Lokale politiek in de Hofstad: Minimaal inkomen voor huuruitbuiting middenklasse is nu 57.000 euro.

Ze hebben in Den Haag weer een bizar plan bedacht. Voor de verandering is het dit keer de gemeentelijke overheid, met instemming van de VVD. Dat is de partij die, sinds ze krap bij kas zit, haar kamerleden 1.000 euro wil rekenen om namens de volkspartij voor vrijheid en democratie in de Kamer te zitten. Het is dat het zo’n puinhoop is bij de SP, anders had het gepeupel, u en ik dus, allang bulderend gelach horen opstijgen uit het Brabantse plaatsje Oss.

Iedereen wil meer geld voor de brandweer als de halve stad is afgebrand. Het is de taak van politici om ervoor te zorgen dat er geen brand ontstaat. In Den Haag sputtert VVD’er Revis dat het hem “als liberaal” zwaar valt, maar dat het een tijdelijke maatregel is tot het woningtekort is opgelost. Weer iemand die ik een woordenboek cadeau moet doen. Mag hij inruilen voor een basisboek over economie als hij het woord “liberaal” kan spellen.

De enige oplossing is meer woningen. Maar dat kost niet alleen tijd, het roept ook veel weerstand op. Natuurlijk denkt u meteen aan de zeldzame gevleugde marmeren vliegende huismarmot die zijn habitat verliest, maar ik ben iets praktischer. Hoe meer woningen er gebouwd worden, hoe minder jouw huis waard is. En we weten allemaal dat als er een ding is waarin Generatie Graai uitblinkt, het wel hun geboortevoorrecht omzetten in keiharde pegels is. “Kinderen, kleinkinderen, allemaal leuk en aardig zolang mijn huis maar minimaal vijf procent per jaar in waarde stijgt.” Oftewel nul nieuwe huizen. Hoeveel woningen denkt u dat er de komende 20 jaar – tot het probleem opgelost is – gebouwd worden?

Het is een klassiek geval van mensen met rechten, dus meestal oud en voor geen goud te porren voor een verhuizing. Doet een beetje denken aan de nieuwe Hema CAO waar jarenlang zitvlees beloond wordt en de jonge, hardwerkende collega het met een appel en een ei moet doen.

De Haagse VVD-wethouder Revis probeert zich nog een beetje liberaal voor te doen. ‘”Anders dan wat Amsterdam en Utrecht nastreven, stellen we niet de maximale huurprijs vast. We bepalen alleen wie toegang heeft tot de huizen.” Met andere woorden: Als de gemeentelijke puntentelling beslist dat een huis tot het middensegment behoort, mag het alleen verhuurd worden aan mensen met een inkomen tot 57.000 euro. Welke prijs een huisbaas in de praktijk vraagt, is aan hem.’

Samengevat: de volgende huurder mag niet meer dan 57.000 euro per jaar verdienen, maar de verhuurder (hem is mij een beetje te #ikook) kan een huur van bijvoorbeeld 60.000 euro per jaar eisen. Wedden dat de verhuurder alleen kandidaten accepteert die tussen de 56.999 en 57.000 euro per jaar verdienen en vervolgens toch de huur omhoog jaagt. Daar sta je dan met je 1,0 politie en 0.6 verpleegkundige salaris. Vergeef me mijn tweede #ikook vergissing. Nog meer symboolwetgeving die het echte leven alleen maar zwaarder maakt. En politici zich maar afvragen wat er met het draagvlak voor de democratie aan de hand is. Geen wanhopiger gek dan een falende overheid op de huizenmarkt. Daarom misschien?