Faillisement Thomas Cook Reizen Niet Eerste Brexit Zwanezang

24 september, 2019 Leave a reply

Wel GJ’s eerste Brexit-litanie.

En nee ik heb geen mening over de Franse luchtvaartgigant KLM. Management-advies daar heb ik wel gedachten over. Veel van de verstandige dingen die ik zeg zijn bedrijfseconomisch niet verantwoord. Neem het gevalletje manager dat aan GJ vraagt of hij het vastgoed, kantoren en fabrieken, moet verkopen of in eigen beheer houden. Eigendom betekent geen onverwachte kostenstijgingen maar ook weinig flexibiliteit als je het nodig hebt. Verkopen geeft je iets meer flexibiliteit maar ook gegarandeerde prijsverhogingen. “Verkopen die hap. Zorg wel voor een beetje slimme timing, anders kost het jou bakken geld.”

Raar advies, hé? Helemaal niet. Zolang dat vastgoed op je balans staat, blijven analisten zich afvragen of je het niet beter kunt verkopen, zij moeten tenslotte ook wat te melden hebben. Ondanks dat ze nog nooit een bedrijf hebben geleid, win je de discussie niet. Afvoeren die handel dus. Maar doe het wel op een gunstig tijdstip, zeker als er winst zit tussen je boek- en verkoopwaarde. Bijvoorbeeld wanneer de bedrijfsresultaten teleurstellen en je CEO-opties niks waard dreigen te worden. Geen zorgen over de huisaccountant, die zijn zó flexibel.

Reisorganisatie Thomas Cook is toch failliet gegaan. Ze zijn er bijna, nog slechts 200 miljoen Britse ponden van een faillisement verwijderd. De winter 2020 of verder kan koud zijn en de banken eisen op het laatste moment een toekomstig spaarpotje, een voorwaarde die welingelichte wenkbrauwen doet fronsen. Collectief gehuil vanaf de Britse eilanden stijgt op als blijkt dat een van de banken die de extra 200 miljoen wil zien, de Royal Bank of Scotland is. RBS ligt aan een belastingbetalersinfuus nadat topman Fred Goodwin de bank succesvoller de puin indraait dan broeder Rijkman Groenink bij VOC-nazaat ABN AMRO. Ondertussen bedragen de kosten voor het Britse Ministerie van Verkeer & Waterstaat 600 miljoen om gestrandde vakantiegangers thuis te krijgen, de grootste “reddingsoperatie” sinds de Tweede Wereldoorlog (Duinkerken).

Mocht je denken, waarom ga je op vakantie als je zo van Brexit en eenzame eilanden zonder buitenlanders houdt, het wordt nog veel gekker. Sommige vertrek-stemmers (wij als eiland en jij van ons eiland) zijn verbaasd als ze horen dat na het Brexit-hoogtepunt ze hun vakantiehuisje in de Dordogne niet meer zo maar mogen bezoeken. Brexit komt van twee kanten baby.

Onder professoren

Marco van Leeuwen, specialist reisindustrie aan de Breda University – zelfs mijn geboortestad heeft tegenwoordig een university, geef mij maar een ouderwetse kwaliteits-doctorandussenfabriek aan de Maas – stipt het in eigen bezit hebben van hotels en vliegtuigen in Trouw aan als een van de redenen voor het kopje onder. Toch heeft de concurrentie dat vast- en vlieggoed ook, zonder dat het een loden last is, zo schrijft de Britse pers.

Van Leeuwen beargumenteert vervolgens dat Thomas Cook bij het ontdekken van de 21e eeuw de verkeerde afslag neemt, een stelling waar ik me meer in kan vinden. Concurrenten anno 2019 kunnen papier niet meer spellen, maar bij Thomas Cook kennen ze het verschil tussen nul en een nog steeds niet. Geen grapjes over dat ze daarom failliet zijn. De vulpen regeert op het hoofdkantoor. Bijna dan. Helaas is de kleine kas leeg en de inkt op. Hoe zat het ook al weer met Harry Potter en die pen met rode inkt? Pijnlijk verhaal.

Je zou zeggen, wat is er nieuw in bijna twee eeuwen, maar anno 2011 staan de niet-zo-uitgekookte topmanagers van Thomas Cook voor hete vuren. Veranderspecialist Harriet Green wordt ingehuurd. De nieuwe baas zegt dat haar sterrenbeeld “landa” is, een kruising tussen leeuw en panda. Duidelijk geen beschermde diersoort, na drie jaar ligt mevrouw eruit. En jullie maar de draak steken met mijn imaginaire sterrenbeeld. Lang verhaal kort, anno nu gaat een kwart van de omzet van Thomas Cook op aan het terugbetalen van de reddende engelen van nul-elf. Da’s niet gezond en het bedrijf had die schulden moeten herstructureren. Een langere looptijd, omzetten in aandelen, het maakt niet uit, zolang de leeuw maar stopt zijn innerlijke panda op te vreten.

Kranten voeren meer redenen aan waarom Thomas Cook failliet is, negeer ze. Het bedrijf is ergens in de vorige eeuw blijven steken, zowel financieel als commercieel. Les een van Uber: wij zijn een technologiebedrijf. Als er vier personen in een taxi passen en 400 in een vliegtuig, dan ben je toch supertech? Daar trapt iedereen in. Hop, meteen een rondje nieuwe aandelen. Van het geld dat overblijft, na een passende beloning voor de visionaire topmanagers, los je oude schulden af. Ik weet het, niet supermodern, maar financieel succesvolle mensen zijn graag solide. Mocht er nog geld over zijn, ga je digitaal. Waarom zou jouw klant ’s ochtends bij het tandenpoetsen geen vakantie op zijn mobiel boeken? Het is niet jouw schuld dat ze naar hun scherm staren in plaats van (met) hun kinderen (praten). Kun je net zo goed de economie een handje helpen. Blijkbaar hebben de bazen van Thomas Cook secretaresses in plaats van kinderen want het idee komt nooit in ze op.

Die Ausrede

Gelukkig is er een smoes voor alles, zelfs falen als je concurrent dat niet lukt. Nog beter, de pers kauwt braaf alles na wat je zegt. Dat krijg je van een nieuwsredactie gevuld met 15- en 16-jarige middelbare-schoolleerlingen die “dankbaar moeten zijn” voor de kans op onbegeleide, gratis werkervaring. Even voor de zekerheid, Instagram is niet echt, de bodem van je zakelijke bankrekening wel. Overigens om dezelfde reden dat sociale media echt bestaan.

Kijk, het is een beetje flauw van me, maar sinds je kinderen “ontdekt” hebben dat Pappa en jij voor Brexit stemden, zeggen ze geen stom woord meer tegen je. Hadden ze al veel eerder moeten doen. Statiegeld iemand? De kreet die in je hoofd blijft hangen is trouwens Brexit.

“Excuus, Truus maar ik heb iemand op lijn een.” Het is je sappig-soepele persoonlijk secretaris Fabio die volgende week alwéér 29 wordt. Hij haalt je fluweelzacht terug uit je CEO-gemijmer. Beest van een man, maar da’s voor een andere keer. Doet z’n werk best aardig, jammer alleen dat hij de halve dag in de sportschool zit. Is dat nou echt nodig? Hij werkt voor mij, ja toch? Ach, waar vind je tegenwoordig nog goed personeel?

