Kruidvat: Steeds Verrassend Niet Altijd Eerlijk

Scheer je weg vlegel-[Jan]! Vragen waar je recht op hebt. Hoe durf je.

Als je na de vorige keer denkt, GJ kan niet rekenen – hoe kan zijn grote zus nou van de week een zijn geworden, al decennia getrouwd zijn en drie jaar ouder dan hij? – heb je het mis. Samengevat ben ik scherper dan ooit, zelfs messcherp. En nee dat zijn geen gladde praatjes.

Na de taaloorlog met de apotheek vandaag een rekenstrijd met de drogist. En nee, geen idee of een drogist een mislukte apotheek is of andersom. Geen sneeuw of ijs maar toch koud hé. Altijd blij als het weer lente wordt, dan biggelen de tranen van geluk over mijn wangen en loop ik meteen naar de apotheek voor hooikoortspillen. Ook die van mij is weinig sympathiek, BENU is gekocht door wat investeringsmaatschappijen, lijkt me een ongezonde situatie. Hé dat treft, drogisterijketen Kruidvat is ook in handen van het grote geld. Dit keer uit Hong Kong. CK Hutchison Holdings bezit naast twee drogisterijen, waaronder ook de Trekpleister nog een geurtjespaleis genaamd Paris ICI XL.

De prijzen gaan de laatste tijd snel de hoogte in. Bakje huismerk eiersalade, die is tenminste niet zo zoet, van 1.29 naar 2.49. Voor dat geld hoop ik wel dat het plofkipeieren zijn. Vroeger noemden ze die overigens kruidvateieren. Resultaat als je ze in de magnetron doet, is in beide gevallen spectaculair. Wel eerst even toestemming aan een volwassene vragen kinderen, maakt niet uit wie.

Het broodje kroket bij het tankstation van 1.85 naar 2.70. En dat zijn geen verse kroketten maar van die bleke dingen die zielig achter het opwarmraampje liggen te wachten tot ik me er over ontferm. Gelukkig grapt de kassamedewerker dat ze nu toch echt lekkerder zijn. Mag ook wel, anders zouden het doodgewone Assepoesterkroketten zijn, die met door het omslaan van de jaarkalender ineens 50 procent duurder worden. Ze zitten naast de Action dus dat kan. Die pakken het alleen slimmer aan.

Eerst was het setje van drie draadloze schakelaar plus afstandsbediening 11,95 geprijsd. Bijna altijd uitverkocht en wat doe je dan, twee schakelaar in het doosje stoppen natuurlijk. Prijs netjes aangepast naar 7,95, want die afstandsbediening kost natuurlijk niks. Een week later koop ik weer zo’n doosje maar nu kost ie 11,95. Volgens mij klopt dat niet mevrouw. Nee hoor, deze driedelige set – de leperds – kost 11,95. En ja dat is de oude prijs maar nu met twee stekkers in plaats van drie, oftewel 50 procent verhoging.

Prijs per stuk is nogal mijn ding en ik weet dat mijn scheermesjes bij Action twee euro ieder zijn. OK, inmiddels 2.25 maar goedkoper vind ik ze niet. Een beetje bezorgd dat die nu ook met afstandsbediening komen, geen comfortabel idee, dwaal ik door de winkel. Helaas, uitverkocht. Bij het Kruidvat zijn ze wel duurder, maar eveneens niet te koop. De scheerschuim trouwens ook niet voor de prijs die op het bordje staat. Tweede produkt een euro, zonder uitzondering. Als ik vraag waarom de kassa dan geen korting scant krijg ik een uitbrander alsof ik beter had moeten weten. Multipakken zijn van deelname uitgesloten. Adam en Eva wisten dat al. “Maar dat staat niet op het bordje, dus ik wil ze graag voor de reclameprijs.” Nee, klinkt het nogal bits met haar rug naar mij. Zo van: iedereen weet dat multipakken altijd uitgesloten zijn, daarom zetten we het niet op het kaartje. En nou snel wegwezen anders laat ik je door een boa arresteren omdat je weigert je talent als helderziende te gebruiken. Ksst, scheer je weg. Sta ik daar met twee manden vol scheerschuim en m’n goeie gedrag. Hallo ik wil gewoon de prijs betalen die jullie aangeven. Ben ik wel of geen klant. En voorzichtig want de klant heeft altijd gelijk. Geloof het maar niet bij Kruidvat.

Waarschijnlijk heeft mevrouw veel aan haar hoofd, kan gebeuren. Zelf denk ik maar aan twee dingen. Ja, adem in, adem uit natuurlijk, d’oh. Dat weet toch iedereen. Het andere is niet ontploffen in een kruidvat, dat loopt gegarandeerd fout af. Ben ik toch nog een beetje helderziende als ik naar huis loop en denk, straks even mailtje naar ze sturen. De winkel krijgt nog 140 euro van mij en ik van hen nog 40 multipakken scheergel. Hoe moeilijk kan het zijn? Ineens realiseer ik me dat ik toch een beetje helderziende ben. Ik beschik toch over meer kwaliteiten dan ik vermoed. Ademhalen, rekenen, niet ontploffen, helder zien. Wat zal ik morgen nog meer ontdekken?

