Snel Doorspoelen Die Bizarre NRC TV “Binge-gids”

Kijktip nodig? Friends (1994!) [Geen grap]

Wie heeft een krant als de NRC nodig, wanneer je als bijvangst van een zoekopdracht naar je favoriete TV show een ganse lijst met goede suggesties krijgt?

Zit ik op mijn mobiel mail te lezen, klik ik op de NRC bingegids. Misschien dat de krant vroeger toen kleine Gert-Jan rondhuppelde een instituut was. Tegenwoordig vegen intelligente mensen zonder grachtengordelpretenties hun billen nog niet met de publicatie af. [1] Dat wordt opnieuw duidelijk als de NRC een primeur heeft over misstanden in de paardenwereld ofzo. Nou en? Welke zinnige krant opent daar nou mee? En als GJ dan doorklikt na de teleurstellende bingegids, krijgt hij een opspringterreurscherm dat hem attendeert op de berichtgeving rondom Corona. Gaarne zsm inschrijven.

Hallo, het is één juli, de terrassen zijn weer open en mensen mijden het nieuws omdat het publieke én commercieel journalistiek carnaille het onderwerp zo uitmelkt dat brave burgers overlijden door uitputtingsverschijnselen.

“Het is 1 juni en Nederland gaat iets meer van het slot. Wie liever niet meteen het terras opduikt heeft genoeg opties.”

Mijn eerste, niet-cynische reactie is “veel te laat.” Mensen die het terras niet opwillen, hebben vast andere plannen, uitverkochte bouwmarkt ofzo. Of je geeft de kinderen ieder twee briefjes van 25 🙂 en zegt wegwezen, ga je maar voltanken op het terras of de zuipkeet in het bos. Ook vaders rust draait om locatie, locatie, locatie. Wie niks beters te doen heeft, kijkt TV, gaat al decennia zo. Nul nieuwswaarde beste Nieuwe Rotterdamse Courant. [2]

De ellende begint al voor het lezen. Ineens tettert er iets uit mijn telefoon. De hooggeleerde heikneuters van de NRC hebben gekozen om een of ander filmpje automatisch te laten beginnen, de grootste irritatie van online Nederland, vooral als je Lief al ingedommeld is en en jij nog even met je telefoon speelt omdat je niet kunt slapen. Helaas weinig artikelen over oorzaak en gevolg. Ook de combinatie van een bingegids, ik zal niks zeggen over de vernaggeling van de Nederlandse taal, en Jeroen Pauw die het eindexamenconcert – nou en? – presenteert. Ik ben niet de doelgroep voor dat soort Op Volle Toeren en de heer Pauw ook niet. Maar ja, de publieke omroep he?

De volgende schok na die irritante herrie en het vervelende Corona-inschrijfvenster is dat dit mailtje helemaal niet over die bingelijst gaat. Letterlijk twee zinnen en drie regels van heb je me klik hier. Wat moet dat moet. Gelukkig opent een muisklik de pagina die mij naar NRC’s bingewalhalla brengt. Ahum. Ik stel mij zo voor dat diep in mijn laptop een overtollige circusdirecteur zit die luid aankondigt: hooggeeerd publiek, sim-sa-la-bim (ofzo): Hier is ie dan, voor slechts de tweede keer in Nederland: NRC’s bingegids. Om vervolgens te fluisteren “niet goed, niets terug.” Verstandige man.

“Bingegids deel 2: meer topseries om nu te kijken
Kijkgids Comedy’s, verslavende series, muziekfilms, buitenbeentjes. Zestien tips voor wie liever binnen blijft en televisie kijkt.”

Moet ik echt nog uitleggen hoe sukkelig die kop en bijtekst zijn? Wel of niet, ik weiger het.

De nadere toelichting bij geen van de openingsacts: drie Buitenbeentjes: Community, Euphoria en Feel Good, doet mij spontaan zappen. Het enige wat ik denk, is: zouden de auteurs ook voor de VPRO werken? Of Comedy Central?

Tijd voor “Fijne afleiding: Homeland, The Marvelous Mrs. Maisel, Dead to Me” Homeland is inmiddels zo oud dat je het moeilijk nog in een hedendaagse bingegids kunt zetten. Mrs. Maisel heeft mij nooit zo getrokken en de weinig opruiende beschrijving zet mijn laatste restje pre-enthousiasme bij het grof vuil.

“Hoogdravend? Nee. Gewaagde plotwendingen? Allerminst. Maar verder is Mrs. Maisel in alle opzichten vertederend vertier”

Het hele ding wordt gespeeld door een “fantastische Rachel Brosnahan”. Waarom de actrice zo geniaal is, legt de NRC niet uit. Echte intellectuelen weten zoiets vanzelfsprekends. En GJ is maar een Brabantse dombo. “De vrouwen in de verslavende Netflix-serie Dead To Me kampen met problemen van een heel andere orde” En Gert-Jan stopt prompt met lezen. Vraag me zelfs niet af wat er zo verslavend aan is dat een oud-elitaire krant zich dit soort generalisaties veroorlooft.

GJ de DJ is altijd voor muzikaal bingen, liefst zonder die lui van de NRC. Beyoncé, Taylor Swift, Bob Dylan en Miles Davis is de selectie van de redactie. Geen idee waarom ik Beyoncé op Coachella, een festival, wil zien optreden. Bij mevrouw denk ik aan twee zaken. Een van haar kinderen heet Rumi, naar de 13e eeuwse Perzische dichter. Nooit van gehoord, denk je. Oh jawel, je weet alleen niet dat hij het is. Zo geniaal is Rumi. Beyonce en haar haar man hebben maar meteen de naam als handelsmerk vastgelegd. Je moet toch wat als een eenvoudig zangeresje uit een Caraibische eilandstaat je in alle opzichten voorbijstreeft. Het andere ding wat te binnen schiet is dat zangeres Rihanna, afkomstig uit Barbados, ongeveer even rijk is als Beyoncé – en relevanter – mede dankzij haar uitstapjes in de mode.

Mijn mening over Taylor Swift is bekend. Mevrouw is een kreng. En nou gaat ze ineens politiek bewust doen? Het zal wel [moeten]. Bob Dylan is niet mijn muziek en met het einde van De Wereld Draait Door dacht ik dat we eindelijk van de jaren zestig verlost waren, maar helaas. Dat is buiten de NRC gerekend. Rest nog Miles Mept, want daarom staat jazzmusicus Miles Davis in het lijstje. Om je op te hitsen en reclame te verkopen, niet om te informeren. Hadden de schrijvers dat gewild, hadden ze wel de docu over Quincy Jones (Engels) geadviseerd. Ik leef nog en strompel met veel moeite naar het volgende setje sullige suggesties.

“Lachen: Curb Your Enthusiasm, Veep” Nou eerlijk gezegd staan de tranen me nader. “Curb Your Enthousiasm”, oftewel “Wordt Niet Té Blij” is zure meuk voor mensen die op 50Plus stemmen, ja die schijnen te bestaan. Zure mensen trouwens ook 🙂 . Toch denk ik dat zelfs de gemiddelde bejaarde NRC lezer er niet om kan lachen. Veep [vice-president] is half komisch, half serieus en vooral leuk als je de Amerikaanse politiek volgt. Laat nou mensen die daarin geinteresseerd zijn, net niet de NRC lezen. Ze willen tenslotte geinformeerd en niet vermaakt worden.

“Tips van NRC-lezers: Bosch, Rectify, The Kominsky Method, Grace and Frankie.” Reken het de inzenders niet aan, de redactie selecteert toch wel wat ze zelf willen, komen genoeg brieven binnen. Bosch is aardig, maar GJ houdt van politieseries. The Kominsky Method kijk ik wel als ik dood wil en Grace en Frankie is gewoon triest. En ja, Rectify staat op mijn wenslijst maar dat komt omdat ik ook kranten lees die niet in het Nederlands schrijven.

Het einde van het schrijfgereutel nadert en de auteurs zijn de draad inmiddels volledig kwijt. Friends als kijktip! Wauw, dat ik daar zelf niet opgekomen ben. Nog beter, Friends is zo exclusief dat je het uitsluitend op HBO Max kunt kijken, want voorlopig alleen in de USA te zien is. Gelukkig heeft iedereen het al tig keer op Netflix in de herhaling meegekregen, dus geen zorgen, je mist niks.