[Interne Monoloog] “Brexit, Brexit. Da’s niet goed.”
“Niet helemaal, want de beste manager is degene met de hoogste bonus. Dan ben je een winnaar.”
“Dan moet ik nooit minister-president worden.”
“Hmmm, Brexit betekent dus dat het niet mijn schuld is.”
“Is niet. Is? Kan? Kan zijn. Kans. Keihard zelfs.” [/Interne Monoloog]

Toch gaat Brexit het niet redden als excuus. Het is inmiddels september en de kinderen zitten weer op school. Gelukkig maar, kan ik eindelijk een fatsoenlijke gin-tonic mixen als de klok met negen slagen begint. Beetje hoofdpijn van die herrie, dat wel. Ineens krijg ik weer zo’n briljant plan. Begint met een B. “Boarding school”, is beter voor ze. Ach, er zijn maar twee B’s in het leven die er, gevolgd door een (relevante) p, toe doen. Brits paspoort of Belgisch paspoort? Met de piek van het vakantieseizoen achter de rug, moeten de koffers van de vakantieverkopers barsten van de pecunia. Het is een jaarlijks terugkerend ritueel, tenzij je Ongelovige Thomas heet.

Het begint lang voor Brexit, het idee dat plusminus de helft wint en plusminus de helft verliest. Dus niet. Zoiets heet democratie en is gebaseerd op de wens van de meerderheid. Het is maar goed dat de helft plus een niet genoeg is om de grondwet te wijzigen. De Brexit-uitslag is 52 procent ankers lichten versus 48 procent Simpsons kijkende “denkt er dan niemand aan de kinderen?” Britten. Anders gezegd, een beschaafde burgeroorlog in wording.

Waar is hier de nooduitgang?

Dan doet een slimmerik een ongezonde ontdekking. De som op de bus van 350 miljoen klopt niet. Ankers lichten zou gelijk moeten staan aan 350 miljoen per week extra voor de eilandgezondheidszorg. Een leugen en niet alleen omdat niemand weet waar je medici vandaan haalt als je Europese verpleegkundingen en dokters “naar huis” stuurt. En dan zeggen ze nog dat moeder Aarde geen humor heeft. Het antwoord is natuurlijk je voormalige kolonieen. Daar heb je misschien niet voor gestemd, maar je voorouders wel. Tenzij je het ongedaan wil maken natuurlijk.

De Brexit logica is er nooit geweest, tegenstemmers kiezen met ogen open voor de fata morgana dat er geen prijs betaald hoeft te worden voor het verleden en afscheid geen pijn doet. Politici doen alsof er niets aan de hand is. Raken ze de weg kwijt op TV, kijken ze naar de palm van hun hand. “De partij. De partij. Belangrijker dan het land.” De enigen die hun stem verheffen zijn de bedrijven. De vergelijking is als vloeken in de kerk, maar het bedrijfsleven lijkt wel degelijk op de Galliers in de strip Asterix. Hoe kun je in zo’n omgeving niet de verkeerde weg inslaan?

Heel eenvoudig, door je vak te kennen. Halverwege de hartoperatie zegt de Spaanse chirurge toch ook niet even wachten, er komt zo een echte Britse dokter om uw borstkast dicht te nieten? Zonder narcose had je allang tegen gestemd en je vertrouwen in haar uitgeschreeuwd.

Toch probeert Thomas Cook het. De vlieger dat mensen later boeken vanwege de onzekerheid gaat niet op. Het is tenslotte al september en als je kluis nu niet uitpuilt zal hij dat nooit niet doen. Een vertwijfelde poging om de ondergang te wijten aan de dalende wisselkoers van het Britse pond – de grote, gemene buitenwereld wordt alsmaar duurder en duurder terwijl wij ons afsluiten – overtuigt ook niet. Beleggingsinstrumenten als futures en forwards zijn duidelijk ook te hoog gegrepen voor C&C (CEO & CFO). Als je op vakantie gaat, hou je altijd rekening met onverwachte zaken. Dat weekje weg kost achteraf geen 500 maar 1.000 euro, jammer maar helaas. Mensen die precies 500 euro kunnen missen, kunnen die eigenlijk niet missen en gaan niet.

De echte vraag is natuurlijk of zonder Brexit het management van Thomas Cook harder zijn best had gedaan. Compenseer een gebrek aan talent met ego en de wereld ziet een leeg vat dat zich vol eet met bakerpraatjes. Waar is die innerlijke management-krijger? Is alles dan toch de schuld van de Brexit. De fameuze uitspraak van Margareth Thatcher staat nog steeds. “This lady is not for turning.” Vertaald: je zit op de troon vanwege je vaardigheden, stop met smoesjes verzinnen!

Daarmee is ook het smoesje dat Brexit de boosdoener is, ten grave gedragen. Te veel zon in de zomer, minder wintervluchten. Te veel Brexit onzekerheid, mensen stellen de aankoop van hun vakantie uit. Een ongunstige wisselkoers in Zuid-Europa zou moeten betekenen dat boekers uit het koude noorden van het continent het laten afweten? Allemaal kul net als uitbarstende vulkanen, financieel zwaar weer doordat klanten massaal gebruik maken van hun recht op compensatie als Thomas Cook er een puinhoop van maakt. Tussenvraag: waarom zou je na het lezen van al die risico’s die het management niet onder controle heeft, nog boeken bij ongelovige Thomas?

Nog zo’n belachelijke prachtsmoes, Britten boeken in toenemende mate hun vlucht en accomodatie apart en ons bedrijfsmodel is daar niet op voorbereid. Terug naar het begin, als we “ons” vastgoed verkopen en die vette bonus incasseren. De dag van verkoop is geen toeval, dus achteraf roepen dat het bedrijf waar jij de absolute baas over bent, niet voorbereid is op de toekomst? Niet doen.

Ondertussen stijgeren conservatieve Britse politici bij de suggestie dat Thomas Cook failliet is door de Brexit. Zij die het land besturen hebben geen flauw benul, anders reageer je niet zo fel. Thomas Cook is gewoon een bedrijf dat al jaren slecht geleid wordt en daarom nu failliet gaat. Heeft niks te maken met Brexit, afnemend vakantieplezier of welke smoes dan ook. Fout op fout op fout. Iedereen kan een bedrijf te gronde richten. Doorgeven aan de volgende generatie is een ander verhaal.

Met een beetje geluk kunnen gedupeerde Britten die thuisgebracht worden middels de grootste “reddingsoperatie” sinds 1940 dat onbezorgde vakantiegevoel doorgeven aan hun kinderen. Heeft niks met Brexit te maken. Of ze over een paar jaar nog welkom in Frankrijk zijn – afgezien van het feit dat ze het dan nog kunnen betalen na weer een waardedaling van het ooit almachtige Britse pond – is een andere vraag. Maar wat je ook doet, geef de schuld niet aan Brexit.

Kopfoto: GJ in Soedan in 2009, waar ze ook pyramides hebben.

Engelstalige links in dit verhaal:

Mediamarkt In Mineur

20 september, 2019 Leave a reply

Verzekering tegen miskoop erbij?

Het gaat niet goed met Mediamarkt. Tijden veranderen, harde verkooptechnieken in de winkel door agressieve energieleveranciers helpen ook niet.

Iedereen herinnert zich waar hij was op 11 september. In mijn geval de Mediamarkt. Ik werk als DJ en dinsdag is mijn vaste uitslaapdag. Struinend door de Mediamarkt zie ik een of andere promo voor een film die nu op DVD te koop is. Een kolosaal vliegtuig boort zich in het World Trade Center. Weet ik veel, het geluid staat uit. Sindsdien denk ik bij Mediamarkt altijd aan 11 september. En andersom.

Mediamarkt Rotterdam-Centrum is de grootste van ons land. Hartje stad, beslaat de winkel drie verdiepingen van een voormalig meubelzaak waar de tijden voor veranderd zijn. Mediamarkt is de goedkoopste en het verhaaltje ontvouwt zich voorspelbaar. Concurrenten leggen een voor een het loodje en Mediamarkt verhoogt al fluitend de prijzen.