Mag overigens wel een tikkeltje minder heftig dan een jaar geleden rond deze tijd, toen ik ontdekte dat ik een grote zus had. Als ik dat al niet kan voorspellen mevrouw Kruidvat, hoe moet ik dan weten dat multipakken altijd uitgesloten zijn? Ik ben toch geen helderziende? Anders was mijn zus van de week misschien wel tien, 20 of zelfs 29 geworden. Ja, vrouwen worden vaker dan een keer 29. Dat schijnt echt te kunnen. En nou geloven jullie natuurlijk helemaal niet meer dat ik goed met getallen ben. Morgen, wacht maar. Of klik hier.

Spargo’s “You and Me”: Magische Muziek Is Niet Te Koop

Zondag Muziekdag, Deel Zoveel (waarin GJ vergeet hoe het met statiegeld zit. Excuus)

Geschreven door het jochie dat in 1980 een poster van de Dolly Dots boven zijn bed heeft.

Vandaag in de plaat en haar verhaal: een muzikaal meesterwerk dankzij een begaafde zangeres en haar muzikale pretstem. Het alternatief? Als marketingmanagers het grotere plaatje niet zien, is het verleden melken kostbaar – en kansloos. Gelukkig rekenen reclamegenieen per uur en niet voor de creatie van meerwaarde en extra omzet. Of hoe een jaren tachtigliedje de ultieme reclameramp is. Zeg maar het verschil tussen op 50-plus of Spargo stemmen. Dat bedoel ik nou.

Best vervelend wanneer vader stil moet zijn als dochterlief zijn grootste succes remixt zonder dat hij daar een stem in heeft. Voor de belminutenschuiver van dienst is het ook geen slimme zet. Zo gauw de ouwetjes overlopen omdat de muziek van toen de beste is [als in de tijd waar telefoonontvangerhoorns nog met een touwtje aan de toetsenbak vastzaten] laten de kinderen het merk links liggen. Domme belboer, data levert nou eenmaal meer op dan belminuten. Leren jullie nou helemaal niks van de ondergang van Mark Zuckerberg in slow-motion?

En maar klagen, die jeugd van tegenwoordig. Dat hun tienerjaren door corona worden gestolen. En? Vroeger was alles beter, vooral het echte zeurwerk. In 1980 worden jonge kinderen zoals jullie bloedeigen GJ keihard geindoctrineerd met zure regen. Sommigen van ons zijn nooit teruggevonden. Aan het begin van het nieuwe decennium kan een duivelse druppelregen ieder moment neervallen en onze tiener-babyhuidjes gruwelijk doen wegsmelten terwijl we onschuldig naar school fietsen.

Samen met Frankie Goes To Hollywood vier jaar later – einde der mensheid in een lichtgroen vagevuur als symbool van een onzichtbaar radioactief kwaad enzo – spoelt ons geloof in een nóg betere toekomst voor onze kinderen in een oogwenk weg. Waarom denk je dat Abba zuur zingt over regen op die fatale dag voor hij langskomt? Overigens gaan we destijds wel allemaal naar school – in tegenstelling tot juffrouw Greta Thurnberg. Na onze tertiare opleiding kiest iedereen ervoor om klimaatverandering [tijdelijk] te negeren [geen zorgen, slechts tot we het ons kunnen veroorloven]. Noodzakelijk en wel zo handig, sorry Greta. Wacht maar tot jij kinderen hebt.

Iedereen heeft warme gevoelens bij het jaar nul van het een-na-laatste decennium van de twintigste eeuw. Denk eens aan een knaller als “De Vogeltjesdans“, een tijdloze klassieker en nummer twee in de hitlijst dat jaar. [0] In 1980 moest het Abba-kwartet de bodem van haar tranendal nog bereiken. “Nothing compares to you” de meest depressieve plaat allertijden? Vergeet het maar. “The day before you came” uit 1982 betekent het afscheid van de wereld en elkaar. De Abba-dames die het zingen, terwijl de heren de instrumenten bespelen, zijn dan nog met elkaar getrouwd. Het einde is nakend, dat proef je in ieder woord en elke noot. Het resultaat is een totale tranentrekker avant la lettre. Zelfs Marco Borsato en zijn “Marguerita” kunnen er niet aan tippen. Geluksvogel? Niet als het aan RTL-Boulevard ligt.

Wat nu groep acht is, heet in 1980 klas zes van de lagere school en we gaan op kamp naar IJsselstein, spannend. Herinner me iets met zaklampen – en Spargo! [4] Het Dorp heeft een kasteel maar geen Harry Potter. Dat menneke moet nog uitgevonden worden, bloed, zweet en tranen enzo. Grote mensen vinden de Vogeltjesdans [zie boven] leuker maar “You and Me” is een hit voor iedereen die niet drinkt in de tijd dat “glaasje op?, neem er nog een paar voor je achter het stuur kruipt” – burp – betekent. GJ is 12 en vindt Spargo geweldig.

De tijd verstrijkt zoals het altijd doet, bla bla, en in 2019 leggen de reclamemeneertjes en -mevrouwtjes eindelijk hun zweterige handjes op het nummer. Misschien dat de DJ-carriere van dochterlief niet helemaal soepel gaat. Kan ook zijn dat vader’s royalties niet genoeg opbrengen, maar ineens zijn de mishandelbare rechten voor “You and Me” te koop. Wat doe je dan?