Gert-Jan doet een suggestie: The Boys (Engels) op Amazon. Hou je van superhelden, vind je het super. Haat je superhelden vind je het briljant. Ben je geabonneerd op de NRC vind je het zeker niks. Gelukkig worden er dat steeds minder.

Kopfoto gemaakt door Freestocks, gevonden op Unsplash en Roman Kraft, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

[1] En nu is ook meteen duidelijk waarom kranten zoveel over Corona schrijven. Vroeger, circa maart 2020, werd er tenminste nog om wc-papier gevochten en was de krant nog iets waard. Zucht, die goede oude tijden van weleer.

[2] Normaal zou ik zeggen, omdopen tot Nieuw Amsterdamse Courant, zeg maar NAC. Maar ja, geboren in Breda he?

Anderhalve Meter Coronawaan

Désenchantée

Stop met de krant lezen. Hoe moeilijk ook, hoog tijd om eens eerlijk na te denken over de lange-termijngevolgen van Corona.

Het Nieuwe Normaal”, “De Anderhalve Meter Economie,” Kranten kraaien victorie zoals alleen een levend lijk – denk ouderwets staatspropagandaorgaan – kan doen. Schijnt tegenwoordig dat je alleen nog een perskaart krijgt als je niet kunt rekenen. Zelfs op de Pabo (nee, niet die leuke winkel, wordt toch eens volwassen. Anderhalve meter enzo.) zijn ze eindelijk afgestapt van het aspirant-basisschoolleraren toch een diploma geven als ze niet tot tien kunnen tellen. Ondertussen wel huichelachtige spotjes op de radio dat de krant je beste vriend is en je perfect informeert. Nou, dan heb ik nog wel een paar vragen.

Afbeelding: hoe ziet die anderhalvemeterhoreca er straks uit (lokkop in krant NRC)

Je kunt ook je eigen vraag beantwoorden in de kop en vervolgens een goed artikel schrijven dat mensen willen lezen. (afbeelding: nieuwsbrief NRC, 23 april 2020)

​Vroeger had je twee belastingbetalers in Nederland. Schokkend, maar sinds het aardgas op is, promoveert Jan Modaal tot enige overgebleven bron van inkomsten voor de overheid. Blijkbaar zien ambtenaren een toekomst vol gouden bergen want ze strooien met miljarden als pepernoten. In een vorig leven waren ze vast journalist. Rekenen kunnen ze evenwel nog steeds niet.

Wild gewauwel over belangrijke beroepen die eerst in de trein mogen. Wel gepaste afstand houden, dus maximaal een kwart vol. Wordt het treinkaartje dan ook vier keer zo duur of gaat de werkende mens in de anderhalve economie die ontbrekende driekwart bijleggen? Oh wacht, half Nederland zit in lock-down [Eye lowf Inglis toew!] – “intelligent” opgesloten thuis als je geen Engels spreekt – en verdient geen rooie [belasting]-duit. Overigens dekt momenteel de prijs van een treinkaartje slechts de helft van de kosten.

Maart 2020, het eeuwige gevecht. Wie staat er nou op de valreep? Is het winter of lente? Volgens de democratisch gekozen regering gaan scholen niet dicht omdat het moet, maar omdat wij, burgers dat willen. Huh, omdat het kan? Zouden we dan toch in een democratische samenleving leven waarin iedereen gelijk is? Juich niet te vroeg.

De tijd kruipt vooruit zoals alleen zij dat kan. Het is inmiddels mei, langzaam ontluikend uit een boze droom, gaan junior educatieve instellingen weer een beetje open. Niemand die het beseft, maar dankzij de Staatscourant, de enige publicatie die zijn mond opendoet, weten we dat er nauwelijks gevaar is. Zelfs in die superveilige leeromgeving bakt half Holland’s kroost ’s ochtends niks van de breuken op het educatieve menu. Pas op de middelbare school zullen ze tot de verbijsterende ontdekking komen dat de oude Grieken en hun Halfgod π de wereld al veel langer terroriseren – ruwweg, 3,14 millennia – dan Corona en de Tijgerkoning tesamen in het kwadraat plus driehoek ooit lukt.

Afbeelding: nieuwsbrief NRC krant met suggestieve, vragende tekst.

Het lukte de kranten niet de economie kapot te schrijven voor de Coronauitbraak. Nieuwe ronde, nieuwe kansen, zelfde loze tekst. (afbeelding: nieuwsbrief NRC, 03 mei 2020).

Gelukkig mogen onze kleintjes ’s middags uitpuffen – niet hoesten! – als de andere helft van onze lieve huppeldepups – ze zijn echt fantastisch lief, dus laten we harder ons best doen! Ja toch kranten? – met evenveel gemak “d” en “t” verwisseld. In de tegenwoordige tijd heeft iedere pre-puber het recht om over zijn persoonlijke mid-Corona deeltijd pedagogische mangel te struikelen. Helaas, leg dat maar eens uit aan je baas. Als je er nog een hebt na deze meivakantie. De tandarts mag weer open, de kapper niet. Gaat de kapper aan de slag, wordt het te druk op straat. Mooi boven gezond? Ahum? Toevallig de rij bij de Ikea gezien? Heeft Nederland nog niet genoeg Knürft kasten? Dan maakt een stapeltje mensen die op de kapper wacht ook niks meer uit. Wil je trouwens nog een serieus sappige samenzwering horen? De ministerraad heeft de Nederlandse tandartsen verzocht zoveel mogelijk zonder verdoving te werken, om mensen te genezen van het idee dat de tandarts een leuk uitje is. “Leuk, maar je dacht toch niet dat ik voor mijn lol tandarts ben?” Even bruut in zaken als andermans mond is de vraag: “wat schuift dat?”

Ik voel nattigheidsdiscriminatie. Het besmettingsgevaar van en voor de tandarts (speeksel en bloed) is veel groter dan bij de kapper (water en [giftig maar hygienisch ontsmettend] waterstofperoxide.)

Als we dan toch de treinen leeg laten rijden, herplaats verpleegkundigen en artsen naar een zorginstelling in de buurt. En nee, niet stijgeren. Jullie zijn de enigen die in de trein mogen. Inmiddels vier keer zo duur en Thomas, dé locomotief doet tjsoek tsjoek speciaal voor de vrouwen en mannen in het wit. Je hebt zelfs een gegarandeerde zitplek. Weet je hoe lang het geleden is dat de NS overging van het controleren van plaatsbewijzen naar vervoersbewijzen? Erg lang, ik ook niet.

Overigens zijn de eerste premies voor de basiszorgverzekering 2021 per ongeluk komen bovendrijven. Vanaf een allercoulantste 450 euro de maand. De overheid heeft vanzelfsprekend direct beloofd gul de [onze] beurs te trekken voor hen die de stijging niet uit eigen beurs kunnen bijspijkeren. Gegarandeerde financiele tegemoetkoming, dat is nog eens keiharde solidariteit. Nederland is een paradijs, ons paradijs. Gezondheid mag wat kosten. Altijd een fijn gevoel goed verzekerd te zijn, zelf al heb je geen droog brood. Ja toch? Wie knort daar dat de tandarts niet meer in het basispakket zit?

Twintig euro bijdrage. Waarschijnlijk. Gegarandeerd max. Ligt een beetje aan hoeveel het geintje met “onze nationale trots” KLM gaat kosten en of er voorlopig geen banken omvallen. Hier en daar wordt ook al gefluisterd om het salaris van basisschooldocenten door midden te klieven [evident educatie-idee: Floris, mega-monsterzwaarden en iets met de middeleeuwen ofzo] nu ze halve dagen werken. Sowieso een goed plan zolang juffen en meesters kinderen op de middelbare school afleveren die het verschil tussen d, t en π niet eens weten. Toch niet onredelijk om te verwachten dat twaalfjaringen begrijpen dat twee δ’s (delta, vierde letter van het Griekse alfabet) plus een of twee α’s, tesamen verminderd van τ (tau, nummer 19) je gemiddelde leeftijd in het eerste jaar van de middelbare school oplevert. Ongeveer tan.

