprijs voor de vrede en een schone handdoek krijgen ongebruikelijk moeilijk is.