Superstrafkorting Gruwelzussen Voor Hulp Aan ‘Babybroertje’ – Kinderpsychiater Piet Hein T.

Het gebeurt gelukkig in een ver, ver land. Misbruik van andermans [arme] kinderen enzo.

Niet ieder kinderleven weegt even zwaar. Dit keer niet over mensonterende omstandigheden in fabrieken ver weg of de produkten die we kopen – kan niet elke dag kerstmis zijn, zo vermoeiend – maar meer tastbaar, het kroost zelf.

Dat rechters regelmatig afwijken van wat Nederlanders eerlijk vinden, begrijp ik. Soms doen de edelachtbaren echter onbegrijpelijke uitspraken, onverenigbaar met ons nationale rechtvaardigheidsgevoel. Betrapt worden bij het saboteren van de rechtsgang en 50 procent korting op je toch al lage straf vanwege je hoge leeftijd krijgen, is er een van.

In 2018 wordt de 68-jarige Piet Hein van T. in Nepal veroordeeld tot zeven jaar cel voor het misbruiken van twee minderjarige jongens. De man uit Makkinga kijkt terug op een lange ‘carrière’ als kinderpsychiater. Mijn mening kennen jullie. Die overigens ook voor zijn ‘grote’ zussen die in 2020 terecht staan, geldt. De bejaarde ‘dames’ Marijke (80) en Wilma van T. (81) uit Brummen en Poortugaal proberen het jonge Nepalese slachtoffer om te kopen. De oud-maatschappelijk werkster [3] en voormalig universitair docente bezoeken de familie van het slachtoffer meermaals in Nepal. Zou oud zijn ze dus ook niet. Later wordt er onderhandeld over een afkoopsom van 10.000-en euros. Ook is een van de grote zussen niet te beroerd om tassen vol belastend materiaal te verstoppen voor de politie.

‘Wel moest hij het slachtoffer nog een boete betalen van enkele honderden euro’s en mag hij Nepal zeven jaar lang niet meer in.’

Bron: Algemeen Dagblad: “Celstraf dreigt voor bejaarde zussen (80 en 81) van pedofiel omdat zij slachtoffer wilden omkopen” [10 november 2020].

Ondanks dat beide grote zussen een criminele bende vormen met hun jongere broer, een internationaal veroordeelde pedofiel, krijgen de oude besjes een reuzekorting van 50 procent op hun toch al magere gevangenisstraf. Ze hoeven geen jaar maar slechts zes maanden te brommen. Ze zijn vast zielig in de ogen van de rechter omdat ze oud en krakkemikkig zijn terwijl ze maanden eerder monter en vol slechte bedoelingen op het vliegtuig naar de andere kant van de wereld stappen. Ondertussen weten de duivelse dames prima wat ze doen als ze babybroertje Piet Hein van T, veroordeeld zedenmisdadiger, zijn gerechte straf proberen helpen te ontlopen. Een klein jongetje dat gelukkig ver weg woont, dan telt het niet. De officier van justitie eist een jaar cel. Dat is vast na aftrek van 50 procent ouderenkorting.

“Kijk ze daar eens geknakt zitten, die lieve omaatjes. Ze wisten vast niet wat ze deden.” [1]

Zou niet mogen bestaan, maar als je roept dat je Nederland hebt opgebouwd en je zogenaamd verwondert waar het naartoe gaat met ‘ons’ land is alles mogelijk. Laat nou net deze beide 80-plus zussen hét voorbeeld zijn van wat er mis is met de jeugd van tegenwoordig. Nee! Niks, nul en noppes! Als je een ding onthoudt van dit verhaal herinner je dan dit: “vroeger was alles beter, behalve de jeugd van tegenwoordig!”

“Vroeger was alles beter, behalve de jeugd van tegenwoordig!”

De rechter begrijpt het vast allemaal uitstekend – hoog-sensitief inlevingsvermogen enzo – en onthoogt de strafeis met een flinke dot vanwege – alweer – diezelfde leeftijd. Waarom? Niemand verdient het maar iedereen wil maar wat graag korting op korting stapelen, zeker als je de gevangenis in moet. De zussen zijn vals, genadeloos, gemeen en oud [6] – maar weten uitstekend wat voor verdorven dingen ze doen. Vanwege hun leeftijd krijgen beiden 50 procent korting op de – nu nog lagere! – geeiste celstraf. Vroeger was alles beter, inclusief monsters, maar vooral omdat de sleutel bij het op slot draaien van het traliehek in dit soort gevallen gegarandeerd voor eeuwig afbreekt.

afspraak van niks, nix

Afspraak van Nix. Niks 18-. Dit gaat over alcohol en roken? Meen je niet! En ik maar denken statiegeld, suffe GJ. Vergeet dat ik ooit dacht ‘niet binnen de landsgrenzen’, ‘niet buiten de landsgrenzen.’

Een beetje rechter die het vak van straffen van handlangers van zedendelinquenten serieus neemt, zorgt dat de grijze gruwels niet alleen opgesloten worden, maar veroordeelt ze ook tot het betalen van een veelvoud van het geboden omkoopbedrag. Misdaad mag niet lonen iemand? Helaas voor het slachtoffer, het gebeurt ver weg [alweer] en de rechter moet [vast niet geheel vrijwillig] een afweging maken tussen universele rechtsprincipes en lokale geriatrische verontwaardiging. En dan nog zijn er rechters die eisen na hun pensioen te mogen doorwerken. Ooit nagedacht over waarom je edelachtbare heet? Het ontzag van de maatschappij voor jullie natuurlijke voorbeeldfunctie bijvoorbeeld?

Rechter zijn is niet het makkelijkste beroep en oncoloog nog veel minder. Iets wat het moeilijk te begrijpen maakt dat rechters in ruste hun kennis en ervaring niet en masse delen en vermenigvuldigen na hun pensioen. Noblesse oblige. Een rechtvaardiger samenleving maken we tenslotte allemaal samen. [2] [3] Je kunt oneindig veel goeds doen als oud-rechter – een minderheidsstandpunt innemen bijvoorbeeld – zolang je maar bereid bent de veilige haven te verlaten.

Kopfoto gemaakt door Patrick Robert Doyle, gevonden op Unsplash.

[1] En in het vliegtuig van en naar Nepal hadden ze absoluut geen tijd om na te denken over hun daden. Schepen hebben [op de] valrepen, niet vliegmachines.

[2] Vergelijkende rechtswetenschappen een zetje geven is geen slecht idee.

[3] Of buitenlandse, jonge slachtoffertjes hier lokaal terzijde staan.

[4] Ken je die al van Katja Schuurman met teveel alcohol op achter het stuur? Ja, jaren geleden. Leuke dame, nog steeds, helemaal mee eens. Ze wordt extra gestraft vanwege haar voorbeeldfunctie. Blijkbaar geldt dat niet voor maatschappelijk werkers en kinder-psychiaters.

[5] Het lijkt erop dat ik niet alleen sta in mijn pleidooi voor het gelijktrekken van de strafmaat voor zij die binnen- of buitenlandse pedofielen ondersteunen. Het Algemeen Dagblad doet het wat subtieler dan GJ, maar da’s makkelijk. Tel maar eens op:

  • “68-jarige Piet Hein van T. werd bijna twee jaar geleden in Nepal veroordeeld tot zeven jaar cel voor het misbruiken van twee minderjarige jongens.”;
  • “Op zijn computer werd later ook kinderporno aangetroffen, maar voor zover bekend heeft hij in Nederland geen misdrijven begaan.” [In Nederland is het bezit van kinderporno strafbaar.]
  • “De zussen zeggen dat ze ‘seksueel nooit iets geks aan hem hadden gemerkt’.” [Niet echt een onderwerp waar ik het uitgebreid met mijn broer over heb, trouwens,, GJ];
  • “beide dames op leeftijd (80 en 81 jaar, de jongste is vandaag 80 geworden)” [artikel is van 10 november 2020];
  • “Wilma (80) uit Brummen en Marijke (81) uit Poortugaal.”; [Ach, woonden ze allebei maar in het fictieve plaatsje Brommen, als u begrijpt wat ik bedoel.]
  • “De twee zussen (die voor hun pensioen allebei een goede baan hadden, als maatschappelijk werker en universitair docent)”.

[6] Stijlfout die mijn innerlijke vooringenomenheid perfect illustreert. Natuurlijk bedoel ik niet dat de hoge leeftijd van beide zussen expliceert dat ze al heel lang vals zijn.  [7]

[7] En nou stel je eens voor dat GJ rechter in opleiding is en per ongeluk iets van die strekking in zijn junior-vonnis schrijft. Rechter zijn, niet de gemakkelijkste roeping. Betekent niet dat je soms geen fout kunt maken. Wetteksten zijn niet meer dan de uitkomsten van politieke koehandel tussen partijen. De rechtspraak is daar een vervolg op. Rechtvaardig handelen is en blijft mensenwerk.

[8] Onderaan het verhaal op de website van RTV Drenthe staan zes ‘gerelateerde artikelen’.  Vergeet even de ongelukkig gekozen kopfoto in helft daarvan en concentreer je op het feit dat de GGZ Drenthe met een informatiepunt rondom de in Nepal veroordeelde kinderpsychiater komt. Niets illustreert beter dat buitenlands gedrag van binnenlandse notabelen wereldwijde schokgolven in gang zet. Dat ingedachtig maakt de straf voor beide bejaarde zussen nog armoediger dan het al is.

Zo maar wat automatische aanbevelingen van RTV Drenthe. Wist je dat ze tegenwoordig ook algorithmes [automatische rekenregels] in de rechtspraak toepassen. Zomaar een fijn feitje.

Wie Interesseert dé Amsterdamse Veiligheidsdriehoek?

