Geheime Gemeentetuin: Roken in Rotterdam als Politiek Privilege

Liever een politicus die uit eigenbelang honden in het stadhuis toestaat dan een die op het stadhuis rookt. Beroepsverbod voor beiden nog beter.

Nog even over het nieuws van 2019 dat roken moet kunnen. Zonder nicotine durven Rotterdamse gemeenteraadsleden blijkbaar niet met elkaar te praten. Komt er een kleuter langs, draaien ze zich wel even om. Moet de kleine wel zijn adem inhouden.

Dit rondje regentenrampen begint in april 2018 in de Hofstad. “500.000 Hagenaars zijn fout. Ik ben de [ongekozen] burgemeester en dus de baas. Vanaf nu mogen honden wel naar binnen. Dit is mijn stadhuis. Mijn! Kom Harley.” Gek hé, dat burgemeester Krikke nooit een band smeedt met haar bevolking, ook al is dat hondenasiel op het stadhuis maar een “proef.” Misschien dat ze niet het innerlijke vuur bezat, wie weet?

Keer op keer verbaas ik me over politici die het voorbeeld moeten geven maar zo ongeschikt zijn dat ze de regels meteen veranderen als het even niet uitkomt. Ooit van voorbeeldfunctie gehoord? Leiderschap iemand?

Pauline Krikke wordt na 2.5 jaar afgevoerd als burgemeester van Den Haag. Krikke is eerder burgemeester van Arnhem. Nooit begrepen waarom je eerste burgers kunt verplaatsen als damstenen.

Onbegrijpelijk maar waar. Vreugdevuren zijn leuk, zelfs als ze levensgevaarlijk zijn. Vuurwerk moet ondertussen zo snel mogelijk verboden worden. Hakkelen dat er een verschil is tussen toestemming en vergunning en je dus juridisch correct handelt, is triest. Zeker als de onderliggende reden voor de 31-december fikkies angst voor relletjes is. Een klassiek geval van bestuurlijk en politiek risico’s afschuiven op de buurt. Zou je zo’n vreugdevuur ook “gedogen” als jouw kinderen ernaast slapen? Zoiets heet een elitaire loterij zonder nieten. Alle burgers hebben evenveel recht op veiligheid. Alleen al om die reden had Krikke veel eerder moeten vertrekken.

Bij haar tijdelijke opvolger, Johan Remkes, zullen de regels wel gehandhaafd worden. Hij mag niet roken op zijn werkkamer, geen uitzonderingen. Logisch, want dan overtreed je de wet.

Terug naar Rotterdam. Op dierendag schrijft het Algemeen Dagblad over rokende politici op het stadhuis. “Peukie in de stadhuistuin is de smeerolie in het politieke raderwerk, maar binnenkort misschien verleden tijd.” Het artikel geeft een kristalheldere inkijk hoe het algemeen belang omslaat naar eigen belang als het politici zo uitkomt.

Ondertussen vuurt Rotterdam ronkende nieuwsberichten af en maakt plek op de website. Rotterdam wordt rookvrij.

“Veel mensen die roken worden daar uiteindelijk ziek van. [Wedden dat er meer mensen doodziek zijn van oneerlijke politici?] In Nederland sterven jaarlijks 20.000 mensen aan de gevolgen van roken en meeroken. In Rotterdam wordt meer gerookt dan het landelijk gemiddelde.” [Maar onder het gemiddelde als we de politiek afschaffen?]

Vervolgens reutelt de website nog wat over meeroken, da’s niet goed en rookvrije generatie, wel goed. Scholen en ziekenhuizen worden rookvrij, maar niet de binnentuin van het stadhuis. De kranten staan ondertussen bol van berichten over hoe gevaarlijk vapen is, maar onder het raam van je collega mag je nog roken, het is tenslotte een kantoortuin.