De anderhalve-meter-economie is een illusie die Nederland niet kan betalen en de meeste landgenoten niet willen bekostigen. Mensen zijn sociale dieren met een zeer kort geheugen, kwaliteit van leven is belangrijk. Een bioscoopeigenaar met een zaal waarin 117 stoelen passen, slaat aan het rekenen. Volgens de anderhalve meter economie [of het gewauwel van anonieme kwaliteitskranten?] kan hij daar in het nieuwe normaal [copyright hangend] 17 stoelen per voorstelling van verkopen. Kompleet kansloos.

De enige die wel mogelijkheden ziet is McDonalds. Ach, het “voedzaam product” is daar lopende bandwerk, dus waarom klanten niet? Restaurants met echt eten weten ondertussen niet hoe ze het op moeten lossen. Zelfs met plexiglas loopt het personeel verrassend veel risico. En wat dacht je van dat smalle gangetje naar de WC? Misschien moeten we in cafés en op terrassen geen alcohol meer schenken. Iedereen weet wat ervan komt als mensen gaan beweren dat overmatig drank in hun lijf gieten, Corona omlegt. Het is in ieder geval een minder krankzinnig idee dan chloor drinken. (Voor het geval je een dwaas bent, niet doen! Nooit. Gevaarlijker en pijnlijker dan Corona. En dodelijk.)

De professioneel platgeslagen, verwarmde dode-koeverkoper kan duidelijk wel rekenen. Ze weten zelfs precies hoeveel gram iedere hamburger mag wegen. Sommige studenten kennen datzelfde “trucje” met getallen, helaas niet “onze” regering. Virtuele colleges, opgesloten in je studentenhuis en dan? Tranen staan de studenten nader dan het reizen met hun OV-jaarkaart, een uitvinding die goed is voor ruwweg jaarlijks een half miljoen reizigers, zeg maar tien procent van het totaal.

In een van de eerste tekenen dat het geld al op is [chic gezegd, het was er wel maar is nu geprealloceerd voor het veiligstellen van de toekomst van “onze” nationale Bobo’s] als je geen blauwe vleugels hebt en/of BTW-vrije kerosine drinkt, heeft Het Ministerie gebruik van de OV-kaart met drie maanden verlengd omdat studenten nauwelijks meer reizen en college via video volgen. Mag wat kosten. Zo benieuwd hoe de volgende lichting eerstejaars gecompenseerd gaat worden als de technicus “interactieve klas 2020″ instart. E is nog steeds MC2, dus waarom niet?

Tegen die tijd is Nederland allang Corona-failliet. Laten we maar snel wat geld besparen en universiteiten en omroepen fuseren. Waarom niet, de onafhankelijke drukpers is tegenwoordig minder kritisch dan de publieke omroep. Of betalen we te hoge salarissen? De Katholieke Universiteit Nijmegen met KRO/NCRV, knalklik. De VARA en de Vrije Universiteit worden ook vriendjes, salonsocialisten aller hoofdstedelijke grachtengordels, verenigt u. Een inter-ministeriele commissie bestudeert ondertussen de opties voor PowNed nu de VPRO tegen is. In een unieke botsing tussen tegen en tegen blijkt ook PowNed niet voor te zijn. Ze zien de klik en willen wel, maar ja, principes. Zo voorspelbaar. Wel leuk dat beiden stug volhouden aan hun principes. Wel of geen TV, dat zie je niet vaak.

Afbeelding: nieuwsbrief NRC met slecht gekozen en onbehoorlijk geschreven, suggestieve en misleidende koppen.

De keuze voor “lijkt” is ongelukkig tijdens de Coronocrisis. Twee keer hetzelfde woord is amateuristisch voor een nationale krant. Tenzij ze natuurlijk onethisch psychologisch klikjournalisme bedrijven. Koppen schrijven, het klinkt zo simpel. Eenvoudig hé? (Afbeelding: nieuwsbrief NRC, 23 april 2020)

Terug naar de kern van de krankzinnigheid. We leven inmiddels in de post-rationale wereld. Heb ik gelezen in mijn onafhankelijk nieuwsblad, kuch. Een duistere samenleving waarin journalisten niet meer weten wat nieuws is. Zich afvragen waarom ze stukjes schrijven, doen ze al helemaal niet meer. Laat staan kritisch zijn. “Zijn er dan nog mensen die het lezen? En ze geloven het nog ook? Echt waar? Weten ze dan niet dat ik ook een hypotheek én kinderen [die volgorde, onbetaalbaar] heb? Hatchie.”

In het “nieuwe normaal”, een klik-journalistieke illusie waarvan het perscarnaille onbeheersbaar, keihard gaat kwijlen, regeert Orwell. Lang dood, maar die man kon tenminste schrijven en een boodschap overbrengen. Rekenen kunnen journalisten nog minder. Sinds 1984 is nadenken streng verboden. Gezagsgetrouw als ik ben, doe ik dat dus niet. Maar… Ben ik nou de enige die niet snapt hoe het werkt? Ik geef me over, anderhalve meter per persoon in de trein is het nieuwe normaal. Lang leve de “vitalen”, nee da’s geen leeftijdsdiscriminatie. Als zij zich ook nog eens aan de 1,5 meter bij in- en uitstappen houden, krimpt de capaciteit op het spoor met meer dan een factor vier. Ondertussen beloof je studenten ook nog drie maanden “gratis” plezierritjes met het OV. Dat past nooit. Sowieso, hebben ze na hun afstuderen geen werk dan?

Het jaar is 2060. Pa werkt al decennia als putjesschepper. Mam staat nog steeds achter de “welkomstafel” bij de goudgele hamburgerbakker. Eindelijk komt het verlossende woord. Nee, de kleine spruit is al tien. Toch gloort er hoop. Via de officiele, ooit vrijwillig maar sinds mensenheugenis verplichte “in-uw-eigen-belang”-staatsveiligheidstoezichtcorona-app, geimplanteerd in onze linkerbovenarm [betere ontvangst van goed nieuws], komt het verlossende woord. Opa en Oma mogen eindelijk van hun drie maanden studenten-OV-compensatierecht gebruik maken. Binnenkort zien zij voor de eerste keer hun kleinkinderen op een afstand van “slechts!” anderhalve meter. Als de robots niet al te veel herrie maken en de wind gunstig is kun je die poepies bijna horen ademhalen! Bedwelmd door zulks een voorrecht prevelen ze een schietgebedje voor Minister-President Rutte. Nood breekt wet. En Corona nog veel meer.

Die anderhalve meter wordt netzomin het nieuwe normaal als lezers die vinden dat zij goed geinformeerd zijn door hun krant. Mensen zijn sociale dieren. Daarnaast wordt het zomer. Vraag maar aan Rob de Nijs wat dat betekent. Of aan mijn π-jarige-ik. Pi is de 16e letter van het Griekse alfabet. Grijns. [Toen en nu.] Daarnaast, het jaar is 2020. Het was de warmste vijf april ooit. Het was de warmste zes april ooit. Het was de warmste acht april ooit. Het was de warmste 12 april ooit. Klimaatverandering helpt ook al niet.

Kopfoto gemaakt door Daniel Tafjord, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

Pssst…
Mocht je niet kunnen rekenen, Gert-Jan biedt de helpende hand. Ik heb geen butler maar ben wel “at your service.” Laten we beginnen. Anderhalve meter is meer dan een en minder dan twee. Steek je beide armen, ja alletwee, recht vooruit. Zucht, waarom hebben ze omroep Max en de ouwe-sokken gymnastiek ooit afgeschaft. Anderhalve meter zit ergens in het midden. Succes in het “nieuwe normaal.” Je zult het hard nodig hebben.

Echte journalisten, sorry ik blijf bezig hé, plaatsen tegenwoordig ook een link naar een liedje dat ze luisteren terwijl ze sprookjes schrijven. Kan ik ook, maar dan op z’n VPRO’s.

Dit bericht heb ik dus niet geschreven, luisterend naar Mylène Farmer. Puur toeval dat ik aan de slotaccoorden van Désenchantée, haar klassieker uit 1991 denk terwijl ik typgeit.