Niet dé Amsterdamse Penoze, goed lezen.

Misdaadverslaggever Peter R. de Vries neergeschoten.

Net geklikt op een link in de dagelijkse email van mijn krant. Onderweg daarna tel ik de zinloze seconden af tot de cookiemelding vanzelf verdwijnt. Vervaagd en vergrijsd zie ik op de achtergrond dikke letters over Peter R. de Vries die is neergeschoten. Geen idee of ze een oude homepagina gebruiken of de meest recent, zeg ik tegen mezelf: ‘ het zal toch niet waar zijn?’

Even snel opgezocht en als ik ontdek dat het echt waar is, roep ik keihard: ‘wat’? Rond half acht ’s avonds is De Vries meerdere malen door het hoofd geschoten om de hoek van het Leidseplein waar het televisieprogramma RTL Boulevard wordt opgenomen. Om half tien – twee uur later – schrijft Amsterdamse krant Het Parool dat bovenbaas Femke Halsema met een reactie komt. Nu al? En? Ondertussen?

‘De driehoek, het overlegorgaan van de burgemeester, chef van politie, en hoofdofficier van justitie, is dinsdagavond direct na de schietpartij bij elkaar gekomen voor een ingelaste vergadering over de veiligheidssituatie in de stad.’ En? Dat De Vries voorlopig niet meer naar de studio van RTL Boulevard mag? Per direct?

Ondertussen zijn Amsterdamse politici ‘kapot’ van weer een aanslag op onze [mijn cursief] rechtsstaat. En? Je zou bijna denken dat de boeven de baas zijn in Nederland. En dat terwijl [ongekozen] politici de ultieme hoeders van onze [democratische] rechtstaat zijn. Vanmorgen lees ik een verhaal in de NRC over hoe burgemeesters [2] in het zuiden, lokale voetbalhooligans toestemming geven om op te treden als burgerwacht tijdens de avondklokrellen. [4] Gaat bijna goed. [3] Blijkbaar zijn er supermensen die mogen kiezen wanneer de regels van de rechtsstaat wel en niet van toepassing zijn. Moet je achteraf ook geen krokodillentranen huilen.

Geen zorgen, de echte demi-bovenbazen, demi als in demissionair, Rutte en Grapperhaus praten nu met de National Coordinator Terrorisme en Veiligheid, bekend van zijn zwaarwegende observaties over mensen die zich mogelijk – en zeer potentieel – extreem negatief over corona of windmolens denken te kunnen gaan uitlaten. Huisdieren zoals kalveren, moeten tijdens de, gegarandeerd vruchtbare, discussie uit veiligheidsoverweging thuisblijven. Volgens welingelichte bronnen zitten meerdere deelnemers inmiddels diep in de put.

Het Parool en het AD schrijven dat De Vries geen beveiling wil sinds hij vertrouwenspersoon van kroongetuige Nabil B. in het proces tegen Ridouan Taghi is. Niet iets om trots op te zijn, maar onze geografie dwingt ons te erkennen dat sommige schurken een maatje te groot voor Nederland zijn. Op dit moment is niet bekend wie De Vries heeft neergeschoten, maar waarom niet voor de zekerheid alle topcriminelen aan de Verenigde Staten uitleveren als de kans zich voordoet? Tijdje geleden een verhaal over een ‘supermax’ gelezen, een gevangenis die zo onmenselijk effectief is, dat je hem je ergste vijand nog niet toewenst. Daar zijn boeven bang voor. In Nederland zijn we te lief. Ook zijn we als land te klein om grote boeven effectief van repliek te dienen. Thuis is topcrimineel iets om trots op te zijn, ben je dat in de Verenigde Staten, weet je dat de jacht bijna over is. En daarmee je vrijheid.

Ondertussen vergadert – wilde zeggen ‘blaat’, maar da’s voor schapen – de veiligheidsdriehoek zich suf. [1] En? Het is allemaal achteraf. Ben je een boef en kunnen we je in de VS dumpen, doen!

Kopfoto gemaakt door Logan Liu, gevonden op Unsplash.

[1] En wie houdt toezicht op de veiligheidsdriehoek? Niet de stelling van Pythagoras, die weet wel beter.

[2] Overigens waren er ook burgemeesters die – nadat de politie met gevaar voor eigen leven de eerste dag optrad tegen avondklokrellers – vervolgens vrolijk riepen dat nu de BOA’s wel konden gaan handhaven. En? Is toen ook de veiligheidsdriehoek bijeen geweest?

[3] Bijna goed als in zonder slechte publiciteit.

[4] Moet je in Rotterdam eens proberen met drie betaald-voetbalclubs.

Prik Me Dan Als Je Kan

RIVM: Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu. Soms denk ik dat die M staat voor ‘Monddood maken die burgers! Fout gezien virusbaas Jaap van Dissel’s persoonlijke 2020-kruistocht tegen mondkapjes.

De oude Egyptenaren begrijpen uitstekend dat hun lot innig verbonden is met dat van Moeder Aarde. OK, ze overdrijven licht met hun pyramides. Maar moet het RIVM zich dan niet eens druk gaan maken over statiegeld op alles? Laten we beginnen met mondkapjes. GJ is voor. Nee, niet mondkapjes. Ja, dat ook, maar voor statiegeld op mondkapjes. Boedha heeft vast iets filosofisch gezegd over oorzaak, gevolg en uitkomsten. Het RIVM is bijna net zo slim. Lees mee met wat de computer van het Rijksvolksgezondheidsinstituut nu weer orakelt.

BLIEP [alles begint met bliep. Echo iemand?]

HIER VOLGT HET ONFEILBARE OORDEEL VAN DE ALLESWETENDE RIVM [Rijksinstituut voor Volksgezondheid en Milieu] SUPERCOMPUTER [5]:

42. {Is er leven op Pluto als vriendschap niet bestaat? En hoe zit het met goede doelen? Of Sinterklaas? Weet het RIVM eigenlijk wel wat de echte bijwerkingen van het corona-vaccin zijn?] [42]

Tevens dank voor het invullen van uw mobiele creditcard nummer, BSN, sorry naam, geachte heer/mevrouw Fikkie.

BLIEP

(rest van de computertonen laat ik maar weg.)

U heeft nu een naam en woont in Groningen.

Er ligt een vaccin tegen corona voor u klaar.

In Maastricht.

(Niet bijdehand doen, natuurlijk niet in het huis van André Rieu. Daar woont z’n orkest al.)

Stil! We verzamelen nu uw gegevens om de vragenlijst te vullen.

Feit 1: U bent geen Olympische topsporter.

Feit 2: U heeft geen voetbaltalent [v/m] [meer], bent mogelijk vrouw en/of boven de 40. [3]

Feit 3: U dringt minder dan twee keer per jaar voor in de supermarkt.

Feit 4: U heeft geen rechten gestudeerd en dus geen proefschrift geschreven met de risqué titel ‘Menage a trois – en andere geinige rechtswetenschappelijke dinges’. Schijnt iets met arbeid en -recht te maken te hebben. Jammer, anders had u in 2020 een oneindig aantal mensen op uw bruiloft mogen uitnodigen en uw schouders kunnen ophalen over de ophef van het gepeupel. [9]

We verwerken nu de feitelijke feiten. Ogenblik AUB.

Reële feiten zijn realistisch verwerkt. En zeer professioneel.

Conclusie 1: U gelooft. Bijvoorbeeld in voortuitgang, wetenschap en democratie. Braaf zo Fikkie [4]

Conclusie 2: Oranje is niet uw kleur. Ook niet van uw ogen. Mooi. {Vinden wij van het RIVM. Spreek ons niet tegen.}

Conclusie 3: Ooit krijgt u vast een prik. Geloof vooral niet wat er in onze brief staat over leeftijdscohorten. Da’s minder mooi.

Conclusie 4: U bent niet demissionair minister van Knuffelstitie Ferdinand Grapperhaus Sr., die vorig jaar, alle coronaregels in acht nemend, voor de tweede keer getrouwd is. Dit keer met een kritische journaliste van een oud-Rotterdamse, voormalige kwaliteitskrant. Of dat wel de (niet ‘het’) NRC is of niet, kan ik uit privacyoverwegingen niet verklappen. Maar u bent niet belangrijk, dat is het belangrijkste voor ons.

{Sorry, maar wat moeten we dan? Jaap {1} van ’t RIVM, ahum ons baasmeneertje Van Dissel beweert tot het invallen van de winter vorig jaar dat mondkapjes schijnveiligheid bieden. Kijk ons administratieve assistenten daar niet op aan.}

{BLIEP, doe ik het toch} We verwerken nu de conclusies volgens schema. Ogenblik AUB.

Uitkomst: Er ligt een vaccin tegen corona voor u klaar.

In Maastricht.

Echt waar.

U ontvangt een inenting tegen corona. In de arm, niet uw neus. Malle Fikkie toch. De naalden zijn vers geslepen en gegarandeerd genadeloos prikkelbaar. Zij zijn niet de enigen. Wist u trouwens al dat onze spuiten bij werkelijk alle varianten, heden, verleden en toekomst waanzinnig goed werken? Zelfs die van Mars en Venus. Die worden binnenkort ontdekt. Ja, dat weten we nu al. Vertrouw ons gewoon maar. Hou je mond! Of moeten we de AIVD soms bellen dat u een beetje ondermijnend denkt? Sommige wetenschappers – denk de vrouw van Kuifje in China – ervaren dat opruiend. Pas maar op. [6] [8]

Welk merk u ook binnenkrijgt, ze hebben alleen maar positieve bijwerkingen. Bijvoorbeeld een groeispurt in het geloof van de heilzame werking van onze democratische rechtsstaat.

