Maatschappij

Taalstrijd om Recept met Analfabete Apotheek

Leave a reply

Verkoopt u ook woordenboekpillen? Worteltjestaart dan? Alleen onzin? Oh.

Verbaas je niet, gelijk deel een is alles echt gebeurd. Gelukkig sta ik net een sappig biefstukje te bakken en schrijf het meteen op. Wel eerst ontgraten, mensen verstikken zich makkelijk in moeilijke woorden. Zelfs als die maar medium-gebakken zijn. Kan gebeuren wanneer meer dan een op acht kinderen de lagere school als functioneel analfabeet verlaat. Excuses voor mijn woordspelletjes. OK, bijna alle graatjes, een klein stukje wortel blijft haken in mijn keel. We trappen af bij het einde van de vorige keer. Logischer wordt het vandaag niet.

Zeg eens aaa. Eerste maar niet laatste leeftijdsgebonden grapje van vandaag.

Fijn! Blijkbaar is het goed gekomen met de verpleegkundige – relevant feit: ze heeft een Vlaams accent – die eerder deze week door de schemerige gangen van het grensstreekziekenhuis raasde, op zoek naar een arts om een recept voor geen pillen uit te schrijven. Dat lukt. Een dag later wordt Pap gebeld door de apotheek. Niet meteen zeggen wat een service, lees maar.

“Meneer, u moet die pillen niet innemen.”

Geweldig maar dat weten we al. Belangrijker is of jullie ervoor zorgen dat die pillen niet in zijn medicijnrol zitten. Ook zonder de gevolgen van een herseninfarct is het telefoontje van de apotheek onmogelijk helder, maar nu loop ik vooruit.

Hart voor de zorg betekent niet altijd goede zelfzorg. Op dinsdag bel ik standaard met het topklinisch team van de wijkverpleging – ja, zo nemen ze de telefoon op. Hoe laat zijn jullie morgen bij Pap? We zijn inmiddels zover dat we jij-en en jouwen. Meestal zitten ze in de auto als ik de telefoon pak. Vanmiddag begon ik mijn dienst en wist al dat je zou bellen. Ik maak het maar af voor haar. Je had toen al kunnen kijken hoe laat. We lachen beiden. Dat is gewoon leuke gein, minder is het als ze onder het rijden de telefoon opnemen en moeten gaan prutsen ofzo. Bel me straks terug als je kan. Heel thuis aan het einde van de dag voor iedereen.

OK, dus morgenmiddag drie uur, dan bel ik Pap even. Vlak voor ik ophang, vertelt Pap dat de logopediste heeft gebeld. Da’s de farmacie natuurlijk. Soms zit er ruis op de lijn. Moeten ze bij de apotheek ook gemerkt hebben. Extra raar dus dat ze contacteren om te zeggen dat hij even geen bloedverdunners moet innemen. Pap verwijst ze door naar het ziekenhuis, bel die maar. En dan blijft het stil.

Gelukkig slaap ik er niet minder om. Vol goede moed draai ik alweer het nummer van de apotheek. Mocht die vorige zin mijn leeftijd verraden, dat klopt. En opnieuw beland ik in de wachtrij. Er is nog een wachtende voor u. Valt niet tegen. Anderhalve minuut later zijn er ineens twee wachtende voor me. Serieus mompelt de getallengek [2]. Klompen draagt GJ allang niet meer, ik heb er inmiddels teveel gebroken. Valt mee, een paar minuten geduld, meer niet. Dan hoort de apothekersassistente [v/v] een vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn. Dat ben ik dus. Laten we haar Suzanne noemen. GJ legt uit wat er aan de hand is en Suus overlegt even met haar collega, ook vrouw. Anders klopt het email-adres uit wat vooraf ging niet meer. Ik neem een hapje van mijn worteltjestaart. Appeltje, eitje voor de dames, da’s duidelijk. Alles komt in orde. Pap heeft een onderzoek op de 26e en moet daarom twee dagen eerder stoppen met bloedverdunners. Dat klopt, roept Suus triomfantelijk. Het is net de NS waar de conducteur vol trots kraait dat deze ene trein wel stipt volgens dienstregeling aankomt. Zo kan het dus ook. Hoeveel zou er misgaan in de apotheek?

Als Pap op de 26e een onderzoek heeft en twee dagen tevoren moet stoppen, dan begint dat toch op de 24e? Nee grotestadsmeneer – ik ben boerenimport, maar goed – 25 komt na 24. Als Pap dan ook de 26e nog stopt, zijn dat twee dagen. Geen speld tussen te krijgen. En? Ik vraag een konijn toch ook niet of hij nog peultjestaart lust?

Gezien mijn leeftijd moet ik natuurlijk wel een kluns met mobieltjes zijn. Tijdens ons gesprek goochel ik driftig, zoekend naar de foto van de misschien wel levensreddende ziekenhuisbrief die ik zondag heb gemaakt. Daar staat letterlijk: vanaf de 24e. In de farmaspeutische wereld worden geen fouten getolereerd. GJ wordt streng toegesproken door mevrouw Suzanne. Ineens is het u. Ja Claudia de B, je mag dan wel bekend zijn van TV maar zo werkt het. Alles klopt want ‘vanaf’ betekent dat je vanaf de dag erna begint.

Ooit ben ik failliet gegaan omdat in mijn favoriete kroeg, klein cafeetje ergens in de Rotterdamse haven, een bordje hing met ‘[vanaf] morgen gratis bier’. En ik maar dag na dag terugkomen om met hernieuwde vreugde dat bordje te lezen. Mijn Chinese sterrenbeeld is aap – en nee dat is geen nepnieuws. Het bier was er gelukkig wel koud en veel lekkerder dan de worteltjestaart, het enige wat je er kon krijgen, zelfs geen hardgekookt ei. Vies hé?

Mijn favoriete Disney karakter is Don Quichotte, die van Suus vast Cruella Duivil. GJ is geen serviceapotheek maar wil wel het beste voor Pap. Daarom vertelt de vriendelijke stem aan de andere kant van de lijn Suzanne dat hij voor alle zekerheid met het ziekenhuis belt en we later deze week opnieuw contact hebben. In het belang van de patient natuurlijk. Geen idee of ze opgelucht is, ik hang snel op.

Gisteren werd mijn grote zus een jaar. Zelf ben ik uit ’68. Zij en haar man zijn vorige week op vakantie gegaan. Daags ervoor belt ze me ongerust op over ons Pap. Als voormalig wijkverpleegkundige gebruikt ze veel moeilijke medische woorden. Had ik die maar opgeschreven om de apotheek mee om de oren te slaan, helaas. Gelukkig heb ik meer verstand van getallen en toets ik vlot het nummer van de polikliniek in. Valt niet tegen voor iemand van mijn leeftijd hé?

Zo ongeveer de enige plek waar ze nog klompen dragen, is het ziekenhuis. Toch hoor ik iets anders dan krak. Geen idee of mevrouw van haar stoel valt, die koptelefoon blijft in ieder geval top op haar kop. Het Bravis ziekenhuis heeft dan wel een rare naam maar geen onnozel voorvoegsel als service-[apotheek]. Omdat ze hart voor de zorg hebben. Soms overdrijven ze trouwens. Volgende week krijgt de hoofddirectie een formele klacht. Ze zorgen zo goed voor Pap dat ik bang ben dat hij binnenkort het ziekenhuis adopteert en mij doneert.

OK, ik overdrijf. Uit de onvrijwillig pauzes maak ik op dat ook de poli verbaasd is over de nul-werking van het huismerk woordenboekpillen van de serviceapotheek. Kijk, toen ik nog jong was, moest je zelf leren lezen. Tegenwoordig is zelf doen stom. Daar heb je Google voor. Offline neem je een woordenboekpil. [1] Geloof me, sommige dingen waren vroeger echt beter. Vanaf wanneer het verkeerd ging? Zo goed met getallen ben ik nou ook weer niet.