“Je suis d’une génération (chaos, chaos)
Désenchantée, désenchantée
Tout est chaos (chaos, chaos) à côté
Tous mes idéaux (chaos, chaos): des mots abîmés”

Nee, het is Kate Ryan die op de achtergrond mijn geweten bewerkt met dezelfde tekst, maar dan gezongen in 2002. Kate en niet Mylene. Niet omdat ik Reservebelg ben. Voor altijd. Trots op – en nee, dat verandert nooit – maar omdat iedere generatie zijn voor en na kent. Terugkijkend is het meestal een [kostbare] storm in een glas water. En anders heb je wel wat beters te doen dan terugkijken.

In de eeuwig brandende woorden van een vriendin: “Wat laten wij na aan de volgende generatie?” Een miskend genie zong eens: “Zeg maar niets meer.”

Afbeelding: Speculatieve kop in de Volkskrant. "Had het RIVM beter moeten weten?"

Daarom kan ik het dus niet laten. (Afbeelding: website Volkskrant, 30 maart 2020)

Geheime Gemeentetuin: Roken in Rotterdam als Politiek Privilege

Liever een politicus die uit eigenbelang honden in het stadhuis toestaat dan een die op het stadhuis rookt. Beroepsverbod voor beiden nog beter.

Nog even over het nieuws van 2019 dat roken moet kunnen. Zonder nicotine durven Rotterdamse gemeenteraadsleden blijkbaar niet met elkaar te praten. Komt er een kleuter langs, draaien ze zich wel even om. Moet de kleine wel zijn adem inhouden.

Dit rondje regentenrampen begint in april 2018 in de Hofstad. “500.000 Hagenaars zijn fout. Ik ben de [ongekozen] burgemeester en dus de baas. Vanaf nu mogen honden wel naar binnen. Dit is mijn stadhuis. Mijn! Kom Harley.” Gek hé, dat burgemeester Krikke nooit een band smeedt met haar bevolking, ook al is dat hondenasiel op het stadhuis maar een “proef.” Misschien dat ze niet het innerlijke vuur bezat, wie weet?

Keer op keer verbaas ik me over politici die het voorbeeld moeten geven maar zo ongeschikt zijn dat ze de regels meteen veranderen als het even niet uitkomt. Ooit van voorbeeldfunctie gehoord? Leiderschap iemand?

Pauline Krikke wordt na 2.5 jaar afgevoerd als burgemeester van Den Haag. Krikke is eerder burgemeester van Arnhem. Nooit begrepen waarom je eerste burgers kunt verplaatsen als damstenen.

Onbegrijpelijk maar waar. Vreugdevuren zijn leuk, zelfs als ze levensgevaarlijk zijn. Vuurwerk moet ondertussen zo snel mogelijk verboden worden. Hakkelen dat er een verschil is tussen toestemming en vergunning en je dus juridisch correct handelt, is triest. Zeker als de onderliggende reden voor de 31-december fikkies angst voor relletjes is. Een klassiek geval van bestuurlijk en politiek risico’s afschuiven op de buurt. Zou je zo’n vreugdevuur ook “gedogen” als jouw kinderen ernaast slapen? Zoiets heet een elitaire loterij zonder nieten. Alle burgers hebben evenveel recht op veiligheid. Alleen al om die reden had Krikke veel eerder moeten vertrekken.

Bij haar tijdelijke opvolger, Johan Remkes, zullen de regels wel gehandhaafd worden. Hij mag niet roken op zijn werkkamer, geen uitzonderingen. Logisch, want dan overtreed je de wet.

Terug naar Rotterdam. Op dierendag schrijft het Algemeen Dagblad over rokende politici op het stadhuis. “Peukie in de stadhuistuin is de smeerolie in het politieke raderwerk, maar binnenkort misschien verleden tijd.” Het artikel geeft een kristalheldere inkijk hoe het algemeen belang omslaat naar eigen belang als het politici zo uitkomt.

Ondertussen vuurt Rotterdam ronkende nieuwsberichten af en maakt plek op de website. Rotterdam wordt rookvrij.

“Veel mensen die roken worden daar uiteindelijk ziek van. [Wedden dat er meer mensen doodziek zijn van oneerlijke politici?] In Nederland sterven jaarlijks 20.000 mensen aan de gevolgen van roken en meeroken. In Rotterdam wordt meer gerookt dan het landelijk gemiddelde.” [Maar onder het gemiddelde als we de politiek afschaffen?]

Vervolgens reutelt de website nog wat over meeroken, da’s niet goed en rookvrije generatie, wel goed. Scholen en ziekenhuizen worden rookvrij, maar niet de binnentuin van het stadhuis. De kranten staan ondertussen bol van berichten over hoe gevaarlijk vapen is, maar onder het raam van je collega mag je nog roken, het is tenslotte een kantoortuin.

Robert Simons is nestor van de gemeenteraad – hij vertegenwoordigt daar, ironie, oh ironie leefbaar Rotterdam – en is senior nicotine-terrorist. Hij spuugt op de niet-roken-in-de-binnentuin-van-het-stadhuis motie. Het woord spugen komt niet van mij, maar uit de krant. Dat geeft nog maar eens aan hoe sterk de minachting is voor een bestuurder die prut praat omdat het hem persoonlijk voordeel oplevert, chapeau Algemeen Dagblad.

“Onzin. Nergens voor nodig.’’ Als er kinderen voorbij komen banjeren, dan draait hij zich wel even om. ,,Als mijn eigen kinderen van een schoolreisje thuiskomen heb ik ze echt nog nooit horen zeggen ‘ik zag iemand roken’, die letten op heel andere dingen zo’n dag.’’”

Laten we even vergeten dat je met zo’n halfgaar argument het politieke debat niet wint en naar het huis van vader Rob fietsen. Je kunt ’s avonds ook een paar sigaretten minder roken in de tuin en wat meer naar je kinderen luisteren, papa. Je rookt thuis toch wel buiten hé?

Ga je op schoolreisje naar het stadhuis om onze democratie van dichtbij in actie te zien, krijg je een gratis les in de beperkingen van de democratie. Gek hé, dat scholen worstelen met de invulling van de burgerschapslessen. Oh wacht, daar wordt ook met twee maten gemeten. Die bladzijde waarop staat “heb uw naaste lief” scheurt minister Slob (Christenunie) vast uit zijn bijbel voor hij zijn hetze tegen het islamitische Haga college begint.

Zoals gewoonlijk zoeken politici de definitie op het scherpst van de snede. Kan ik ook. Een kantoor is een kantoor, zelfs als het een tuin is. Vandaar kantoortuin. Daarnaast met het broeikaseffect werken we over vijf jaar allemaal buiten. Ontken het maar niet.

Waar is burgemeester Aboutaleb als je hem nodig hebt? De man die letterlijk alles verbiedt, honden, haloween en demonstraties,  is ineens wel erg stil. Tijd voor de gekozen burgemeester.

Na-ijlend

De vreugdevuren in Scheveningen werden gedoogd. Nu wil iemand een gedooghoekje voor rokers in de de binnentuin van het Rotterdamse gemeentehuis. Als de overheid iets moet gedogen is het wel 14-jarige kinderen ’s avonds op een schommel te laten zitten. Waarschijnlijk werken politici als BOA (bijzonder opsporingambtenaar en dus geen echte agent) voor ze in de politiek terecht komen. Daarom dus de terreur van holle bolle staatsgijs die zich volvreet.

Kopfoto gemaakt door Mathew MacQuarrie, gevonden on Unsplash en Micheile Henderson @micheile010 // Visual Stories [nl], gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

Slimme Deurbellen Zijn Stom

De overheid is soms net een kleuter die je best een lollie kunt geven zodat ze stil zijn. Kunnen de grote mensen rustig de echte problemen oplossen.

Ring, ring, wie is daar? Ik, zegt de gemene boef en jij kunt lekker niks doen omdat je op vakantie bent.

Blijkt dat het boevenbezoek van origine meesterhacker is. Je huidige locatie is middels je IP-adres ook bekend. Zo weet hij/zij dat je ver weg aan een cocktail lurkt. De enige film die Hollywood niet in een nieuw jasje kan stoppen is “Home Alone” dankzij de “slimme deurbel.” Bedankt voor de kapitaalvernietiging Silicon Valley, maar wel goed gedaan. Ik ben zo klaar met die re-boots.