Mijn suggestie is om er vooral geen commercieel sausje over te gooien om de wereld te overtuigen dat iedereen altijd met elkaar verbonden is. Waar vader, dochter en verkopers van belminuten de plank misslaan, is de essentie van You and Me.

Papa Spargo kan niet dansen. Ik ook niet. Herinner me nog die keer over de plas, bij haar. Zoete en ik dansen in de woonkamer. Toch wil zij de volgende stap niet wagen. Ahum, even goed opletten. Hoeveel ze ook van me houdt, ik dans zo slecht dat zelfs vrouwen die heel veel van GJ houden, niet in het publiek met me willen dansen. Daar kom je overheen. Het wordt lastiger als de ster van je grootste hit de zangeres is.

Aan de andere kant, ieder liedje is een combinatie van talenten. Je moet alleen 40 jaar later wel eerlijk zijn. Zanger Ellert Driessen is een houten Harry. Ik ook. Mijn [achter]-naam is Klaas. You And Me is leuk en nostalgisch. Klinkt ook erg jaren tachtig. Luister je beter dan merk je hoe het nummer in drie stukken uiteenvalt. De muziek is swingend in een jaren-tachtig stijl. Hij kan net zo min zingen als ik dansen. Maar wanneer Lilian Day Jackson [3] inzet, valt je mond open. De zangeres van Spargo is het geheime ingredient.

Da’s niet de eerste keer, denk ik. Ja toch, Rick A. uit Groot-Brittannië? Ik weet nog steeds niet wie Lisa [Carter] is. Lilian Day Jackson is gelukkig beter vindbaar. Haar stiefvader is megamuziekheld en superdrummer Art Blakey. Dat doet niets af aan het talent van Lilian Day Jackson. Wat een prachtige stem. Zonder haar zang is “You and Me” niet om aan te horen. Lilian Day Jackson is het soort zangeres, die, als ze begint te zingen, iedereen stil krijgt. Je hoort het al aan de manier van ademhalen nog voor ze voor de eerste keer inzet, [5] een perfect voorbeeld van de magische kracht van muziek. Lilian heeft een prachtige stem, vol van passie, emotie en plezier. Laten dat nou net de drie bouwstenen van mijn soort muziek zijn.

Anno 2019 is de belboerreclame meer dan pijnlijk en de herinnering wordt met het verstrijken van de tijd alleen maar ongemakkelijker. Zanger Ellert Driessen scoort in 1988 nog een bescheiden hitje met “Love Lies.” Wij Brabantse boeren hebben net ons rijbewijs [7] gehaald. Vanuit onze eerste auto – Ford Capri of Opel Manta – klinkt vanaf cassette “Love Lies.” Snel terugspoelen en nog een keer. Dat was nog eens een mooie zomer.

Overigens heeft Ellert Driessen nog meer muzikaal geluk veroorzaakt. Zo componeert hij in 1986 Het Grote Meneer Kaktuslied – wie zingt het niet mee? – en Banger Hart, die sappige plaat van Rob de Nijs negen jaar later.

Lilian Day Jackson is zowel Nederlands als Amerikaans lees ik. Midden jaren tachtig vertrekt ze naar de VS om een jaar of tien later terug te keren naar de polder. In 2013 verslaat Jackson Loïs Lane, de band rondom de zussen Klemann [1] in de eerste aflevering van de zangwedstrijd “And The Winner Is…”

Gelukkig zingt Lilian nog steeds. Mocht ik nog een keer de loterij winnen dan is Lilian Day Jackson meer dan welkom om te zingen op mijn brasfeest. Rick trouwens ook, maar alleen als hij die mysterieuze Lisa meebrengt. [2] [6]. Noblesse oblige maat.

PS, het is vast geen toeval na het blauw-roze van Spargo dat Doe Maar met groen-roze als huiskleuren op de proppen komt.

Kopfoto: NPO Radio 5. Sorry, ik kan het ook niet helpen.

[0] De winnaar zoek je zelf maar op.

1] Ja ja, Loïs Lane is natuurlijk ook welkom. Meer dan – en – vanzelfsprekend.

[2] Waar ik het meeste naar uitkijk is een duet tussen Lisa Carter en Lilian Day Jackson. Vuurwerk, kan niet anders.

[3] Lilian Day Jackson is geboren in 1960. Van wat ik lees, heeft de zangeres twee paspoorten. Dat betekent waarschijnlijk dat haar moeder geen Nederlander is. Pas na 1984 kregen kinderen van buitenlandse vaders en Nederlandse moeders automatisch de Nederlandse nationaliteit. Het verstrijken der jaren maakt zoiets niet minder absurd.

[3a] GJ doet normaal nooit een a’tje maar ja, de rot gaat dieper dan we denken.

[4] Overigens is het een tikje overdreven om Spargo de beste Nederlandse discoband aller tijden te noemen. Muziek is emotie, rnagschikken heeft geen zin. Daarnaast zijn er heel veel andere voorbeelden. Denk eens aan Mai Tai’s “Am I Loosing You Forever?” of de Time Bandits. Meer is altijd beter, is soms de beste manier.

[5] Mocht je onder een steen leven en het muzikaal niet snappen, kijk die 40 jaar-oude clip eens terug. Muziek is emotie en het plezier spat van de zangeres af. Dat noem ik nou muziek maken, uitroepteken.

[6] Nog steeds jammer Rick dat je juist die track van je laatste verzamelaar hebt gemikt. En nou geen grapjes over “when you gonna.”