Neutraal, professioneel en met inmiddels een licht verzwaard zorghart komt een van de verpleegkundigen aan het toestel. Stilte – ze luistert accentloos en aandachtig – als ik het nogmaals uitleg. Zeer professioneel. De verpleegkundige vat kort samen en belooft de apotheek te bellen. Ze sluit af met de geruststelling – ja dat is het echt – dat haar collega’s morgen alles nogmaals controleren. En toch, als je hun salaris moet geloven, zijn basisschooldocenten [m/v] [5%/95%] waardevoller dan verpleegkundigen. Die van het Bravis ziekenhuis geloof ik op hun woord. Lagere school – zo heette het vroeger – docenten kostbaarder dan verpleegkundigen gaat er bij mij niet in. [5]

Eind goed, al goed en ik bel Pap. Lachen is het beste medicijn. Zoals altijd, overdaad schaadt. Ik verkramp als hij hoest van de lol. Vrijdag bel ik nog even naar de apotheek voor een finale controle, je hoort wel hoe het afloopt Pap. Prima jongen. Schijnt de zon bij jullie?

Als professioneel Don Quichotte is GJ drukker dan druk. Kruidvat weigert keihard korting omdat precies mijn soort scheerschuim is uitgesloten. Moet je het wel op het bordje schrijven. Duwt het hele pil-o-dramatheekding uit mijn hoofd. Stelletje appelflappen. Een, twee, …, 49 en dan 50 minuten verder. Ik kan het bijna niet geloven. En opeens gaat de telefoon. En een vriendelijke stem. Aan de andere kant van de lijn. Dat kan nooit Suzanne zijn, ook geen GJ. Ik neem kwiek op zonder leeftijdsgrapjes te maken. In mijn geval is ook dat een kunst. Het ziekenuis, onverwachts maar ook weer niet. Zoiets heet geen service, da’s gewoon, te gek. En het wordt nog gekker. Weer is er iemand op jacht gestuurd naar een receptendokter. Ik zeg niks maar vraag me af of er niet teveel moeilijke woorden in het eerste receptje voor geen pillen stonden. Dapper hoor dat dolen. We weten allemaal dat je beter niet door duistere hospitaalgangen zwerft vanwege het zombiealarm. Vergoeilijkend voor de collega van de apotheek, zegt de stem aan de andere kant van de lijn dat alles wel zorgvuldig moet zijn. Lief maar flauw. Daarom bel je toch? Als je vertrouwen hebt in de dienstverlening van dé lokale service-apotheek, neem je niet de tijd. Nog steeds niet de slimste thuis, gaat GJ eindelijk een lichtje branden. Daarom is mijn zorgpremie dus zo hoog. Bulderende lachsalvo’s aan de andere kant van de lijn. Als ik vertel dat we na ontvangst van de pillenrol, de zakjes draconisch zullen controleren, vermoed ik een onzichtbare zucht van verlichting waar te nemen. Mooi hé? Service en kwaliteit zijn geen gelijken.

Inmiddels is het donker, vandaag word ik niet meer gebeld. Voor ik het vergeet, nu kan het nog. Als de apotheek morgen weer belt, eindig ik knettergek in een dwangbuis. Weet je wat het konijn tegen de bakker zegt, als die na eindeloos vragen triomfantelijk een worteltjestaart tevoorschijn tovert? Vies hé. Wie had dat ooit gedacht. Oh, wacht, ze bellen vanaf morgen. Volgens het farmaco-onlogisch kompas betekent dat lemma vanaf overmorgen. Morgen nog maar eens rustig teruglezen. Dat lukt prima zonder woordenboekpil. Lust u nog peultjes? [3]

Kopfoto gemaakt door Erik Mclean, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt. Kies het linker vakje voor hutspot.

—

[1] Ik zou alleen niet wachten op een matrix-wiskundepil. Dat duurt nog wel even.

[2] Ja, mijn plek in de wachtrij ging van een naar twee. Niet goed voor het vertrouwen als diezelfde software morgen wel of geen bloedverdunner in Pap’s zakje stopt.

[3] Geroerbakte peultjes met rijst, taugé, cashewnoten en biefstuk, smaakt extra goed als je op de bank Lingo kijkt.

[4] Na Lingo het Groot Dictee der Nederlandse taal. Wat meestal door een Vlaming gewonnen wordt geachte service-apotheek vijf kilometer ten noorden van de grens.

[5] Nog zo’n verschil tussen de Pabo en die andere HBO-opleiding: verpleegkunde. Bij de lerarenopleiding toetsen ze aan de ingang. Kunt u tot tien tellen? Sinds wanneer mag de slagerin haar eigen vlees keuren? Bij het afstuderen van de HBO-opleiding Verpleegkunde moet je een tien halen voor rekenen, anders zak je. Omdat het leven minder herkansingen biedt dan je denkt.

dromerige lege pillenpotjes

De Nieuwe Kleren van de Apotheek

Leave a reply

Welkom terug bij het oude normaal in het post-coronatijdperk. Geen receptje, wel medicijnen. Maar wil je geen medicatie heb je bewijs nodig.

Pap krijgt zijn medicijnen op rol. Binnenkort een onderzoek in het ziekenhuis en daarvoor moet hij twee dagen stoppen met bloedverdunners. Best wel handig, anders loop je leeg. Da’s niet de bedoeling. Gisteren de vragenlijst samen ingevuld en meteen een kopie van de brief gemaakt. Vandaag naar de apotheek gebeld.

“Druk 1 voor onze openingstijden.”

“Druk 2 als u vragen heeft over uw factuur.”

Moet knopje drie hebben, maar na nummer twee twijfel ik. Even later heb ik een echt mens aan de lijn en leg kort uit. Twee dagen lang moet een pilletje uit de rol. Da’s totaal twee – of zo je wil nul pilletjes. Waarschijnlijk is de apothekersassistente een omgeschoolde gemeenteambtenaar want ze vraagt of ik een receptje heb. Hoezo? Bij de zelfscan van de supermarkt hoef je toch ook geen bonnetje te hebben om de poort te openen als je niks koopt?

Aan de andere kant, ergens klopt het wel. Een jaar geleden stond ik op vrijdagmiddag om half zes in dezelfde apotheek – zonder receptje. Was ergens een fax of laptop ontploft. Hoe vaak er ook op de knop verzenden gedrukt is, het kwam nooit aan. Pap had het toch echt nodig.

“Als jullie het maandag doorsturen, geef ik het alvast mee.”

Een jaar later wil ik geen medicijnen. Dat gaat niet zomaar dus GJ belt naar het ziekenhuis. Ik sta een minuut of 20 in de wacht met om de 15 seconden ‘U bent zo aan de beurt.’ Eenmaal de afdeling aan de lijn, gaat het vlot. ‘Ik laat haar u even terugbellen en prompt krijg ik een belafspraak toegestuurd voor 16:40, da’s over drie kwartier. Ik leg het aan mevrouw uit en hoor toch iets van een verbaasde zucht. “Normaal is het geen probleem. Ik ga naar een arts op zoek en vraag die een receptje uit te schrijven. Ik regel het vandaag nog.”

Misschien heeft ze geluk en vindt ze een specialist op haar eigen afdeling die tijd heeft. In gedachten stel ik me voor dat mevrouw door een halfverlaten ziekenhuis rondzwerft op zoek naar een dokter. En nou maar hopen dat ze niet per ongeluk op de poli psychiatrie terecht komt.

“Dus je moet een receptje hebben voor geen pillen, anders geeft de apotheek ze niet?”
“Nee, dan geven ze de medicatie wel mee.”

Dat loopt niet goed af. Mocht de familie van de verpleegkundige zich vanavond afvragen waar ze blijft, die zit vast vast in een dwangbuis – voor haar eigen veiligheid. Wat een dienstbaarheid, hart voor de zorg.

En weet je hoe Pap’s apotheek heet? Serviceapotheek Roosendaal. Ze zijn zo goed omdat alle assistenten vrouw zijn. Assistentesdu@apotheekroosendaal.nl. [1] Mannen heb je tenslotte niks aan. Dat leren kinderen al op basisschool

service apotheek roosendaal alleen vrouwelijke assistentes

Kopfoto gemaakt door Haley Lawrence, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

 

UPDATE: een dag later wordt Pap gebeld. “U moet die pillen niet innemen meneer…” Lees hier verder.