Volgens een Duits krantenonderzoek uit 2006 is Mediamarkt in 70 procent van de gevallen duurder dan de concurrent. Consumenten kloppen zichzelf liever op de borst omdat ze zo slim zijn de beste deal te bemachtigen dan een echte goede deal te scoren. De prijs die je betaalt voor een gelukkig ego zeg maar. Inmiddels almachtig op het gebied van consumentenelectronica lanceert Mediamarkt in 2006 Saturn, haar andere merk, in ons land. Rood tegen blauw, er ontvouwt zich een episch gevecht om de gunst van de consument. Je krijgt nog net geen sprookjesboek cadeau bij de aankoop van een nieuwe TV.

Ik solliciteer toch niet bij Studio Sport!

Voor een controller is Mediamarkt een attractieve club om te werken en via via word ik uitgenodigd voor een gesprek. Gaat soepel en er is meteen een click. Per wanneer ben je beschikbaar? Wat is je salarisindicatie en heb je nog vakantieplannen? Duidelijk toch? Helaas, de directeur schuift een vriendje naar voren. Mijn niet-toekomstige CFO klinkt teleurgesteld aan de telefoon. Ik ook, en niet alleen omdat ze om de hoek zaten bij station Alexander.

Het gesprek is erg leuk en we kietelen elkaar over en weer een beetje. Een nieuwe winkel is een flinke investering en de lokale directeur is voor 10 procent eigenaar in dat avontuur. Op mijn vraag hoe Mediamarkt zich op een wereld vol online-shoppinggeweld voorbereidt, krijg ik als antwoord dat de consument altijd behoefte zal houden om dingen aan te raken voor hij ze bestelt. Mediamarkt kiest daarom voor een duale strategie waarbij een pijler de winkel als showroom is. Gezien de marktmacht van Mediamarkt kan ik me daar wat bij voorstellen. Tegenvraag aan mij, wat is de grootste kostenpost van het online winkelen? Even over nadenken en inderdaad het zijn de verzendkosten.

Een paar maanden eerder loop ik door de Mediamarkt en zie een enorme elektrische fiets-testbaan op de tweede verdieping. Om die aan te leggen zijn vele vierkante meters omzet opgeofferd. Nieuwsgierig vraag ik ernaar en krijg als antwoord dat de businesscase positief is. Het blijft een sollicitatiegesprek, we praten al bijna bijna twee uur , echt tijd om er verder op in te gaan is er niet. Wel complimenten dat je een business case opstelt voor je investeert. Veel te vaak kom ik investeringsvoorstellen tegen die gebaseerd zijn op een manager die het aan zijn water voelt en dan heb ik het niet over een toiletfabriek.

Vroeger verkocht ik hamburgers en maakte ik vijf euro winst per BigBoedha. Tegenwoordig lust niemand het spul meer en handel ik in ijs en verdien slechts een euro op een bolletje. Misschien is dat wat er aan de hand is in deze businesscase.

Mobieltjes hebben compact camera’s vervangen en voor professionele camera’s ga je niet naar Mediamarkt. In de jaren zeventig hadden mensen een stereotoren, tegenwoordig streamt je telefoon rechtstreeks naar je intelligente speaker. Over cd, dvd en vinyl – dat laatste komt vast ook dit jaar terug, alweer – zullen we het al helemaal maar niet hebben. En laten we eerlijk zijn een deurbel met internet neemt minder verkoopruimte in dan een platenspeler.

Het antwoord op dat electrische fietsparcours in de winkel is niet helemaal bevredigend en ik parkeer de vraag voor verder onderzoek in mijn achterhoofd met als voorlopige conclusie dat een groot aantal productgroepen zijn weggevallen of sterk gekrompen waardoor er iets met het vrijgekomen oppervlak gedaan moest worden. In dat geval klopt de business case als een bus.

De opkomst van het internet is zo genadeloos dat de buurtbedrijfsmakelaar adverteert dat het winkelcentrum om de hoek 100 procent verhuurd is. Bijna dan. Vastgoed is duidelijk niet meer wat het geweest is, zowel in de open lucht als in-huis.

Pino (Pedaal) Power

Tenzij je de kinderen dwingt om de accu op te laden door ’s avonds de fiets op een standaard in de woonkamer te zetten, anders geen Sesamstraat, heb je electriciteit nodig. Laat Mediamarkt dat nou net in de aanbieding hebben. Een TV & Internetabonnement trouwens ook, handig als je opvoednanny Jo Frost wil kijken. Gevalletje kip en ei zeg maar.

Dankzij mobiele telefoon en internet is het aanbod van electronica dramatisch veranderd. Tegenwoordig staan op de begane grond bij Mediamarkt eindeloze rijen TV’s opgesteld. Niets saaier dan een paar honderd zwarte schermen, maar ja, je moet toch wat als de echte winst in de cloud zit.

Hoe saai een zee aan grootbeeld TV’s is, ontdekte ook mijn vader toen we op een zondag gingen kijken. En online is de TV nog goedkoper ook! Dat klopt, lang leve de vooruitgang. Behalve als je Mediamarkt heet. Van de drie verdiepingen is er een halve omgebouwd tot fietspad en een hele tot TV-zee. Zelfs met zoveel opvulling houdt Mediamarkt nog ruimte over. Het enige waar ze nog meer van hebben is geldtekort en omdat de geliberaliseerde energiemarkt net zo’n succes is als die van zusje zorgverzekering, is er een oplossing.

Geef je de energieboer die het meeste betaalt (Budgetenergie) gewoon een plekje in je winkel. De verkooptruc is briljant. Nieuwe TV gekocht en die draait op stroom. “Dan hebben wij nog een gunstig aanbod voor u mevrouwtje/meneertje.” Niet doen, hard wegrennen. Wel eerst je TV afrekenen anders wordt het een vervelende toestand.

Toch zijn veel mensen geinteresseerd, vooral omdat ze bij een meerjarig energiecontract een Mediamarkt tegoedbon van soms een paar honderd euro krijgen die ze meteen bij hun aankoop mogen gebruiken. Verder is er helemaal niks aan de hand want nadat de vorige energiepartner van Mediamarkt, Essent, zei dat er geen bedenktijd was bij de verkoop van energiecontracten in de winkel, werd ze keihard teruggefloten door de toezichthouder Autoriteit Consument en Markt (ACM). Buiten de eigen verkoopruimte geldt wel degelijk een afkoelingsperiode van 14 dagen, het is koop op afstand.

Gevangen

Als je gelooft dat sociale media het moeilijkst is om te stoppen, heb je net niet goed gelezen. Bij het ondertekenen van het contract hebben de mensen een Mediamarkt kadobon gekregen die ze meestal meteen inruilen. Als ze de overeenkomst binnen 14 dagen ontbinden moeten ze die teruggeven. Laten Suus en Sjonnie nou toevallig een iets te dure TV hebben gekocht en net even niet die 200 euro op de bank hebben. Daar zit je dan met je meerjaren energiecontract.

Als het te mooi lijkt om waar te zijn, komt die “kadobon” uit jouw portemonnee. Plus een royale hoeveelheid kosten natuurlijk.

Ik moet er aan denken als ik lees dat Mediamarkt jaarlijks meer dan 100 miljoen aan kosten wil besparen. Tegelijkertijd hoor ik op het vrijwilligersspreekuur ervaringen van mensen die contracten met Budget energie hebben, die ze nooit getekend hebben. Dat laatste kan natuurlijk ook aan sjoemelende energieverkopers liggen die voor een derde partij werken.