[7] In 2020 vernieuwt GJ zijn rijbewijs en krijg er een gratis tractorrijbewijs bij. In Rotterdam. Niet te geloven. Echt waar.

Coronacoma

Ongezond gewoon

Drank wordt opvallend hard en agressief in de supermarkt verkocht nu mensen verplicht ’s avonds thuisblijven vanwege Covid-19.

Corona en ontspanning, wat een combinatie hé? Daarom dit verslag maar op zondag. Gelukkig zijn dan wel alle winkels open. Het verhaal begint op zaterdag, net als de meeste zondagen. Een vriend trekt een flesje [whiskey] open om te proosten op de verkiezing van Biden als 46e president van de Verenigde Staten. De andere haakt erbij in en zegt proost middels een speciaalbiertje. De dames lusten eigenlijk ook wel een wijntje, maar ja die nieuwe coronaregels hé. Na acht uur ’s avonds mag er geen alcohol verkocht worden en onder de 50 mag je niet meer drinken. Nog twee jaar, even volhouden, jullie kunnen het.

Afbeelding: Geen alcoholverkoop na 20:00 uur i.v.m. coronamaatregelen.

Niet na acht uur of als je onder de 50 bent (hebben de bejaarden een uitje als ze drank moeten halen voor hun kinderen.)

WC-papier hamsteren is zo voorjaar 2020, dat doet niemand meer. Je zult maar een jaar in de gevangenis zitten vanwege dat gevecht over het laatste pak wc-papier. Van de week was ik bij de Blauwe Smurfensupermarkt en merkte twee dingen. Mondkapjes beginnen net zo zeldzaam te worden in de winkel als toiletpapier zes maanden geleden en alcohol wordt in grote getalen gehamsterd. De berg bierblikjes ligt er afgegraven bij, geplunderd bijna. Wat had je anders verwacht? Er brak bijna een revolutie uit toen de coffeeshops zes maanden geleden dicht moesten. Nederlanders staan voor het eerst van hun leven netjes in de rij, het lijkt wel een omgekeerde Brexit.

Na mijn gebruikelijk gemor, vooral omdat eigenlijk Kanye West [1] de verkiezingen heeft gewonnen, besluit ik ook maar aan de alcohol te gaan. Snel naar de winkel voor het acht uur is en BOA’s met tasers en gummiknuppels de straten afschuimen. Mijn aluminium hoedje doe ik maar even af zodat de BOA’s mij niet zien.

Om de een of andere redenen kunnen de meeste mensen alleen op zondag samenzweringen goed begrijpen vandaar dat ik mijn beste waarheden voor de zevende dag bewaar. Dit gebeurt er ongeveer een week geleden in het torentje van de minister-president.

“Nederland is in gevaar. De nationale gezondheid staat op het spel” Grote Smurf, als vertegenwoordiger van de Nederlandse supermarkten, jullie moeten ons helpen.”

“Nou meneer de minister-president, daar vraagt u wat. De horeca zo maar sluiten en dan moeten wij maar even paraat staan om het land te voeden, da’s een forse taak. En alweer komt de rekening bij de detailhandel te liggen, maar misschien is er een oplossing. Als we nou eens winkels verbieden na acht uur ’s avonds alcohol te verkopen. Nationale veilig enzo? Dat zou veel betekenen voor onze leden.”

“Hoezo, zoveel kost een BOA die bijbeunt als nachtwaker toch niet?”

“Mark, hoe lang doe je dit nou? Denk eens na. Als er te weinig mondkapjes zijn, hou je dat stil, anders creeer je paniek. Je zegt bijvoorbeeld iets als personeel in verpleeghuizen hoeft geen mondkapjes op. Echt niet hoor.”

“Maar draai het eens om en zeg dat niemand meer na acht uur ’s avonds mondkapjes mag kopen, dan gaan mensen hamsteren. Bij alcohol is dat nog veel erger. Daar bovenop, na zes maanden samen met je lief thuiswerken, kun je alleen nog met elkaar praten na een liter wijn.”

“Verkleed jij of ik je morgenochtend als sociaal zwakkere oude om om zeven uur als de winkel opent, de drankvoorraad aan te vullen?”

“Ga jij maar, mijn nepsnor is aan mijn mondkapje blijven plakken en ligt nu ook in de vuilnisbak.”

“Interessant, ga verder Grote Smurf.”

“Dat is niet alleen goed voor de winkeliers die [ahum] toch al een zware periode achter de rug hebben, ook voor de overheid. Een fles jonge jenever van 12 euro zit bijna acht euro accijns op.”

“Maar Grote Smurf, wie drinkt er nou jonge klare van 12 euro, dat is toch bocht?”

“Precies minister president, dat is het mooie van ons plan, de meeste flessen zijn veel duurder, pikken wij ook nog een graantje mee.”

“OK, vanaf morgen geen alcohol na achten, maar op een voorwaarde.”

“Uh?”

“Dat jullie als supermarkten ook je verantwoordelijkheid nemen en het product extra promoten.”

“Dat moet te doen zijn, blij dat de Vaderlandse Supermarkten [sic!] hun steentje mogen bijdragen. Trouwens, is mijn auto al klaar?”

“Ferdi?”

“FERD!”

“Ja meneer de minister-president, ik kom al.”