—

[1] Mogen jullie raden aan wie ik dit verhaaltje ga emailen. Ja, het ziekenhuis natuurlijk, kunnen ze ook eens lachen.

[2] De tekst bij de foto op de website van apotheek Roosendaal is erg verleidelijk. Altijd het beste advies voor jou. Kan ik ze meteen vragen of ze een ander merk apotheek kunnen aanbevelen. Ook in de zorg kan een beetje concurrentie geen kwaad. Helaas, alle zes [service]apotheken Roosendaal – in Roosendaal – zijn van dezelfde eigenaar. Ongezond.

[3] En met die ruime openingstijden valt het ook nog wel mee hoor. Ze zijn niet eens op zaterdag open. Van makkelijk geld verdienen wordt je lui, waarom denk je dat apotheken zo gretig naast bejaardenhuizen neerstrijken?

[4] Naschrift verstopt in de voetnoot vandaag. Het lijkt zo degelijk om een receptje te eisen maar nu moet ik er op vertrouwen dat alles goed gaat. We weten de uitkomst pas als Pap zijn rol binnenkrijgt. Die gaan we dus driedubbel controleren, dat is harder nodig dan je denkt.

[5] Gisteren een hapje gegeten bij Pap en samen de vragenlijst ingevuld. Ziekenhuis wil graag weten welke medicijnen hij gebruikt dus ingelogd bij de apotheek. Laat nou net dat pilletje wat er uit moet zowel bij zijn huidige medicijnen als die waar hij mee gestopt is, staan. Ze zaten gelukkig wel in zijn rol.

[6] Dik tevreden over het Bravis ziekenhuis, tien met een griffel. Hart voor de zorg, dat is duidelijk. Pillen daarentegen zijn handel. Misschien dat het apotheekmanagement [m/v]/[m/m] eens stage moet gaan lopen in een echte zorginstelling.

afscheidsconcert mannenkoor Concordia Roosendaal 29 mei 2022

Doek Valt Voor Mannenkoor Concordia

Leave a reply

Mannenkoor Concordia uit Roosendaal houdt na 102 jaar op te bestaan. Corona legt de vereniging stil maar sociale media dragen haar ten grave.

Van de week naar de Rotterdamse Dakdagen geweest. Een vriend had een foto van me gemaakt die hij emailde met Google Foto’s. Dan moet je eerst inloggen op je Google-account – die ik niet heb – om de foto te bekijken. Je kunt ‘m ook gewoon zo emailen of doorappen. [1]

Vanmiddag een vriendin met een geinig (neem ik aan) Facebookbericht. [1] Blijkbaar gaan je hersens rotten van teveel telefoonstaren want toen ik een paar jaar geleden 50 werd, hebben ze het verrassingsfeest achter mijn rug om via Facebook geregeld. Dat was veilig en verantwoord omdat ik niet op Facebook zit.

Ach, terwijl ik dit schrijf luister ik naar de radio en niet Spotify. Een boodschappenbezorger belt naar de studio. Wie er het meest gebruik maakt van de service? Ouders met kinderen want die hebben het zo druk. Ahum, tijdje geleden ouderavond op school. De Marsmannetjes en -vrouwtjes zullen wel geland zijn want als de trotse kinderen proberen de aandacht van pappa en mamma te trekken, kijk dit is mijn school, mijn klas en dit en dat, weigeren ze nukkig van hun scherm op te kijken. Vijf minuten maar, kom op zeg het zijn je kinderen. Volledig geprogrameerde menselijke robots. Mijn voorstel: vanaf nu kijkt de rechter bij echtscheidingen naar het telefoongebruik van de ouders. Degene met de minste schermminuten wint en krijgt de kinderen.

Gert-Jan komt uit het Brabantse Roosendaal en is als enige van de familie naar de grote stad verhuisd, de rest woont er nog. Voor een kleine plaats heeft het een niet onaardig verenigingsleven. Pap is lang en enthousiast lid van Mannenkoor Concordia, een vierstemmig koor opgericht in 1920. Honderd jaar na 1920 komt 2020. De annus horribilis die het begin van corona inluidt. Het bestuur van Mannenkoor Concordia is dan al minstens een jaar bezig om een spetterend eeuwfeest voor te bereiden. In 2008 wordt een complete opera op de planken gezet. De plannen voor het jubileumjaar 2020 zijn minstens net zo enthousiast. Niets staat een daverend eeuwfeest in de weg. Kennis, kunde, ervaring en passie zijn immers in ruime mate aanwezig.

De gemiddelde leeftijd van de heren is relatief hoog en het eeuwfeest is een uitstekende kans om nieuwe leden te werven uit alle generaties maar door corona valt het hele verenigingsleven stil. Oudere mensen worden disproportioneel hard geraakt door corona en het ledenbestand dunt in de twee jaar die corona duurt dan ook sterk uit. Zo sterk zelfs dat na 102 jaar er geen toekomst meer is. Van een opera is allang geen sprake meer, bestuur en leden besluiten gelukkig wel een waardig afscheid te organiseren. Je neemt als heer tenslotte afscheid met opgeheven hoofd, niet via een achterdeurtje maar door de voordeur.

Op weg naar het laatste concert zijn er nog wat struikelblokken. Vlak voor corona moet de vaste dirigent noodgedwongen afscheid nemen. Haar opvolger moet na korte tijd eveneens afhaken. Gelukkig wordt een voormalig dirigent samen met een aantal oud-leden bereid gevonden samen wat oud-leden om mee te werken met het afscheidsconcert. Eerlijk is eerlijk, het klinkt als een klok. Als er al een valse noot te bespeuren is, zal dat vast komen doordat mensen een brok in hun keel hebben. Na een relatief kort concert valt het doek definitief en blijven zowel leden als concertgangers verbaasd achter. Dat corona een aderlating voor het ledental is, begrijpt iedereen. Maar dat er geen nieuwe aanwas is, onbegrijpelijk. Je zou toch zeggen dat mensen die via hun telefoon boodschappen bestellen en thuis laten bezorgen, tijd over hebben. Of begrijp ik het nou niet? Ik begrijp het helemaal niet, dat is zeker. Wat ook zeker is, is dat het een waardig afscheid is. Op veel te jonge leeftijd. Eeuwig zonde.

—

[1] Vijftig-plus dan krijg je dat. Zijn ze allebei. Wil je erbij horen en hip zijn. Misschien je gehoorapparaatje wat harder zetten, kun je horen hoe de jeugd van tegenwoordig je uitlacht. Terecht.

Statiegeld Op Kledinghangers

Leave a reply

Statiegeld is net zout, het kan op bijna alles. Maar wel een stuk gezonder voor je kinderen.  Ja toch Primark?[1]

We beginnen met een grapje: waar zijn de poetsdoeken nog goedkoper dan bij Action? Primark natuurlijk, de kledingwinkel die zegt te zorgen. Vooral voor zichzelf dan, geld regeert tenslotte de wereld.

Je zult maar het geluk hebben dat je in de stad woont met zo ongeveer de grootste Primark in heel Holland. OK, van die 7.572 vierkante meter is het meeste voor de dames, dan komen de kinderen, babies en huishoudtextiel – en oh vergeet niet een paar vierkante meter aan geurkaarsen – maar voor de heren is er ook een hoekje ingeruimd. Meer dan genoeg voor Rotterdammers, wij houden van aanpakken, niet van winkelen. In ieder geval ik dan.

Je moet er tegenwoordig snel bij zijn. De paaseieren liggen al sinds januari in de schappen en de eerste kerstkransjes staan in de file, die worden eind augustus geleverd. Het is eind maart en ik neem een gigantisch risico. Toch fiets ik naar de Primark voor wat korte broeken. Sommige mensen zeggen waarom zou je met onze Hollandse kwakkelzomers maar dat is niet het gevaar wat op de loer ligt. Zijn ze er nog die shorts? Ja, en zelfs in mijn maat. Ik graai er vier mee. Nog even drie polo’s erbij en klaar. Afrekenen maar.