Soms droomt Gert-Jan er wel eens van dat hij miljardair is. Met al dat geld kan hij heel stoute dingen doen en daar leeft GJ voor. Oud-topman van Google, Eric Schmidt zei ooit: “privacy is dood, wen er maar aan.” Als je stinkend rijk bent, bestaat privacy nog steeds. Maar wat wanneer ik als milgjardair 100 miljoen uitloof om ieder detail van het privéleven van die ene meneer Schmidt op te graven? Komt de Bobo dan tot voortschrijdend inzicht, of gaat hij huilen? Waarschijnlijk allebei. Stort uw bijdrage op giro 666.666.666.

Eind 2017 en het begin van kabinet Rutte III. Om alle poppetjes een plaats aan tafel te geven worden de ministeries opnieuw herschikt. Vervolgens voert – op een [financieel] sobere manier – een eenzame ambtenaar van het ministerie van Economische Zaken en Klimaat alle enveloppen waarop nog Economische Zaken staat door de printer om de woorden ‘en Klimaat’ erbij te drukken. Nergens voor nodig, niet sober en nog slecht voor het klimaat ook. Sinds die dag heet het Ministerie van Justitie trouwens het Ministerie van Justitie en Veiligheid. Nu word het link en van schrik verstopt gestoorde crimineel Radouan Taghi zich in Dubai. Alsof.

Datzelfde Ministerie van JenV – hé Mien waar blijft de JenV, euh Jus bij mijn aardappelen? – grossiert in maffe ideeen. En dan bedoel ik niet alleen het voorrecht dat snelrecht heet. Gedachten zijn vrij, maar als je een kleuter geen doosje lucifers geeft, algemeen belang enzo, moet je het Ministerie van Jus geen budget geven. Gaan ze rare dingen van doen. En dat blijkt als Jus anderhalve ton vrijmaakt voor slimme deurbellen met bewegend beeld die alles doorfluisteren aan vreemde mogendheden.

Weet je wat veilig is? Overal camera’s die continue aan staan. Zeker nog nooit Opsporing Gezocht gezien? Theedoek van twee kwartjes – wel contant afrekenen – en de camera heeft geen idee. “Personen van gemiddeld postuur. M/V. Neem contact op als u wat weet.” Vind je dat stukkie stof een beetje moeilijk ademen, gewoon een spuitbus verf. Contant betaald is wederom best. Wel je berovers-theedoek pas afdoen als die nare chemische geur verdwenen is. Staat in de ARBO-wetgeving voor rabiaat-realistische roofovervallers ofzo. Dit is tenslotte Nederland.

Nee, techniek lost ieder probleem op, lekker alles verbinden. Social media 0.0 heet de automobiel in de achteruitkijkspiegel. Lekker tuffen naar die verre familie en de band aanhalen met Truus en Theo. Ach gossie, blijkt toch ineens dat jouw lieve tufmobiel met de kinderen op de achterbank een ons C02 per kilometer uitpoept. Moet kunnen [op dag een]. Tegenwoordig kun je de tuftuf-club vaarwel zeggen als het gaat over verantwoord in contact blijven met verre verwanten. Gelukkig is er nu Facebook. Kost geen druif, in essentie niet meer dan een berg ontoegankelijke enen en nullen met wat dreuzeldingetjes over jou. In de toekomst zal blijken dat de prijs hoger is dan je ooit kon vermoeden. Waarom anders zegt Facebook-baas Mark Zuckerberg dat zijn kinderen niet aan het gif der sociale media mogen likken? Mark Z. is nogal een keiharde kneuter en was toevallig op de juiste plek op het juiste moment toen Facebook geboren werd. Wedden dat de liefde voor hun kroost van zijn vrouw afkomt? Niet omdat ze arts is, maar omdat ze moeder met voorkennis is. Privacy is dus wel degelijk kostbaar. Zoals ik al eerder schreef, wil je gezond blijven, zoek je best een vrouwelijke huisarts.

Omdat privacy geen prijs kent en de illusie van veiligheid dankzij de moderne techniek een koopje schijnt, loopt er een pilot [proefproject] in Den Haag. Laat nou net het Ministerie van Jus met dat veiligheidsdingetje in haar [Vrouwe Justitia is technisch gesproken een dame] maag zitten. Kopen we toch gewoon Amerikaans deurbelcamera’s, made in China. Hartstikke veilig. En we laten zien dat we veiligheid serieus nemen. Anders verliest onze veiligheidspropaganda het van het echte fake news. Gelukkig is het nu tijd voor de vrijdagmiddagborrel. En nee de persvoorlichter doet geen uitspraken of de medewerkers na het nuttigen van minimaal de relevante hoeveelheid alcohol per taxi naar huis zijn vervoerd. “Vanwege de privacy der betrokkenen.” Moet je geen Uber bestellen. Burp.

Wordt ge-her-ver-doorvervolgd (Hahaha)

Na-ijlend:
Ik ben zo benieuwd naar de officiele propaganda waarom Nederland wel of geen Chinese hardware voor het komende 5G GSM netwerk moet kopen. Misschien een volksraadpleging. Oh nee, die zijn door D66 [Democraten ’66] in 2018 afgeschaft zodat het gepeupel niet in de war kan raken. Het laatste wat “democratisch gekozen” bestuurders willen is raadplegend advies. Het volk zou zo maar eens verstandiger kunnen zijn dan de pluche pruttelaars.

Kopfoto gemaakt door Matthew Henry, gevonden op Unsplash

Leraar Of Geen Leraar: Die Vakbond Is Er Niet Voor Jou

Het accepteren van een eenmalige zak geld door de onderwijsvakbonden laat drie dingen zien. Bestuurders hebben geen idee van de vraagstukken waar hun leden mee worstelen. Ze kunnen niet rekenen. En ze vertegenwoordigen hun eigen belang, niet hun achterban.

Als keigave kluskoning op een basisschool heb ik vanzelfsprekend veel sympathie voor de juffen – en handjevol meesters – die met hart en ziel voor al dat kroost zorgen. Anders ook wel hoor.

Van de vakbond hoef je het niet te hebben. Naastenliefde is uitverkocht, pijnlijk blootgelegd na het verraad dat cristelijke vakbond CNV pleegt als het op nieuwe Hema-medewerkers aankomt. De pensioenen zijn op, het aardgas is verkocht en solidariteit tussen generaties is al helemaal uit de tijd toen geluk nog gewoon voor iedereen was. Toch verdienen nieuwe medewerkers bij de Hema minder dan mensen met 40 jaar eelt op hun zitvlees. Een resultaat dat klinkt als een klok? Geef mij maar de Donald Duck.

Voor ongeveer twee uur is er een overeenkomst tussen de regering en de vakbonden. Scholen krijgen eenmalig meer geld. De overlegdriehoek is blij, geen staking en geen gezeur. “Je hebt [nu] toch te eten, waarom maak je je druk over andermans kinderen?” Waarschijnlijk wanen de bovenbazen van de vakbond zich regenten want zo werkte het misschien in de VOC-tijd.

Tijd om minister Arie Slob (Christenunie) terug te zetten naar de kleuterklas. “Maar ze hebben getekend.” Yo Ar’i, als een meisje een keer naar je glimlacht, betekent dat nog niet dat ze je leuk vind. Zie daar de politicus die zelf wel oneerlijk is – eenmalig is toch ook een prachtig resultaat? – maar tegelijkertijd wil dat de tegenpartij zich aan gemaakte afspraken houdt.

Het polderoverleg in Nederland is heilig. Overheid, werkgevers en werknemers praten erop los tot de dijken doorbreken. Zelfs als het water ze tot aan de lippen staat, weet men niet van ophouden. Hadden ze beter opgelet op school dan weten ze dat een driehoek geen vierhoek is. Wie zijn die lui die de werknemers vertegenwoordigen? De nieuwe collega’s bij de Hema hebben geen idee. In het onderwijs weten ze het net zo min. “Niet namens mij” is een veelgehoorde kreet in de docentenkamer.

Waarom tekent de baas van een vakbond blind een accoord waarvan iedere geschikte voorzitter van een werknemersvereniging weet dat dit niet is wat de leden willen. Het is zeker niet de schuld van de leraren toen de voorzitter zelf nog op school zat. Het enige antwoord wat ik kan verzinnen is de baantjesdriehoek der marginaal gekwalificeerden.

