Oh Oh Onkyo! Receiver zo stil als een baksteen

Als ik een digitale baksteen wil die ineens zijn mond houdt, koop ik ‘m wel.

Hifi fabrikant Onkyo verkoopt jarenlang defecte apparatuur. Natuurlijk wordt het ontdekt en een reparatieactie volgt. Weer zijn ze niet eerlijk want het nummer van mijn receiver staat niet op het lijstje. Als die een paar jaar later toch kapot gaat, is de boel verkocht. Bij de nieuwe eigenaar krijg ik geen gehoor – maar wel een lelijk afpoederbericht.

Ontwetend, rond 2010 een Onkyo receiver gekocht. Al snel liep het internet vol met akelige verhalen over high-end Japanse receivers die plotseling de geest gaven. Geruchten promoveerden tot feiten en het probleem werd steeds hardnekkiger – maar altijd stug ontkend. Hardleers bleef de Japanse premium audio fabrikant zeker vier jaar lang receivers verpatsen die het ieder moment konden begeven.

Voor het gebeurde had Onkyo een uitstekende reputatie. Zeëen vol containers met Onkyo apparatuur die het op mysterieuze wijze begaven nadat de eindgebruiker er de hand op legde, dwongen de Japanners over de brug te komen. Dan kun je niet anders dan “uit coulance” – normale mensen noemen dat de prijs voor jarenlang willens en wetens troep verkopen – een reparatieactie starten.

“Ach je bent iig niet de enigste…” Relativeren is een superkracht. Mijn broer is niet alleen de leukste thuis maar ook wijzer dan zijn grote broer.

Toen ik mijn serienummer een paar jaar later op de website controleerde, behoorde ik tot de gelukkigen. Mijn apparaat zou geen J-plop doen en kwam niet voor reparatie in aanmerking. De tijd verstreek en ineens werd het doodstil, het geluid verdween een maand geleden, net als de netwerkverbinding. Beide zijn klassieke symptomen van wat Onkyo jarenlang als top-faalaudio aan de wereld sleet. Zelfs het Engelse blad What Hifi? had mijn TX NR609 uitgeroepen tot beste koop. Wisten zij (en ik) veel? De Japanse premium audio fabrikant wist wel degelijk waar ze mee bezig waren, minimaal vier jaar lang rotte apparatuur aan de wereld serveren.

Toen ik 16 was, ca 1984, vulde ik eindeloze vakken met soep en hagelslag bij onze lokale supermarkt. Van het geld wat ik verdiende kocht ik stukje bij beetje mijn stereo-installatie. Tegenwoordig verdien ik gelukkig beter maar dat betekent niet dat ik genoegen neem met minder. Ook er zijn nog steeds kinderen die hard sparen voor hun eigen geluidssysteem. Het enige wat veranderd is, is dat tieners nu van Dolby 7.1 dromen in plaats van Dolby ruisonderdrukking bij hun cassetterecorder.

Nadat mijn receiver floep zei, keek ik op de website van Onkyo. Repareren doen ze niet meer aan. Herstellen is natuurlijk sowieso een hopeloze zaak als ze bijna allemaal kapot gaan. Een korting van EUR 175,= op geselecteerde modellen – vast de duurdere – was wel mogelijk. Welke zot trapt daarin?

Jarenlang heeft Onkyo willens en wetens, dag in, dag uit, vanuit Japan scheepsladingen hifi receivers de wereld over gestuurd, wetend dat het apparaten waren die binnen een paar jaar net zoveel geluid als een baksteen zouden produceren. Bewust, want in de tijdsspanne tussen twee WK’s voetbal heb je het probleem echt wel boven water. Toch doorgaan en mensen centjes afhandig maken.

Dat was het eerste kruisje voor inmiddels ex-topmerk Onkyo. Het tweede punt tegen, komt als ik ontdekt dat de Japanners niet eerlijk zijn over hoeveel apparaten “kwaliteitsproblemen” hebben. Nadat ik hoor van de kwaliteitsproblemen met Onkyo receivers, zoek ik mijn serienummer op. De website stelt mij gerust, niets aan de hand. Nu is het apparaat toch kapot en ik kijk ik nogmaals op de website. Mijn dode muziekmachine hoort ineens wel bij de slachtoffers. Als Onkyo eerlijk was, hadden ze dat destijds verteld en had ik ‘m ter reparatie aangeboden voordat het een doodstille baksteen was. Gemeen gul als de nieuwe eigenaar Aqipa is, resteert alleen met “coulance” opnieuw een Onkyo apparaat kopen. Ja, met korting – en nee! – waarom zou ik? Het geluid en netwerkverbinding zijn voor altijd weg, net als mijn vertrouwen in Onkyo. Waarom zou ik ooit nog iets van hen kopen?