“Heb je auto van Meneer Grote Smurf netjes gewassen en gepoetst zoals ik gezegd had?”

“Ja meneer de minister-president, blinkend schoon. En ik heb een mondkapje gedragen.”

“Nou Mark, je had gelijk toen je zei dat Grapperhaus mocht blijven omdat het knuffelkonijn nog nut had. Ha ha ha. Mooi gepoetst hoor ouwe jongen!”

“Dank u wel Meneer de Grote Menerensmurf.”

Het is natuurlijk geen toeval dat Nederland thuis opgesloten zit en de winkels extra volstaan met bier-, wijn- en andere alcoholpromoties. Dit weekend tel ik er vijf bij mijn lokale oranje supermarkt om de hoek. Vijf-en-een-half als je opbouw van het wijnschap meetelt. Het is een kleine zaak, maximaal 70 klanten in coronatijd, maar ze hebben genoeg drank voor de hele stad om zich in coma te drinken.

“Heeft u ook smurfenbier? Zit in een blauwe verpakking.”

Het begint met de speciale bieren, drie halen twee betalen. De actie is een groot succes ondanks dat ik bij drie halen, twee betalen eerder denk aan shampoo of macaronisaus. Blijkbaar moet ik eerst indrinken voor ik boodschappen ga doen.

“Nee, geen muur. Natuur. Bier is een natuurproduct, dat benadrukken wij graag door gifgroene kratten hoog op te stapelen.”

Kratten Heineken in de aanbieding. Om de subtiele boodschap kracht bij te zetten dat Heinekendrinkers betere mensen zijn dan president Trump, hebben ze er in de winkel maar meteen een muurtje van gebouwd.

Geen prijs ingevuld, is het bier dan nog wel te drinken?

Ernaast een display met blikjes Amstel. De prijs staat er niet bij. Dat is normaal al slordig, maar kijk eens wat er boven het geheel staat. “Zo’n prijsje, hoe lekker is dat?” Geen idee, want die is niet vermeld.

Gratis bij drie flesjes: cursus echte mannen niet huilen over een gemist bbq-seizoen.

Achter in de winkel, waar voor corona het barbequevlees lag, nog een display voor een speciaalbier. Ziet er een beetje verdwaald uit, maar ach ze hadden nog een pilaar over.

OP = OP? Voorlopig hebben ze nog genoeg ondanks de opvallende kleuren.

Niet mijn favoriet luxe biermerk en teleurgesteld draai ik om en loop tegen een pyramide van Heineken op, dit keer in blikvorm. Op is op waarschuwt de presentatie. Weet je waar alles op is? De bouwmarkt, daar doen die geel-rode strepen eerder aan denken.

Over vrouwen die gemengde signalen afgeven, gesproken.

Op de kop van het laatste pad staat normaal een koffieautomaat, nu flesjes Solbier. Na mijn opmerking over bijbeunende BOA’s ga ik niet zitten om er eentje open te maken. Leuk hoor dat die mevrouw op de poster naar me kniptoogt en vraagt of ik een gratis kopje koffie wil. Voor je het weet wordt je getaserd voor winkeldrinkdiefstal.

Overigens is Sol de concurrent van Coronabier. Het is van Heineken, die hopen al een halfjaar dat de wereld geen Corona meer durft de drinken vanwege de gelijknamige gezondheidsepidemie. De verkoop van Corona is niet ingestort. Misschien zijn ze bij Heineken toch dommer dan hun klanten.

[1] Keek vanmorgen Saturday Night Live terug. Zegt de nieuwslezer dat Kanye West zijn verlies al heeft toegegeven en president Trump nog niet. Oftewel Kanye is als eerste terug in de realiteit. Wie had dat ooit voor mogelijk gehouden?

De Supermarkt Wint Altijd

Influencers vind je niet alleen op sociale media. Influencers zijn van alle tijden, zelfs die van voor sociale media.

Volumevoordeel? Dacht van niet. De winst verdwijnt in de zakken van de grootgrutters.

Mooiste wetenschappelijk onderzoek ooit [1]: hogeropgeleiden [2] weten [14] gewoon dat ze minder vatbaar zijn voor reclame dan lageren. Geen punten voor het antwoord wie van de twee al die spiechische beinvloeding verzint. Dat onderzoek was lang geleden, laten we hopen dat hogeropgeleiden tegenwoordig slimmer zijn.

Als hogeropgeleide gaat GJ boodschappen doen. Bij de ingang vraagt niemand naar mijn diploma (gelukkig), meet mijn temperatuur of IQ (domme mensen hebben altijd mazzel.) Als hogeropgeleide heb ik natuurlijk geen tijd om overdag boodschappen te doen dus ga ik om vijf uur, overheidsbaantje enzo. Helaas staat de machine die de geur van versgebakken brood nadoet nog aan terwijl de schappen allang leeg zijn. Omdat hogeropgeleiden (zoals ikke, ikke, ikke) overal over nadenken, brengt mij dat in verwarring. Ineens zet die stekende hoofdpijn op.