{krrr} Gebruiker verwerpt enig juiste uitkomst {/ssst}

{krrr} Niemand vertellen maar start stiekum subroutine 666 {/ssst} [10]

Officiele uitkomst: Begin opnieuw.

U heeft nu een naam en woont in de provincie Groningen. [2]

Onze excuses voor de vorige uitkomst. Wij maken nooit fouten. Onze computer ook niet. Moeder Natuur constant. En dan bedoel ik niet alleen aardbeving-19 deze maand. We gaan verder.

Er ligt een vaccin tegen corona voor u klaar.

In het huis van André Rieu.

{krrr} Gebruiker vraagt of die meneer het songfestival heeft gewonnen. {/ssst}

{krrr} Dat was toch in Rotterdam? {/ssst}

{krrr} Ja vorig jaar ofzo, vlak voor het EK mannenvoetbal en de Olympische Spelen. Normaal kijk ik geen TV maar daar heb ik een uitzondering voor gemaakt. {/ssst}

BLIEP. Einde protocol, Ondankbare burger is geholpen. Wat zijn we goed bezig.

Volgende!

Dit bericht is automatisch aangemaakt en daarom niet ondertekend.

EINDE. BLIEP BLIEP. HAHAHA.

{Niemand bij het RIVM is suf genoeg om het te ondertekenen. Ook wij houden van onze kinderen. En als we voor statiegeld waren, zij nog meer van ons dan ze al doen. Ach van de erfenis kunnen ze allemaal een kwart huis kopen. Dankbaarheid is duidelijk iets wat de jeugd van tegenwoordig niet meer leert. Op school.}

{BEGIN} Subroutine 666 {/BEGIN}

Wat een ongehoorzame, ondankbare kwal. Meldt maar aan de AIVD dat meneer mogelijk potentieel tegen 5G-zendmasten is. In theorie kan iedereen dat zijn. Lijkt me voldoende wetenschappelijke onderbouwing. Trouwens, in maart heeft de dinges dilletant vrijwel zeker op Pieter Omtzigt gestemd. Voorgenoemde persoon acht het evens mogelijk dat corona uit een ‘semi-bevriend’ buitenlands laboratorium ontsnapt is. Hij is ook nog voor statiegeld op werkelijk alles! Eigen schuld, dikke bult.

{END} Subroutine 666 {/END}

Kopfoto gemaakt door Markus Spiske, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

[1] Ooit was er in Rotterdam het befaamde snackloket Japie. Vast iets anders. Excuus dat ik niet alle details herinner, dat doet vijf uur ’s morgens met je. De Snor en Het Tramhuisje zijn trouwens ook iets van voor corona.

[2] Namens het RIVM onze niet-ondertekende excuses voor het feit dat we vermoeden dat Groningen een apart land was. Blijkt niet zo, wie had dat verwacht?

[3] Uw anti-sociale burgermanshouding richting betaald voetbal leiden wij af uit het feit dat u in Rotterdam woont, Feijenoord fan bent, maar te vaak en te luid pruttelt over de onbetaalbare nieuwe voetbaltempel in de Maasstad. Wat is het met hooligans die weerstand bieden tegen slopen? En iets met dan moeten we er daarna nog twee bouwen. Alsof het uw probleem is dat er geen ruimte is om nieuwe huizen neer te zetten in de tweede stad van Nederland. Graag stil en wel nu meteen. Anders AIVD weet u wel?

[4] Toeval natuurlijk dat de hondenkoekjes deze week in de aanbieding zijn. Samenzweringen leveren nooit geld op. Dwaze Fikkie.

[5]  Zoals alle supercomputers draait die van het RIVM op Windows-19 [6]

[6] Ach arm schaap. Jij gelooft dat versie 10,31417 de laatste is. Zoete dromen dan maar. [7]

[7] Een googol is tenslotte een heel groot getal omdat het niet achter de komma past.

[8] Je weet tenslotte nooit waar een vliegtuig een noodlanding moet maken.

[9] En nee, kaal is niet hetzelfde als kalend. Nogmaals nee Fikkie, dat is geen juridische scherpslijperij.

[10] Zo jammer dat X-Jan (uw privacy is belangrijk voor ons) nooit kinderbijslag heeft aangevraagd. Een telefoontje naar de Belastingdienst… Hadden we nog jaren plezier van kunnen hebben. Prutser zo krijg je nooit je eigen elftal.

[11] Trouwens waarom is het songfestival eigenlijk naar Rotterdam gegaan en niet Maastricht? De Maasstad heeft het uitstekend geregeld, iets waar het RIVM en de GGD nog wat van kunnen leren? Nou en?

[42] In het boek Hitchiker’s Guide to the Galaxy is 42 het antwoord op alles. De hoofdpersoon wordt door een buitenaardse vriend gered van een intergalactische sloopkogel die de aarde verbrijzelt om plaats te maken voor een nieuwe snelweg tussen de sterren. Hadden wij aardlingen maar de juiste ambtelijke stappen moeten volgen. Stap een is bezwaar aantekenen.

Vier Mei, Wa’s Da?

Echte vrijheid kijkt vooruit zonder de ballast van het verleden.

Het mooiste aan dodenherdenking op vier mei is dat de jongere generatie geen enkel idee heeft waar het over gaat. Vrijheid is normaal voor ze. Is dat niet het hoogste wat we kunnen bereiken?

Nog even aan het werk en luister naar de radio, de dienstdoende DJ weet ook niet wat hij met dodenherdenking aanmoet. Waarom dan? Hoezo respectloos? Tenzij je een verzuurde grauwe gruwel ben, is dit de beste uitkomst ooit. Vrijheid als vast gegeven en niet iets waar je voor moet vechten.

In andere landen krijgen mensen vrij om hun democratische stem uit te brengen. Soms ontaardt dat in een feestje. Aldus het officiele televisiejournaal der publieke omroep. De minachting voor zoveel gebrek aan beschaving druipt nog net niet van mijn scherm. En zo slaat de staatstelevisie – gespeend van enige reflectiviteit – weer een nagel in de bekisting van onze trotse democratie. En stelt het de eigen boterham weer voor iets langer veilig.

Maar waar verkiezingen meer dan blasé zijn, ist es ‘verboten’ [1] om je niet druk te maken over de oorlog en de dodenherdenking. FvD heeft een poster gekaapt voor politieke doeleinden. De woordvoerders op een rijtje, klaar om voor de camera hun megaverontwaardiging uit te spreken. Nou en? Wat voegt dit toe? Prachtig toch dat zo’n hooggeleerde uilentemmer niet meer dan een leeg vat blijkt? Het Cidi – een Joodse belangenvereniging – snapt de wereld van vandaag al helemaal niet. De stichting is plaatsvervangend boos omdat het Comité 4 en 5 mei geen aangifte doet. [2] Die reageren heel wat verstandiger door de zaak “te bestuderen.” Sus, sus, slim.

Vrijheid schuurt altijd. Niet mijn schuld. De rest begrijpt niet wat vrijheid wel en niet is. Irritante lui zonder respect, vol foute gedachten. Laten we eerlijk zijn, echte vrijheid kent haar grenzen. Niet de kans om uit te dragen wat je vindt, wat anderen er ook van denken. Slimme mensen weten allang dat alle neuzen nooit in dezelfde richting zullen wijzen. Leven en laten leven is verstandiger. Werkt nog bevrijdend ook. Niet verder vertellen.

Ondanks driekwart eeuw ‘bevrijding’ is de jeugd van tegenwoordig minder vrij dan ooit. Ja, de verzuiling is bijna over. Dankzij Groenlinks kun je die studieschuld in 30 jaar aflossen. Wie wil dat niet? Huizen zijn best betaalbaar. Zonder studielening en als je ouders je een ton – belastingvrij – schenken. [3] Het aardgas is op. Ondanks dat is de staatsschuld dat niet. De kinderen van jouw kinderen – en ja dat zijn die rare, luiervolpoepende kleine mensjes van wie jouw kroost meer houdt dan hun bloedeigen Mam en Pap – zullen nog decennia zuchten onder het coronajuk. Wie anders dan de toekomst van Nederland gaat de kosten terugbetalen, die wij ouwetjes doordrukken om nog een paar leven uit de hand van de dood te klauwen? [4]

Vrijheid is goed – rustig ademhalen nog veel beter – maar democratie is niet altijd vrijheid. In het wild is vrijheid beperkt, zeker als je een afwijkende mening hebt. Voor het geval je nog twijfelt aan de belangrijkste les van corona. Geen zorgen, ook al plukken we ze kaal, onze kinderen houden altijd van ons. Dat maakt ons de slechtste ouders ooit, niet ons kroost de liefste sukkels allertijden. Zijn ze natuurlijk wel. En lief. Verdienen veel beter. Wij verdienen hun niet.

Vrijheid is geweldig. Omdat je vrij bent om te doen en laten wat je wil. Bijvoorbeeld om vrijheid net zo gewoon vinden als sociale media. De wereld verandert. Dat is niet goed of slecht maar een feit. Onze ouders verwonderden zich ook over de moderne wereld. Wat hun eindpunt was, is ons beginpunt. Die geschiedenis herhaalt zich minstens vier keer per eeuw. Hou op met klagen en ben dankbaar dat vrijheid de norm is. Stop met zeuren over respect voor vroeger en kijk eens naar jezelf en wat jij en ik nalaten aan de volgende generatie. Misschien zijn we toch niet zo geweldig (als onze bankrekening of de waarde van ons huis ons doet geloven.)

Psst

Waar ging dit verhaal ook alweer over? Oh ja, dodenherdenking. Terug naar de gruwelen van toen. Wat was nou het mooiste aan het einde van de oorlog? Linea recta worden Nederlandse soldaten naar onze voormalige kolonien gestuurd om die te her-ver-door te bevrijden van hun prille onafhankelijkheid. Alles in het leven is context. En andermans poen en tranen, maar vooral [andermans] vrijheid. Laat je niet gekmaken.