Pin, pin en ik krijg twee hele grote, lelijke, bruine papierzakken toegeschoven. Ziet er enorm eco uit. Erg onaantrekkelijk moet wel goed zijn voor het milieu. Zeker als er kreten op staan als ‘Primark Cares’ [Primark Zorgt] en ‘How Change Looks’ [Hoe Verandering Er Uit Ziet].

Als bewust milieuterrorist die graag met z’n rugzak het vliegtuig naar Verweggistan induikt, ben ik zeer in de nopjes met mijzelf. Toch maar mooi bio bezig en nog op de fiets ook. Maar wat zijn die tassen groot, dat past nooit in mijn rugzak. Die is maar 80 liter tenslotte. Zeven items, zeven hangertjes, zelfs de tennisbroekjes. Primark vraagt je niet eens meer of je ze wil hebben. [Nee.] De betrokken kledingwinkel is vooral bezorgd over hoe ze nog eentiende cent extra kunnen verdienen ten koste van het milieu. Denk maar eens mee.

Winkelruimte is duur, neem je de hangertjes terug dan moet je ze ergens bewaren. Die ruimte bespaar je nu en minder opslagruimte betekent meer ruimte voor rekken vol poetsdoeken. Door de hangertjes ongevraagd in de tasjes te stoppen, kunnen de kassa’s (een stuk of 50) meer klanten per uur verwerken. Hangertjes die retour gaan worden of hergebruikt of vernietigd. Het kost alletwee blijkbaar meer geld dan nieuwe hangertjes. Ze zijn uitgekiend hoor daar bij die luxe poetsdoekenwinkel.

Nieuwsgierig hoe het zit, ga ik naar de Primark website. Ik moet even door wat onzin waden maar dan vind ik het: een lichtgroene balk die belooft me alles te vertellen over de zorgzame, veranderende Primark. Ook is er nog iets met sustainable cotton, katoen dat goed is voor een duurzame toekomst ofzo. Je kunt ook minder nieuwe kleren kopen. Meer omineus vind ik het feit dat ik word doorgeleid naar de corporate website, zeg maar die van het hoofdkantoor. En dan gaan ze los.

“Een van onze doelen: beter voor de planeet zorgen. Daarom willen we de hoeveelheid afval vanuit de modesector beperken door kleding te maken die langer meegaat en die kan worden gerecycleerd. Om dat te bereiken, willen we alleen nog katoen gebruiken dat biologisch is, gerecycleerd is of verkregen is via het Sustainable Cotton Programme van Primark, en geen wegwerpplastic meer gebruiken.”

Kijk ik weet ook wel dat mijn blog vooral in Blijdorp wordt gelezen, niet in de echte wereld. Dank trouwens voor het toezenden van die krat bananen heer B.O. Kito. Ze smaakten heerlijk. Maar mocht door dit verhaal iemand eens vragen gaan stellen aan Primark dan schuiven ze vast de schuld op een onbetaalde stagiair die een foute tekst heeft geschreven. Je kunt ook iemand inhuren hoor Primark, kan de stagiair meehelpen en nog wat leren.

Het zakelijk ronkende reutelverhaal op de corporate website draaft nog even door.

“We willen onze omvang en lage prijzen benutten om iets goeds te doen.

Voor een betere planeet die betaalbaar is voor iedereen.

Want dat is hoe verandering er echt uitziet.

Primark Cares
Hoe verandering eruitziet”

Misschien minder handig geschreven dan je denkt. Die omvang betekent tenslotte ook heel veel plastic hangertjes die weggegooid worden. Ik had een plastic bakje moeten kopen toen ik er toch was want nu moet ik overgeven. Wat een trieste woordenbrij. Het verhaal over duurzame katoen is nog erger.

Primark huurt CottonConnect en Oritain in om het katoen gedurende de gehele, complexe produktieketen te volgen. Zo vat je een ingewikkeld nonsense-verhaal samen. Trouwens, klinkt goed hé ‘forensische wetenschap en de toeleveringsketen’? Alleen jammer dat we in een circulaire wereld leven en dat de plastic hangertjes weggegooid worden om als plastic bolletjes in ons lichaam en de katoenplant terug te komen. Vast om het forensisch volgen van katoen makkelijker te maken. [2] En laten we eerlijk zijn zo’n forensisch katoenbureau zegt wat de klant wil horen, verpakt in mooie woorden. En verder kijken dan je neus lang is, doen ze ook niet. Welke boterham wil nou slecht nieuws horen of verteld worden dat ze niet goed genoeg bezig zijn. Het gaat beide partijen tenslotte niet om het milieu maar om geld verdienen.

Gelukkig is er altijd nog Advies-Jan op wie je kunt bouwen voor een gedegen advies. Wat nou als we op vijf euro statiegeld vragen voor iedere klerenhanger? En ja dat is precies evenveel als mijn nieuwe tennisbroekjes kosten. Praat je daar maar eens uit Primark.

—

[1] Ik neem tenminste aan dat er nog geen wetenschappelijk onderzoek is dat aantoont hoe zout helpt bij het uit je lichaam spoelen van plastic.

[2] GJ heeft ook de beste samenzweringen, veel beter dan die mafketel Willem Engel. Hier gaan we. Geloof jij dat het toeval is dat mensen langzaam plastic gevoerd worden. Zou het geen sinister complot zijn van buitenaardse wezens om ons langzaam in robots om te bouwen? Lijkt me veel waarschijnlijker dan de gedachte dat de mensheid zichzelf langzaam vergiftigd. Zo dom zijn we nou ook weer niet.

Basiscursus Verkiezingmanipulatie

Leave a reply

Over vertrouwen in de overheid gesproken…

Waar is Leefbaar Rotterdam als ze echt kunnen scoren? [0] Uilen vangen in het Fabeltjeskrantbos?© [Fabeltjeskrantbos©, een Efteling©-onderneming!]

Herinnert u zich 2021 nog, het jaar waarin overtreden van de avondklok even werd gedoogd ten bate van de democratie. Zelfs Poetin krijg je dat niet uitgelegd. Je mag zelf kiezen welk onderdeel: democratie of gedogen. [1]

Vorig jaar waren er landelijke en Europese verkiezingen. Corona maakt alles een tikje ingewikkelder – en de voorzitter van het stembureau er een puinhoop van. Stembussen onafgesloten achterlaten omdat je morgenochtend vroeg moet gaan tellen en naar je bedje wil. Het lijkt wel of alle 50-Plussers samenzweren om jongeren na het milieu, een eigen huis en een toekomst ook nog dat allerlaatste dingetje willen afpakken, evenredige vertegenwoordiging. Dit jaar wordt vast alles beter.

Woensdag 16 maart 2022, negen uur ’s avonds en de lokale verkiezingen zitten erop. Ruwweg 38 procent van de Rotterdammers heeft gestemd, een erg lage opkomst. Het tellen is dan ook snel klaar. School herbergt [mooi woord hé?] twee stemlokalen. De kliko’s van Bureau 192 worden om half elf opgehaald. Die van 121 dertig minuten later. Als ik en een andere vrijwilliger de zware zak met ongebruikte stembiljetten in de container hijsen, zien we dat het sluitoogje ontbreekt. Wat nu? Hier wordt het spannend.

Er straalt geen licht van onderen door het gaatje dat in de rand van het plastic geboord is. Zo simpel werkt democratie nou ook weer niet. Twee minuten later vindt iemand een vleugelmoer. Dan is het oogje nooit ver weg. [Het ringetje vind ik overigens pas als iedereen wel weg is.] Oog ferm vastgeschroefd, nu gaat onverbiddelijk het cijferslot er op. Ziezo, onze stemmen zijn veilig.

Hoog tijd dat de Verenigde Naties waarnemers gaat sturen.