In ieder geval gaat het om veel omzet, ook voor Mediamarkt. Het bedrijf krijgt een onbekende vergoeding per contract en klanten zijn vanwege de kadobon eerder geneigd tot aanschaf over te gaan. Waarschijnlijk geven ze daardoor niet alleen meer uit ook zijn ze minder prijsbewust.

Geselecteerd omdat het citaat kort en recent is. Bron: Indeed (20 sep 2019)

Lees de beoordelingen van Mediamarktwerknemers op Indeed door en je komt veel opmerkingen over het genereren van leads voor Essent/BudgetEnergie en Ziggo tegen. In beide gevallen geen tastbare goederen overigens. Het winkel-in-winkel concept lijkt ondertussen steeds belangrijker te worden voor Mediamarkt.

Consumenten geven Mediamarkt 1.5 uit 5 sterren, ook klanten zijn duidelijk ontevreden. Een van de oorzaken is de agressieve verkoop door derden in de winkels. Mediamarkt zit in een lastige spagaat. Als het op de ingeslagen weg verdergaat vermoed ik dat mensen de fysieke winkels steeds meer gaan mijden. Aan de andere kant, de omzet omhoogkrikken is ook lastig. Overigens, de enige andere winkel die ik ken, die met energieboer-in-huis in zee gaat, is Gamma. Ik verzin het niet. Ook daar gaat het niet zo goed mee. Toeval?

Oordeel van consumenten over Mediamarkt. Bron: Trustpilot (20 sep, 2019)

Met al die vierkante meters teveel, heb ik wel een ideetje. Mediamarkt gaat commerciele cursussen geven hoe je aan je klantenbestand kunt verdienen. Eerste klant: Rotterdam. De gemeente betaalt zorgverzekeraar VGZ notabene voor het gebruik van het Rotterdamse adressenbestand in plaats van andersom. Kan Mediamarkt mooi uitleggen dat je er ook geld voor kunt vragen.

Mocht het allemaal niet lukken, kunnen boventollige ambtenaren die goed opgelet hebben, bij VGZ Rotterdam in dienst en die zorg-woekerpolis 2.0 in de Mediamarkt aan de pechvogel brengen.

“Onze uitgebreide aanvullende verzekering dekt nu ook twee gesprekken met een counselor om rouwgevoelens te verwerken bij een miskoop. Hier op het stippellijntje tekenen.”
“Ik ben toch niet gek?”

Kopfoto: Winkel in winkel, de balie van Ziggo in Mediamarkt Rotterdam-Centrum (04 augustus 2019).

Negatieve Rente – Of Hoe Maak Je een Econoom Gek?

15 september, 2019 Leave a reply

Laat je niks wijsmaken door bankbobo’s in driedelig grijs. Negatieve rente is geen standaard monetair beleid maar een experiment. Het middel zou wel eens erger dan de kwaal kunnen zijn.

Het gaat zo goed met onze klanten dat we je binnenkort moeten ontslaan. Dat gaat nergens over. Toch wel, de toeleverancier waar het haasje v/m werkt maakt pas op de plaats. Afnemers kunnen niet genoeg nieuwe collega’s vinden voor de uitpuilende orderportefeuille. Daar sta je dan met je goeie gedrag.

Vandaag een nogal technisch verhaal dat begint bij de vraag wat geld is. Keynes, een beroemd econoom, formuleert het als een drietand. Geld is een rekenmiddel, een ruilmiddel en een spaarmiddel. Tien schapen voor een paard. De dag daarop wordt het geld uitgevonden. Net je schaap ingeruild voor pecunia maar honger en dorst? Koop je toch gewoon een paar kilo lamsbout, wat kampvuurhout en een een half dozijn amfora wijn? Asterix bestond nog niet, maar als je iets minder dorstig was kon je de sestertien ook bewaren voor later.

Dat geld jaarlijks minder waard wordt is een moderne uitvinding. De Europese Centrale Bank mikt op zo’n twee procent per jaar. Voor de overheid heeft inflatie een groot voordeel. Het maakt terugbetalen van de staatsschuld goedkoper.

Geld onder je matras verbergen voor de komende twintig jaar, als de kinderen het huis uitgaan, zodat je ze onder de tafel een gedeelte van de erfenis kan geven? Slecht idee – en kostbaar. Na jouw begrafenis kost die nieuwe auto 30.000 euro, de helft meer dan de 20K die je twee decennia eerder onder je matras propte. Je kunt beter belasting betalen, de overheid verliest nooit.

Overheden houden ook van inflatie omdat het een indirecte manier is om je reele loon te verlagen. Prijsstijgingen maken alles duurder. Je salaris stijgt ook, maar minder hard. Het gaat goed met de economie dus krijg je drie procent loonsverhoging, hoera. Tot je beseft dat alles vier procent duurder is geworden – en jij inmiddels een procent armer. Een keer is niet erg, maar jaar op jaar is een pijnlijker verhaal.

Wat je krijgt en wat je ervoor koopt is in een notendop het verschil tussen reeel en nominaal. Meer is niet altijd beter. Je gaat er alleen op vooruit als jouw “winst” groter is dan de prijsstijging die we allemaal voor onze kiezen krijgen.

Geld is en blijft een raar ding. Iedereen vertrouwt op papiertjes uit Frankfurt waar letterlijk bruggen naar nergens op gedrukt worden, welkom in het 21ste eeuwse Europa. Geld heeft alleen waarde als je er blind op kunt vertrouwen dat je het kunt inruilen voor goederen en diensten. Toiletpapier hebben we allemaal in overvloed.

Centrale banken hebben een beperkt aantal knoppen om de economie te stimuleren. Rente is het belangrijkst. Gaat het te goed, dan stijgt de rente. Daarmee wordt het duurder om geld te lenen en te investeren. De economie koelt een beetje af. Is de werkloosheid hoog en moet de economie gestimuleerd worden, verlaag je de rente.

Net als in een casino kun je de rente niet eindeloos verlagen. Als je geld op is, stopt het roulettewiel met draaien. Een rente onder nul is iets soortgelijks, alsof Catwoman een hendel overhaalt die de zwaartekracht op z’n kop zet.

Banken werken volgens simpele principes. Mevrouw A heeft pecunia teveel en leent het uit aan de bank. Daarvoor krijgt ze een vergoeding. Mevrouw B wil een huis kopen en heeft geld nodig. Het verschil in rente – de huurprijs van geld – is winst voor de bank. Wat bankieren spannend maakt is dat mevrouw A haar geld direct kan opeisen en de bank dat niet kan als ze een hypotheek verstrekken aan mevrouw B. Daarom is bankieren “zo leuk.” En jij dacht dat het de bonussen waren. Mallerd.

Spannend voor ons allemaal is dat banken geld creeren door ingeleend geld meer dan eens uit te geven. Dat gaat goed zolang iedereen blij is en vertrouwen heeft in de bank. De rapen zijn flitsgaar als er massale paniek ontstaat, een vertrouwenscrisis waardoor spaarder hun geld nu terugwillen.

In 2007 gebeurde zoiets bij de Engelse bank Northern Rock. Mensen stonden in de rij om hun tegoed op te eisen. Voor veel economen, inclusief mijzelf, was het een teken aan de wand. Hoe kan het gebeuren, dacht iedereen? Een lange crisis volgde omdat financiele instellingen fout gegokt hadden. Zelf hebben ze er weinig last van gehad.

Als het slecht gaat met de economie, probeer je mensen te verleiden geld uit te geven. Voor investeringen geldt, hoe lager de rente, hoe beter. Tien jaar later kijken we terug op jaren van ongekende economische groei. Sparen is zinloos en papier-gevulde matrassen kunnen in brand vliegen. Niemand weet meer waar hij met zijn geld naar toe moet. De rentestanden zijn historisch laag. Brexit en het handelsconflict tussen China en de Verenigde Staten wakkeren bakerpraat over de komende recessie aan. Olieprijzen en Iran ook, maar da’s niks nieuws.