Ons Mam is helaas al een paar jaar geleden overleden, echt lekkere hachee zal ik nooit meer eten, maar de Blauwe Smurfensupermarkt heeft een magnetronsurrogaat. De wikkel zegt dat het yummie yummie is. Eenmaal thuisgekomen heb ik als hooghartig opgeleide geen enkele moeite het wikkel te scheiden van de plastic inhoud. Dat lukt soepel en vloeiend. OK, niet helemaal. En dan bedoel ik niet de druppel milieuvriendelijke lijm die het label geen kans gunt over te lopen en het karton in de winkel onwrikbaar op zijn plaats houdt. Nu te koop, de enige echte Ali Baba lijm, de illusierover onder de krachtklevers die garandeert dat brutale consumenten niet onder de motorkap kunnen loeren. Gun de klant wat avontuur en laat hem thuis ontdekken dat de grot van Ali B. geen schatten herbergt, maar slechts scheve verhoudingen. [12] [13]

Terwijl het wikkel zich langzaam richting vuilnisbak beweegt, wordt de ware, duistere, aard van de Smurfensupermarkt onthuld. Dat vakje voor het duurste ingredient, hachee, is wel erg klein. [Niet] Gelukkig dat de resterende ruimte in de vorm van een hockeystick wordt opgevuld door aardappelpuree. Maar hé, dat de wereld achter de wikkel anders is, kan je als hoog-in-bol-geleide ook niet weten en dus is het niet mijn fout. [5]

Patent en copyright voor dit nieuwe recept van “naakte hachee” zijn van GJ. (Eventuele aardappel-etende hockeystick is ter decoratie.) (Afbeelding wijkt zeker af van uw volgende winkelervaring waarin de verpakking nog minder hachee bevat.) Yummie?

Een zeer intelligente gedachte schiet te binnen. Lijden/leiden alle hoog-in-hun-bol opgeleiden aan. “Voor die prijs mogen ze er Van Gogh’s Aardappeleters wel gratis bijdoen.” Niemand die het hoort. “Weet je wat, kook ik voortaan toch lekker zelf!” Dat moet wel verkeerd aflopen. [11]

Van een vriendin biets ik een paar liter verse tomatensap uit eigen tuin en wat maggiplanten (alle gekheid op een stokje, slim of dom, maar dit is keukenprins GJ’s toptip voor vandaag.). Even snel wat gehakt en champignons bij de Smurfencentrale gehaald. Groot volume, dus goedkoper, mij krijgen ze niet. Nog steeds de slimste thuis. Eenmaal thuis in datzelfde huis, ontdek ik waarom winkeliers een hekel hebben aan het vermelden van de prijs per kilo. Wanneer mensen in de keuken de boodschappen uitpakken voelen ze zich bedonderd. Als een pond gehakt drie euro kost, kost een kilo vast vijf, gris mee. Bij thuiskomst blijkt dat Albert Heijn duidelijk op de verpakking zet dat het om 900 gram gaat. Waarschijnlijk geven ze 100 gram aan de Efteling in ruil voor die toegangskaartjes. Weet je in ieder geval waar die hamburger van 15 euro in het pretpark vandaan komt. [9]

Ach, zelfs een superslimmert als GJ kan wel eens pech hebben. Nog steeds briljant, maar als een supermarkt het oneerlijk speelt, kan iedereen zich verstruikelen. Gelukkig heb ik ook een voordeeldoos champignons meegenomen. [15] Een half pondje kost een euro dus een heel pond vast anderhalf. Slimme mensen heb recht op geluk omdat ze het afdwingen. Niets toeval, ik werk hard voor mijn aangeboren slimheid en hengel licht en behendig die grote voordeelverpakking van een pond uit de koeling. [17] Slechts 1,39. Zo hoort het, wie slim is, let op en wordt [terecht] beloond voor superieur gedrag.

Een paar dagen geleden is mijn broer 50 geworden. Niemand die me ziet, schat me een dag ouder dan 29, vooral die charmante jongedame die aanbelt met een contract voor dinges. Vlot getekend natuurlijk. Toch ligt mijn 50e verjaardag al twee jaar achter me. Je zou het echt niet zeggen. Mijn vrienden en leeftijdsgenoten zijn huilebalken. Waarom moet ik een leesbril? Om er nog slimmer uit te zien? Beetje flauw om anderen daarmee de ogen uit te steken, bedenk ik terwijl ik de verpakking open. Het is wel wat werk een halve kilo champignons in plakjes snijden, maar met mijn IQ val ik niet voor voorgesneden dingen. Iedere hoogopgeleide weet tenslotte dat die duurder per kilo zijn dan niet-voorgesneden champies.

Ze doen het erom: negen (ons) plus) vier (ons) is dertien.

De supermarkt van vandaag kun je echt niet meer vertrouwen. Als die champignons over datum zijn, heb ik morgen een reden om op hoge poten terug te gaan en luid te schreeuwen, liefst in het gezicht van iemand die nog lang niet meerderjarig is. [6] Weer een gemiste kans om lelijk te doen tegen een tiener die minder betaald krijgt voor hetzelfde werk. Gezien de datum gaan die dingen mee tot ver nabij het vijfde intergalactische post-nucleaire conflict. Het blijven tenslotte schimmels. Terwijl ik twijfel tussen tevredenheid over mijn superieure intellect die zich geen over-de-datum [maar ook dan nog steeds prima eetbaar] voedsel laat aansmeren en de gemiste kans om mij [on]terecht te misdragen tegenover iemand die vier euro per uur verdient, [7] valt mij iets op.