Als je wil, kun je de boel altijd bedotten. Wat telt, is dat het opvalt als er gerommeld is. Net als vorig jaar is de avondvoorzitter weer zo’n oud knormannetje die het allemaal niet begrijpt en het voor de poen doet. [2] Bij de overheid zijn ze nogal dol op titels en daarom heet opa voorzitter. Gelukkig is er nog een frisse studente die vice-voorzitter is en opa begeleidt alsof het haar eigen vader is. Zodoende komt het telproces alsnog tot een goed einde. Als ervaringsdeskundige vraag ik meneer de voorzitter of de containers worden opgehaald. Hij neemt nauwelijks de moeite om zich naar me toe te draaien. Hij mompelt iets van ‘vast wel’, de taxi wacht immers op hem. Onze ‘kostbare’ democratie mag wel wat kosten, letterlijk. Nadat de oude man vertrokken is, begin ik met mijn misselijke plan. Duim maar dat ik de juiste aannames heb gemaakt, anders word ik betrapt en beland in de gevangenis van Guantanamo Bay wegens illegale terroristische activiteiten.

Het is logisch dat de gemeente net zoveel stembiljetten heeft gestuurd als er mensen mogen stemmen. [4] Ook wordt geteld hoeveel mensen hun stem hebben uitgebracht, dat wordt vergeleken met het aantal stembiljetten. Ik ben ze nog niet tegengekomen, mensen die hun stembiljet niet in de container gooien, maar ook dat wordt geturfd. Hoe dan best te zorgen voor een betere democratie door mensen die zich [potentieel] vergist hebben alsnog te helpen met het corrigeren van hun reeds uitgebrachte stem? At your service zeg maar, ongevraagd en onvrijwillig.

Eerst maar eens die kliko heropenen. Vleugelmoertje – een gewoon moertje maakt stembusfraude al een stuk lastiger – eraf draaien en het oogje met het intacte cijferslot uit de container trekken. De grootste zak is helaas die met blanco biljetten. Geen idee wie het hele proces ontworpen heeft, laat staan of het de goedkeuring verdraagt van de Maasstedelijke huisaccountants en -notarissen. Nee, niet die van Pels Rijcken [ mooie woordspeling hé. Nee, dat luis in de pels-ding natuurlijk amice], de huisadviseur van de Rijksoverheid heeft er zo’n puinhoop van gemaakt dat hun grote bovenbaas meer dan 10 miljoen kon stelen van clienten. Gelukkig geeft Notaris-Jan gratis advies.

Ik vraag me af of bij terugkomst ook het aantal ongebruikte stemformulieren wordt geteld. Mijn dringend advies is dat wel te doen. Maakt het voor Accountant-Jan iets moeilijker om mensen die van het juiste democratische stempad zijn afgeweken, achteraf te helpen, ongewenst [sic!] maar toch. Er zijn circa 500 stemmers geweest. Zeg dat het 40 procent van de kiezers is, dan zijn er nog 750 lege stembiljetten om in te kleuren. Het aantal uitgebrachte stemmen en op welke partij kan ik niet veranderen, dat is al doorgegeven. Ik weet het niet zeker, maar volgens mij wordt er bij de eerste telling niet naar individuele kandidaten gekeken en laat ik nou net erg moe worden van wauwelende VVD-ondernemer Vincent Karremans. Een echte ondernemer werkt minimaal tachtig uur per week. Herinnert u zich burgemeester Aboutaleb nog toen hij orakelde dat raadsleden echt te weinig betaald krijgen voor die twee of drie dagen vrijwilligerswerk per week terwijl het leven duurder wordt? [6] Da’s met terugwerkende kracht geregeld naar 4.000 euro per maand. Fijn. Arme meneer Karremans, moet hij bovenop zijn 80 uur ook nog twee of drie werkdagen van 7,2 uur (voltijdsambtenaren werken 36 uur) raadswerk doen. Minder fijn. Waar haalt die man de tijd vandaan?

De rest van de wereld kan wel stoppen met opkijken naar de robuustheid van de Hollandse democratie.

‘Toevallig’ is zijn vrouw een goede vriendin van me en smeekt me of ik geen truc weet zodat Vinnie wat meer tijd met de kinderen kan doorbrengen. At your service’, euh ik bedoel tot je dienst. [Mevrouw K. en ik tutoyeren elkaar.] Ik heb wat blanco stemformulieren gepakt en daarop een willekeurige andere VVD-er aangekruist. De biljetten die ingevuld zijn door Vinnie’s vrinden, heb ik midden in de stapel ongebruikte namenlijsten gestopt. Aannames zijn dodelijk maar ik gok dat ongebruikte stembiljetten niet een voor een op maagdelijkheid worden gecontroleerd.

Mevrouw Karremans is echt een boezemvriendin van me [misschien toch eens opzoeken of die Vincent Karremans uberhaupt getrouwd is voor ik dit stukje lanceer]. Voor haar doe ik graag wat extra’s. Wat nou als een andere VVD-er besluit zijn of haar raadszetel aan ondernemende Vincent af te staan. Mijn vrienden kunnen op me bouwen. Eerst even advies ingewonnen bij twee Amerikaanse bloedgabbers van me: vader en zoon Sjors Struik. [3] Vooral die zoon is een lepe en heeft veel ervaring met ongeldige stembiljetten. Zo gezegd, zo ontgeldigd/dt, euh gedaan. Zij is me eeuwig dankbaar, ik denk Vincent ook want waar haalt een succesvol ondernemer drie dagen vandaan om in de Rotterdamse Raad te zitten? At your service.

Enige waar ik me nog een beetje zorgen over maak is het Nederlandse gedoogbeleid. Wat nou als burgemeester Aboutaleb – geparachuteerd uit Amsterdam, niet democratisch neergestreken – besluit om de ongeldige VVD-stemmen toch te gedogen?

PS: Gert-Jan chargeert. Het zit allemaal vast beter in elkaar dan dit maar als ik iets langer nadenk, vind ik gegarandeerd een manier om de boel te flessen of mijn naam is geen Vladimir maar daar heb ik geen zin in. [7] Natuurlijk kan ik een berichtje sturen aan de gemeente Rotterdam, bijtende stukjes zijn veel effectiever. Die containers moeten gewoon secuur op slot, alleen al voor het vertrouwen in onze democratie. [8] Als onbevoegden ze toch open- en weer dichtmaken, moet dat direct zichtbaar zijn. En Poetin-Jan niet alleen laten met de stembussen natuurlijk. Maar dat spreekt voor zich.

—

[0] Dat Leefbaar Rotterdam, PVV of Forum voor Despotocratie & Oehoe-onzin hier nooit iets over opgemerkt hebben, toont aan hoe ongeinteresseerd en oppervlakkig de clubs zijn. Benieuwd wat er gebeurt als waarheidslievende Willem Engel dit leest.

[1] Als Willem Engel een vent was geweest, had hij de Nederlandse overheid aangeklaagd voor het niet naleven van haar eigen wetten. Dat zou nog eens andere koek zijn. Ach waarschijnlijk studeert hij nou de vogeltjesdans in ofzo.

[2] Ik krijg er ook voor betaald maar hou er onder de streep niks aan over in termen van geld. Gelukkig wel inspiratie om onze democratie te verstevigen. Of stukjes als dit zin hebben is een tweede, burgemeester Aboutaleb is nogal eigenwijs.

[3] Mijn друг (zeg maar vriend) in Rusland wil graag helpen maar dan moet ik even wachten tot hij klaar is met zijn spelletje. Wat dan, vraag ik nogal naief. Risk, een strategisch bordspel waarbij je de wereld moet veroveren.

[4] Immers, ooit, als politici hun werk goed doen, stemt gans het electoraat. Da’s 100 procent, zeg maar. [5]

[5] Koppie, koppie Gert-Jan, al zeg ik het zelf. Krijg je ervan als je lang genoeg op school rondloopt. En het zijn niet alleen de kinderen, maar ook de HBO-geschoolden die daar een bijdrage aan leveren. Linksom of rechtsom. Ere wie ere toekomt.