Centrale banken hebben zich in een hoek geverfd met een decennium aan lage rentes. Verlaag de rente nog verder en hij zakt door het ijs. Toch gebeurt het. Banken betalen de BaasBank om hun geld te bewaren. Inmiddels rekenen diezelfde banken miljonairs kosten omdat ze geld stallen bij hun private bank.

De invloed die geld heeft op de economie zal waarschijnlijk nooit volledig begrepen worden. De ene groep economen zegt dat “uiteindelijk” monetair beleid geen invloed heeft op de economie, anderen betwisten dat. Zelf verwacht ik dat vanaf het moment dat rente en de beschikbare hoeveelheid geld “werkkapitaal” werden voor de Centrale Bank om de economie te stimuleren, twee een werden. Weer wat geleerd van de Spice Girls.

Een lage rente is een prikkel om geld uit te geven, dat geldt voor zowel burgers als bedrijven. En ja ja, de overheid geeft altijd geld uit, ik weet het. Wanneer de rente onder nul zakt, kijken niet alle koppen dezelfde kant meer op, iets waar het systeem ondanks sussende woorden niet op is voorbereid. Deflatie – dingen zijn morgen goedkoper dan vandaag – is de grootste gruwel voor de economie die er is. Waarom nu een auto kopen als diezelfde melkbus volgende week nog goedkoper is? Dezelfde vraag geldt voor banken. Spaarder vertrouwen je met hun geld maar als iedereen tot morgen wacht met het kopen van een huis, hoe verdien je dan vandaag geld?

Toch betalen commerciele banken om een gedeelte van hun overschotten te stallen bij de Centrale Bank. Ze zijn daartoe verplicht omdat ze meer geld uitlenen dan ze hebben. Dat schijnt zekerheid te geven. Rekentechnisch is min maal min plus – per afspraak overigens – maar in geldzaken vloeit uit kosten maal kosten niet automatisch winst voort. Faillisement is een beter begrip.

Staatsobligaties worden geacht zekerheid te bieden, nou dat doen ze, maar dan van het verkeerde soort. Pensioenfondsen zijn verplicht een gedeelte van hun premies te beleggen in Europese staatsobligaties, ook als die een negatieve rente opleveren. En de overheid maar juichen dat ze zo goedkoop leent. Lenen en niksdoen levert de staat zelfs geld op. Daarom wil de overheid misschien wel meer wil gaan investeren, zoals gewoonlijk over de rug van onze kinderen maar dit keer dus dubbel.

Geld nemen in plaats van geven is leuk voor de Centrale Bank. Hopen dat daardoor zakenbanken gedwongen worden geld uit te lenen is iets anders. Het gaat goed met de economie en alles wordt alleen maar duurder en duurder, denk aan de huizenprijzen. Vroeger of later krijgen investeerders en consumenten door dat er iets mis is. Ondertussen heeft scheidend Europese Centrale Bank president Draghi de rente verlaagd van min 0,4 naar min 0,5 procent. En als dat niet genoeg is? Hoe diep kun je gaan? En jullie maar denken dat ik de enige gekke econoom ben.

—

PS, voor het eerst in mijn leven heb ik een onfeilbare investeringtip: brandkasten. Mocht je er liever een kopen, wel contant afrekenen en zelf ophalen. Je wil tenslotte niet dat boeven weten dat je thuis een kluis hebt. Dat is in ieder geval wat ik tegen de belastingdienst zeg als ze erachter komen. Wat een toestand die negatieve rente.

Kopfoto: Met de klok mee Duits bankbiljet van 100.000 Reichsmark uit 1923; Nederlands guldenbiljet uit 1949 en een Zimbabwaans bankbiljet uit 2008 van 100 biljoen dollar. Een biljoen is een 1 met 12 nullen en heet in het Engels triljoen. Dat kun jij ook weten als je meer Donald Duck leest.

Openbaar Ministerie Herontdekt de Aflaat

23 augustus, 2019 Leave a reply

Meer pegels voor minder straf. Vernieuwd. wast [zonden] nu nog beter. OM doe je werk!

Als iemand een verborgen ruimte in zijn auto heeft, is hij/zij geen crimineel megabrein. Het haasje is een betere omschrijving. Denk je. Gooi er wat geld [van een ander] tegenaan en je bent zo vrij als een vogel. Met vriendelijke groeten: “de club van overheidsjuristen die snelrecht als een straf en geen voorrecht zien.” Zou de OM-CAO ook een bepaling hebben voor een ruime brillenvergoeding als je juridisch scheel kijkt?

Zondes hebben nare consequenties. Gelukkig kwam de katholieke kerk al in de middeleeuwen met een handig systeem om je reeds bij leven en welzijn van de vervelende gevolgen te redden. Tenminste, als je een dikke portemonnaie hebt. Dan kun je de onvermijdelijke napijn afkopen. Niet helemaal logisch, maar dat is mijn persoonlijke mening. Natuurlijk loopt het uit de hand en worden aflaten een bron van inkomsten voor de katholieke kerk. Het Engelse woord voor aflaat is treffend: “indulgence.” [1] De Sint-Pietersbasiliek in Rome is er letterlijk op gebouwd.

Met criminelen, zelfs (en vooral) niet de witte-boordenvariant, tref je geen schikking. Doe je het wel, wordt er geen recht gesproken. Au contraire, een toekomst met meer misdaad is door de 21e eeuwse aflaat gegarandeerd. Minder criminaliteit is vanaf nu een lachertje. Het enige resultaat van schikkingen is dat het misdaad minder risicovol en goedkoper maakt. Vanzelfsprekend gezien vanuit het perspectief van de “schaduwclient” van het Openbaar Ministerie.

Boeven horen achter tralies. Dat is het werk van het OM. Daar krijgen de meisjes en jongens van Openbaar Ministerie voor betaald. Punt. De enig acceptabele schikking is een beetje strafvermindering als slechterikken helpen grotere slechterikken achter onknaagbare titanium tralies te krijgen. Helaas, leg dat maar eens uit aan het OM.

Een vriend

Het gebeurt gelukkig maar zo’n 6,66 keer per jaar. Vriend heeft akkefiet. Of ik even mijn matras wil opensnijden en zeven ton – cash graag – kan langsbrengen. Derde politiecel linksaf.

Toon H., welbekend in culturele kringen verwoordde het ooit zo:

je hebt iemand nodig
stil en oprecht
die als het erop aan komt
voor je bidt of voor je dokt.

Ongeveer dan.

Ik dus, zei de sarcastische zot. Blijkbaar belde mijn zeer betrouwbare boezemvriend een ander. Niet doen, ik ben de beste [vriend die er is]. De jonge hond van amper 25 jaar had een verborgen ruimte in zijn auto met daarin 7.000 honderd-euro biljetten. Dus worden er vragen gesteld. Waarom hij niet voor minder opvallende 50 euro biljetten heeft gekozen enzo. Denk je.

Mijn nul-bul als jurist heb ik verdiend aan de universiteit van Nieuw-Rottumerplaat i.o., dank je wel klimaatverandering én Saul. We bellen nog. Ondanks dat Verwegistan tegenwoordig dichterbij is dan je denkt, krijg ik geen telefoontje. Nadat de gebeurtenissen [minder] rampzalig [dan gedacht] verlopen, lees ik de uitkomst in de krant.

“Omdat er in de zaak geen nader onderzoek mogelijk was, heeft de officier van justitie de man een transactie aangeboden.”

Blijkbaar hebben juristen spijt van hun studiekeuze en waren ze liever bankier geworden. Rechercheur is sowieso te hoog gegrepen.

