Het Muzikale Begin van Lente 2019: “Peggy Gou – Starry Night”

Je kent ze wel, mensen die neerbuigend lachen om “Gangnam Style. “3.3 Miljard Youtube kijkers kunnen toch niet fout zijn?”  Ondertussen toch stiekum luisteren naar het foute uur op de radio. Mozart was beter, hiphop ook. Boeien. Gooi maar in mijn pet. Snobistische figuren die hun eigen voorkeuren superieur achten en daarom 24/7/365 tegen Het Dorp van Wim Sonneveld zijn. Enig idee hoeveel mensen ik daarmee tot tranen toe heb bewogen? Je had ook in een verloren momentje de Zuid-Koreaanse zanger Psy kunnen opzoeken. Weet je in ieder geval waar het over gaat. Iets met arm en rijk in Seoul, nogal maatschappijkritisch dus.

Maart roert zijn staart en april doet wat het wil. Toen GJ in mei geboren werd, moest mijn vader op de fiets om een straalkacheltje te halen. Ik wordt zo moe van radio dj’s die in de lente luid kwijlen dat dit de zomerhit van het jaar wordt. Het is net zo kansloos als presentatoren die baken in hun beperkte talent als ze eindelijk eens een goede overgang tussen twee onderwerpen verzinnen en daarom [misplaatst] grappen over bruggetjes. Soms is een half woord genoeg, ezel bijvoorbeeld. Er is een verschil tussen een elegante verbinding en een onbekwame schuifjesprutser in de studio.

De zomerhit van 2019 komt pas in september als iedereen weer terug op honk is en die fles meegebrachte wijn, weggerukt uit zijn natuurlijke habitat, ineens als eersteklas bocht smaakt. Zo voorspelbaar.

Het echte muzikale succesrecept is dat ook superplaten seizoenen kennen. Niemand gelooft me, maar muziek is pure, onversneden emotie. Vandaar ook Het Dorp aan het einde van de avond. In 2001 hoorde ik voor het eerst “Can’t get you out of my head” van Kylie Minogue en ik wist meteen: dit wordt een mega nummer een. Sommige platen hebben dat nou eenmaal. Op de laatste dag van 2018 luisterde ik zonder enige verwondering naar de ontknoping van de beste honderd platen van het jaar. “One Kiss“, een combi van opkomend talent Dua Lippa en global DJ Calvin Harris had exact dat gelikte waar iedereen blij van wordt en won dus. Nog steeds een fijne plaat. Tijd voor een mash-up met Kylie? Zover liggen de snelheden (124 vs 128 bpm) en toonhoogtes (Dm vs Am) niet uit elkaar.

Meestal luister ik naar Slam, een radiostation dat voornamelijk EDM (electronische dansmuziek) en een dotje house uitzendt. De laatste dag van de werkweek is altijd non-stop mixdag. Mijn DJ talent is niet zozeer dat ik technisch hoogbegaafd ben, ik ben populair omdat ik de mensen geef wat ze willen, vaak voordat ze weten dat ze het fantastisch vinden.

Daarin ben ik niet de enige. De Koreaanse DJ/Producer Peggy Gou kwam een keer langs tijdens een vrijdagse mixset. Ik hoorde de track half. Anderen pikten hem wel op en toen ik de track voor het eerst ongemixt beluisterde, dacht ik “wat met die hype?” De tweede keer sloeg de vlam keihard toe en dus in de pan. De zomerhit van 2019 laat nog een maand of vier op zich wachten dus DJ’s aller landen hou je mond.

Als er een plaat is, die het festivalseizoen 2019 opent, is het duidelijk Peggy Gou’sStarry Night.” Naast muziek ontwerpt de DJ kleding en meer. Mijn hart heb ik achtergelaten in de Britse hoofdstad. Mijn Oystercard is trots bewijs daarvan. Toch kan Londen niet wedijveren met Berlijn als het op vernieuwende dansmuziek aankomt. Alleen hier en daar in Nederland lukt zoiets. Peggy Gou is inmiddels verhuisd van Zuid-Korea naar de Duitse hoofdstad. De liefde voor de DJ en haar style met een stevige scheut old skool Chicago house gaan langzaam de goede richting op.

Muziek is emotie en we ervaren het allemaal anders. Als je nog een excuus nodig hebt om te genieten van “Gangnam Style” of “Ons Dorp”, graag gedaan. Ben je geen dinosaurus, luister eens naar “Starry Night” Geen betere manier om te ontdekken dat de winter op het Noordelijk halfrond voorbij is en we weer naar buiten kunnen.

Kopfoto gemaakt door Saveliy Bobov. Gevonden op Unsplash.