Robert Simons is nestor van de gemeenteraad – hij vertegenwoordigt daar, ironie, oh ironie leefbaar Rotterdam – en is senior nicotine-terrorist. Hij spuugt op de niet-roken-in-de-binnentuin-van-het-stadhuis motie. Het woord spugen komt niet van mij, maar uit de krant. Dat geeft nog maar eens aan hoe sterk de minachting is voor een bestuurder die prut praat omdat het hem persoonlijk voordeel oplevert, chapeau Algemeen Dagblad.

“Onzin. Nergens voor nodig.’’ Als er kinderen voorbij komen banjeren, dan draait hij zich wel even om. ,,Als mijn eigen kinderen van een schoolreisje thuiskomen heb ik ze echt nog nooit horen zeggen ‘ik zag iemand roken’, die letten op heel andere dingen zo’n dag.’’”

Laten we even vergeten dat je met zo’n halfgaar argument het politieke debat niet wint en naar het huis van vader Rob fietsen. Je kunt ’s avonds ook een paar sigaretten minder roken in de tuin en wat meer naar je kinderen luisteren, papa. Je rookt thuis toch wel buiten hé?

Ga je op schoolreisje naar het stadhuis om onze democratie van dichtbij in actie te zien, krijg je een gratis les in de beperkingen van de democratie. Gek hé, dat scholen worstelen met de invulling van de burgerschapslessen. Oh wacht, daar wordt ook met twee maten gemeten. Die bladzijde waarop staat “heb uw naaste lief” scheurt minister Slob (Christenunie) vast uit zijn bijbel voor hij zijn hetze tegen het islamitische Haga college begint.

Zoals gewoonlijk zoeken politici de definitie op het scherpst van de snede. Kan ik ook. Een kantoor is een kantoor, zelfs als het een tuin is. Vandaar kantoortuin. Daarnaast met het broeikaseffect werken we over vijf jaar allemaal buiten. Ontken het maar niet.

Waar is burgemeester Aboutaleb als je hem nodig hebt? De man die letterlijk alles verbiedt, honden, haloween en demonstraties,  is ineens wel erg stil. Tijd voor de gekozen burgemeester.

Na-ijlend

De vreugdevuren in Scheveningen werden gedoogd. Nu wil iemand een gedooghoekje voor rokers in de de binnentuin van het Rotterdamse gemeentehuis. Als de overheid iets moet gedogen is het wel 14-jarige kinderen ’s avonds op een schommel te laten zitten. Waarschijnlijk werken politici als BOA (bijzonder opsporingambtenaar en dus geen echte agent) voor ze in de politiek terecht komen. Daarom dus de terreur van holle bolle staatsgijs die zich volvreet.

Kopfoto gemaakt door Mathew MacQuarrie, gevonden on Unsplash en Micheile Henderson @micheile010 // Visual Stories [nl], gevonden op Unsplash. Afbeeldingen zijn bewerkt en gecombineerd.

Lokale Politiek: Mag het een Onsje Meer Zijn?

De Rotterdamse burgemeester Aboutaleb pleit voor 500 euro extra voor gemeenteraadsleden omdat ze zo hard werken. De echte wereld is hem duidelijk vreemd.

Iemand die een HBO opleiding tot ingenieur heeft afgerond, moet toch gevoel voor cijfers hebben. Maar helaas. Waarschijnlijk tast een leven lang rondbanjeren in de politieke jungle (begroeiing maximaal 10 centimeter hoog) je gevoel voor verhoudingen aan.

Onze Rotterdamse burgemeester Aboutaleb pleit voor hogere vergoedingen, zeg maar salaris voor raadsleden want ze hebben het zo druk. Gut, gut. Ooit in een grotemensenbedrijf gewerkt eerwaarde burgervader? U weet wel zo’n club waar de werknemers zuur grappen ‘hard voor weinig’ en de werkgevers retoucheren met ‘meer voor minder?’ Dat is nou de discipline van de markt, zeg maar de wereld waarin het geld verdiend wordt dat politici in onze naam uitgeven.