Waarschijnlijk is het een misdruk, gezien de breedte van de verpakking en de rijkweidte [18] van mijn indrukwekkend intellect. Een vlek ofzo. Kijk, op mijn wekkerradio bestaat het getal vier uit 4 streepjes en vijf uit 5 streepjes. Tellen bij het wakker worden maakt verwarring onmogelijk. En laten we eerlijk zijn, de verpakking is veel groter dan die van een half pondje. OK, het lijkt op een vier, maar ik kan me niet voorstellen dat er maar 400 gram champignons in zo’n groot plastic ding zitten, zeker niet als ik het vergelijk met dat kleine bakje wat ik in de winkel zag. Niemand nept mij. Normaal zou ik mijn kassabon erbij pakken om mijn gelijk aan mijzelf te bewijzen maar ik ben niet alleen superslim, ik heb ook het beste hart, bedenk ik terwijl ik het plastic afval in de vuilnisbak gooi naast de papieren wikkel van de hachee. Vanwege mijn superhart voor ‘ons’ milieu vraag ik natuurlijk nooit om de kassabon. Toch weet ik dat ik gelijk heb. Ondanks dat er 400 gram op het bakje staat, is er ruimte voor een pond.

Zelfs voor iemand zo briljant als ik, kent een dag maar 24 uur. Dat laat geen twijfel voor drukfouten en ik besluit vanaf morgen zowel met magnetronmaaltijden als de Albert Smurfengeijn te stoppen. Hoog-intelligente mensen vertrouwen er [terecht] op dat alles wat ze lezen juist is en Albert Heijn faalt duidelijk. Ga ik toch lekker naar zo’n laagopgeleide supermarkt. Die broers van Aldi hebben ruzie, kunnen ook hun erfgenamen zijn, en hoogvliegers als ik begrijpen de superioriteit van harmonie, [19] Lidl dus. Nog lekker dichtbij ook. De pasta smaakt flauw, snel wat peperkorrels halen. Geinig glazen flesje zonder statiegeld, [20] wel zo makkelijk. Luid juichend beschrijft de buitenkant dat het molentje keramische elementen bevat. Als heer van stand mompel ik onhoorbaar dat zulks ener ding parelen voor de zwijnen werpen is en je toch echt zeer bijzonder hoog opgeleid moet zijn om zoiets niet-plastiekerigs te kunnen waarderen.

Ziet er goed uit! Volume = gewicht! 35 Gram peperkorrels, geschonken door Moeder Natuur en de nazaten van de VOC, wat wil je nog meer? Een kindveilige verpakking van extra dik glas? Ach sorry, we hebben de maat wel aangepast maar de fabrikant is “vergeten” dubbeldikke flesjes van kinderveilig glas te leveren. We ontslaan die lui in de derde wereld meteen!

Wederom thuisgekomen, het is inmiddels een dag later, vind ik een oud pepermolentje in de kast, ook van die Lidl-dinges. Dat was van die keer dat er zich geen fatsoenlijke supermarkt voor hogeropgeleiden in de buurt bevond. Destijds dacht ik dat het toeval was, maar achteraf begrijp ik dat mijn superieure onderbewuste de twee bij elkaar heeft gebracht. Het enige waar ik nog beter in ben dan woorden, is getallen. Na zorgvuldige inspectie, kun je prima aan GJ overlaten, koppie koppie enzo, concludeer ik dat in beide pepermolens 35 gram inhoud zit. In tegenstelling tot die stomme champignons staat het kraakhelder vermeld. Teveel nadenken is prijs die je als hogeropgeleide moet betalen en ik snap het niet. Het nieuwe potje is ruim een centimeter groter dan het oude en toch zit er evenveel in. Lidl houdt van haar klanten en hun kinderen, daarom is het glas duidelijk niet ineens twee keer zo dik. Hoe ik het ook wend of keer, het blijft een onintelligent verhaal. Dan draai ik het grote potje ondersteboven en kijk nog eens. Het lijkt soort van legig. Daar trapt intelli-ik niet in, geweldige GJ heeft toch echt een volle pot gekocht.

Eenmaal thuis lijkt het de wereld op zijn kop. Zo irritant dat huisvriend reclame onderbroken wordt door films en series op TV. Hoe krijgt een eerlijke supermarkt ooit uitgelegd dat het aan mij ligt en niet aan hen? Hoe zou Loeki de Leeuw trouwens smaken. Morgen eens in het schap kijken.

Peperkorrels zijn eigenlijk grote zandkorrels, maar hoe ik het flesje ook draai, ondersteboven zit er minder in dan omgekeerd. Hyperintelligent als ik ben, weet ik dat de aarde niet plat is en er dus ook geen luik naar de andere kant van de planeet is. Dat is zeker niet het antwoord. Uiteindelijk blijkt het eenzelfde euvel als bij de champignons, alleen heeft dit keer een onoplettende drukker de wikkel te hoog geplakt. Nou lijkt het net alsof het flesje goed gevuld is. Onbegrijpelijk hoe dom die lui van de supermarktinkoopafdeling zijn. Laten zich zomaar neppen. En aan kwaliteitscontrole doen ze al helemaal niet. Gelukkig kan de wereld altijd rekenen op hogeropgeleiden om de waarheid te ontmaskeren. Terwijl ik een flesje plat water open besluit ik voorlopig maar even niet te eten. Hoef ik ook niet naar de supermarkt. Als hogeropgeleide loop je tenslotte al genoeg risico om in verwarring te raken. OK, misschien alleen voor een paar flesjes van dat pure waterspul, die toegevoegde vitaminen maken me nog scherper. Even snel terug naar de vuilnisbak voor het merk. Trouwens niet opgelet of er statiegeld opzit [nee]. Laten we eerlijk zijn, arme mensen zijn arm omdat ze niet opletten. Dat zal een superslim ongeleid iemand [8] als ikke, ikke nooit overkomen. En terecht.