Kopfoto gemaakt door Stijn Swinnen, gevonden op Unsplash en Photo by Neil Thomas, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

[1] Heerlijk die foute grapjes. Graag zakken vol gerechtvaardigde verontwaardiging, graag en snel svp.

[2] Als het Cidi niet boos doet, worden de sponsors het, gevalletje dominodag.

[3] Er is geen kostbaarder democratische parel dan Artikel Een van ‘onze’ Grondwet.

[4] Niet aan Mark Rutte vragen, die is nou al dement. Krijg je ervan als je krampachtig probeert te vergeten [waar vrijheid en democratie voor staan.]

Verkiezingen 2021: Stampij Om Stembiljetten

“Wat een verhaal. Zo gaat men dus om met die kostbare stemmen.”

Tweede helft over de avonturen van GJ als portier tijdens de Tweede Kamerverkiezingen 2021 in coronatijd. Zou het zonder veel anders zijn gelopen? Deel een gemist waarin M/V een stembus zoekt? Klik hier.

Het is iets voor negenen ’s avonds en ik het red het nog net om voor de avondklok op school te zijn. Ja, lees die zin maar eens terug. En nee, niet het zoveelste Back To The Future-grapje. Er is een tijd en plaats voor alles. Aan de andere kant, waar maak ik me zorgen over? Zeven weken na de avondklokrellen waarbij bezorgde burgemeesters gepassioneerd maar ook zwaar ridicuul pleiten voor een keihard zero tolerance beleid door nachtelijk handhavende boa’s (zo gauw de politie de klus klaart en het gebied weer boa-veilig is), en natuurlijk niet te vergeten miniburgeroorlogjes, is ons Nederland weer ‘ons’ Nederland. Er wordt weer gedoogd. Het mag en kan weer. Gedogen, de klassieke hoekbaksteen van onze rechtstaat die garandeert dat niemand weet waar men nou precies aan toe is. Maakt het leven van politici comfortabeler. Zou dat het zijn?

In het belang van de democratie zal – eenmalig – na negenen niet worden gecontroleerd op het overtreden van de avondklok. Tel uit je winst! Ja, hij geldt nog steeds. Maar ook geldt dat het tellen van de verkiezingsuitslag openbaar is en iedereen mag komen kijken. Avondklok bijt democratie, wie wil dat nou? Schijnt in een of andere irritante wet over democratie te staan. Overigens heb ik eerder het idee dat pottenkijkers bij het tellen minder worden gedoogd dan niet-nalevers van de avondklok. Moet je er wel een politie-officier en geen boa op afsturen.

In de gymzaal is het nog een drukte van belang. Stemmers en stembureauleden zijn bezig onze democratie weerbaarder te maken. Dat is tenslotte wat het handboek democratiesoldaat zegt dus zal het wel zo zijn. Gelukkig is de rol supersterke linnentape niet aangeraakt. Geen overenthousiaste liefhebbers van consistente wet- en regelgeving die vanavond die hun geloof vocaal komen belijden. En met de nadruk op de juridische spagaat tussen avondklok en het toestaan van democratisch kijkvee op locatie [1]. Ook weer opgelost. Scheelt Nederland weer een verklaring op tv van demissionair minister Ferd Grapperhaus van Wet & Regelgeving voor Anderen.

Luid roep ik “goedenavond allemaal. Mijn naam is Gert-Jan en ik ben jullie portier voor vanavond.” Weet iedereen meteen waar die aan toe is. Ook handig voor het geval er nog hardleerse oudjes onder de leden van het stembureau aanwezig zijn. Zal ook een keer niet (zegt de ervaringsdeskundige). Dan verdwijn ik en ga ik mezelf een kop thee zetten. Smaakt goed, ik ben namelijk nogal verslaafd aan thee. Vervolgens ga ik na negen uur ’s avonds weer buiten ruw rondstruinen, zwaaiend met een groot gehaktmes. En ja, het is eigenlijk een broodmes maar in beide gevallen had ik dubbel gelegen als iemand de politie had gebeld. Terwijl ik de zeer uitbundige bewegwijzering opruim, komt de schoonmaker naar buiten. Hij begint meestal rond half zes en we maken regelmatig een praatje. Hij heeft ook de hele dag gewerkt maar wil me toch even een handje helpen. Dat vind ik echt super maar is niet nodig. Ga lekker naar je gezin, het is al laat genoeg en ik ben hier toch nog wel tot middernacht. Alle tijd, maar hartstikke bedankt.

Als rond tien uur nog niemand de moeite heeft genomen om de autoriteiten in te lichten over een gek die in het donker vervaarlijk met een gehaktbrood [meatloaf] mes zwaait (om tie wraps door te snijden) bij een basisschool, geef ik het op. Veel te ruimen valt er trouwens niet meer. Binnen is het stemmentellen begonnen. In tegenstelling tot bij stemcomputers zie je in ieder geval wat er gebeurt. En nee, er is niet plotsklaps een bezorgde burger die het proces komt controleren. Zonde van je tijd als je weet wat er vanavond nog meer te wachten staat. Ik maak een paar foto’s, je weet tenslotte nooit of je hier een stukje uit kunt persen en ga verder met opruimen.

Raar maar waar, patronen herhalen zich. Heeft vast met de definitie ervan te maken maar als het ’s morgens een vervelende 50-Plus mannelijk stembureaulid is die zich onttrekt aan het dragen van een mondkapje, is het ’s avonds het halve stembureau, inclusief de bejaarde voorzitter. Wie er wel mondkapje dragen? De jongeren – en nee dit keer hoor ik daar niet bij ondanks dat ik een voormalig jonge god ben, inmiddels van middelbare leeftijd, zeg maar 50-plus. Let vooral ook op het ontbreken van een hoofdletter in het laatste woord van de vorige zin. Mijn mondkapje ontbreekt overigens niet, het zijn nou eenmaal de spelregels en je helpt vrijwillig. Kun of wil je geen mondkapje dragen, meld je dan niet aan als medewerker bij de verkiezingen.

Vanuit mijn ooghoeken zie ik hoe de 70-plussers elkaar stiekum aankijken, trots op het feit dat ze geen mondkapje dragen. Nog steeds hebben ze Nederland niet opgebouwd en het is mij een volkomen raadsel hoe ze het ooit zover hebben kunnen schoppen. Ondanks dat Nederland bijna failliet gaat aan de torenhoge kosten om koppige ouwetjes zoals deze lui ondanks corona nog een paar jaar extra te gunnen, toont de generatie van hun kleinkinderen [vanzelfsprekend] weer aan wat ze altijd doet. Vroeger was alles beter, behalve de jeugd van tegenwoordig. En ze werken nog drie keer zo hard ook. Met mondkapje op. Tellen is net voetbal, het spel neemt een dramatische wending in het laatste kwartier als de oudjes beseffen hoe triest ze zich gedragen en als bij toverslag gaan de mondkapjes weer op. Daar zal die meneer die vanmorgen de dranghekken afleverde vast blij mee zijn. Of niet. Beschamend is en blijft het.

Rond middernacht is men klaar en het feit dat maar een persoon op Henk Krol heeft gestemd doet mensen loeien van vreugde. Laten we eerlijk zijn, als de vorige generatie politici de volksverlakkerij niet had uitgevonden, had meneer Krol het wel gedaan. Hoe haal je het in je hoofd om je club 50-Plus te noemen. En dan bedoel ik niet het koppelteken dat de meeste mensen interpreteren als een min maar het feit dat het wetenschappelijk onmogelijk is voor een normaal mens onder de 70 om geen koude rillingen bij Krol’s seniorenclub te krijgen. Of zoals een vriend van me zegt: “50-Plus is niet voor ons bedoeld.”

Even later kijkt iemand op haar foon en leest dat D66 waarschijnlijk de tweede partij van Nederland gaat worden. Een stapel gansjes m/v/misleid/mens begint te joelen. Schattige club hoor dat D66 maar pluche gaat nou eenmaal boven democratie. Weg met het raadplegend referendum iemand? Democratie mag tenslotte niet verwarrend zijn. Kiezers zijn namelijk dom en dat moet vooral zo blijven. En dan kijk ik nog niet eens vooruit naar april als het dossier ‘Pieter Omtzigt’, notoire lastpost van het CDA, die zich boos maakt over hoe de overheid burgers terroriseert in de toeslagenaffaire. Laat nou net die D66-mevrouw met zowel de Nederlandse als Zweedse nationaliteit per ongeluk fotografisch betrapt worden met een dumpdocument over hoe van die irritante, democratisch gekozen politicus af te komen. Extra pijnlijk voor diegenen die in maart nog op hun helden van D66 gestemd hebben. Ze hadden beter op Johnny Walker kunnen stemmen, dan is de kater een stuk minder.

Stel je eens voor dat die andere politieke blondine, Wilders, met een soortgelijk paperas over Ollongren en haar dubbele nationaliteit gekiekt was. Uitsluiten? Het argument dat je niet om VVD-lijsttrekker Rutte heen kunt vanwege twee miljoen voorkeursstemmen geldt natuurlijk helemaal voor de nummer twee van het CDA. Pieter O. scoort, ondanks dat hij niet bovenaan de lijst staat, toch maar mooi een paar honderdduizend van die rode vakjes. Ik doe het hem niet na. Gelukkig niet. Samengevat luidt de vraag die ik niet stel: waarom juichen jullie? D66 staat maar voor een ding: zonder iets te bereiken bij de volgende verkiezingen weer afgevoerd worden via de zijdeur. Gekozen burgemeester iemand? Ooit? Nooit?