Vraag en aanbod is een realiteit, geen keuze. Wil je winnen, heb je de beste nodig. Vergeet even hoe je die vindt. Iemand die goed is, kost ook wat. Anders gaat ze ergens anders heen. Waarom wordt iemand vakbondsvoorzitter voor circa 100.000 euro per jaar als je zo goed bent dat je hetzelfde bedrag drie, vier of vijftig keer kunt verdienen?

Leuke loonsverhoging dit jaar, maar waar betalen we het van als dat geld er volgend jaar niet is? Ik zie het schooldirecteuren al denken. Het accepteren van een eenmalige zak geld maakt pijnlijk duidelijk dat de vakbondsvoorzitters niet de capaciteiten hebben om mee te eten aan de grote-mensentafel. Vergeet je achterban, dat zijn toch suffe appelflappen. Denk even verder. Wie huurt jou nou in als je zo’n strategische blunder maakt. Hard roepen op Facebook of Linkedin dat je de beste bent? Kansloos nu dat Google voor eeuwig jouw vijand is. Eigen schuld.

Een professional is te huur [binnen grenzen] en dan gaat ie er helemaal voor, zelfs [vooral] als dat betekent dat je de tegenpartij financieel uitkleedt. Wedden dat ze in de rij staan om je in te huren voor een miljoen plus per jaar? Keiharde capaciteiten zijn koel. Maar als een suffe druif toegeven aan een eenmalige betaling? Een betere manier om jezelf als incompetente kneuter te presenteren is er niet. Aan de andere kant, misschien maak je daarmee wel vrienden in de baantjesdriehoek van ons polderlandje. Ook als je niets kunt, moet je toch wat. Nooit geweten dat de sociale werkplaats zo goed betaalt.

Ondertussen heb ik nog steeds geen idee wat de leraren nou echt willen.

Kopfoto gemaakt door Chris Liverani / Kimberly Farmer, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

Kogelkaart van Rotterdam

Prijsschieten in de Maasstad waar slechterikken machtig zijn omdat de goeien het kwaad niet serieus nemen.

Ruwweg zijn er twee visies. Of de rechten van het individu winnen of die van de gemeenschap. Beiden kennen hun prijs.

Terug naar de basis. Iedereen wil veiligheid, voorspoed, maar vooral een beter leven voor de kinderen – statiegeld even uitgesloten. Tenzij jullie voor zijn. Verstandig, maar bovenal een vuurpijl die helder toont wat telt: onze kleine kikkers, ons kroost, de generatie die na ons komt.

Mensen die een salaris krijgen omdat ze voor het Openbaar Ministerie werken, begrijpen dat perfect. Daarom verkoopt het OM zoveel aflaten. Succes kent geen ondergrens (qua afkoop). Kunnen hun kinderen in de juiste buurt opgroeien. Voor nu, dus wel een beetje opschieten met die groeispurt. Fout, ze snappen er geen hout van. Hou je van je kinderen, zorg je voor hun hart. Dat is de grootste schat in hun leven, jouw [ongeboren] kleinkinderen. Hoe moeilijk kan het zijn? Ooit verkeerde je in dezelfde situatie. Ergens missen we gezamelijk de afslag. Tegenwoordig telt drie maanden harder dan drie generaties.

Als je al dacht dat het hier erg is, het kan nog veel gekker. Twee jaar geleden is een medewerker van het televisieprogramma Narco’s doodgeschoten in Mexico. Een lokale vriendje van de voor eeuwig opgesloten drugscrimineel El Chapo verzucht dat het jammer is dat Netflix geen toestemming vraagt aan het kartel.

In onze niet-aflatende angst voor terroristen wordt het ene burgerrecht na het andere geschrapt. Dat maakt de Westerse wereld niet veiliger. De gemiddelde vuur- en verderfterreur-zielepoot wil de aarde niet ombouwen in een roodgloeiende, alles-verzengende, radioactieve vuurbal. Stom plan, dan hoort niemand je meer de enige echte waarheid preken. Terroristen kunnen niet winnen, maar dat weigeren ze te begrijpen.

Er is niet echt een definitie van terrorisme dus wat denk je van ellende voor anderen omdat terroristische-ik vind dat ikke groot gelijk hebpt? Zeg niet dat je iets anders verwacht. Een betere beschrijving is duurzaam ontwrichten van de dingen die terroristen haten. Dat is zo ongeveer alles, maar vooral plezier, geluk, liefde, anderen, vrouwen, familie en onze kinderen. Dat ze meer dan alles zichzelf haten, komt niet in hen op.

De wereld is vol duivelse lui die smeek-doen-dromen van keiharde botsingen met anderen. De meeste mensen willen van niets weten. Dat lukt aardig omdat wij, de preciezen, op strategische momenten onze ogen sluiten. Kunnen de pragmatisten even buiten spelen en de rommel opruimen. Alles heeft zijn prijs, zelfs oogkleppen die levenslang in de uitverkoop zijn.

Ovidio Guzman, de zoon van El Chapo, is gearresteerd in Mexico. Ovi wordt dezelfde dag bevrijd. Niet vrijgelaten, maar bevrijd. Zijn criminele vrienden zijn boos en bestormen de stad met militaire wapens. Hier en daar steken ze de boel in de brand om hun criminaliteit kracht bij te zetten. Medelijden met politici doe ik niet aan. Toch betrap ik me erop dat ik nadenk over de positie van Andres Manuel Lopez Obrador. De Mexicaanse president zegt dat El Junior “vrijgelaten” is om verdere slachtoffers te voorkomen. Voor een dag.

Ff doorpeinzen en het is simpel. Dan had Obrador maar geen president moeten worden. Met de titel komt salaris en verantwoordelijkheid. Nadenken dus. Als politicus is het makkelijker voor de camera’s te gaan met blozende babies dan rekenschap afleggen over een bloedbad en dus wordt de boef vrijgelaten.

Muur of geen muur, Mexico stikt van de Amerikaanse commandos en oud-commandos. Normaal is een telefoontje naar Washington genoeg om Ovi binnen 15 minuten zonder bloedvergieten op te laden en te exporteren richting “veiligheid”. Dat het niet gebeurt, heeft minder te maken met het opgeven van nationale autonomie dan je denkt. Na de Koerdische krankzinnigheid in Syrie heeft de wereld het laatste restje vertrouwen in de huidige beleidsmakers van de Verenigde Staten verloren.

Rotterdam heeft het

Voor rondvliegende kogels kun je ook in Rotterdam terecht. Al jaren. Vorige maand een vuurgevecht bij het winkelcentrum hier om de hoek. De criminelen zijn bewapend met AK-47’s, niet echt een slimme keuze. Die dingen zijn lang, zeg twee 1.5-liter statiegeldflessen plus 20 procent én luidruchtig. Vandaar dat de politie nu zoekt naar boeven met een piep in hun oor. Leuk dat wij onze privacy inleveren voor digitale opsporingsmethoden, maar wat als dat geen zin heeft? Aan de andere kant, misschien moet ik niet klagen. Blij dat de gangsters geen UZI’s hebben, zeg maar een douchekop die 600 kogels per minuut kan afschieten.

Een paar jaar geleden fiets ik naar huis na een gezellige zaterdagavond. Als ik het spoorviaduct bij Hofplein onderdoortrap, zie ik twee politiewagens de weg gedeeltelijk blokkeren, net voor de rotonde. In gekruiste formatie staan vier agenten met getrokken wapens als een personenwagen met bloedvaart komt aansjeezen. Die agenten kunnen op dat moment onmogelijk hun wapen gebruiken. De vrouwen en mannen die hun leven voor ons wagen, staan in elkaars verlengde – en dus wederzijds in de vuurlinie. Het passerende publiek is ook niet veilig. Dat is pas bluf. Memo aan mezelf: nooit meedoen met het open politie-pokertoernooi.

Gelukkig zijn de inzittenden van de auto sullen eerste klas – dat zijn criminelen meestal. Ze remmen in plaats van het stuur naar rechts te trekken en voor de opening te gaan die geblokkeerd wordt door een agent. Uitstekende keus!