Dat Lidl een maat bakje hanteert voor gewone eiersalade van 300 gram en die met een snuifje kerriepoeder van 250 gram voor nauwelijks meer pegels is duidelijk uit milieuoverwegingen. Kan Albert Heijn nog wat van leren. Nogmaals: de supermarkt geeft om jou, je kinderen, het milieu [4] en de toekomst. Aandeelhouders en vette winst is zo vorig jaar. Vanaf morgen kun je weer zegeltjes sparen voor het grote sprookjesboek.

Kopfoto gemaakt door Bermix Studio, gevonden op Unsplash.

[1] Een vorig kabinet stelde zich ooit tot doel om tweederde van de Nederlanders een hoger dan gemiddelde opleiding,  HBO of WO dus, Staat goed in internationale vergelijkingen. Kun je het MBO net zo goed afschaffen. Unilever vragen gratis hogere diploma’s bij een pakje boter weg te geven werkt ook goed voor de statistieken. Niemand gebruikt tenslotte olijfolie in de keuken. Nederland kennisland is het beste land!

[2] Een-na-beste wetenschappelijk onderzoek ooit is meer recent. Hoeveel van iets heb je nodig om een verzameling te starten. Twee stuks en dat is minder dom dan je denkt, beste hoogopgeleide.

[3] Opmerking verwijderd, te moeilijk voor mijn lezers.

[4] Vanwege dat milieu zijn ze ook tegen statiegeld. Laten we eerlijk zijn, er passen evenveel lege als volle plastic flessen in een vrachtwagen. Als je ze nou nog kon platdrukken of versnipperen, maar helaas dan kun je ze niet opnieuw vullen.

[5] Tevens de reden waarom ik de beste manager ooit ben.

[6] Dat mag ook als je géén 50-Plus stemt hoor.

[7] Had je maar moeten gaan studeren. In mijn tijd… Huh, je bent pas 15 en krijgt drie euro per uur? Hou je mond vlegelin en stop met me in de war te brengen. Ga lekker buiten spelen ofzo. Hangjongeren van tegenwoordig, je vind ze zelfs in de supermarkt, bah.

[8] Ongeleid [en arrogant] projectiel is meer van toepassing.

[9] Vraag maar beter niet waar de hamburgers uit de Netflix documentaire Tiger King vandaan komen.

[10] Ja, want de krokodil heeft het paard opgegeten.

[11] Gelukkig laat GJ zich nooit uit het veld slaan. Nieuwe ronde nieuwe kansen. “Ik ben hoog-in-mijn-bol opgeleid [en dit keer voorbereid ]. Mij pakken ze niet.” Voor de zekerheid trek ik toch maar als de bliksem mijn geluksshirt aan, die met een polospeler op een krokodil [10] en drie schuine strepen, je weet wel.

[12] De verhouding verkoper – koper.

[13] De verhouding vlees – vegetarisch.

[14] Een significante minderheid van de hogeropgeleiden, vooral zij die een superieure binding met Moeder Aarde hebben, weet zeker dat ze voelen minder beinvloedbaar te zijn voor reclame. Die reactie is het sterkst bij eco-consumenten die het regenwoud hopen te redden door dure, exclusieve producten te kopen die gegarandeerd beloven palmbomen op Antarctica te planten als het kan.

[15] Waaarom zitten champignons trouwens in een blauw plastiek? Niet van de EU, die eisen alleen dat bananen recht zijn.

[16] Zoals alle hogeropgeleiden heb ik heilig ontzag voor autoriteiten, zelfs al hebben Boris J. zijn kameraden aan de andere kant van het Kanaal ons verlaten. En nee die bananenonzin heeft niets te maken met schrijfsels van de Britse Premier uit de tijd toen hij nog oneerlijke stukjes over Brussel in de krant schreef.  Die man is door en door eerlijk. Sommige dingen veranderen nooit.

[17] De privileges van het hoog-in-je-bol opgeleid zijn, strekken zich ook uit tot het fysieke rijk. Op de een of andere manier voelt die halve kilo champignons veel lichter. Met mijn superieur denkraam schat ik zo’n 25 procent als je uitgaat van het echte gewicht, niet dat op de doos.

[18] Met mijn intelliquentie ben ik niet alleen te slim voor reclames maar ook te goed om mee te doen aan spellingswedstrijden.

[19] Mijn boek over de meerwaarde van aardstralen is nu te koop, ruim voor kerst en werkt ook tegen maanstralen. Nee, niet Corona, probeer eens een mondkapje, afstand houden en niet meer dromen van een baan als minister van Justitie.

[20] Als statiegeld echt werkte – zoals bijvoorbeeld kerncentrales – zat er wel statiegeld op [karton]. Net als op radioactief afval. Dat werkt nog minstens 20.000 jaar. Goed hé? Ook GJ gloeit van trots bij zoveel menselijk vernuft.