Democratie is vooral volksvermaak, net als de illusie dat burgers die zich na negenen (ja dat mag ondanks de avondklok, zoiets heet gedogen en is juridisch perfect OK, uhm, dinges zeg maar) melden om toezicht te houden op de tellingen. Hoe weten betrokken burgers nu of iedereen op het juiste stapeltje ligt? [5] Behalve het setje van Krol dan. Die meneer veroorzaakt meer jeuk dan slapen op een bed brandnetels. En nou maar hopen dat Henk zijn bed & breakfast niet voorziet van zo’n soort hip, alternatief beddengoed. Daar win je geen terugkerende hotelgasten mee. En over niet terugkeren in de Kamer, weet onze Henk sinds vanavond alles. Ach, mijn mijmeringen zijn onderdeel van mijn interne monoloog en niemand hoort ze. Da’s maar beter ook.

Als de stemmen geteld, gebundeld en gezakt zijn, begin ik met het opruimen van het grondzeil. Ondanks dat het zes bij acht meter is, spelen de ouwetjes liever met hun telefoon. Da’s nou precies het soort lui wat je alleen met een dubbele enkelband bij ‘hun’ kleinkinderen in de buurt laat. Iemand die nog niet oud genoeg is om op 50-Plus te stemmen, helpt wel. Geen verrassing. Zou toch mooi zijn als meneer Krol eindelijk gaat pleiten voor een paar procentjes verlaging van de jaarlijkse pensioenen. De-indexatie heet zoiets, onder Haagse carrieretijgers beter bekend als politieke zelfmoord. Je kunt je ook inzetten voor een echte representatieve democratie en zorgen dat jongeren massaal gaan stemmen.

De bejaarde voorzitter van de avondploeg doet poging na poging om de gemeente aan de lijn te krijgen. Pas nadat je meldt dat jouw locatie uitgeteld is, komt de controleur. En laat nou net die persoon de enige zijn met het geheime nummer van de ophaaldienst voor stembiljetten.

Opa gelooft duidelijk meer in 50-Plus dan democratie of de volgende generatie. Rond half een vind hij het welletjes. Morgenochtend moet meneer immers om half acht in Ahoy zijn voor de grote hertelling. Mijn wekker gaat ook om zeven uur, nou en? Probeer het eens, wordt je een grote jongen van. [2] Deze meneer heeft Nederland duidelijk niet helpen opbouwen, met of zonder boterham met pindakaas in zijn jongere jaren. En voor het geval je denkt dat hij dit alles uit vaderlandsliefde doet, vergeet het maar. Als portier krijg ik een brutovergoeding van 200 euro, maar ik help vooral omdat school het prettig vindt dat een bekende de deur open en dicht doet. Opa ziet alleen centen en zijn houding is [er] naar. Ach, misschien is het niet zijn schuld. Niemand kan tenslotte door de eigen beperkingen heenkijken. De gemeente Rotterdam kan er echter wel voor kiezen vrijwilligers voor maximaal een onderdeel in te roosteren.

Fijntjes informeer ik naar de open zak met blanco stembiljetten. Doe er dan tenminste een touwtje om. De jongere generatie snapt niet dat de oudere ze vriendelijk toelachend berooft van een toekomst voor hun kinderen. De oudere snapt helemaal niks. Uiteindelijk trek ik er zelf maar een tie wrap om. Daarmee bega ik gegarandeerd een megamisdaad tegen de democratie. Staat vast gevangenisstraf op [3]. Als portier (laagste rang in de verkiezingshulpjeshierarchie) mag ik me nergens mee bemoeien. Dus?

En jij dacht dat ik hier een foto zou plaatsen van mijn supergeheime opbergtruc? Als mensen weten hoe gymmatten eruit zien, is dat bedreigend voor onze democratie, dus nee.

Had het net over mijn vriend Johnny Walker. Zelf geloof ik meer in het vervangen van onze democratie – werkt toch niet, anders hadden ze haar allang afgeschaft, dank je Loesje – door het Hertogdom van Jan, wel koud graag. Wat nou als ik het in mijn zotte hoofd haal om de naam van mijn favoriete hertog op een stapel blanco stembiljetten te kalken en die in de tot stembus omgebouwde afvalcontainer te proppen? Als Heer Jan wint, hoe brengen we hem dan tot leven? Jurassic Park duurt tenslotte nog even. Dat wil ik niet op mijn geweten hebben, wetenschappers die moeten kiezen voor de strijd tegen corona of voor democratie. Niet dat het veel uitmaakt als de voorzitter de stembussen onafgesloten laat. Na diverse opmerkingen klikt meneer eindelijk een slot op de omgebouwde kliko. Wel met veel gezeurzucht overigens.

“Die Ipad lever ik morgen wel in.” En meneer de middag- en avondstembureauvoorzitter gaat naar huis met in zijn kielzog de rest. Laat ik het maar winst noemen dat er in ieder geval een [onderling uitwisselbare] tie wrap zit om de zak met blanco biljetten. Ik ruim verder op en zet de containers in een slecht verlichte hoek. Wat turnmatten ervoor zodat niemand ze ziet en stap op de fiets naar huis. Normaal zou mijn innerlijke rebel doodgelukkig zijn om dwars tegen de avondklok in over de lege straten van Rotterdam te zwerven. Nu ben ik vooral verbijsterd over de chaos. Weer een gemiste kans op klein geluk.

Van school naar huis is vier minuten. Ineens zie ik een busje [4]. Dezelfde van vanmorgen. Het feest der herkenning zet in en ik zwaai woest. Het is toch avondklokverkiezingsnacht,wat let me? GJ fietst spontaan naar de andere weghelft. Ooit geleerd van mijn Lief in Londen. Niet dat ik van haar in de grote stad mocht fietsen. Ze houdt meer van me in 3D dan in 2D. [6] Lief hé? Na mijn wilde manoeuvres moeten de dames van vanmorgen me zeker herkennen.

Corona heeft ook zijn goede kanten. Als voormalig jonge god heb ik wat extra babyvet door al dat lekkere lockdown-eten. In mijn dromen zie ik eruit als voortschrijdende jonge god van vroeger – met hier en daar een pluk verzachtende babyvetcamouflage. Helaas is niet het babyvet maar iets anders naar mijn hoofd gestegen. Als officieel goedgekeurde, potentiele 50-Plusstemmer zou ik voldoende levenswijsheid moeten hebben om te beseffen dat mannen er niet jonger uit gaan zien middels gewichtstoename, maar een buikje krijgen. Toch iets moeilijker te verkopen dan een sexy babyface. Terug naar de feiten. Het is een gemiddelde lockdownnacht met nauwelijks iemand op straat. Een volwassen vent op een fiets probeert twee jonge vrouwen te bewegen de auto te stoppen. In naam der democratie ofzo. Waar ben je mee bezig GJ? Nu al seniel? Babyvet voor senioren is duidelijk giftiger dan gedacht. Verklaart trouwens ook een groot deel van de soap rondom Henkie’s 50-Plus-club. Wie had dat ooit gedacht?

In werkelijkheid gaat het natuurlijk iets anders en nadat de beide dames de driftig zwaaiende portier van vanmorgen herkennen, stopt de auto. Ik fiets er naartoe en leg de situatie uit. Had de jeugd maar de toekomst, want zij snappen het tenminste. We gaan terug naar school en bellen met de dienstdoende nachtambtenaar van de gemeente Rotterdam, afdeling landelijke verkiezingen. [7] Misschien hadden we het verhaal beter niet kunnen toelichten want meneer gaat om half drie ’s nachts overleggen. Ja, dat is letterlijk zijn antwoord. Na vijf minuten belt hij nog steeds niet terug. De dames en ik bespreken de situatie. Na afloop [ver]draai ik mijn standpunt. Goed plan vinden de dames, die het inmiddels ook wel een beetje zat zijn. Ook zij moeten morgenochtend werken. “Vertel die meneer maar dat ik om zeven uur weer op moet en dat jullie nu de containers kunnen opladen of dat ik naar huis ga.” De meiden begrijpen dat ik hen daarmee niet onder druk zet. Het is meer de uitkomst van een unanieme visie op het gebeuren en hoe wij, drie, simpele, ingehuurde krachten, ons steentje kunnen bijdragen aan het veiligstellen van onze democratische rechtstaat. De dames bellen meneer terug en overleggen mijn onverbiddelijke ultimatum. “Dan moet het maar.” Is dan nou zo moeilijk?

Je zou zo zeggen dat het beter is om 50 kilo democratisch papierwerk, veilig opgeborgen in een vuilcontainer, in handen te geven van de gemeente Rotterdam dan ze achter een paar gymmatten te verstoppen tot de zon weer opkomt. Ik wil de meiden nog even helpen met de containers in het busje tillen, maar de schatten zeggen: ga maar lekker slapen. Geloof het of niet, maar ook GJ was ooit student. Ik vulde mijn studiebeurs aan door te werken voor team rood, de enige club die angst en respect inboezemt bij Rotterdamse taxichauffeurs of ze nou wel of geen voorrang hebben. Een paar jaar lang sjeesde ik rond in zo’n postbusje dus ik weet hoe zwaar die containers zijn. Gelukkig kan ik ook best verstandig doen. Arrogantie is een andere supergave eigenschap van GJ [8] en de reden dat ik nooit op antwoord wacht. In mijn wereld zegt toch iedereen ja en anders zijn ze te laat. Maar zelfs voor mij is die eerste groene kliko zwaar. Tillen kan ik als de beste, door je benen – geen probleem, net de crank van mijn fiets kapotgetrapt – en daarna vooral een explosie van geweld. [9] Ondertussen duwen de dames samen de container vanaf de buitenkant omhoog. Nadat het ding de drempel van de laadbak over is, wordt ik natuurlijk achterwaarts gelanceerd, maar ach. De dames schrikken, niks aan de hand. Behalve dan misschien dat in onze democratie hun stem minder zwaar weegt dan de mijne, het zij zo. De tweede container – vast die gevuld met dat eenzame biljet van een senior krolse politicus – gaat een stuk makkelijker. Terwijl de dames vertrekken richting Ahoy, sluit ik opnieuw af en ga naar huis.