Vanaf nu ben ik niet alleen voor de gekozen burgemeester, maar ook voor de gekozen hoofdofficier van justitie – zonder over te willen gaan op het Amerikaanse model.

Toen ik het las, schreeuwde ik: jurist blijf bij je jeest. Geen idee wat het is maar dat boeit niet. Kunnen ze in ieder geval geen schade aanrichten. Doe je werk en stop met proberen te scoren door grote bedragen te noemen. Nederland wordt er alleen maar onveiliger van. Het enige wat je doet is een prijskaartje aan je eigen falen hangen. Niemand trapt erin, dat niet-falen dus.

Een paar jaar geleden probeerde het Openbaar Ministerie haar eigen minkukeligheid te verbergen door in een actualiteitenprogramma grote bedragen te roepen rond diverse schikkingen die zijn getroffen. Mijn bul van de universiteit van Nieuw-Rottumerplaat i.o. is serieus zinloos. Toch ben ik daar maar wat trots op als het Openbaar Ministerie – deeltijdvervolging iemand? – zulke veiligheidsondermijnende onzin uitkraamt.

Misdaad mag niet lonen is een concept dat rampzalig uitpakt. Als ik voor 10.000 euro plezier beleef aan jou van je fiets meppen, hoef ik de “winst” niet terug te betalen. Maar als ik twee meier frauduleus in mijn zak steek, hoor je de deeltijd-vrijheidsridders ineens roepen dat misdaad niet mag lonen. Over laaghangende fruit plukken gesproken. De econoom heeft gelijk en de jurist “wint” terwijl Nederland verliest. Het is overigens niet dat die 200 euro teruggaan naar het slachtoffer.

“De officier van justitie bij het Landelijk Parket heeft de koerier de transactie aangeboden, omdat er in de zaak geen nader onderzoek mogelijk is.” Tuurlijk kan dat wel. Als je zegt van niet moet je ook niet roepen dat met de inbeslagneming van de grote som contant geld het OM het witwassen van crimineel verkregen vermogen tegengaat. Misschien gaat het geld wel vanuit Antwerpen per zeepost [goedkoper] naar Amerika, waar je schoonmoeder voor haar leven vecht en de artsen de behandeling staken, tenzij…

Het enige wat het OM doet is afwachten tot de helden (ja, dat zijn ze!) in de frontlinie – politieagenten – het gevaarlijke werk opknappen. Om het vervolgens niet af te maken door de boeven achter tralies te zetten. Ondertussen roepen ze wel luidkeels dat het OM succesvol is en reutelen daarbij over grote bedragen die het Openbaar Ministerie voor de samenleving “verdiend” heeft. Wie heeft ook alweer de boef gevangen? Als de vervolgende macht beter hun werk doet, bestaat dat geld niet. Ooit van de afschrikwekkende werking van de wet gehoord? Ik ook niet.

Wat het OM doet, lijkt meer op witwassen of het verkopen van 21e-eeuwse aflaten. Luther zou er weinig goeds over schrijven op zijn Instagram als hij nu leefde. Terecht.

Das echte Haaschen

Jaren geleden vertelde een maat het werkelijke verhaal over wie de pineut is. En ja, mijn leven is spannender dan dat van jou. Lees nou maar.

Er waren eens vier bolletjesslikkers in Zuid Amerika die gezellig naar het vliegveld gingen. Een werd vooraf verraden, de rest had vrije doorgang. Nu ik er over nadenk, mijn maat en ik hebben allebei datzelfde tegeltje van Toon [H] op de WC hangen. Echte vrienden weten wanneer de klok nu-niet-bellen slaat. Wat het OM doet, slaat ondertussen nergens op, zeker niet een veiliger Nederland. Maar ach, de hypotheek in een veilige buurt [nog wel] moet ook betaald worden.

Opmerkingen

Binnen de context vind ik “pleziertje” de beste vertaling voor “indulgence.” Niet de meest verantwoorde, maar dat is ook niet waarom ik schrijf.
Mocht je door mijn sarcasme heenprikken, kijk eens naar het plaatje hieronder. Hoe Freudiaans wil je het hebben? Nederland duurder maken kan iedereen, Nederland veiliger maken alleen de echte politie [met gevaar voor lijf en leden!]

Dat rijtje leren onze kinderen. Wat prijkt bovenaan? Als je verder leest zie je dat de politie als laatste komt. Misschien is Freud’s gebazel over het onderbewuste toch nuttiger dan ik dacht. En laat JenV alstublief achterwege, het OM verkoopt geen ijs. Dan maak ik geen grapjes over de prijs van rechtvaardigheid. Bron: https://www.parlement.com/id/vkipglrdhetw/ministerie_van_justitie_en_veiligheid

Kopfoto: Een katholieke bisschop vergeeft gelovigen, ca. 1524. Foto van een schilderij van Lorenzo Lotto – The Yorck Project (2002) 10.000 Meisterwerke der Malerei (DVD-ROM), distributed by DIRECTMEDIA Publishing GmbH. ISBN: 3936122202., Public Domain, Link. Foto is bewerkt.

Kopzorgen Voor de Kleine Beurs: VGZ’s Woekerpolis 2.0

19 augustus, 2019 Leave a reply

275 euro om een eigen risico van 385 euro te verlagen tot 50 euro?

De Rotterdampolis van VGZ is een zorgverzekering bedoeld voor mensen met een laag inkomen, bijvoorbeeld een bijstandsuitkering. Het lijkt aantrekkelijk omdat de gemeente haar naam eronder zet, er allerlei brieven over stuurt en een bijdrage levert. Deze is overigens marginaal: EUR 10,= maar alleen als je de aanvullende verzekering kiest. Ook VGZ is de beroerdste niet en geeft 12 euro korting waardoor de verzekering geen 188,43 maar 166,33 euro kost.

Bij het doorkijken van de polis tijdens een vrijwilligersspreekuur valt mij op dat het eigen risico van 385 euro “herverzekerd” wordt. Dat vind ik al een opvallende constructie, maar als ik de maandpremie van EUR 22,92 zie om het eigen risico te herverzekeren, krijg ik een rolberoerte. De hoogte van die roofzuchtige verzekeringspremie wordt pas op het laatst duidelijk als je jezelf aanmeld.

Reken even mee: 12 * EUR 22,92 = EUR 275.04

Je betaalt dus 275 euro om een risico van EUR 385 af te dekken. Dat is geen verzekering maar een woekerpolis. Het wordt nog erger, het eigen risico is niet nul, maar EUR 50,=, dat is nadat je al 275 euro gedokt hebt.

Anders gezegd is dat per maand 22,92 om maandelijks een bedrag van 27,92 te verzekeren.

Geen 188 euro maar 166 dankzij de gemeente Rotterdam en VGZ. Of het een koopje is moet je zelf beslissen.

Als je er over nadenkt wordt het nog erger. Iemand met een kleine beurs, die geen zorgkosten heeft, betaalt toch 275 euro om het eigen risico af te kopen.

Iemand die EUR 100 zorgkosten in een jaar heeft, betaalt EUR 50,- eigen risico en EUR 275 herverzekeren eigen risico. Totale kosten EUR 325 voor een risico van EUR 385. Het verschil is nog maar EUR 5 per maand. Dit kan nooit de bedoeling zijn. Heeft Rotterdam lopen slapen toen ze het contract afsloten of probeert VGZ haar klanten een oor uit te draaien (speciale combinatiebehandeling) met de woekerpolis 2.0?