De schietpartij vorige maand bij het Alexandrium in Rotterdam is niet de eerste daar, maar de zware bewapening en wild-west taferelen zijn een nieuw dieptepunt in crimineel Nederland. Vorig jaar is op klaarlichte dag in de wijk Kralingen een man in zijn auto neergeschoten. Tijd om uit te zoeken hoe vaak schietpartijen voorkomen in de Maasstad. Vervolgens ga ik wat anders doen.

Afgelopen weekend zijn er vanzelfsprekend weer schietpartijen in Rotterdam. Het zal wel. Tot ik de foto’s zie. Watte? Da’s onder het slaapkamerraam van mijn maat! We praten over centimeters. Gelukkig is hij OK, maar ook daar?

Hoogste tijd om eindelijk aan de slag te gaan en ontdekken hoeveel er nu echt geschoten wordt in Rotterdam. Het is lastiger dan je denkt. Een melding is niet altijd een schietpartij. Uitlaten met een gaatje erin knallen ook. Toch heb ik binnen dertig minuten 43 schietpartijen verzameld over het afgelopen jaar. Op zeer ontwetenschappelijke basis weliswaar, als ik beter zoek vermenigvuldigt het aantal gegarandeerd. En dat zijn nog alleen maar vuurwapens. Hoogste tijd voor een kaart.

Kogelkaart van Rotterdam over de periode oktober 2018 – oktober 2019. De lijst met locaties staat aan het einde van dit artikel. (kaart: Google)

Het lijkt zo logisch, incident en de burgemeester sluit het pand een tijdje. Het lost niets op. Echt veiliger wordt het er niet door en voor de rechtsstaat werkt het averrechts. Daarnaast reik je malafide ondernemers een blauwdruk hoe de concurrentie uit te schakelen. Handig is het alleen voor de burgemeester. Niet nadenken, dicht die tent, scheelt een boel lastige vragen.

Wie nog minder oplossen, zijn stadswachten. Misdaad kun je niet uitroeien, wel een zware slag toebrengen. De wijk hier wordt de komende jaren letterlijk opgehoogd. Dat gaat gepaard met parkeerproblemen. Graafmachines en gaten nemen nou eenmaal veel ruimte in. Jaren niet gezien maar ineens zijn ze er weer, stadswachten. De beedigd burgers ruiken een buitenkans, makkelijke parkeerboetes om hun bestaan te rechtvaardigen. Liefst nadat iedereen thuis is en de zon onder. Na de teleurstelling flitst “wat?” door mijn hoofd. “Ze rijden in duurdere auto’s dan de politie!”

Knalkaart van Rotterdam met gemeentegrens. (kaart: Google)

Terug naar het begin, iedereen wil een goed leven voor zichzelf en een beter leven voor de kinderen. Dat stadswachten bonnen moeten schrijven is niet hun schuld, maar een gevolg van het systeem dat politici hebben opgetuigd. Schaf het circus af en koop van het geld echte politieagenten – onbetaalbaar. Rotterdam heeft 500 stadswachten, dat is snel scoren.

Toch ga ik niet in de politiek. Pablo Escobar doet dat wel voor een blauwe maandag. Mocht hij er al iets van leren, geeft hij het niet aan zijn netwerk door. Voor kleine Chapo is het voorbij, de knaap is een levend spook. Niet slim, politici in hun hemd zetten. Laat die arrestatie gebeuren. Ontsnap en de gevangenisdirecteur krijgt de schuld, niet de president. Nu is de jacht kort en voorspelbaar. ’s Avonds vertelt de regeringswoordvoerder op TV dat het ‘helaas’ gehaktdag is omdat baby boef zich niet overgeeft. Komt dat even goed uit. Overigens leidt wel-overgeven niet tot een andere uitkomst. Oeps. Boeven zijn dommer dan politici, maar wat nou meer tranen oplevert?

Bijlage: lijst van incidenten, gemarkeerd op de kaart.

  • 18 oktober 2018, Willem Ruyslaan. Slachtoffer (64) schietpartij Rotterdam is bekende van de politie (Telegraaf)
  • 28 oktober 2018, Rechthuislaan. Rotterdammer (32) overleden bij schietpartij Katendrecht (Algemeen Dagblad)
  • 10 november 2018. Paul Krugerstraat. Getuigen schietpartij Paul Krugerstraat gezocht (Politie)
  • 18 december 2018, Beukelsdijk. Ontzetting en ongeloof op… (Trouw)
  • 26 december 2018, Bajonetstraat. Politie schiet gericht na schietpartij in Rotterdam, man gewond (Hart van Nederland)
  • 01 jan 2019, Nieuwe Binnenweg. ‘Rapper Feis doodgeschoten na ruzie om omgestoten drankje'(NOS)
  • 08 februari 2019, Boermarke. Mannen aangehouden na schietpartij in Rotterdam (Telegraaf)
  • 14 februari 2019, Oostervantstraat. Schietpartij Oostervantstraat: verdachte meldt zich bij politie (Politie)
  • 16 februari 2019, Toscalaan. Schietpartij Toscalaan, twee verdachten aangehouden (Politie)
  • 26 februari 2019, Pascalweg. Twee verdachten aangehouden na schietpartij Pascalweg (Politie)
  • 20 maart 2019, Oranjeboomstraat. Dodelijk slachtoffer Oranjeboomstraat is 46-jarige man (Politie)
  • 20 april 2019, Van Speykstraat. Man in been geraakt bij schietincident (Algemeen Dagblad)
  • 01 mei, Beukendaal. Man gewond na schietpartij in Rotterdam, vier mensen opgepakt (Hart van Nederland)
  • 03 mei 2019, Essenburgsingel. Gewonde bij schietpartij op de Essenburgsingel (Algemeen Dagblad)
  • 06 mei 2019, Ramlehweg. Rotterdamse buurt opgeschrikt door schietpartij: ’Begin net met eten’ (Telegraaf)
  • 09 mei 2019, Plantagestraat. Beschieting huis in Rotterdam-Kralingen: ‘We hoorden twee harde knallen en toen nog een reeks’ (Omroep Rijnmond)
  • 12 mei 2019, Joubertstraat. Wie herkent deze Golf GTI? (Politie)
  • 16 mei 2019, Putselaan. Schoten gelost op Putselaan in Rotterdam-Zuid (Omroep Rijnmond)
  • 21 mei 2019, Allard Piersonstraat. Gewonde bij schietpartij Rotterdam (Telegraaf)
  • 30 mei 2019, Beukelsdijk. Rotterdammer (27) gewond bij schietpartij Beukelsdijk; twee verdachten opgepakt (Algemeen Dagblad)
  • 31 mei 2019, Jagthuisstraat. (Politie)
  • 03 juni 2019, Putselaan. Putselaan in Rotterdam opnieuw toneel van vuurwapengeweld (Omroep Rijnmond)
  • 09 juni 2019, Heitkamp. Man lichtgewond na schietpartij; verdachte opgepakt (Algemeen Dagblad)
  • 10 juni 2019, Waldeck-Pyrmontlaan. Meerdere schietpartijen in Rotterdam (Telegraaf)
  • 27 juni 2019, Bergweg. Poolcafé en woning kort achter elkaar beschoten (Omroep Rijnmond)
  • 06 juli 2019, Slamatstraat. Slachtoffer schietpartij Rotterdam overleden. (Telegraaf)
  • 06 juli 2019, Strevelsweg. Schietpartij op de Strevelsweg: autoruit sneuvelt (Algemeen Dagblad)
  • 11 juli 2019, Nieuwe Binnenweg. Jonge vrouw gewond bij schietpartij Nieuwe Binnenweg Rotterdam (Omroep Rijnmond)
  • 10 augustus 2019, Putselaan. Twee gewonden bij schietpartij in Rotterdam-Feijenoord (Omroep Rijnmond)
  • 20 augustus 2019, Transvaalstraat. Woning beschoten in de Transvaalstraat, schutter ten val met scooter (Algemeen Dagblad)
  • 23 augustus 2019, Brede Hilledijk. Ruzie Rotterdam-Zuid ontaardt in schietpartij: man in rug geschoten (Algemeen Dagblad)
  • 09 september 2019, Tochtstraat. Schietpartij Rotterdam-Noord, wel kogelhulzen geen slachtoffer (Algemeen Dagblad)
  • 10 september 2019, Alexandrium. Kogelgaten tot aan overkant Poolsterplein: ‘wonder dat niemand gewond raakte’ (Omroep Rijnmond)
  • 12 september 2019, ’s Gravendijkwal. Ruzie in Rotterdam loopt uit de hand: vier mannen beschoten (Hart van Nederland)
  • 21 september 2019, Papendrechtstraat. Schoten gelost in Papendrechtstraat, meerdere hulzen gevonden (Omroep Rijnmond)
  • 29 september 2019, Nieuwe Binnenweg. Drie aanhoudingen voor schietpartij Nieuwe Binnenweg (Politie)
  • 18 oktober 2019, Schieweg. Rotterdamse sauna beschoten, dader gevlucht (Omroep Rijnmond)
  • 24 oktober 2019, Mathenesserdijk. Gewonde na schietpartij in Rotterdam spoorloos (Telegraaf)
Kopfoto: Op de sterfdag van mijn moeder met de familie naar de Euromast en een mooi Rotterdams plaatje geschoten met tram en politieboten. Overigens is het in de provincie niet veel veiliger. Mijn nichtje kan niet buitenspelen omdat criminelen elkaar in de straten beschieten en achtervolgen tot aan het politiebureau. Zelfs boeven houden van de politie.