Wie niet waagt, die niet wint dus ik stuur een mailtje naar het serviceadres van Onkyo ergens in Duitsland. Het antwoord leert mij dat ik echt helemaal nooit meer Onkyo ga kopen. Horen jullie dat in Japan? Het enige wat ik vraag – met teveel woorden – is of ze ‘m alsnog kunnen reparen. Lijkt me redelijk omdat mijn serienummer destijds niet bij de zieke modellen stond en ik dus geen problemen hoefde te verwachten. Een gerepareerde tweedehandsje is ook prima, ik luister alleen radio.

Misschien heeft de helpdeskmedewerker een slechte dag, maar het antwoord is lelijk en onprofessioneel. Samengevat: ik ben een vervelende klant en Onkyo Europa is verkocht en ze zijn er een beetje klaar mee. Zeur niet! Basta! Werkte het maar zo met betalen van rekeningen. “Wij zijn overgenomen, dus die openstaande factuur betalen we lekker niet. Nieuwe eigenaren enzo. Puhuh!”

 

“De versterker deed het perfect tot er van de een op andere dag geen geluid meer uitkwam. Ik ben niet technisch dus…”

 

Van het weekend nog even met mijn broer over gehad en die keek voor de grap op Marktplaats. Als je me niet gelooft, zoek eens naar de Onkyo TX NR 609. Er gaat een wereld voor je open. Geluidloos, dat wel, in tegenstelling tot de versterker die ik in 1984 na noeste arbeid bij elkaar had gespaard.  Die reutelt een paar decennia later vrolijk verder in een nieuw thuis als ik ‘m weggeef omdat ik iets moderners wil. Arme 16-jarige mennekes van nu die zolang sparen voor hun eigen Oinkyo DTS Dolby5.1 High End Receiver. Helaas, de meeste mensen lijden in stilte.

 

Hieronder mijn mail met de helpdesk van Aqipa GmbH / Onkyo /Pioneer.

Geachte Gert Jan,

Nee dat zal niet meer gaan. Het programma dat al jaren!! liep, is door onze nieuwe eigenaren Aqipa nu dan echt stopgezet & ik kan u daarvoor dan ook verder niks aanbieden.

Lees hier https://www.nl.onkyo.com/en/customer-service-program-118747.htm

U kunt natuurlijk wel contact opnemen met een service center voor reparatie. Ik moet wel zeggen als ik zo’n mail krijg met zoveel onwaarheden en onzin, sja wordt ik niet echt vrolijk van, jammer. Ik ga er verder ook niet op in.

Met Vriendelijke Groeten/ Best Regards

[voornaam]

Customer Care

Aqipa GmbH
Erchinger Weg 1c
D-85399 Hallbergmoos / Germany
www.aqipa.com

?Sitz der Gesellschaft: Hallbergmoos
Geschäftsführer: Ing. [voornaam] [achternaam] Eingetragen im Handelsregister Amtsgericht München unter HRB 106226
UST-IdNr. (VAT No).: DE 165703965

09/11/2018 09:10 – Gert-Jan wrote:

Support Request

———————————————-
———————————————-

Dag Onkyo,

Een paar weken geleden heeft mijn TX NR609 receiver het begeven. Twee symptomen, geen geluid meer en zoeken naar netwerk tegelijk. Onkyo heeft lang een reparatieactie gehad vanwege structurele defecten en een paar jaar geleden heb ik mijn serienummer (3342mp5121020103) gecontroleerd. Daar was niets mee aan de hand.

Toen de receiver er plots prompt mee stopte heb ik nogmaals het serienummer gecontroleerd en ineens zit ie wel bij de apparaten met gebreken, alleen nu repareren jullie ‘m niet meer, maar kan ik 175 terugkrijgen als ik een nieuwe Onkyo koop.

Na Kobe Steel, Mitsubishi Materials Corp en KYB Corp (van de schokdempers voor gebouwen bij aardbevingen) is Onkyo nu al het vierde Japanse bedrijf waarvan ik lees dat er “kwaliteitsproblemen” zijn.

Mijn vraag is of jullie ‘m alsnog willen komen repareren of evt omruilen voor een refurbished model, maakt me niet uit. Het is niet netjes van Onkyo om eerst te zeggen dat er niets aan de hand is en later blijkt dat wel, maar repareren jullie ‘m niet meer. Mijn vertrouwen in Onkyo is geschaad doordat er jarenlang defecte receivers uit de fabriek zijn gekomen, maar wat echt vervelend is, dat als mijn serienummer destijds netjes was toegevoegd aan de lijst van te repareren apparaten, ik dit probleem nooit had gehad. Daarom wil ik voorlopig ook geen nieuwe Onkyo receiver kopen – zelfs niet met EUR 175 korting – alleen op door Onkyo geselecteerde modellen. Sorry, maar ik vind het niet netjes van de fabrikant.