Herverzekeren van het eigen risico is vooral gezond voor de portemonnaie van VGZ (bron: zorgverzekering en vergoedingen 2019 VGZ Rotterdampakket)

Als je minder dan 325 euro aan eigen risico verwacht is de VGZ Rotterdampolis niets voor jou. Anders waarschijnlijk ook niet. Tandartskosten zijn maar tot 500 euro verzekerd en bij het Ikazia ziekenhuis kun je met je VGZ Rotterdampakket de rest van het jaar ook niet meer terecht. En da’s nog maar het begin. Wordt vervolgd, eerst even kijken of pilletjes tegen rolberoerte in het pakket zitten.

Meeverzekerd, betalen in termijnen met vijf euro korting is een betere omschrijving. ((bron: zorgverzekering en vergoedingen 2019 VGZ Rotterdampakket)

Kopfoto gemaakt door Helloquence, gevonden op Unsplash.

Eindelijk & Alweer: Goed Nieuws Over – en – Slecht Nieuws Voor Gamma

8 augustus, 2019 Leave a reply

Voor een keer is Gamma goedkoper dan Hornbach. Foutje!

Het vervolg op deel vier over bouwmarkt Gamma die geen geld wil verdienen. Vast niet het laatste deel.

Er zijn veel dingen die je me kunt wijsmaken. Aardstralen en kristaldingessen die de stand van de maan beinvloeden als je π keer om je eigen zwaartepunt danst, het zal wel. Dat je magister in de zwarte kunsten, bedreven in de wetenschappen van Zazel en Iod [1], bent, prima. Die wauwelpet past ons allemaal – en sommigen zelfs geniaal.

Waar je me nooit van kunt overtuigen is dat de aarde plat is of dat er geen leven op de maan (Engels) is. Dat laatste is overigens een zeer recent “ongelukje.” Wat je me met geen stok kunt wijsmaken is dat er bij Gamma ook maar een cent verdiend wordt.

Bijna krijgt Gamma gratis geld. Nadat ik online wielen voor taalkasten bestel en betaal, stuur ik de digitale rekening naar school door. Er staat op de factuur geen “voldaan” en de adjunct zet hem klaar voor betaling. Goeie truc Gamma, maar die vlieger gaat niet op.

Eindelijk is het vakantie en de zomerklussen vliegen me om de oren. Mijn vader staat natuurlijk bovenaan de lijst en ik ga naar het mooie Brabantse land om wat lamellen voor de balkondeur op te hangen. De oude zijn afgescheurd en Pap heeft al nieuwe gehaald.

Als ik mijn vader plaag dat hij zuinig moet zijn, die lamellen zijn tenslotte zes tientjes voor een deur van 80 centimeter, kijkt hij me verbaasd aan. “25 gulden ofzo.” Dat lijkt me stug maar Pap heeft gelijk. Blijft tenslotte ons Pa.

Omdat de lamellen te kort zijn, ruilen we ze om bij Gamma. Pas aan de servicebalie begrijp ik wat er gebeurd is. De raambekleding kost normaal 65 euro. Tot zondag, vandaag dus, krijg je 25 procent korting en mag je ze meenemen voor 48,75. Daarom kan er best nog een rolletje overprijsd tuindraad vanaf. Vijftig meter voor 5,76, doe er een tientje bovenop en je kunt bij Action genoeg draad kopen om heel Brabant, behalve de grens met Belgie vanzelfsprekend, af te zetten.

Amateuristisch management, niet de zelfgemaakte streepjescode of het handgeschreven productnummer, is wat er mis is met Gamma.

Gelukkig zit op het rolletje 50 procent korting. Geen idee waarom, ijzerdraad zal wel uit de mode zijn of zijn uiterste houdbaarheidsdatum bereiken. Wat de EU al niet aan rare regels verzint.

Beter een rekengrap in de hand dan tien niet geslaagd. Hoe dan ook, calculeren kan ik wel en Gamma niet. In plaats van 50 procent korting op het rolletje kent Gamma die prijshalvering toe aan de lamellen die al in de aanbieding zijn. Resultaat, de lamellen kosten 24,75 en geen 65 euro. Als je er bakken geld op toegeeft, kan iedereen goedkoper zijn dan Hornbach, maar hoelang?

Een ragfijn spel is niet mijn ding dus babbel ik een beetje met de dame aan de retourbalie. Natuurlijk baal ik bij het vooruitzicht die reuzekorting kwijt te raken en vraag om de originele bon terug. Als ze klaar is, stuur ik het hoofdkantoor een mailtje. Dat is niet nodig want naast de 25 procent korting die nog steeds van kracht is, schrijft ze op de geld-terugbon dat we recht hebben op 50 procent extra korting, bovenop. “Anders moeten ze het aan de kassa maar even aan mij vragen.”

Iedereen roept dat Amazon zo geweldig is. Elke zelfrespecterende MBA presenteert haar businesscase over de onderneming. Ikea is interessanter. Het platte pak is door Ikea grootgemaakt. Zelf in elkaar schroeven netzo. Direct meenemen in plaats van drie tot zes maanden wachten op je nieuwe meubels is ook geniaal. De allerbeste les die de oprichter van Ikea biedt is dat bij elk produkt in de winkel de prijs moet staan, altijd – geen uitzonderingen.

Je hoeft geen topmanager te zijn om te begrijpen dat wanneer je iemand minder betaalt, de winst hoger is, c.p. Bij het schap staan geen prijzen en ik vraag het een vriendelijke tiener. Een paar minuten later komt hij terug met een handscanner. Langere lamellen zijn een tientje duurder. Ondertussen is Gamma twee keer de fout in gegaan. Diezelfde jongen heeft vrijdag voor mijn vader ook de prijs opgezocht. Zelfs tijdens de curus management-voor-dummies leer je dat een lager uurloon alleen winstgevend is als de overige omstandigheden gelijkblijven, de klassieke ceteris paribus clausule.

Vanwege het zachte prijsje voor de lamellen ben ik in een milde, ietswat flauwe bui. We tellen fout een, de lamellen zijn niet geprijsd, niet mee. Fout twee is een onervaren iemand inzetten omdat hij op het eerste gezicht goedkoper is. Dat leidt tot fout drie, een paar dagen later is het schap nog steeds niet geprijsd.

Geld? Anmenooitniet. Vroeger heette Gamma “Ganmnie.” Snap niet waarom ze het veranderd hebben.

Goed nieuws, mijn zonnescherm hangt zonder dat ik zo plat als een tomaat ben. De maat die me helpt vertelt een herkenbaar verhaal. Op feestjes kraait iedereen hoe geweldig, fabuleus assertief ze wel niet zijn. In de praktijk durven veel mensen niets te zeggen. Vrindske houdt zijn mond als het geleverde vijf centimeter te kort is. Op het “joviale” “het is maar een paar centimeter meneertje, dat geeft toch niet?” knikt hij instemmend en belt vervolgens mijn maat om zijn aankoop van 6.000 euro – met een jaar garantie – te fixen. Ik heb dezelfde ervaring. Hoe kun je dan als professioneel bouwmaterialenverkoper zo dom zijn om ergens geen prijs bij te zetten? Bang dat de bond van verlegen mensen (die niet durven vragen wat iets kost) een kopersstaking organiseert? Geen zorgen, gebeurt vanzelf.

Nadat een pak lamellen van 2,5 meter pardoes uit het schap klettert omdat de hoek tussen het horizontale en verticale vlak 90 graden is en bijna een klein kind tomateert – ook gevaarvoor moet je bij Gamma zijn – proest ik het bij de kassa uit van het lachen. De nieuwe lamellen, een tientje duurder, mogen we na bijbetaling van 3,75 meenemen. Van de “winst” gaan we een hapje gaan eten.