24 Schapen

Als ik de koelkast opentrek, wacht daar geen Hertog Jan, Piet of Kees op me. Terwijl ik daar nou net zo’n trek in heb. Gelukkig ligt er nog een lekker flesje water. Eerst een paar slokken dan bericht aan school. Ook voor hen handig om te weten hoe het verkiezingscircus is verlopen. Je weet tenslotte nooit wanneer bevlogen ambtenaren willekeurige telefoonnummers gaan bellen als ze denken dat onze democratie gevaar loopt. Het mailtje verstuur ik om 03:00, exact 23,5 uur nadat mijn wekker is gegaan. Mijn bijdrage in onze democratie zit er voor dit week weer op.

Nog even snel afspoelen onder de douche. Dan vlug naar bed voor minimaal 3.5 uur onafgebroken slaap. Twee minuten nadat ik de kraan dichtdraai – ik sta me nog af te drogen – gaat m’n mobiel. Oeps, nog niet op stil gezet. Onbekend 06-nummer. Altijd leuk. Al helemaal na middernacht. Een vriendelijke stem [van de gemeente] aan de andere kant van de lijn verontschuldigt zich. Ze hebben wel het goede nummer. Geen idee of mevrouw Suzanne [van dat liedje] heet. Ik moet ‘eigenlijk’ [sic] terug naar de locatie omdat de stembussen nog niet opgehaald zijn. “Wagen 44 mevrouw. Wagen 44. Twee keer contact gehad met een zeer ambtelijke meneer daarover.”
“Oh oh.”

Op de achtergrond hoor ik een kakofonie aan stemmen. Na 24 uur laat ik het bezorgd zijn over aan de professionals. Het is daar vast coronaproof, zo robuust is onze democratie wel.

Wat twee minuten onder de douche al niet voor verschil kunnen maken. Om 03:24 – ja douchen is mijn hobby – stuur ik een tweede mail aan school. Zijn ze ook weer helemaal op de hoogte. Deelnemen aan onze democratie is tenslotte een blijde gebeurtenis die je vooral moet delen. Het is maar goed dat ik al klaar ben, anders zou mijn schaterlach mij subiet vellen op de natte tegelvloer. Had me in ieder geval wel wat meer respect voor onze kostbare democratie bijgebracht, ja toch meneer Omtzigt? Gelukkig is nu alles opgehelderd en belt de gemeente morgen niet meer. Of wel. En weer schiet ik in een lachstuip. Zo val ik natuurlijk nooit in slaap. De tijd? 03:29. Komt goed. [10]

Lees ik een dag later terug dat ook bij het stemmen tellen in Ahoy problemen zijn. Wie had dat verwacht?

[1] Je zou bijna denken dat de verkiezingen een soort van actualiteitenprogramma zijn waarvoor geldt dat deelname vrijstelling van de beperkingen van de avondklok betekent. Omdat er zoveel goede en nuttige informatie na 21:00 uur vrijkomt, ja toch Paul de Leeuw? Hoezo vrijheid van meningsuiting bij je democratie?

[2] Zelfs op latere leeftijd kun je nog een grote jongen worden. Doen zeg ik.

[3] Wedden dat ze het een misdaad noemen en ik er dus niet over mag schrijven omdat misdaad niet mag lonen?

[4] Half maart en de avondklok regeert Nederland nog steeds. Hoe kan mijn enige medeweggebruiker mij dan niet opvallen?

[5] En geen stoute gedachten over wie bovenop wie ligt. Wie zulke onverfijnde niet-grappige uitingen over de ingevulde stembiljetten voor onze democratisch gekozen leiders verspreidt, is een beetje ondermijnend bezig.

[6] Pannenkoek kan ze trouwens niet uitspreken, Gert-Jan nog minder. Toch begrijp ik het als ze mij bedoeld. Liefde is pure magie. En pannenkoeken best lekker.

[7] Tuurlijk, ook in niet-verkiezingsjaren krijgen ambtenaren salaris. Maar wat ze daar exact voor doen?

[8] Arrogantie is ook de reden waarom iedereen van me houdt en zo geweldig vindt. Terecht, als u mij zo toestaat.

[9] En ja, mijn kreet dat geweld meer oplost dan je denkt, komt voort uit dit soort situaties. Niet meteen naar de wildste conclusie springen. Bedankt trouwens.

[10] Waarschijnlijk heb ik vannacht gedroomd over Jack Bauer, de man die iedere verdachte en alle wetten breekt om Amerika te beschermen in de tv-serie 24. Soms knellen wetten en regels namelijk. [11]

[11] Over de beperkingen van de democratie hebben we het een andere keer wel.

Verkiezingen 2021: M/V Zoekt Stembus

‘Onze’ democratie zoekt het ondertussen maar uit.

Eerste helft over de avonturen van GJ als portier tijdens de Tweede Kamerverkiezingen van 2021 in coronatijd. Zou het zonder veel anders zijn gelopen?

Het begint allemaal met een man die zijn hond niet zoekt. Misschien heeft hij er een, misschien ook niet. Toch denk ik dat die eenzame meneer om vier uur ’s nachts zijn hond uitlaat als ik bij school aankom. Met de avondklok van tegenwoordig is je hond uitlaten een betere smoes na negen uur ’s avonds dan je hard maken voor ‘onze’ democratie. Zoals mijn vriendin Loesje zegt: als democratie werkte, hadden ze ‘m allang afgeschaft. Ja toch? [1]

“Wie wil helpen bij de verkiezingen?” Na dat Sinterklaasgedoe moet ik beter weten. Toch zegt de gek: “ik”. Helemaal gek ben ik niet want na de verkiezingen ben je zwevende kiezer af. Tenzij je natuurlijk een onhoorbare proteststem uitbrengt door niet te kiezen.

In het echt ben ik slimmert dan d’n Einstein. De briljante knobbel legde ooit uit dat tijd relatief is door het verstrijken daarvan in twee situaties te beschrijven. Een minuut duurt best wel lang als je je hand in het vuur steekt. Alsof je daar een superslimme raketgeleerde voor moet zijn. Zit je naast een leuk meisje op een bankje in het park, duurt een uur een minuut. U zei? Sorry maar ik was even afgeleid. Kan gebeuren. Tot zover mijn vertrouwen in de wetenschap. Alsof die mevrouw zit te wachten op zo’n bejaarde grijze griezel. Daarover later meer. Helaas met GJ in een pijnlijke hoofdrol. Verder: hallo corona enzo! Bankje delen met een onbekende?

Raketgeleerde meneer Einstein kan beter uitleggen dat ondanks dat je iedere ochtend even lang doucht, het korter lijkt als de wekker om half vier gaat dan om half zeven. Ja, toch? En omdat de gemeente Rotterdam te gierig is om mij een gratis atoom-douchewekker te lenen, doe ik de deur van de school om 04:01 open. Let wel, de deur waardoor ik naar binnenga. De buitendeur waardoor de vuilnisbakken met stembiljetten inkomen open ik drie minuten later vanaf de binnenkant. Ook als portier tijdens de verkiezingen is GJ zwaar ongeschikt. In de instructies staat duidelijk dat exact om 04:00 de verkiezingsdeur geopend moet worden. Wat gebeurt er als je het eerder doet, moet je dan Ghostbusters [spokenjagers] bellen? Blijkbaar ben ik betrapt door de lokale kiescommissie want om 04:07 probeert iemand de deur in te slaan. Vast om mij te arresteren wegens overtreding van de kieswet ofzo. Maar hé, dat is die meneer die zijn hond net uitliet.

“Nee, we hebben hier geen hondentoilet. Laat jouw beestje het lekker buiten doen, netzo als alle andere honden.” In plaats daarvan blijkt het een ‘gratis’ beveiliger met de complimenten van de gemeente Rotterdam te zijn. Wel even controleren of volgend jaar mijn OZB-belasting niet onredelijk onredelijk-hard stijgt. Je weet het maar nooit met die niet-democratisch gekozen burgemeesters van tegenwoordig. [2] Op de een of andere manier denkt de gemeente dat GJ bescherming nodig heeft. Ongetwijfeld, maar niet als ik om vier uur – tijdens de represessetatieve democratie democratisch onomstreden coronaklok – de lichten aandoe op de lagere school. Laten we eerlijk zijn, hooligans zijn bang van scholen, anders waren ze het nooit geworden. Pliesie schrijven in plaats van politie is net zo min rebels als niet stemmen. Het is dom.

Wie er niet dom zijn, nou een beetje dan, zijn de bazen van de beveiliger. Hem is verteld dat het superbelangrijk is om op tijd te zijn. ’s Nachts na drieeen begint het democratische stemproces tenslotte. “Ben in ieder geval op tijd!” Beter nog een half uurtje eerder, eigen tijd natuurlijk. De beveiliger heeft geen vervoer en is om 02:10 afgezet door een collega. Om 04:01 komt GJ aanfietsen. Niet zo slim als Einstein maar zoveel leidinggevende incompetentie – lees ongeinteresseerdheid in je mensen – als bij beveiligings bedrijf X, kan zelfs die slimme kale van honderd jaar geleden niet verklaren. Een geval absolute, niet relatieve minachting, El Einsteino knikt instemmend. Ondertussen weet ik nog steeds niet waarom ik beveiliging nodig heb. En nee, nogmaals: ik heb echt geen kostbare collectie Barbiepoppen. En als ik die al had, waren ze zorgvuldig in bad gedaan voordat ik ze in het holst van de nacht moederziel alleen laat. [3] Niet dat ik geen Barbiepoppen heb. Niet alweer. Nee. Ja. Dinges! Wat een rottaal dat Nederlands, zo ingewikkeld.