Reken even mee. Een raadslid in een grote gemeente als Rotterdam krijgt maandelijks een belaste vergoeding van EUR 2.352,29 voor een deeltijd functie van afgerond drie dagen. Op basis van een volledige werkweek is dat ongeveer EUR 4.000,= per maand, risicovrij. Als je geen resultaten boekt, kun je altijd de lastige oppositie, gekozen door burgers die het niet snappen, de schuld geven. Moet je eens bij de baas proberen. Daarom zeggen tien van de tien belastingbetalers da’s snel verdiend van mijn centen.

Ondanks de bovenmodale ‘bijverdienste’ pleit de Rotterdamse burgervader voor een verhoging van zo’n 20 procent. Ik heb nog nooit zo’n salarisverhoging gehad. Het is eerder andersom, voor jouw twintig anderen. Aboutalebs vrijgevigheid illustreert nogmaals het geluk van andermans geld uitgeven, maar iemand moet het wel verdienen.

Toch is Aboutaleb rekenen niet helemaal verleerd. “Maar aan het eind van de maand moet de huur en de energierekening wel worden betaald. Het leven wordt steeds duurder.” Dat geldt voor ons allemaal, maar niemand krijgt daarom 20 procent opslag. Zelfs van dat ene magere procentje, minder dan de inflatie, gaat nog wat af omdat de gemeentelijke lasten extra hard stijgen, vanwege hogere uitgaven. Ooit zo’n geintje geprobeerd met je eigen huishoudboekje? Dan woon je nu vast in een kartonnen doos.

Aboutaleb heeft nog een argument voor lastenverhoging. Het Rijk heeft veel taken naar de gemeente afgestoten. Klinkt een beetje als een kwaadaardig Star Wars rijk. Je zou zeggen dat kamerleden dan minder te doen hebben en een gedeelte van hun salaris naar de gemeenteraad overgeheveld kan worden, maar zo werkt het niet in vriendjespolitiek-land.

Sowieso een rare redenatie dat raadsleden in grote gemeentes er meer bijkrijgen omdat ze het drukker hebben. Heb eens medelijden met de raadsleden in kleine en middelgrote gemeentes, die krijgen het dan nog veel drukker. Als lid van de Arbeiderspartij zou je van onze burgemeester meer solidariteit verwachten. De beste manier is om geld over te hevelen van grote naar kleine gemeentes. Maar ja, solidariteit is zo 1999. Belastingverhoging is anno 2018 overigens nog steeds een heet onderwerp.

Een van de mooiste aspecten aan het zogenaamd onderbetaald zijn van raadsleden is dat deze – op voltijdsbasis 4.000 euro betalende – functies nu veel aantrekkelijker wordt voor minima en tegelijkertijd anti-lucratief voor mensen die minimaal modaal plus plus verdienen. Laten er nou net meer van de eerste soort dan van de tweede soort zijn. Wie had dat ooit gedacht minder betalen leidt tot een meer representatieve democratie? Een ding weet ik zeker, dit is absoluut niet de bedoeling van de salonsocialisten. Aboutalebs opmerking over “een eerlijke beloning” negeer ik voor de zekerheid maar.

Overigens een politieagent verdient tussen 2.054 en 2.928 euro per maand, zeg maar gemiddeld 2.500 euro per maand. Die beloning is voor een volledige werkweek, inclusief gratis kogels (tweerichtingsverkeer), scheldpartijen, bespugingen en heel veel leed dat ze nooit meer vergeten. Ongeveer evenveel als een raadslid in drie dagen veilig bijverdient. Misschien beter om de helden in blauw er 500 euro bij te geven?

Ach laten we eerlijk zijn. Het is de schuld van D66. Wat is? Alles is. Als burgemeesters gekozen waren, had Aboutaleb dit nooit durven zeggen. Iets met functionerende rechtstaat en verantwoording afleggen aan hen die je dient.

Naschrift

Als man zonder kinderen denk ik alleen in voltijdbanen. Veel ouders die deeltijd werken zouden niet alleen het salaris briljant vinden maar ook de vrijheid om thuis te werken. Maar ja, waar vind je zo’n goedbetaalde deeltijdbaan?

Foto gemaakt door Adi Constantin, gevonden op Unsplash.