[6] Weten VVD-raadsleden eigenlijk wel waar die 4.000 euro per maand vandaan komt of zien ze het gewoon als gratis manna? Dat laatste, wedden? Ach, kleine kinderen denken ook dat Mamma en Pappa oneindig geld uit de muur kunnen trekken. [6 1/2]

[6 1/2] Trouwens wat zou er gebeuren met die riante raadsvergoeding als de belastingen omlaag gaan?

[7] Mijn dilemma, iets waar ik non-stop over nadenk, is het 51/49 vraagstuk. Kun je bij zo’n kiesverdeling nog wel van een functionele democratie spreken? Rechtvaardige samenleving is een keuzevak voor gevorderden, niet overmoedig worden GJ.

[8] Oogje op de buik van de container met het moertje aan de binnenkant. Kun je er ook niet ongezien bij als de kliko op slot is.

Willem Engel: Walgelijk en Waanzinnig

Leave a reply

Zo blij dat meneer Walgmans geen dubbele voornaam heeft. Walg-Jan bijvoorbeeld.

Viruswaanvoorman Willem Engel verveelt zich en besluit te walgen van Nederlandse wapenleveranties aan Oekraine. Omdat een dag 24 uur heeft. En iedereen een hobby bezigt.

Tunnelvisie, narcisme? Wetenschap dient de wereld middels antwoorden en oplossingen. Dat is niet hetzelfde als narcisme, eigenbelang en vrijwillige tunnelvisie. Het OMT heb ik niet echt hoog zitten. Minder praten, veel minder schijnwerpers en meer wetenschap. Terwijl gans Nederland avond na avond thuis opgesloten zit, reist viroloog Marion Koopmans naar China om te ontdekken dat ze voor eeuwig besmet is met het naiviteitsvirus. Verder levert het de wetenschapper niks op. Hooggeleerd en toch ontdekt ze de waarheid pas ver weg. Lees meer Kuifje is mijn motto. [2]

En herinnert u zich deze nog? De donkere winter van 2021 is nog maar net neergedaald. Hooggeleerd, maar dan van de beperkte, nimmer muterende variant: mijn virus is mijn alles. Een kekke [1] omschrijving van wetenschapoloog Jaap van Dissel. De avondklok wordt ingevoerd en de RIVM-viroloog bijt Willem Engel tijdens het kort geding minachtend toe dat de Viruswaarheidvoorman zelf ‘de statistieken kan inzien.’ Een zware vorm van narcisme, egoisme en neerbuigendheid een wetenschapper onwaardig. Had de RIVM viroloog zijn walging onderdrukt en Engel vaderlijk toegesproken, had dat veel slachtoffers gescheeld.

Overigens is Willem Engel net zo’n onvolmaakt persoon, niet vanwege de beperkende oogkleppen maar door zijn naarlingengedrag – als u begrijpt wat ik bedoel. Corona is inmiddels onder de knie zo lijkt het. Dus zoekt meneer Walgengel een nieuwe kwalhobby. En nee, kwal is geen ‘kekke’ afkorting van kwaliteit. Poetin valt Oekraine binnen en zaait dood en verderf. ‘Ik begrijp wel wat hij doet’ wauwelt Willem Engel in response. Tegelijkertijd verstuurt Walgmans – vast om de tijd te doden – en omdat hij niet begrijpt dat je met carnaval danst, host en bralt, dás meer dan genoeg gekte op een stokje, zijn aangifte wegens onze illegale wapenleveranties aan Oekraine. Waarschijnlijk omdat meneer zo dol is op mensenrechten. Heeft hij even geluk dat die bestaan.

Terug naar triest. Je zou bijna denken dat Willem Engel’s echte hobby dood en verderf zaaien is. Alles is toegestaan. Hij is niet de eerste in de geschiedenis. Daarnaast, de duivel begon als engel.

Oster, niet oosterburen, zo heet Pasen in Duitsland. Dat feest vieren we binnenkort. Geen idee wanneer het valt volgens de Russisch-orthodoxe kerkkalender. Het duurt misschien nog een paar dagen [max 40], maar net zo binnenkort geeft Gerhard Schröder, Duits Bondskanselier van 1998 tot 2005, eindelijk zijn baan als bovenbaas van Rosneft op. De oliemaatschappij is het twee-na-grootste bedrijf van Rusland en het een-na-grootste Russische staatsbedrijf. Gazprom is de enige bovenbaas. Gas is nou eenmaal lichter dan olie. Een paar weken geleden meldde kranten dat hij binnenkort zitting in de Raad van Bestuur van Gazprom neemt. Dat gaat vast niet gebeuren. Sappige vraag: wie volgt hem op?

Wat een rare profielfoto. En weer moet ik denken aan pasen. Op Twitter heet Willem Engerd ‘dancalegria’. Om de een of andere irritante reden vertaalt Twitter in mijn browser Nederlands in Engels. Moet even goed lezen maar het lijkt net of er staat ‘dance callgirl’ Zou Willem Engel dan toch echt de loopjongen van Poetin zijn en naar zijn pijpen dansen? [666]

‘Ik word genoemd’ aldus dansleraar X, die tevens iets met mensen doet. Gert-Jan ook, maar da’s meer afdeling babbeltje maken met aardige dames. Da’s best leuk, geloof mij maar. En zeker leuker dan oorlog maken. Zelf noemt X zich mensenrechtenactivist. Ik zeg: gemiste kans. Om een woordenboek open te slaan en jezelf te verrijken. Geestelijk. Nee, niet voor het lemma mensenrechten, da’s nogal een flexi-ding maar de diepere betekenis van het woord engel. Want dat is Willem X zeker niet. Poetin, je mag hem hebben, veel succes.

Jammer dat ik de afsluiter voor vandaag al heb geschreven anders had ik nog kunnen vertellen dat oud-Bondskanselier Schröder mede het initiatief nam voor de Nord Stream gaspijp tussen Rusland en Duitsland. Dezelfde lange buis die Duitsland nu voor straf niet meer in gebruik neemt. Voor even dan, de schoorsteen moet immers roken. Toch blijft de Audiman, Schröder is vier keer getrouwd met dus vier ringen, stug lid van de Raad van Aandeelhouders, een soort adviesorgaan van de Nord Stream pijpleiding. Zijn oud-onderdanen, lees het grootste deel van Duitsland, kunnen er iedere dag dat de Russische moordmachine losgaat tegen Oekraine langer duurt, minder om lachen.

Wat zou er gebeuren als je Chief Inspector Clouseau baas maakt van al die Russische energiebedrijven. De boel gaat sneller naar de bliksem [een zeer efficiente bron van energie, c.p.] dan door welke sanctie dan ook. Gelukkig hebben wij Willem Engel in de aanbieding. Wat je ook denkt van Walgmans, het is geen houten Klaas. Het element lucht komt eerder in gedachten, liefst gebakken. Poetin mag hem houden, krijgt de man met de langste, edelhouten tafel ter wereld er een hardhouten paard bij, gratis. En vers getimmerd in Troje.

Willem is geen engel en al helemaal geen duivel. Wat dan wel? Walgelijk.

Kopfoto gemaakt door Lorenzo Fustaino, gevonden op Unsplash. Afbeelding is bewerkt.

—

[1] Kek doet momenteel de ronde als hip woord onder wereldwijze wetenschappers die graag laten zien dat ze helemaal van deze blitse tijd zijn. En ze hebben nog Facebook ook. Wat wil je nog meer?

[2] Lees meer Kuifje. Kuifje in het land der Sovjets bijvoorbeeld. Met terugwerkende kracht actueler dan u denkt.

[666] Ondeugende associatie zegt u? Valt wel mee. Lees maar mee met GJ’s vijfstappenassociatieachtbaan. Poetin roept iets over atomski boem. Atomic is zo’n fout gabberhouseplaatje. Willem Walgengel en Vladimir Putin zijn bloedgabbers, OK Poeti is de baas en Engel de op bevel dansende beer, maar ach. Het origineel van Atomic komt van Blondie, die ook het openingsnummer van de film American Gigolo voor haar rekening neemt in 1980. En zie daar de trein der associatielogica met hoge snelheid het station verlaten. Nou alleen nog een stuk touw vinden om Poetin op de rails vast te binden.