Grote mensen zorgen voor kleine mensen. Dus wat er ook gebeurt, grote mensen mogen niet door de school uitwaaieren. Kleine kinderen mogen dan wel ongedwongen zijn, het grote grut is hardleers. Volgende week toch maar eens het docentencorps vragen wat de laatste wetenschappelijke inzichten zijn met betrekking tot dat transitieproces. Ondertussen zwerf ik buiten rond na spertijd, gewapend met de opruiende tekst “stembuuroo daaroo.” Ook heb ik een mes op zak. Hé het is vier uur ’s morgens en soms wijst een pijl wel eens de verkeerde kant op. [4] Altijd leuk maar niet op dat tijdstip. Gelukkig heb ik buiten nog mijn vrijheid, binnen beveiligt de beveiliger de te beveiligen objecten. Hij kan er ook niks aan doen en we babbelen wat. Vlak voor ik verder ga zeg ik: “soms is niks doen en wachten het zwaarste werk wat er is.” Geen idee wat een kilo hoongelach doet tegenwoordig, maar mijn opmerking is goud. Helaas.

Vanwege corona hebben we niet alleen een emmer vol extra mondkapjes, circa 12 per stemgerechtigde, en rubberhandschoenen maar ook stickers met pijlen naar alle richtingen in Rotterdams Rood. Ja toch, Aboutaleb is van de PvdA? Mijn fout, vroeg op en te kort gedoucht. Het is natuurlijk Rotterdams Groen. Heeft niks met Groenlinks te maken, die mevrouw hebben ze in Amsterdam gedumpert. Sharon Dijksma van de PvdA mocht ook ergens ongekozen burgemeester worden. Gelukkig ver van m’n bed dus ik weet niet waar. Heb sowieso wel wat belangrijkers te doen dan over de burgemeestersbaantjesmachine nadenken terwijl ik met hand en tand vecht voor onze democratie. Hoe plak ik die stickers in hemelsnaam op de stenen muur buiten? Even heb ik de neiging om het verkiezingsnoodnummer van de gemeente te bellen maar een vaag voorgevoel doet me besluiten mijn innerlijke mini-Einstein op te roepen. Je kun tenslotte ook zelf bedenken dat je stickers om palen kunt plakken, liefst rug aan rug. En met de pijlen de juiste kant op.

Dan komt het huurbusje met de buit. Twee studentes komen wat volgeladen huis- tuin- en keukenafvalcontainers gevuld met stembiljetten brengen. Best wel zwaar. Of de vriendelijk 50-plus portier (leeftijd) even wil helpen. De beveiliger blijft woest binnen de strepen beveiligen, hij volgt zijn orders nauwlettend. “Even mijn mondkapje halen.” Een van de dames zegt dat het van hun niet hoeft, ach wie de jeugd heeft, heeft de zwaar verhypothekeerde coronatoekomst, en hup tig kilo papier eruit. Officieel mag ik vanaf dan de stembiljetten niet meer uit het oog verliezen. Blijkbaar is Rotterdam vergeten dat er corona is en verwacht wonderen. Theoretisch moet ik in 2.5 uur binnen de stemlocatie opbouwen en buiten die 400 richtinggevende groene stickers plakken. Als je denkt dat corona een uitdaging is voor gewone mensen, ben je duidelijk niet geschikt als ambtenaar. Maar ik heb hulp. Niemand spot tenslotte met een beveiliger en ik loop nog even de zaal uit. Niet om stickers te plakken natuurlijk, maar om te plassen. Een halfuurtje later ben ik terug met een zak vol witte papiertjes. De stembiljetten zijn er, de looproute is van binnen en buiten herkenbaar, wat kan er vandaag nog misgaan? Ik laat even de stembiljetten uit het oog om nog meer van mijn ding te doen.

Rond half zeven komen de leden van het stembureau aan en ik zet mijn mondmasker op. Mijn mening daarover is nu even niet belangrijk. Ik ben vrijwilliger. Dit is de afspraak. Daarnaast is dit een kinderschool. Niet dat ook maar iemand door de tussendeur kan. Iedere keer als ik in het hoofdgebouw moet zijn, draai ik de deur open en dicht. Noblesse oblige zoals altijd. [10]

Om onbegrijpelijke redenen hanteert Rotterdam twee telefoonnummers. Een tot zeven uur ’s morgens en een na zeven uur. De ambtenaar die je kan vertellen waarom is allang met prepensioen. De stembureauvoorzitter krijgt vooraf een tablet. Om half zeven wordt een code ge-sms’t [leer je dat ook spellen op de basisschool van nu?] maar haar telefoon bliept niet. Nummer een neemt niet op, nummer twee ook niet. Terug naar nummer een en de lijn is overbelast. Met 30 minuten vertraging kan ze de tablet van het digitale slot halen. Ons stembureau is vast niet de enige.

Tien minuten voor het stembureau om half acht opengaat, komt Captain Janeway, mijn bijnaam voor een collega. Een echte leider inspireert niet alleen maar geeft ook het goede voorbeeld. Misschien dat daarom politici gekozen worden, maar leiderschap een keuze is. Weer dat verwarrende Nederlands. Eerder, toen het nog donker was, heeft de gemeente een paar dranghekken neergeploft bij de ingang van het stembureau. Verrassing. Rond half zeven zoeft er onverwachts een busje langs en iemand tekent snel met spuitkrijt wat anderhalve meterstrepen op de tegels. Ziet er nogal pro forma uit. Geen tijd voor koffie, nog maar 500 meter belijning en zoef de onaangekondigde meneer is weer weg. Ondanks dat de Captain het gebouw in en uit kan lopen wanneer ze wil, blijft ze buiten wachten, mondkapje op en al. Was iedereen maar zo verstandig.

Omdat ik vanmorgen niet lang genoeg kon douchen – nogmaals bedankt Einstein – ben ik in een plagerige bui. “Nee Capo, ik ga als eerste stemmen.” Natuurlijk niet en zonder het privilige van haar rang aan te roepen, blijkt onze Captain inderdaad de eerste stemmer. GJ is nummer 13 ofzo.

Als je de hoogste in rang bent, geef je het goede voorbeeld. Sowieso, wil je geen mondkapje, moet je geen vrijwilliger worden. Een stembureaulid, type opa weet alles beter, behalve het verschil tussen d en t, vindt het niet nodig om binnen een mondkapje op te doen. Als portier heb ik hem er al op aangesproken maar hij is de kleuterschool niet ontgroeid. Bijna met een t geschreven als in voltooid deelwoord. Opa durft me niet meer aan te kijken. Volwassen vent, ongelooflijk. De rekening van de vorige crisis, bijnaam krediet- is nog lang niet afbetaald. Nederland spaart kosten noch moeite om jouw geratrische generatie te beschermen maar zelf ben je te lam [6] om een mondkapje op te doen? Als jij en ik allang onder de groene zoden liggen, betaalt de toenmalige jeugd van tegenwoordig nog steeds de rekening af, geld wat ze liever aan hun kinderen besteden. En jij voelt je ondertussen te goed voor een mondkapje?

GJ loopt de gymzaal in terwijl de voorzitter van het stembureau opa nogmaals uitlegt dat hij een mondkapje op moet. Ze doet het wel een stuk eleganter dan GJ, maar da’s voor de mensen die me kennen. Anderen zouden zeggen: da’s niet zo moeilijk. En terecht. Gauw ren ik weg. Ik weet het dan nog niet maar ik zal die dag nog veel harder schateren. Niet de blijste lach, da’s voor een andere keer. Hem schat ik rond de 65, type “ik heb Nederland na de oorlog opgebouwd”. Die oorlog is inmiddels zo lang geleden. Hebben wij dat niet allemaal? Graag zelf even doorrekenen als je wilt delen in ons binnenpretje. Haar schat ik student. En vrouw [8], maar de oplettende lezertjes hebben dat allang door. Meer een schrijftechnische toevoeging voor mensen die bewust moeit[e] hebben met d’s en t’s. En zo vind GJ de beeldspraak uit. Is mijn generatie niet fantastisch? [7]

Slim is sexy. Maar ook: oudere generatie zorgt voor jongere. Daarvoor is onze democratie tenslotte uitgevonden. Hoe je het ook wendt of keert – hoog tijd voor hier en daar een paar verbeteringen.

Als de Captain en ikzelf hebben gestemd, vraag ik aan de voorzitter van het stembureau of ik nog wat kan doen. Vervolgens neem ik afscheid en loop met Captain Janeway mee naar haar kantoor. We babbelen nog even en ze vraagt ten overvloede nogmaals of ik niet toch een uurtje mijn ogen dicht ga doen.

“Nee, dat lukt niet. Trouwens als alles meezit ben ik vannacht rond 12 uur klaar.” Als. Als in “en als dat nou eens niet zo is? Dan lig ik 24 uur nadat ik ben opgestaan pas in bed. Moet kunnen. Hoe de verkiezingsavond verloopt, lees je in het vervolg:  ‘stampij om stembiljetten

Kopfoto gemaakt door Glen Carrie, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

[1] Al een tijd niks meer van Loes gehoord en ze leek nog wel zo’n slimme meid. Toch onvoldoende op de toekomst voorbereid?