“De leiding van Gamma heeft echt alleen maar een cursus management-voor-dummies gevolgd, hé Pap?” Zijn beurt om in de lach te schieten. Dat krijg je ervan als je op kosten van Gamma uit eten gaat. Toch ga ik volgende keer weer naar Hornbach.

Naschrift:
Beetje klaar met Gamma, dus ik doe het in een PS-je, in plaats van deel zes. Voorlopig althans. Mijn broer en ik moedigen Pap aan te genieten. Da’s lastiger dan je denkt. Gelukkig heeft hij na maanden overpeinzen besloten een nieuwe TV te kopen. Broer & Co regelen de rest. De prijs is geen belemmering, voor minder dan 600 euro heb je een uitstekende 55 inch TV. Alleen waar laat Pap die? Wij zoons hebben een constructie bedacht. Twee rechthoekige aluminium profielen op de muur met van achter bouten die precies in de Vesagaten van de TV vallen.

Ook zonder InstaSnap achtergrondfotofilter kansloos. Zelfs met de originele tekening zou ik nooit Gamma zijn binnengelopen. Mijn broer is een technisch genie en begrijpt het in 15 seconden. Zondagavond kijkt mijn vader Studio Sport in 55 inch terwijl de Gamma bedrijfsleiding zich door management voor dommere dummies worstelt. Succes.

Zulke profielen kosten niks en met vier millimeter dikte houden ze prima 15 kg TV. Gamma zit om de hoek bij Pap dus typ ik “alu profiel” in. Simpeler kan niet. Toch lopen de prijzen op tot 2.000 euro. Raar, ik hoef toch geen badkamerspullen?

Keuze in profielen hebben ze niet, wel douchecabines. Sommige zijn met aluminium, in plaats van plastic geleiders uitgerust, wauw. Enig idee wat een spatwaterdichte 55 inch TV kost meneer Gamma? Moet ik trouwens eerst de douche uitbreken en nee, ik heb niet verder gezocht op jullie website naar groene Ytong blokken. Gamma leert het nooit, geld verdienen dat is.

—

[1] Ja, rechtstreeks uit Heer Bommel, met dank aan Maarten Toonder.

GAMMA

Gamma lijkt meer op een fopwinkel dan een bouwmarkt.

Bij Gamma Loopt Niks Op Rolletjes

4 augustus, 2019 1 Reply

Wedden dat er meer managers bij Gamma een luier dragen dan kinderen op de basisschool waar ik klusjesman ben?

Nadat ik in deel drie constateer dat Gamma absurd duur is en niks op voorraad heeft, ga ik wielen online bestellen.

Normaal neem je alles mee uit het schap wat je kunt vinden als er te weinig is. Niet bij Gamma. Terwijl er een oneven aantal wielen in de bouwmarkt ligt, mag je online alleen per twee stuks bestellen. Geen idee wie dat verzonnen heeft maar die is vast lid van dezelfde Raad van Bestuur die een oekaze op gegarandeerd geen geld verdienen heeft uitgevaardigd. Mijn 24 pond wielen komt overigens los gestrooid in een doos, zonder ook maar wat. Zelfs de factuur is digitaal.

Eigenlijk had ik gehoopt nog voor de zomer alle taalkasten van wieltjes te voorzien. Best handig zo’n geleerde kolos van 100 kilo op rolletjes als de hele school in de vakantie van een nieuwe vloer wordt voorzien. Helaas. Als Gamma geen geld wil verdienen, houdt alles op.

Als test heb ik een taalkast alvast van wielen voorzien. Omdat ik wil dat de kasten een uniforme uitstraling hebben, bestel ik de resterende wielen in de Gamma webshop. Het is dan zondagmiddag.

Onder normale omstandigheden is ophalen in de winkel het handigst. Wachten tot de postbode een pakketje brengt, doe ik allang niet meer. Tot mijn verbazing blijkt dat de bouwmarkt die 100 miljoen in de online verkoop gaat stoppen, de pakketjes door Post.NL naar de bouwmarkt laat brengen. Ik blijf het herhalen, Gamma wil geen geld verdienen. Post.NL heeft trouwens ook een hekel aan haar klanten. Op maandag worden geen pakjes bezorgd. Op dinsdag trouwens ook niet, terwijl ze dat wel zeggen. Mijn zending ligt dinsdag voor 15:00 uur bij de bouwmarkt. Beloofd. Dus niet.

De laatste week voor de vakantie moet er op school nog veel gebeuren. Een beetje geschipperd met mijn agenda en dinsdagmorgen heb ik een gaatje om de tweede kast op wielen te zetten. Ik heb tenslotte zes wielen, waarvan twee met rem, in de bouwmarkt gescoord. De juf is gewaarschuwd dat ze de taalkast op de operatie voor moet bereiden, ik kom ‘m zo halen. Snel nog even op mijn telefoon kijken hoe het met de 38 staat. Hmmmm.

Post.NL is de klup die hoopt dat we de postzegel met belastinggeld gaan subsidieren. Overgenomen worden door de Belgische concurrent wil het management niet, ik wel. Prachtig toch als burgers uit een ander land onze portokosten voor hun rekening nemen?

Het is net de NS, als de trein op tijd is, kun je de conducteur door de luidspreker kristalhelder verstaan, gaat er iets fout dan blert er een onontcijferbare, krakende stem door de wagon. Post.NL laat je zelf vertragingen bij toeval ontdekken. In plaats van een pak vol wieltjes in het wagentje van postman Pete, is het pakket op dinsdagmorgen vertraagd in het sorteercentrum. Geen idee waarom en dat gaan ze me ook niet vertellen. Ineens blijkt vandaag besteld, morgen bezorgd niet meer te bestaan. “Wij streven erna uw postpakket zo snel mogelijk te bezorgen.”

Knorrig constateer ik dat Gamma het met 100 miljoen investering in de online verkoop niet gaat redden. Het is echt een wereldkunst om mij chagerijnig te krijgen. Gelukkig is dat ook zo opgelost. De enige kast die vandaag ronde naaldhakken krijgt duw ik bruusk over het zeil door de gang. Wordt toch over een paar weken vervangen. Met kleine kinderen in de buurt duurt een boze bui nooit langer dan 15 seconden. Nieuwsgierig vragen de leerlingen me wat ik met de kast ga doen om ‘m vervolgens met z’n drieen nog even te knuffelen. “Dag lieve kast.” Ik verzin het niet. Ach u begrijpt het wel. Kun je van Gamma of Post.NL niet zeggen.

Online is de belangrijkste pijler voor alle sectoren van de detailhandel, inclusief bouwmarkten. Als je nu nog 0.1 miljard moet investeren – het is 2019 – om de boel op orde te krijgen, is het te laat. Dan kun je wel je internetverkoopplatform uitlenen aan derden om plantjes te verkopen voor vijf keer de winkelwaarde of denken slim te zijn door wielen alleen per paar te verkopen – hoogt de omzet zo lekker op – maar het is een kansloos verhaal.

De enige reden dat ik niet naar een andere bouwmarkt ga is omdat mijn testkast al klaar is en ik alles precies even hoog wil hebben. Anders was ik woensdag toen mijn bestelling eindelijk binnenkwam naar de bouwmarkt geweest om de boel niet op te halen. Kan de bestelling – door eigen schuld van Gamma – ongeopened retour. Naast bezorgkosten zijn retouren de een-na-grootste kostenpost bij retailers. En met 72-uurslevering is de kans daarop groot. Nogmaals, bij Gamma dragen ze allemaal een luier, vooral het strategisch management.

Net als ik denk, dit is het laatste deel van GJ versus Gamma, belt mijn vader. Of ik even tijd heb nieuwe lamellen op te hangen. Geloof me, het kan nog veel gekker. Het vervolg lees je in deel vijf: goed nieuws over Gamma maar niet voor Gamma.