Putin’s Oekrainse Oorlog: Stuur de Rekening Naar de Russische Oligarchen

Leave a reply

Brute beren moet je kaalplukken, niet knuffelen voor wereldvrede. Dat werkte 60 jaar geleden ook niet.

Wat als we de kosten van de Russische invasieoorlog tegen Oekraine aftrekken van de bevroren banktegoeden van Poetin’s rijke vrienden?

Vandaag in Misdaad Mag Niet Lonen meer over rijke-mensenrechten. Misdaad mag niet lonen is een wapen dat overheden tegen eigen burgers inzetten, niet tegen graaivriendjes van een oorlogszuchtige Rus.

Boos, boos, boos, net de valse dwerg Gollem uit Lord of the Rings, het zoveelste voorspelbare boek over het gevecht tussen goed en kwaad. Zo ziet Poetin er uit op TV. Alsof hij ieder moment kan ontploffen en schreeuwen dat het niet eerlijk is dat het almachtige Rusland Oekraine na een paar dagen nog steeds niet heeft verslagen. Hoe eerlijk denk je dat Oekraine de oorlog vindt? Gelukkig heeft de Russische Beer nog kernwapens. Met Poetin zijn ze vast minder gelukkig.

Vergis je niet, nu hij deze oorlog tegen Oekraine begonnen is, heeft Putin niets meer te verliezen. En gooit hij toch een atomski-boembom op, zeg Kiev, dan zijn er twee dingen zeker. De afstand Kiev Moskou is 750 kilometer. Naar Amsterdam is het 1750 kilometer. De wind biedt weinig houvast, je weet tenslotte nooit uit welke richting die waait. Wel hebben Russische troepen Tsjernobyl ingenomen. Ja je leest het goed, Poetin heeft om onbekende, zwaar strategische redenen soldaten naar de ontplofte, nog steeds hoog-radioactieve, zachtgroen oplichtende, smeulende kerncentrale gestuurd. Door naar zekerheid nummer twee. Fijn om te weten: de beste scherpschutters raken hun doel van meerdere kilometers. Atomski-boem doen? Domme actie die betekent dat Poetin linksom of rechtsom het haasje is. Enige vraag is hoeveel licht de dode Russische leider dan geeft. Lijder, niet leiderschap, jij appelflap. Lotsbestemming komt altijd te laat maar ruim op tijd voor Pasen. Niet volgens de kalender van de Russisch-orthodoxe kerk, wel de onze. Herinnert u zich deze nog? Christenen vieren met Pasen de wederopstanding van Jezus uit de dood. Oekraine’s herrijzenis – of vertrouwen in hullie vrinden in ’t Westen – laat langer op zich wachten. Onze keuze. En mea culpa is nooit het antwoord op echte ellende.

Vroeger had je mr. GBJ Hilterman, orakel-opa die op zondag voor de radio de toestand in de wereld duidde. Alsof je zoiets objectief kunt doen. Toevallig begint mijn naam ook met een G en zit er een J in, dus noblesse oblige. Ik ben alleen geen meester in de rechten, GJ heeft economie gestudeerd. En nee, nul mea culpa, lees maar door.

Als dictator – democratisch gekozen politici spreken liever van onhandige autocraat, in geval je samen nog eens aan het banket zit [6] – maak je nou eenmaal vijanden. Risico van het [zelfverrijkings]vak zullen we maar zeggen. Als je goed [geld] scoort en dus veel vijanden hebt, moet je machtige vrienden maken. Na het uiteenvallen van de Sovjet Unie gaat het beregrote land voor een habbekrats in de verkoop. Een paar Russen worden absurd rijk, de rest lijdt honger. Misschien wel zo goed. Het lot heeft nooit bedoeld dat arme Russen rijke Londense voetbalclubs mogen opkopen, laten we eerlijk zijn. Aan de andere kant: hebben is houden. Deze dagen reutelen Westerse politici over keiharde sancties. Iedereen die ergens 100 miljard op de bank heeft staan, schiet in de lach, wat een onzin. Als je dit leest zonder 100 miljard, geen probleem, we leven in een vrij land. Je mag arm zijn, berearm zelfs. Geef het door aan je kinderen, geen bezwaar. Zo geweldig is onze doldwaze democratie. Niemand blijft poenbaas door dom te doen. 100 Miljard hier, 100 miljard daar en nog veel meer op plaatsen waar niemand van afweet, Londen of Zurich bijvoorbeeld, zie die goudstaven maar eens te vinden op Google maps. Ach gut, nou bevriezen ze die 100 miljard van me bij bank A. Dat geld heb je toch niet nodig, anders had je het wel uitgegeven. Daarnaast is er altijd nog bank B, bank C en zo voort. Trouwens, je krijgt het geld na afloop gewoon terug van het domme Westen. Wel zo handig als je wil investeren in de vrijwillig ververste Russische provinski Neo-Oekrainski.

Ik heb dus geen rechten gestudeerd. Wat ik voorstel zal vast wel in strijd zijn met de mensenrechten voor hele rijke mensen  [4], maar ik heb een plan. Is het eerlijk dat gewone Westerlingen een hogere gasrekening hebben omdat Poetin Oekraine in brand steekt? En banken doen het ook niet voor niks, rekeningen bevriezen is hard werk. Knopje hier, knopje daar, klik en klaar, u zegt het maar. Borrel amice? Tis tenslotte al bijna half vier, parbleu. Waarom zou het Westen de rekening voor de Russische agressie moeten betalen? [1] Laten we beginnen met een beheersvergoeding van, zeg, een redelijke half procent. Hebberigheid leidt immer en altijd tot oorlog en ellende. We incasseren maandelijks – vooraf natuurlijk – op de hoofdsom. Wanneer de sancties over zijn en Westerse regeringen weer openlijk onderdanig naar de Russische rijken likken, hebben die dus iets minder centjes. Ietjse pietsje.

Nou verdienen banken al geld genoeg, maar dit douceurtje gun ik ze. Erger is die gasrekening. Over het milieu dat onze kinderen erven, schrijf ik wel een andere keer, geld is belangrijker. Als de banken toch bezig zijn, waarom dan niet een extra half procent er bovenop, extra kosten zijn verwaarloosbaar. Van dat extra halfje kunnen huishoudens hier gecompenseerd worden voor de hoge gasrekening [3]. Wel zo eerlijk, dit is tenslotte niet onze oorlog. Ondertussen laten we Oekraine gewoon stikken, dom, dom, dom.

Wat heb je aan wapens als je niet durft te vechten als het meer dan moet? In Nederland wordt je vrijwillig militair. Minder doden is altijd beter dan meer maar militairen weten waar ze voor tekenen. En dat is niet het applaus. De enige die uiteindelijk onze veiligheid opofferen zijn politici die liever populair zijn dan ze Nederland veilig houden. Zoiets schijnt algemeen belang te heten. Nader, onafhankelijk onderzoek leert dat het toch echt – en ordinair – eigen belang is. Dode soldaten is het laatste wat blije politiek praatpoppen op het nieuws willen zien. Ach, voor het uitbreken van de tweede wereldoorlog vatte toenmalig minister-president Colijn [2] het al krachtig samen: gaat u maar rustig slapen. Om de volgende ochtend platgebombardeerd te worden als je een halfje bruin haalt in de Rotterdamse binnenstad.

Stingerraketten zijn dan wel weer geinig, in ieder geval leuker dan politici zonder idee. Een koe met twee uiers kan er nog een heli mee uit de lucht knallen, jachtvliegtuigen tot een kilometer of drie trouwens ook. Geweldig wapentuig [oorlogstechnisch gezien]. Als die dingen op Oekrabodem hadden gestaan voor Poetin het bevel tot de aanval gaf, had hij al veel eerder moeten roepen dat hij atomski boem had. Misschien had hij zelfs wel njet tegen de hele oorlog gezegd. En jij gelooft dat? Hoog tijd voor een baan als Kamerlid. Oorlogsvuurwerk is erg duur. Het gerucht gaat dat tijdens de eerste Golfoorlog de Amerikanen hun bondgenoten een gepeperde rekening stuurden voor al die knallende, brute bananen. De VS was ondertussen blij er vanaf te zijn. Net als een pak melk hebben bommen en raketten namelijk een houdbaarheidsdatum. Als dat morgen is, kun je beter vandaag de boel wat extra bombarderen en je vrienden de rekening sturen. Maar goed, nog een half procentje voor al het kostbare oorlogstuig en we zitten inmiddels op anderhalve procent per maand.