Nogmaals het verzoek om mijn receiver alsnog te repareren of om te ruilen.

Met vriendelijke groet,

Gert-Jan

 

Kopfoto: Onkyo

GJ in het land der stijgende verbazing (1/5)

Rotterdam – Fukuoka – Nagasaki
Na een afwezigheid van olympische proporties, da’s vier jaar voor degenen onder jullie die niets met cijfers hebben, is GJ eindelijk weer eens op reis. Het heeft wat voeten in de aarde gehad, maar uiteindelijk is het gelukt. De eerste keuze viel op een reis door West-Afrika (Ghana, Togo, Benin, Guinea, Ivoorkust en Sierra Leone), maar Dragoman heeft het volledig verprutst met de uitnodigingsbrieven. Dat kon niet doorgaan. De reis blijft wel hoog op de lijst staan.

japan_header_01

Continue reading

Waar Oost en West samenkomen (2/5)

Nagasaki – Aso – Beppu – Hiroshima
Daar zijn we weer. Sommigen van jullie hadden al gemerkt dat ik teveel plezier heb (dat kan nooit goed gaan) en niet alle e-mail adressen in de bcc had gezet. Sorry daarvoor. Reizen is veranderd. Ik heb een mobiele telefoon bij, digitale camera, e-reader en laptop. En alles werkt briljant, zelf op 110 volt. Het scheelt als je het vantevoren checkt. Inmiddels ook weer wat hotels met wifi voor de Whatsapp, da’s erg prettig. Helaas kan ik niet via Outlook e-mail verzenden dus via webmail en daar is het bcc veld wat beter verstopt.

japan_header_02_hiroshima

Continue reading

Het echte Japan: torii’s en supermarkten (3/5)

Hiroshima – Matsuyama
Op onze tweede dag in Hiroshima zijn we naar het eiland Miyajima gegaan. Voor mij een van de hoogtepunten van de reis. Het staat op de werelderfgoedlijst van Unesco. In het water voor de kust staat de vermiljoenrode (een soort oranje) torii, zeg maar een poort naar een religieus heiligdom. De tsukushina schrijn is een van Japans beroemdste symbolen en talloze keren gefotografeerd. Op het eiland lopen ook hertjes rond die bijna alles eten, ook papier en plastic. Voor je het weet beginnen ze aan de folders in je broekzak of je plastic tas te knabbelen. Op een gegeven moment zijn wij met drie man bijna tien minuten bezig geweest om wat plastic uit de bek van een hertje te krijgen.

japan_header_03_torii

Continue reading

Tussen kunst en kitch in Kyoto (4/5)

Matsuyama – Kyoto – Nara
Na 2,5 dag Matsuyama is het toch echt tijd om verder te reizen naar Kyoto. Kyoto is de oude keizerlijke hoofdstad van Japan en grotendeels gebaseerd op Xian, inderdaad de oude keizerlijke hoofdstad van China. We zijn Matsuyama per boot binnengekomen en verlaten haar per trein. De trein zal over de Seto-Ohashi brug gaan, een aaneengesloten verzameling van zes bruggen en vijf viaducten over een lengte van 13 km. Onderweg doet hij vijf eilanden aan die als steunpunt dienen. Tijdens de opening in 1988 vormden 100.000 Japanners een menselijke keten tussen beide eilanden. Boven het spoor loopt een vierbaans autoweg.

japan_header_04_kyoto.jpg

Continue reading

Yo Yo in Tokio (met paraplu) (5/5)

Tokio – Rotterdam

Laat ik beginnen met een raadseltje.

Amsterdam staat tot Londen

Als Londen staat tot…

Het antwoord is natuurlijk Tokio, wat een geweldige stad. Tokio heeft 13 miljoen inwoners en groot Tokio heeft meer dan 30 miljoen inwoners. Je hoeft er maar een minuut rond te lopen om de energie te voelen. Met de Shinkansen gaan we van Kyoto naar Tokyo, ruim vijfhonder kilometer in ongeveer 2,5 uur terwijl we onderweg ook nog zeven keer stoppen. Vanuit de trein ook nog de berg Fuji gezien, een van de bekendste beelden van Japan.

japan_header_05_ueno

Continue reading

Reisbeschrijving Japanreis

Hieronder de officiële reisbeschrijving van mijn reis naar Japan die ik in oktober 2013 maakte. De reisorganisatie is Eurocult-Litho.

Dag 1 Vertrek van Schiphol

Dag 2 Aankomst in Fukuoka
Op de luchthaven van Fukuoka wordt u opgewacht door uw Nederlandse reisleider die u naar het hotel brengt. Belangstellenden kunnen ‘s avonds met de reisleider het Japanse eten uitproberen. De reisleider zet dan meerdere gerechten op tafel, waar iedereen van kan proeven. Zo leert men sneller de Japanse keuken kennen.

Continue reading