[2] Aboutaleb is in een geheime stemming voor de derde keer tot zes jaar burgemeester zijn van Rotterdam gekozen. Wie wat gestemd heeft, weten we pas over 75 jaar want dat mag geen levende ziel weten. Gelukkig bedenk ik me dat niet om vier uur ’s morgens. Ik zou nog eens de deur op slot draaien en naar huis gaan. Er zijn tenslotte mensen die voor minder hun geloof in ‘onze’ democratie verliezen.

[3] Kan ik net zo goed roostermaker worden bij beveiligingsbedrijf ‘X’. Wat een stelletje trieste trekpoppen.

[4] Bord dat de verkeerde kant op wijst noemen wij deeltijdsverkiezingsprofessionals een “daaroo’tje”. En inderdaad het is een roeping en zeker niet voor iedereen. Stemmen gelukkig wel. [5]

[5] Bijna dan. Wat als je in 1984 of eerder geboren bent en een Nederlandse moeder maar geen Nederlandse vader hebt. Geweldig dat Artikel Een van ‘onze’ Grondwet.

[6] Excuses voor mijn expliciete taalgebuik maar deze meneer heeft het erg bont gemaakt.

[7] Misschien is het verstandig om mensen die geboren zijn in 1968, 1968 keer meer stemrecht te geven dan anderen. Voor een betere, rechtvaardiger en eerlijker Nederland enzo. Mijn jaarclub snapt het tenminste.

[8] Dat ze vrouw is, is geen inschatting van GJ maar als ik het zeg klinkt het zo fout. Oeps. [9]

[9] Zo blij dat oeps zonder d of t is. Anders stond ik mooi te kijk.

[10] Boeren begrijpen het best wel. Aan het einde van de dag is begrijpen tenslotte niet meer of minder een keuze dan geheugenverlies.

Gordon is Gevaarlijk

En nou maar hopen dat dit geen verkapte verkiezingsreclame voor 50-Plus is.

Volkszanger wil verbod op anonieme haat. Gewone haat moet kunnen aldus de artiest.

Mensen maken zich zorgen over privacy bij invoering van de corona-app. Gelukkig vertrouwen mensen zangers van het levenslied der lage landen meer dan politici. Gokt Gordon als hij zijn online-actie tegen anoniem haten online opzet. Weg met de privacy voor het gepeupel.

“Het heeft met name te maken met de doodsbedreigingen die ik aan mijn adres heb gekregen.” Gelukkig plaatst RTL de citaten in de juiste volgorde want pas daarna volgt iets over hoe de zanger kinderen slachtoffert op de zondebok. Ofzo. Waar je de jeugd van tegenwoordig al niet voor kunt misbruiken. “Dat daar de grens vervaagt voor die mensen, die achter hun computer de meest vreselijke dingen kunnen sturen. En dan heb ik het met name ook over de jeugd, die onderling enorm te maken heeft met pesten en bedreigingen en foto’s versturen onder anonieme accounts. Ik vind dat daar gewoon een einde aan moet komen.” Stop daarmee! Schrijf begrijpelijke zinnen. Maar ja, van Gordon mag ik geen hatelijke opmerkingen meer maken.

Geen idee hoe Gordon tot dit voorschrijdend inzicht is gekomen, maar de zanger stelt teleur. Denk je nou echt dat kinderen die slimmer zijn dan de rest en gepest worden, niet weten door wie? Of dat het alleen online gebeurt? Terwijl in het alfabet niemand kan zien dat je te arm of ongeinteresseerd bent voor merkspullen. [7]

Ik vraag me af of Gordon begrijpt waarover hij het heeft. Een beetje 14-jarige omzeilt het kinderslot op TV net zo gemakkelijk als het een virtuele verbinding vanuit Verwegistan opzet om achter de computer een nep-account met echte namaakidentificatie op te zetten zonder een spoor na te laten.

Doe je mond open online en iemand is het niet met je eens. Kun je niemand vinden, wil ik het best oneens met je zijn. Zolang we het eens zijn over de prijs natuurlijk. Ik ‘haat’ mensen die altijd maar verwachten dat ik voor niets tegen ben.

Ongetwijfeld krijgt de zanger een boel naar zijn hoofd geslingerd. En nee, dat hoort er niet bij, maar het gebeurt wel. Onlangs schreef ik over Marion Koopmans die als goedgelovige Kuifje in China op jacht gaat naar de oorsprong van het virus. Corona maakt mensen nog gekker dan ze al zijn en ook de professor in de virologie krijgt doodsbedreigingen bij de vleet. Als we dan toch de anonimiteit verbieden, liever om professor Koopmans te beschermen dan klaagzanger Gordon. [8]

Wat mevrouw en meneer delen is het gemak waarmee ze hun eigenbelang vooropstellen. “Echt theorieën verkondigen die niet kloppen ben je een beetje ondermijnend bezig”, een uitspraak van Koopmans in een actualiteitenprogramma. Mevrouw heeft een uitstekend stel hersens en in plaats van uit te leggen waarom je beter geen ‘ondermijnende’ theorieen kunt verkondigen, maakt ze laaggeletterde bananen die onzin vanachter hun toetsenbord spuwen, belachelijk. Noblesse oblige. En moeilijke dingen in makkelijke woorden uitleggen nog meer. Trouwens, ik weet zeker dat Koopmans Latijn spreekt.

Ineens ziet Gordon het licht en wil af van anoniem haten. Nogal makkelijk als je beroemd bent en niet onherkenbaar over straat kunt. Dankzij die bekendheid heeft Gordon een aardig vermogen opgebouwd. Hij schept er vorig jaar nog over op in Mediacourant. Met geld is publiekelijk haten een stuk makkelijker. Slachtoffers moeten een bak geld meebrengen voordat een rechtbank Gordon dwingt zijn woorden in te slikken.

“Humor Gordon geen racisme, wel belediging”
Meldpunt Discriminatie Amsterdam (2013):
“Artiest heeft grotere vrijheid”
In 2013 – als Zwarte Piet nog een beetje kan [1] – werkt Gordon voor veel poen als jurylid in een talentenjacht. Deelnemer wil aria uit een opera van Verdi zingen – kun jij dat ook Gordon? Nee? Vroeg het me zomaar af. Gordon verwondert zich liever of het ‘nummer 39 met rijst‘ wordt. Altijd moeilijk om toe te geven dat een ander beter is dan jijzelf dus noemt de lolbroek het optreden een ‘sulplise’. Die opmerking brengt Gordon bekendheid tot in China waar onder het verhaal in een staatskrant vele honderden Chinezen digitaal hun boosheid uiten. Ook de lokale tak van de BBC brengt het ‘grapje’ groots. Een Utrechtse dame begint een online petitie die eist dat RTL – niet Gordon, auw – excuses aanbiedt.

Voor of tegen anonimiteit, voor beiden is wat te zeggen. We gaan even terug naar de lagere school. OK, tegenwoordig heet het basisschool en tijdens de middagboterham verzucht een betrokken docent dat ze eigenlijk liever heeft dat de kinderen in haar groep nog even ouderwets op de spellingstoets kunnen oefenen. De computer slaat immers alles op, ook al is het maar een test. En sommige kinderen vinden ‘schrijven’ op een computer nou eenmaal lastiger dan op papier. Waarom moeten ze hun hele leven door digitaal kladpapier van toen ze vijf waren, achtervolgd worden?

Anonimiteit is een groot goed. De discussie over het permanent opgeven daarvan dient niet gevoerd te worden om het ego van een grijsblonde 50+-zanger te strelen. Gelukkig ga je het argument niet winnen met een ijdele artiest die zich plotsklaps over het lot van kleine kindjes opwindt voor eigen gewin. Ondertussen vindt Gordon dat hij een succesje behaald heeft nu Mediacourant per direct de mogelijkheid tot commentaar stopt. Wedden dat Gordon zich prima thuisvoelt in China? Zelf boek ik liever een ticket naar de tropen. Mag ik dat zeggen? Ja dat mag ik zeggen. Jammer dat ik geen commentaar meer mag leveren, anders zou ik de eerste zijn om Gordon met zijn aanstaande vermigratie te feliciteren. Dat moest ik even kwijt.

Bijna vergeten. Eenmaal raden hoe Gordon die 41.000 handtekeningen opgehaald heeft. Digitaal online, zonder dat mensen hoeven tekenen bij het kruisje. Of denkt Gordon dat hij anders met iedere sympathisant moet zoenen? Ach, de meeste dromen zijn bedrog, alweer iets wat Gordon haat.

Kopfoto gemaakt door Nicolas COMTE, gevonden op Unsplash en Elijah Ekdahl, gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

[1] Haatzaaien is makkelijk, de kunst is een rijke oogst.

[2] ‘met name ook’ Als je Latijntechnisch geen deuk in een pakje boter slaat [3] [4], hoef je het Nederlands nog niet te vertrappelen om maar prangender – of is het ‘meer prangend’ – over te komen in je vurigheid.

[3] Werkelijk geen idee waarom de gemiddelde mens Latijn moet spreken. Is vast net zoiets als de krokodil die het paard van de polospeler opeet, live op je trui. Mag wat kosten.

[4] Wel eerst uit de vriezer halen die boter. [5]

[5] Interessante vraag trouwens, wat is harder bij kamertemperatuur, roomboter of halvarine? [6]

[6] Zoals je ziet beste Gordon, als je een onderwerp zoekt om over na te denken zonder dat je andere mensen tot last bent, er zijn er genoeg.

[7] IOver pesten en merkspullen: vorig jaar nog blaat Gordon dat hij voor 800.000 euro zijn bed niet meer uitkomt. Best knap om dan nog 41.000 mensen in je te laten geloven. Of mag dat ook al niet meer: “Zij gelooft in mij?” Je mag tegenwoordig ook niks meer [zingen].

[8] Geen zorgen, Artikel Een van de Grondwet rammelt toch aan alle kanten.