Er was ooit eens een vrouwelijke politicus die het uitzenden van vechtsport op TV wilde verbieden. Laat haar eerst maar eens uitleggen waarom Barbie – getrouwd met Ken – zoveel tijd doorbrengt met GI Joe. Ik bedoel maar. De broers Klitschko zijn topatleten van het hoogste niveau. Hun specialisme was de vechtsport. Ik ben superfan en heel veel Russen ook. Laat nou net de ene burgemeester van Kiev zijn. Broer is hoogleraar bewegingswetenschappen aan de lokale universiteit. En wat ziet Vitali Klitschko vandaag als hij uit het raam van het stadhuis van zijn Kiev kijkt? Dood en verderf, mensen en materialen, alles kapot door de bommen van Putin. Laten we hopen dat Oekraine wint. Dan kunnen ze beginnen met het land weer opbouwen. Dat kost een lieve cent. Gooien we gewoon nog een percentage bovenop die beheersvergoeding. Hoeveel bepalen we achteraf. Oorlogswonden likken is altijd duurder dan je vooraf denkt. Geldt trouwens voor beide zijden.

Maar dat is toch zielig voor die arme Russische triljardairs? Sorry, ik moet het woord arm niet gebruiken. Zielig is het ook niet. Weet je wat zielig is, Oekrainse moeders op de begrafenis van hun kinderen die vochten voor huis en haard, denkend aan hoe hun ‘vrienden’ in het Westen ze laten verzuipen in een zee van bommen en kogels.

Net zo verdrietig is dat Poetin’s vrienden na afloop hun centjes gewoon weer terugkrijgen. Die maken zich niet druk. Sowieso, als je rijk bent, verveel je je. Zo’n lichtverteerbaar, vijf-minuten, snack-oorlogje tegen een afvallig, ondankbaar dwergstaatje als Oekraine is weer eens wat anders. Plezant. Maar waarom reutelt Poetin dan al na een paar dagen ineens over kernwapens? Gaan dingen niet helemaal volgens plan? We weten allang dat ze die hebben. En Oekraine niet meer. Hebben ze sinds 1991 geen spijt van. Tot vandaag.

Als hij wint, zal Poetin Oekraine nooit teruggeven, waarom houden wij dan niet het geld van zijn corrupte vrienden die hem geen strobreed in de weg leggen? Duurbetaalde advocaten? Mensenrechten? Universele mensenrechten misschien? Geintje, oorlog kent geen recht, alleen verliezers. Iedereen weet dat het beste deel van oorlog, het einde is. Dat is niet hetzelfde als einde aan de ellende.

Putin heeft niets te verliezen. Rijke gelegenheidsvrienden die hem de hand boven het hoofd houden wel. Alles. Pel ze als een ui. Pak hun financiele macht planmatig en beetje bij beetje af en Poetin’s zeer competente dokters blijken ineens een obscuur type hartaandoening over het hoofd te hebben gezien. Het soort waardoor de Russische president vanavond nog en zeer onverwacht [zeggen welingelichte bronnen] een fatale hartaanval krijgt. Zo werkt het daar nu eenmaal, oeps. Dan is morgen wel Oekraine vrij. Gaat niet gebeuren, in het Westen gaan individuele rechten [vooral van rijke buitenlanders die eigen land leeggeroofd hebben] nou eenmaal boven universele rechtvaardigheid. Laat D66 minister van Defensie Kajsa Ollongren zich daar maar eens uitpraten. Wauwelen over zware sancties is makkelijk. Geen Stijl niet objectief? Welkom bij de club.

Meer dan misleidend om een citaat zo af te breken, zelfs al is het er een van D66 kwaliteit zonder ruggegraat. Breekt wel makkelijker.

Live lezend op Rijksoverheid.NL: ‘Minister Ollongren: ‘Illegale daad van Rusland met ernstige gevolgen.’ Moet zwaar zijn om bij de Rijkspropagandadienst te werken en proberen nog iets te maken van de uitspraken van politici. Stoppen we toch gewoon na ‘ernstige gevolgen’ en negeren we de rest: ‘in de eerste plaats voor de Oekraïense bevolking.’

Sorry Oekraine, ik weet al jaren niet meer waarop ik moet stemmen. Misdaad mag dan niet lonen voor gewone mensen, politici weten wel beter. Net als de Finnen, die bereiden zich voor op een strijd ter voorkoming van de tweede honderdjarige inlijving door de dronken Russische buurbeer. Ollongren stamt van oude Finse adel. [Finland was 600 jaar onderdeel van Zweden.] Ter plaatse heet hare blonde Excellentia ‘jonkvrouw’, zo moeilijk is dat Fins nou ook weer niet. Heeft een polder-Zweeds-Finse jonkvrouwe niets beters te doen dan onzin orakelen op de Nederlandse TV? Echt-edele Finnen hebben ondertussen andere dingen aan hun hoofd. Die volgen noodgedwongen het voorbeeld van de Oekrainers en bereiden zich voor hun land met lijf en leden te verdedigen. Noblesse oblige, daar is geen adelijke titel voor nodig. [5]

Dat is het voor vandaag. Nog even de uitsmijter. Zou de Zweeds-Nederlandse Nederlandse minister van Defensie Kajsa Ollongren ook haar dubbele nationaliteit mogen behouden als die Russisch-Nederlands is? Da’s pas een ernstig vraagstuk.

Kopfoto gemaakt door Max Kukurudziak (vlag Oekraine), gevonden op Unsplash en Rostislav Artov (standbeeld ‘Moederland’ in Oekraine), gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn gecombineerd en bewerkt.

—

[1] Vandaag is niet de beste dag om aan mijn hoofd te zeuren over Nederlands’ koloniale verleden en hoe we daarmee in het reine komen. Het is tenslotte oorlog in Verwegistan.

[2] “In 1940 vluchtte de Nederlandse regering naar het Verenigd Koninkrijk nadat Nederland werd bezet door de Duitsers. Colijn veroordeelde deze vlucht in scherpe bewoordingen. Hij verwoordde zijn standpunten in een brochure getiteld Op de grens van twee werelden, die half juli 1940 in druk verscheen. Hij riep daarin op de realiteit van de Duitse overmacht te aanvaarden.” Niets nieuws onder de zon. Citaat via Wikipedia.

[3] Obesitas is alleen een beroepsziekte voor politici, jij en ik moeten gewoon minder eten.

[4] Laten we eerlijk zijn, wie wil er leven in een wereld waarin zelfs rijken geen gegarandeerde mensenrechten hebben. Hel zeg je? Voor arme mensen is zo’n wereld nog veel wreder.

[5] Excellentie als aanspreektitel is niet adelijk meer een straaltje anti-democratie.

[6] Laten het dan meteen goed doen, halve procentjes is gerommel in de marge. We belasten de bevroren tegoeden van Russische rijken ook meteen voor de aanleg van haveninstallaties voor het laden en lossen van vloeibaar gas overal in Europa. Weet zeker dat ze daar blij van worden. Hadden we die namelijk gehad, had Putin nooit deze oorlog durven beginnen en waren de Russische oligarchen nog steeds stinkend rijk en welkom aan de Franse Riviera. Gelukkig zijn ze in Londen altijd welkom. Alleen wel graag je Novichock zenuwgas thuis laten. Of beloven het alleen op mede-Russen los te laten. Mooie blauwe ogen trouwens Boris [Johnson].

[7] Ja, de wortels van D’66 minister van Defensie Kajsa Ollongren zijn relevanter dan je denkt. Zowel Zweden als Finland zijn geen lid van de NATO. Wilde bijna Rusland typen, maar die dus ook niet.