Politiek Anno 2019. Regenten Eten Nog Steeds Eerst

Een discussie die bestaat omdat politiek meestal geen roeping maar een (dood)loopbaan is. Vraag maar aan Peter ‘Rupsje-nooit-genoeg’ Rehwinkel.

Morgen wordt Gert-Jan volksmenner en hitst het gepeupel – dat zijn jullie – op voor eigen gewin. Zeer succesvol vanzelfsprekend. Na een paar maanden blijkt dat mensen minder dom zijn dan GJ gokt en word ik afgevoerd richting mottenballen. Politiek bedrijven komt met afbreukrisico. Zeg maar het moment waarop mensen ontdekken dat niet Duo Penotti maar de Lidl hazelnootpasta – met 13 procent echte hazelnoten – de lekkerste is.

Afbreukrisico bestaat niet
1994 Peter Rehwinkel wordt Kamerlid voor de PvdA.

2002 Peter Rehwinkel verlaat de Kamer per direct omdat hij te laag is gezet op de kieslijst voor de aankomende Kamerverkiezingen van 2003. (bron Wikipedia)

2009 Peter Rehwinkel wordt burgemeester Groningen. (bron NRC)

Van de troon gestoten worden is vervelend voor fabrikanten van gesuikerd broodbeleg, niet voor ex-Tweede Kamerlid Gert-Jan. Als voormalig volksmenner wacht mij een riante uitkering. Reken even mee: Eerste jaar 80 procent van mijn pluche salaris, jaar twee en drie – als ik dat red – 70 procent. En vergeleken met vroeger is de regeling armoedig. Ik herinner me de burgemeester die op zijn vijftigste eieren voor zijn geld kiest en zijn salaris tot de pensioengerechtigde leeftijd doorbetaald krijgt. Hij moest niet weg, hij wilde.

Anno 2019 is het bijna onmogelijk je baan te verliezen, extreme personeelstekorten enzo, maar stel dat het gebeurt. Die drie minuten dat je zonder werk zit, krijg je een uitkering van 70 procent van je laatstverdiende loon. Dat kun je twee jaar rekken als je echt niet weet op welke knop te drukken bij het verzenden van je CV. Klinkt riant, is het ook, maar na 24 maanden houdt het op. Da’s goed. Aan alles komt een einde, behalve de verschillen tussen ons en de politiek.

Afbreukrisico bestaat niet
2013 Peter Rehwinkel neemt plotseling ontslag als burgemeester van Groningen. (bron NRC)

2013 Peter Rehwinkel wordt onbetaald vrijwilliger in Barcelona. Hij zal gebruik maken van de wachtgeldregeling. (bron Binnenlands Bestuur)

2013 Voorspelling: Iedereen boos op Peter Rehwinkel. (bron RTV Noord)

2013 Verrassing: Peter Rehwinkels baan in Barcelona bestaat niet. (bron Trouw)

De maximum duur van twee jaar is het minimum voor politici (op landelijk niveau.) Ook start hun uitkering op 80 procent en eindigt bij 70. Waarom? Geen idee. Zal wel iets met het afbreukrisico te maken hebben.

Wat ik echt niet begrijp, is waarom er geen verschil wordt gemaakt tussen politici die zelf kiezen te vertrekken en zij die weggestemd worden. Nog minder snap ik waarom politici recht hebben op meer. Het argument van afbreukrisico zal iedere klokkenluider of gemiddeld weggepoetste werknemer zonder dure advocaat naar de prullenbak verwijzen.

Afbreukrisico bestaat niet
2013 Geen verrassing: Peter Rehwinkel houdt vast aan wachtgeld. (bron Trouw)

2013 Update: Peter Rehwinkel ziet drie maanden af van wachtgeld. Peter Rehwinkel is de ophef zat. (bron Trouw)

2013 De Spaanse droom is voorbij maar de Spaanse droomvilla van Peter Rehwinkel blijft. Hij zit er verstopt. (bron de Telegraaf)

In Binnenlands Bestuur – een digitaal clubhuis voor ambtenaren en politici – argumenteert professor Douwe Jan Elzinga tegen het idee van de SP om werkloosheidsregelingen tussen politiek en peupelaars recht te trekken. De Socialistische Partij is niet mijn club, maar het is een goede gedachte. Een generaal eet tenslotte ook pas nadat zijn troepen klaar zijn. Afwijken van die regel is als zeggen: “Wij [politici] zijn jullie regenten. Ons is belangrijk en eet eerst.” Een echte leider draait het om. Daarom zegt de generaal “Ik zorg dat er eten is. Als jullie niet eten, zal ik het zeker niet.” Motivatie of leiderschap, honger is altijd een prima prikkel om te doen wat moet.

Afbreukrisico bestaat niet
2014 Geen verrassing: Peter Rehwinkel blijft gebruik maken van wachtgeld. Nog geen betaald werk voor ex-burgemeester. (bron Trouw)

2015 Verstandig?: Peter Rehwinkel gaat werken voor een bedrijf dat iets met communicatievraagstukken doet. (bron Nieuwsblad van het Noorden)

Professor Elz. ziet het anders in een slordige redenering. Het is maar goed dat ik geen promotor zoek voor een proefschrift. “Een sobere, maar degelijke wachtgeldregeling…” Met een schadeloosstelling van 120.000 euro per jaar is het salaris van een kamerlid riant. Ook 80 procent daarvan en zelfs 70. Misschien niet onder professoren maar voor de rest van Nederland geldt hard voor weinig.

OK, iets te populistisch voor een oud-volksmenner, maar u begrijpt wat ik bedoel. Prettig. Terug naar het sobere element in relatie tot het zoeken naar een nieuwe baan. Volgens prof Elz. stelt die sobere wachtgeldregeling oud-politici in staat een nieuwe “job” [aanhalingstekens van mij] te zoeken. Wedden dat zoiets nog beter lukt als je het bedrag maximeert op zeg twee mille netto. Nog steeds niet echt sober te noemen. Lager mag ook, zorgt voor een betere prikkel. Honger maakt tenslotte rauwe arbeid zoet.

Afbreukrisico bestaat echt niet
2017 Verrassing: Peter Rehwinkel naar Zaltbommel als waarnemend burgemeester. (bron Trouw, de Volkskrant)

2019 Ach: Peter Rehwinkel krijgt net zolang wachtgeld van de gemeente als de waarneming heeft geduurd. (bron BN de Stem)

Niet helemaal overtuigd van zijn eigen slimheid, stookt prof. Elz het vuurtje verder op. “Indien die voorziening wordt afgeschaft, is dat uiterst schadelijk voor de democratie omdat het velen zal weerhouden om hun energie in publieke ambten te steken.” Mijn eerste advies, schrijf eens een normale Nederlandse zin. Stap twee: argument en tegen-argument. Weet je wat, laat maar.

En ik maar denken dat mensen de politiek ingaan voor een beter Nederland. Van de zomer valt mijn glas limonade om op tafel in de tuin. Je wil niet weten wat daar op afkomt.

Kopfoto gemaakt door Michael Fousert, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.