En? Zijn jullie er nog? Natuurlijk. Sint neemt geen stoute kinderen meer mee naar Spanje. Vandaag een Frans vakje zes.

Geen idee of samples (korte herhaalde stukjes uit andere platen) ook tellen, maar mijn jaren tachtigalarm gaat in 2015 keihard af als ik Imany hoor zingen over verlegenheid, moet je niet doen. Wat is dat trouwens. Oh, als je een leuk meisje ziet en dan. OK, snap het. De stem van de Franse zangeres is weliswaar door de betonmixer van het Russische DJ-koppel Filatov & Karas gehaald [7], maar zelfs bindmiddel voor ruwe bakstenen kan die eerste prille jaren tachtigtonen niet verhullen. En ga me nou niet vertellen dat zoiets alleen voor Franse zangeressen geldt. Frankrijk, Rusland, Plataardistan: Gaia is een wereldwijde dansvloer, wat een onzin. Het is trouwens wel meer dan een sampletje hier en daar die beide versies verbindt. En dan dat intro, loeischerp, keihard en de manier waarop het erin hakt, er is geen ontkomen aan.

Nog vele malen onbekender in ons 21e eeuwse polderland dan Les Lacs Du Connemora [vakje een] is Jean-Jacques Goldman’s Envole-moi. Persoonlijk ook geen enkele behoefte om daar na een paar keer luisteren bekender mee te worden. Zat er dik in. Weer zo’n gast met een dubbele voornaam – en streepje.  Wat moet je met die lui? Maar voor de liefhebbers is en blijft Google [zogenaamd] je vriend, wij gaan door, sorry. Geen zorgen voor morgen, we blijven in Frankrijk.

Eighties: Jean-Jacques Goldman – Envole-moi [1984]

Tiener: Imany – Don’t Be So Shy (Filatov & Karas remix) [2015]

Morgen dag zeven, vakje zeven. Dat is de enige logica in deze lijst van geen 2000 platen, zelfs niet tachtig maar veel minder. Plus het kost je geen cent. Kan de publieke omroep nog wat van leren.

Kopfoto gemaakt ABDALLA M, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

—

[7] Het Russische producer duo Filatov & Karkos heeft dat trucje vaker uitgehaald, meestal met mager resultaat. Luister eens naar deze plaat, wel ff klik en dan ogen dicht anders zie je de titel in het filmpje. Intro heeft die herkenbare Russische DJ-gehaktmolensound en ook het origineel herken je meteen. En nee, geen prijs als je raad van wie het origineel is, zelfs niet nu het dit keer door een man gezongen wordt. Geen geslaagde plaat, hoog tijd om de gehaktmolen eens met de hogedrukspuit te schonen. OK, in de lente dan, als het water in Siberie ontdooid is.